Xela Arias
Müsahibədə, Paskal Quignard O, Çində Çuanq-Tsenin məzarını ziyarət edərkən onu ən çox diqqət çəkən şeyin buranın necə "belə Chuang-Tse" yerə çevrildiyini başa düşdü; çinli şairin ruhunun çırpındığı ibtidai və sarsılmaz cəngəllik . Eyni şey Yorkşirə, səhnəyə baş çəkdikdə baş verir uğultulu yüksəkliklər , göyün sığınacaq vermədiyi və küləyin Emili Brontenin romanındakı personajlar olan Ketrin və Heatkliffdən başqa bütün izləri silməkdə israr etdiyi o sıldırım qayalar və palçıqlı yollar.
-nin şeirlərində Xela Arias , ləyaqətini qazanan çox yönlü sənətkar Qalisiya Məktubları Günü , şəhəri və dənizi, xüsusilə Viqonu döyür. "Denuncia do Equilibrio [1986, Losada Dieguez Mükafatının finalçısı] İspaniyada yazılmış ilk şəhər şeirlər toplusudur" deyə şair əmin edir. Marga do Val (Vigo, 1964), Xela Arias ilə eyni nəsildən.
Vigo və dəniz
Dəniz, küçələr, ağacların yarpaqları, atlar, səma bəzi sarsılmaz misralarda bir-birinə qarışıb. azadlığa himn olan yeni sintaksis yaradaraq qalisian dilini bükün . “Onun dillə təcrübə aparması, qrammatika ilə oynaması və misraları parçalaması məntiqlidir: dil qadınları əhatə etmirdi , Xelada o boş yerləri həyatla doldurmaq cəhdi var; onun misralarındakı bu pauzalar gündəlik döyüşlərlə doludur və qadınların kosmos uğrunda mübarizəsini simvolizə edir”, - Do Val izah edir.
1962-ci ildə Luqoda anadan olandan qısa müddət sonra, Arias ailəsi ilə birlikdə Viqoya köçdü , 41 yaşında ölənə qədər burada yaşayıb. “O şəhərdə yaşayaraq dənizi sevməmək mümkün deyil, çünki o, diqqətdən kənarda qala bilməz. Məncə, Xela hamımızın getdiyimiz Parranın nudist çimərliyinə gedirdi . Xulio Gil (riyaziyyatçı, fotoqraf və onun tərəfdaşı) onu qayaların arasında bir neçə gözəl obrazda təsvir edib”, - Do Val deyir.
Su ilə küçə arasındakı simbioz belə misralarda səslənir:
- Mən boğulan zaman Auga do mar
- Onlar şəhərləri kəsən küçələrin qollarıdır.
Noia şəhərində anadan olan şair və jurnalist, Ana Romani , Xela'nın da əzmkar olduğunu xatırlayın Cangas do Morrazo.
Xerais Nəşrləri
'Dario gündəlik'
'Dario gündəlik'
“Şəhər bölgəsində olduğu kimi dənizi yeyib Bouzas . Ancaq 50 il əvvəl dəniz şəhərin üzərinə töküldü. 50 il əvvəl Viqonun mərkəzində inəklər var idi və 80-ci illərdə gecələr dənizlə şəhər arasında heç bir ayrım olmadığı hissi yarandı. . 1982-ci ildə Alma Pub-da (Rúa Roboadores, 4) Xela ilə üst-üstə düşən Do Mar, mənim üçün Xela o kəsişmə nöqtəsində olduğunu təkid edir. “Musiqi fərqli, canlı, yeni dalğa, etnik idi...” deyə təsvir edir. 1996-cı ildə Azərbaycan şairlərinin qurultayında görüşdülər Garcia Barbon Mərkəzi , Viqo teatrı. “Mənə analıq haqqında yazdığını söylədi; yəni, Dario Gündəlik , bu kitabla o, analığın feminizmlə uyğunlaşdığı cari vizyonu gözlədi”, Do Val əlavə edir.
Özünü axtaran şəhərlərin asfaltında sürüşmək, 80-ci illərdə Viqo kimi , Xela Arias üçün həyat qərarı idi. “80-ci illərdə gecə çölə çıxmaq qəddar idi, Viqo xaotik şəkildə böyüdü və bu genişlənmədə qadınlar özlərini axtarmaq və şəxsiyyətlərini təsdiqləmək üçün bir yol tapdılar. . Viqo, Marqanın özü ilə etdiyi kimi, təkliyində özünü axtarırdı”, Do Mar deyir.
Xela'nın müdafiə etdiyi qaçış var dənizdəki itmə nöqtəniz , həm də küçələrdə təsadüfi qarşılaşmada. Ayələrində o, kosmosda sərbəst gəzməyi, covid məhdudiyyətlərinə görə çətin bir şeyi müdafiə etdi; Müəllif evin onun bağlanmasına səbəb olduğu boğulmadan da danışıb. Arias, özümüzü bağladığımız bir qəfəsə çevriləndə evə qarşı üsyan edirdi.
- Və hamı - əminəm - onlar gəzirlər
- Açarı olan mən idim
- sızma üçün qızıl! (hər şey anxo é qorxuncdurmu?)
- bağışla məni-tanıdın-yenə özümü itirdim...
- və bu məğlubiyyət sönük bir reallıqla bir hallüsinasiya idi (...)
Viqo dənizi itmə nöqtəsi kimi
- (...)
- məni götür
- Gecələr qışqırmağa mərc edirəm
- Saioda heç bir dördtərəfli yaşayış yoxdur
- Xunguín fios nebulas onte tərəfindən keçmiş və ya günəş
- Biz günəşli saatların fahişəxanaları, küçələr Səpələnmiş sakinlər üçün daxili baxış
- Xunguir fios nebulae foi deyirlər
- Şikayət - qalma balansı (...)
Səsiniz bu gün bu şəraitdə çox lazımdır, Bu gün küçələrdə məsh edilmiş hiss etmək çox lazımdır . Xela Ariasın müdafiə etdiyi şəhər o şəhər deyildi bizi insanlıqdan çıxarır və maşına çevirir , lakin azad gəzinti şəhəri, təsadüfi şəhər:
- Və ya avtomobiliniz kilometrlərlə asfalt sərf edir
- istəmək] Ata che tremeren os pes və karbüratör kimi qolları
- gedir.
İkinci kitabında Tigres coma cabalos (1990), əsasən fotoşəkilləri birləşdirdi Xulio Gil tərəfindən hazırlanmış çılpaqlar , at sürmək, Çin ulduz falı və konvensiyalardan və rutinlərdən qaçmaq üçün uyğunsuzluq simvolu. Xela Arias konvensiyaları kor-koranə izləyən kütləyə xor baxırdı, o, instinktlə hərəkət etməyə mərc edir . Uçuş öhdəliyində onun poetikasında simvollardan biri heyvanlar və xüsusən də at idi ki, ona az qala sehrli bir xarakter aid edir:
- -qaçan atlar-
- onlar pola praia qaçan atlar idi
- atlar / qaçan / polas praias / da cidade
Həyata hisslərlə yanaşmaq həm də tərcüməçi və redaktor olan Ariasda daimi idi. “O, həmişə ətraf mühitlə bağlı əlləri ilə müdafiə edirdi; in Pələnglər Atlar kimi , toxunma istinadları sabitdir”, Do Mar izah edir. Sinestetik kadens alliterasiya və təkrarlarla qidalanır.
- Qırmaq barmaqları arzulayırıq və xatırlayırıq ki, gülüşün arxasında farrapos dun tempomal var
- düşünülmüş?
- (...)
- Amma barmaqlarım möhkəm yerə yapışır
“Xela Arias çox mehriban qadın idi, hər şeyi öz əlləri ilə etməkdən həzz alırdı: o, sözü çəkirdi. Və çoxlu əl sıxmaq və qucaqlaşmaq idi "deyə şair Marqa Do Mar əlavə edir.
Şair Ana Romani, 1962-ci ildə anadan olub, Xela ilə eyni il, resitallarda və jurnallarda Arias ilə üst-üstə düşür , kitab-cedé kimi mahnı oxuyan daquelas (1997), Xela Ariasın yazdığı yer kim anlayır , Rosalia de Kastroya həsr olunub. “Xelada azadlıq və müstəqillik arzusu var, onun işi qeyri-konformist, təxribatçıdır . Onun iştiraklı fuqasında bütün kollektiv alətlər musiqi mənasında birləşir: o, həmişə özünü kənarda, məğlub olanların yanında yerləşdirməyi seçir. Qalisiya dili onun üçün son dərəcə vacib idi və o, kimliyin bir hissəsi kimi dil və dəri arasında eyniləşdirmənin olduğu Falamos antigas linguas kimi misralarla müdafiə etdi..
“Dil Xela-da əsasdır, onu bükür, onu hüdudlarına çatdırır. Şair deyəndə öz mövqeyini açıqlayır "Mən Qalisiya dilində yazıram, çünki mən buradayam və loqodan Qalisiya hələ də məğlub illərdir. '", Ana Romaní qeyd edir.