Müəllifin sevimli məhəllələrindən biri olan Trastevere
“Roma səni gözləyir, Roma səni axtarır, hər an Roma səndən tələb edir Roma artıq sənə sahibdir, Roma səni onun əsiri edir qızıl dişlər ”. “Nə etməli, nə etməli, ey Roma belə bir vəziyyətdə, uddu, çarəsiz, null dil , hərəkət null? Rafael Alberti.
yaşamış Əndəlus şairi Romaya sürgün edildi on dörd il həyat yoldaşı, 27-ci nəsil yazıçısı Maria Teresa Leon ilə birlikdə kitabında qaldı Roma, piyadalar üçün təhlükə (1968) Tiber şəhərində keçirdiyi vaxtın şahidi. Onun həyat hekayəsi Roma sürgünü, nin məşhur məhəlləsində Trastevere , gözəllik və vulqarlığın realizmlə vəhdətdə olduğu şəhərə olan valehliyini ifadə edir. partlayıcı komediya.
Alberti bu realizmi ondan miras aldı Gioachino Belli, kitabın açılışında heyran olduğu və şəxsiyyətini təriflədiyi bir Roma şairi. Ona həsr etdi kitabın açılış sonetləri, hamısına Bellinin misraları rəhbərlik edir.
Albertinin Roması o şəhər deyil tarixi və monumentaldır hamının danışdığı. Bu deyil əbədi şəhər , nə də ki Şirin həyat Albertinin Roması mikrotarixlərin toplusudur siçovullar və gecə pişikləri, xiyabanlardan və daşlardan, boş pəncərələrdən və qaranlıq gecələrdən, of təklik və səssizlik , onun panikasından son dərəcə təhlükəli olana qədər Trasteverin trafiki, zibil və pis.
Bəli, pis. Kahinlərdən, itlərdən və hətta maskalı rahibələr . Aşağıdan görünən bir Roma, qanundan kənar bir şairin gözündən və nostalji onun torpağından.
Alberti pişiklərin Romasına yazdı
1963-cü ildə Rafael və Maria Tereza bir evdə yaşayırdılar Monserrato 20 vasitəsilə. Əvvəllər müqəddəsin evi kimi xidmət edən eyni Loyolalı İgnatius. Verandasında yaşamış füsunkar mənzil gözəl pəri və adı kimi yerin dəqiq ünvanını daşıyan şeirin misralarını kimə həsr etmişdir: Monserrato 20.
Sonradan pulla Lenin Sülh Mükafatı , Kadiz adamı ilin əvvəlindən köhnə və gözəl bir malikanə aldı XVIII əsr üçün ziyarətgah halına gələn Via Garibaldi 88-də anti-franko zəvvarlar. Və Maria Teresa Leonun zəng etdiyi "dostluq evi" çünki bu, ona küçədəki kimi keçmişindən başqa evlərin ab-havasını oyatmağa vadar edirdi Madridli Urquijo Markiz, geri otuzuncu illərdə.
Maria Teresa Leon öz əsərində yazdı melankoliyanın xatirəsi İspaniyadan yalnız onları görmək, cütlükləri yeni Trasteverine yaşayış yerlərində müşahidə etmək və onlara yüksək səslə ötürmək üçün gələn insanlarla görüşlər haqqında vəziyyətlər başqalarının gözlədiyi torpaqda yaşayanlar:
Əyləndi, Alberti ispanların olduğunu izah etdi Roma Papasını görmək və ya onu görmək üçün getdilər . Və belə də oldu. Roman Trasteveredəki qırmızı binada cütlüyü ziyarət etmək üçün İtaliya paytaxtına gedənlərin çoxu idi.
"Geri dönən yuxu kimi olan insanlar Romadakı bu evimizin qapısını döyürlər. Siz? Biz isə mat qalmışıq, çünki sanki dayanmış zaman saatına, öz saatımıza baxırıq. Bir çox varlıqlar yansımalar kimi, işıqlar kimi.Biz onları ilk dəfə görürük, lakin onlar artıq bizə, İspaniya xalqına məlumdur və sonra biz onların gözlərinə tabe oluruq ki, bu fəvvarə ilə, ya da kiçik meydanla, ya da onlarla nə baş verdiyini onlarda kəşf edək. kilsənin plitəli fasadı və ya heç bitməyən divar hələ də dayanırsa, ya arxamızı söykədiyimiz ağac və ya avtomobillərin, öküz döyüşçülərinin, çiçək açan qızların, siyasət, incəsənət, elm müəllimlərinin və sonra içəri girdiyi o geniş və mənzərəli küçə. papalıq üçün kafelər [...]"
Albertiyə ilham verən Trastevere küncləri
Rafael və Maria Teresanın qapısını döyən yad adamlar arasında mənim anam. Romaya getdi və onu axtardı kommunist şair, Kadisdəki torpağından ona iki şüşə şərab gətirdi və həmin görüşün xatirəsini İspaniyaya qaytardı. bir neçə imzalı kitab və o vaxtdan bəri böyüdüyüm evin qonaq otağına rəhbərlik edən bir ithaf ilə bir rəsm. Güman edirəm ki, ona görə də şairin sehrinə qapılıb böyümüşəm dənizçi papağı.
Az adam bilir ki, Alberti həm də rəssamlığa həsr olunub. İçərisində bir çardaq aldı Vikolo del Bolonya , və o, günlərini orada rəsm və yazmaqla keçirdi. Bu, şübhəsiz ki, rəssam kimi onun böyük dövrü. Rəsm sayəsində o, rəssamla paylaşdığı dostluq kimi mühüm dostluqlar qurdu Karlo Quattrucci.
Onunla çox vaxt keçirdi, rəssamlar üçün emalatxanalarda işlədi Via del Riari, və bar sayğacında Settimiano, Qaribaldi malikanəsinin qarşısında. Orada rus əsilli argentinalı rəssamla da görüşüb Aleksandr Kokoçinski.
Qaribaldidəki evi, Vikolo del Bolonyadakı emalatxanası və Settimianonun küncündəki barı onun əsas hissəsi idi. Roma rutini. Amma tez-tez şairi skamyada oturmuş görmək olurdu təzə Trastevere-də Santa Maria və ya təxirə salmaq gecə yarısı gəzinti , bir neçə misra həsr etdiyi küçə pişikləri ilə səhnəni bölüşür. Ola bilsin ki, onun haqqında düşünür "Məktəbli və dənizçi uşaqlığı" Puerto de Santa Maria'da. Mən də tez-tez gedirdim Kafe di Marzio , burada Albertinin sahibinə verdiyi bəzi rəsmlər və şeirlər hələ də qorunub saxlanılır.
Alberti gecə yarısı gəzməyi xoşlayırdı
Argentina sürgününü Roma sürgünü ilə dəyişdirərək, Alberti yeni şəhərinə yazdı : "Mənim olan hər şeyi sənə buraxdım, ver mənə, Roma , kədərlərimin müqabilində, sənə sahib olmaq üçün tərk etdiyim qədər". Demək olar ki, iyirmi ildən sonra o, Buenos Ayresdə çox şey qoyub getdi. "Əlçatmaz səmanın, əkinlərin və atların sahilləri arasında".
Roma da öz növbəsində ona xaos və sənət, yaxşı dostlar və yeni böyük sevgi bəxş etdi. oldu Aleksandr Kokoçinski Kataloniya bioloqu ilə ilk görüşünü ona verən Beatrice Amposta , o zaman Romada təqaüdlə işləyirdi.
O, şairin nəşr olunmamış yeganə kitabına ilham verdi şübhə içində sevgi , hansı ki, "Barselonalı"nın ixtiyarındadır. Doğuşdan bəri gizli bir kitab, çünki portuense ayaqqabılarında gizlədilmiş əlyazma ayələrini daşıyırdı, bu da onu axsadırdı.
Onların romantikası sükutla inkişaf edirdi , çünki Maria Teresa Alzheimer xəstəliyindən çox xəstə idi. O, gənc alimə şeir gətirmək üçün onun yanına gedib. Rafael və Beatriz arasındakı münasibət sona çatdıqdan sonra böyük bir dostluq yarandı və bu, şairin ondan əmin olmasını istəməsinə səbəb oldu. Via Garibaldi-də aktivlərinizi təhlükəsiz saxlayın , o və Maria Teresa Frankonun ölümündən sonra İspaniyaya qayıtdıqda.
Bu gün Amposta Via Garibaldidəki eyni qırmızımtıl malikanədə, pişikləri ilə birlikdə yaşamağa davam edir.
Roma şairə birdən çox kitab ilham verdi
Rafael sürgün idi uzunluq . qədər İspaniyaya qayıtmadı 1977, az qala sonra 39 il Parisdə yaşayan, Buenos Ayres və Roma. Maria Teresaya qayıdaraq, onunla yenidən qovuşdu dəniz torpaqları, köhnə dostları ilə görüşdü və Trasteverin evinin qapısını dəfələrlə döyməyə cəsarət edənlərin, nəinki onu xatırlayanların, həm də ona söylədiklərinin həqiqət olduğunu kəşf etdi. onun şeirləri hələ də yaşayırdı və oxunurdu, Həm də yeni nəsillər üçün.
Qayıdandan sonra dedi: “Mən getdim sıxılmış yumruqla və əlimi açıb qayıdıram”. İçəridə kin yoxdu rəssamın qayıdışı dəniz və sözlər.
Tərk edilmiş sürgün yeri, bu unudulmadı və bir dəfə Alberti dedi: “İndi ümid edirəm ki, bir gün, hansısa yubiley tarixində və l Əbədi Şəhər Kommunası möhürü bəzi vikoloda, məndən çox uzaqda deyil Garibaldi vasitəsilə, lövhədə deyilir: Vikolo di Rafael Alberti (Cinque, Cedro və s. əvvəl), "burada məskunlaşdığım üçün oldum bu məhəllənin qonşusu təvazökarlıqla, lütfkarlıqla, ondan qaçaraq oxumaq monumental Roma, yalnız sevən qeyri-rəsmi, ən çox antigoetian ki, təsəvvür edilə bilər: Trasteverine Roma sənətkarlar , sınıq divarları, boyalı siyasi yazılar və ya sevgi dolu, gizli, statik, gecə və birdən, səssiz və tənha ”.
Romadan Madridə gələn Alberti izdiham tərəfindən qarşılandı