Ovako je izgledao hotel Palacio de Estoril u kojem je 1968. sniman '007 u službi njegovog veličanstva'
Tokom Drugog svetskog rata više od 20.000 stranaca se naselilo u oblasti Cascais privučen neutralnošću Portugala. Njegova strateška lokacija između Evrope i Afrike učinila ga je mostom ka slobodi Amerike i a utočište za aristokrate, prognane i umjetnike koji su tražili miran i tih kutak gdje bi se mogli izolovati od sukoba.
Međutim, ova neutralnost nije bila sasvim tačna, jer Portugal je ustupio svoje baze na Azorskim ostrvima saveznicima dok je trgovao s Nemcima, zainteresovan za volfram, visoko cijenjen materijal za izradu borbenih tenkova.
Ova situacija mira na površini, ali rata zakopanog duboko u sebi, učinila je da susjedna država postane savršeno mjesto za špijune s obje strane da drže jedni druge na oku.
Naslovnica knjige 'Casino Royale'
Kazino Estoril je bio neutralna zona u kojoj su bogati kockali svoja bogatstva a iseljenici su pijuckali koktele u raskošnom, bezbrižnom okruženju. Hotel Palacio je bio saveznička teritorija, a hotel Atlantik, nacistički štab.
Trenutno su Casino i hotel Palacio očuvani ali, nažalost, ništa nije ostalo od originalnog hotela Atlantico. Prije nekoliko godina su je srušili da bi je preuredili i među ruševinama su našli žice sa prisluškivanja koje su špijuni podmetnuli da saznaju o razgovorima gostiju. Kad bi ti zidovi mogli da pričaju...
Ostali ostaci tog vremena su poslastičarnica Garrett, tipična engleska čajdžinica, koju su obavještajne službe tog vremena mnogo posjećivale; i Cimas English Bar, koji je osnovala porodica Cima de Pontevedra i čiji je Don Huan de Borbon bio redovan kupac. Danas i dalje nudi tradicionalnu portugalsku hranu sa nenadmašnim pogledom na zalazak sunca nad Atlantikom.
Stari reklamni poster Estorila
FLEMING, NOVINAR I JETRA
Ian Fleming je rođen u londonskoj bankarskoj porodici. Bio je sin Valentina Fleminga, političara i ratnog heroja, i brat Petera Fleminga, poznatog putopisca i novinara. Obje su njihove sjene bile dugačke, tako da je mladi Ian imao prilično visoku letvicu da se istakne.
Nakon godinu dana na Kraljevskoj vojnoj akademiji Sandhurst, izbačen je zbog gonoreje, a kasnije ga je Ministarstvo vanjskih poslova odbilo kada je pao na prijemnom ispitu. Ponekad uspjeh bira neočekivane puteve.
Iako je Ian napisao nekoliko kratkih priča, još uvijek nije pronašao svoj stil, tako da krenuo je stopama svog brata Petera i počeo da radi za novinsku agenciju Reuters. Međutim, kao novinar uvijek su ga smatrali "drugim Flamancem" a nije imao ni slobodnog vremena ni finansijsku nezavisnost koju je želeo da uživa u udobnom životu.
Tako je 1933. odlučio da se pridruži bankarskoj firmi, a kasnije je, između ostalog, radio kao berzanski posrednik. zanimanja koja su mu omogućila da organizuje brojne zabave, da se zabavlja koliko je mogao i održava kontakte radio je za agenciju Reuters.
Ian Fleming na Jamajci
Sredinom 1939. Fleming je regrutovan kao lični pomoćnik viceadmirala Džona Henrija Godfrija , u odjelu britanske pomorske obavještajne službe, i ubrzo se istakao kao genijalan strateg, čiji su precizni izveštaji ukazivali na puteve njegovog budućeg književnog stila.
Neki kažu da je njegov agentski rad tokom Drugog svetskog rata bio uglavnom dispečerski, dok Drugi tvrde da je više radio na terenu (špijunske stvari, nikada nećemo saznati šta je tačno radio).
Međutim, ono što je sigurno je to 20. maja 1941. godine prijavio se u Hotel Palacio de Estoril i tamo upoznao srpskog agenta Dušana Popova, koji je takođe tamo boravio.
Registracija Iana Fleminga u hotelu Palacio de Estoril
DVA DVOSTRUKA AGENTA: POPOV I PUJOL
Popov je radio za MI6, njemački 'Abwher' i jugoslovensku vladu u egzilu. Britanci su mu dali nadimak "Tricikl" jer je bio trostruki agent, a Nemci su mu dali kodno ime "Ivan". Takođe su priznali da je to verovatno bilo najbolji špijun Drugog svetskog rata.
Dušan je postao poznat po tome što je bio okoreli ženskaroš i vodio način života ekstravagantnog plejboja dok je bio na zadatku. Kretao se kao riba u vodi kroz kazina, ambasade i zabave na visokom nivou.
Ali on nije bio jedini dvostruki agent koji je izvještavao iz Portugala. Španac Juan Pujol García kontaktirao je Nijemce u Madridu nakon građanskog rata i poslali su ga u Lisabon da špijunira pod pseudonimom 'Arabel'. Istovremeno je ponudio svoje usluge Britancima, koji mu je naložio da Nemcima prenese lažne informacije i dao mu kodno ime 'Garbo'.
Portret srpskog špijuna Dušana Popova
Kažu da je bio odgovoran što su nacisti vjerovali da će se iskrcavanje dogoditi u Kaleu, a ne u Normandiji, a bio je i prvi špijun kojeg su obje strane odlikovale. Godine 1944. dobio je njemački gvozdeni krst i orden Britanskog carstva.
Pujol je lažirao svoju smrt od malarije u Angoli 1949. godine, a njegov pravi identitet nije bio poznat sve do 1984. kada ga je britanski pisac Najdžel Vest otkrio u Karakasu. Njegova prva žena i djeca napustili su ga da umre, a njegova nova porodica nije znala ništa o njegovoj špijunskoj prošlosti.
Bez obzira da li je Popov ili Pujol bio inspiracija za stvaranje Jamesa Bonda, činjenica je da Ian Fleming je iskoristio svoj boravak u Estorilu da profiliše najpoznatijeg izmišljenog agenta sa licencom za ubijanje svih vremena.
1952. počeo je pisati svoj prvi roman, Casino Royale, koju su pratili Live and Let Die, Moonraker, Diamonds Are Forever i mnogi drugi. Ime svog protagonista preuzeo je od američkog ornitologa James Bond, stručnjak za karipske ptice i autor knjige Vodič kroz ptice Zapadne Indije.
Grace Kelly i Rainier od Monaka s kraljicom Viktorijom Eugenie
Fleming je doživio da vidi svoju kreaciju na velikom platnu. Deceniju nakon objavljivanja njegovog prvog romana, Sean Connery je prvi put igrao Bonda 007. protiv Doktora br.
Od tada, pet glumaca glumilo špijuna koji pije Martini "pomiješan, a ne protresen" (Nije vrijeme za umiranje, Daniela Craiga, konačno se otvara ovog novembra.)
Sa više elegancije, mišića ili smisla za humor, svi su to protumačili u pejzažima iz snova, u luksuznim vozilima, sa futurističkim dodacima i oružjem i zavodeći (i bivaju zavedeni) spektakularnim ženama.
Ko zna da li je Bond bio špijun kakav bi Fleming volio da bude, ali on je sigurno stvorio savršen izmišljeni univerzum za mnoge ljubitelje špijunaže. Na kraju krajeva, pisac živi samo dva puta.
José Diogo (u plavom) radio je 1968. kao zvonik u Hotelu Palacio de Estoril i bio je statist u '007 U službi njegovog Veličanstva' (danas je hotelski konsijerž)
*Ovaj izvještaj je objavljen u broj 142 Condé Nast Traveler Magazina (jesen). Pretplatite se na štampano izdanje pozivom na 902 53 55 57 ili sa našeg sajta. Septembarsko izdanje Condé Nast Traveler-a dostupno je u ** digitalnoj verziji da biste uživali u njemu na svom omiljenom uređaju. **