Villefranche de Conflent To je srednjovjekovni grad, čiji izduženi raspored teče paralelno s rijekom Tet, ugrađen u dno njene doline. Osim svoje arhitektonske ljepote, ima atraktivnu kulturnu, komercijalnu i gastronomsku ponudu.
Kao iu svakom drugom turističkom mjestu, u Villefrancheu je registrirano samo nekoliko stotina ljudi. Intramuros, živahan život ove prekrasne enklave teče uglavnom u nekoliko ulica i trgova gde se turisti druže. To je dio liste Les Plus Beaux Villages de France.
Ulice Villefranche de Conflent.
VAUBAN VOJNA ARHITEKTURA
Sebastién Le Prestre, markiz de Vauban (1633-1707) je ključna ličnost u istoriji Villefranche de Conflenta i mnogih pograničnih gradova. Arhitekta i urbanista, za vrijeme vladavine Luja XIV bio je generalni povjerenik za utvrde Kraljevine. Dizajnirao je i odbrambeno ojačao dvorce i zidove, formirajući mrežu vojne arhitekture koja se može posjetiti u Perpignanu, Bellegardeu ili Amelie-Les-Bainsu.
U Villefranche de Conflentu njegovo glavno djelo je the Fort Liberia, tvrđava koja i dalje čuva grad odozgo.
Godine 2007. proslavljena je tristogodišnjica Vobanove smrti, a godinu dana kasnije, 2008., dva njegova najistaknutija djela: Mont-Luis i Villefranche de Conflent su proglašeni UNESCO-vom svjetskom baštinom.
Zidine Villefranche de Conflenta su velika turistička atrakcija.
ZIDINE, PROLAZNICI I UTVRDE
Da li zidovi čine grad ljepšim? Obično se dešava ovako. Odbrambeni objekti prošlih stoljeća izgubili su vojni značaj i dobili su novu turističku vrijednost hodati i diviti se. Svjetionici postaju vidikovci i staze, mjesta za šetnje.
U Villefranche de Conflent, jedna od najprometnijih turističkih atrakcija je podzemni prolaz koji povezuje grad sa tvrđavom Libéria. Smatra se jednim od najdužih prolaza na svijetu i često ga nazivaju "onim sa 1000 koraka" –iako ih ima samo 734–, privlači najenergičnije posjetioce, koji se usude krenuti njime naviše.
Zidovi Villefranche de Conflent.
OBRT I KATALONSKE GASTRONOMIJE
Unutar ograđenog ograđenog prostora, kojem se pristupa kroz ogromne drvene kapije, komercijalna i gastronomska ponuda je vrlo sugestivna: keramičke radnje, knjižare, tradicionalni tekstilni bazari, kožna galanterija, vina, drvene igračke ili radnja u kojoj se prodaju ručno rađeni muzički instrumenti oduševljavaju turiste.
Znakovi od kovanog gvožđa najčešći su u ovim poslovima među kojima, barem za sada, nećemo naći sveprisutne međunarodne franšize.
Palačinke, kafići i bistroa sa ograničenim kapacitetom daju mogućnost kušanja kuhinje regije, vrlo sličan onom koji se servira s druge strane Pirineja: puževi, xai ili jagnjetina, kobasice i čitava lista sugestivnih deserta: mene sam ubio, katalonski krem ili fougasses, koji se naziva i katalonski koks.
Zanimljivo je i poglavlje o vinima, jer u istočnim Pirinejima postoji do četrnaest naziva porijekla vina. Prirodna slatka vina, kao što je banyuls, su ona koja predstavljaju prepoznatljivu posebnost i veću prepoznatljivost u ostatku zemlje.
Le train jaune.
LE TRAIN JAUNE, ŽUTI VOZ CERDANYA
Dvije činjenice čine ovaj turistički voz simpatičnim: Kruži u proseku 30km/h i za vožnju na međustanici preporučuju da se napravi frka vozaču da prestane.
Sagrađena početkom prošlog veka, dio Villefranche de Conflent do Latour de Carol kroz doline rijeka Têt i Eyne pored masiva Canigó i prolazi kroz najvišu željezničku stanicu u Francuskoj, Bòlquere (1593 mnv).
Takođe zvecka kada se vozi preko jedinog francuskog visećeg vijadukta, mosta Gisclard. Panoramska ruta od 63 kilometra za koju se iskoriste otprilike za tri sata. Prava tvrdnja za putnika koji želi usporiti gledajući prekrasan krajolik Orijentalnih Pireneja.