Frida, veoma živa među mrtvima.
Od usitnjenog papira do Frida Kahlo. Od latica cempasuchila do mariachija. Od alebrijesa do plačljiva beba pixar uradio je veoma cool sa svojim najnovijim filmom, kokos, da povede Meksiko oko svijeta.
Lee Unkrich Upravo je objavio _Toy Story 3 kada je predložio novu ideju u Pixaru: film o Danu mrtvih i Meksiku. Rekli su mu da. I to ga je malo iznenadilo, i on je poludio. Pisati o lutkama koje govore _(Priča o igračkama) _ ili izgubljenoj ribi _(U potrazi za Nemom) _ nije bilo isto što i govoriti o jednoj od najdublje ukorijenjenih i najslavnijih meksičkih tradicija. Nisu željeli upasti u kontroverzu “kulturna aproprijacija”, niti zloupotrebljavati klišee ili neuspješno.
Svet mrtvih pun svetlosti.
Zato u Kokos promijenili način rada putovao u Meksiko mnogo puta za tri godine za namakanje, imali su vanjski savjetnici (politički karikaturist Lalo Alcaraz, dramaturg Octavio Solís, nezavisni umjetnički pisac i producent Marcela Davison Avilés) kako bi izbjegli stereotipe ili zablude, a Unkrich je dodao kao ko-direktor Adrián Molina, rođen u SAD-u u meksičkoj porodici, što je uključivalo i njegovu ličnu istoriju.
Prema Molini, „Coco je a Univerzalna istorija“. Jer u suštini to je priča o porodici (obratite pažnju na onaj lik bake Koko koji će vas rasplakati) i o želji da ispunite svoje snove. Miguel, dječji protagonista, suočava se sa svojom porodicom i završava u svijetu mrtvih tražeći svoj: da bude muzičar. Ali Coco je takođe veoma meksička i s razlogom je to već film s najvećom zaradom u historiji zemlje Asteka. Pun je namigova, referenci i duha za koji vam poručujemo da ga vidite drugim očima.
Šarene padine Guanajuata.
1. SANTA CECILIA, GRAD ŽIVIH
Ovaj mali gradić prefarbanih kuća od ćerpiča i prašnjavih ulica inspirisan je Santa Fe de la Laguna Michoacan.
dva. GRAD MRTVIH
Da bi ga razlikovali od svijeta živih, ispunili su ga jarkim bojama i bili inspirisani istorijom Mexico City. Izgrađen na astečkom gradu Tenochtitlan , bio je okružen vodom, i zato se kule beskrajnih kuća uzdižu gotovo kao koralji usred mora. A, gledajući u detalje, ove kule kuća su stvorene od različitih kuća koje su vidjeli prilikom svojih posjeta Guanajuato. Boje kuća grupisanih na brdima ovog grada u centralnom Meksiku takođe su jasna referenca u Cocou.
kao njihov tuneli, Guanajuato je bio rudarski grad i izgrađen je na tunelima koji su bili kanali, a danas su ulice i autoputevi, podzemni grad, poput onog kojim Miguel prolazi sa svojim mrtvim vodičem, Hectorom (glas mu je dao Gael García Bernal).
Svetla i senke.
3. CENTRALNA STANICA MARIGOLD
To je stanica na koju dolaze novi mrtvi ili sa koje odlaze na Dan mrtvih da posjete žive. Da bi ga kreirali bili su inspirisani Palata pošte u Meksiko Sitiju i kopirao stakleni krov Grand Hotel Takođe iz Meksiko Sitija.
Ovaj krov ćete vidjeti u 'Coco'.
Četiri. ALEBRIJES I PAPIR ISJECAN
Ili meksički ukras na Dan mrtvih. Alebrije su fantastične životinje, sa gotovo fosfornim bojama koje je on izmislio Peter Linares nakon grozničave noćne more 1930-ih, počeo ih je praviti kada se oporavio i sada su veoma popularan zanat u Meksiku, Posebno u oaxaca gdje se osim od kartona ili papir-mašea izrađuju i od drveta. The konfeti je još jedan tipičan ukras, vijenci, koji u Coco služi kao prolog priče.
5. To nije zarobljeništvo, to je XOLOITZCUINTLE
Je li on nacionalni pas Meksika, autohtona rasa stara više od tri hiljade godina i koja nosi ime astečkog boga. To je pas bez dlake, mnogo bora, ali sa zaštitnom moći, po meksičkoj tradiciji, i zato prati Miguela u njegovoj avanturi.
Marigold Grand Central, stanica mrtvih.
6. MOSTOVI CEMPASÚCHIL
Ili tagetes erecta ili nevena To je intenzivan cvijet narandže kojim su ukrašeni oltari na Dan mrtvih. Onaj koji oko 2. novembra ispunjava svaki kutak ulica. Onaj koji stavljaju na groblja gde idu da odaju počast svojim precima, ali srećne počasti uz muziku, a u Coco su to zamislili staze cempasuchila oni su bili ono što je povezivalo žive i mrtve.
Marigold Bridges.
7. SMRT JE DIO ŽIVOTA
I, na kraju, najvažnija lekcija koju Coco izvlači iz meksičke kulture: njen zdrav i otvoren odnos prema smrti. Smrt je dio života, to je jedina sigurna stvar u životu i s njom se morate suočiti.