Λίγες χώρες αμφισβητούν τώρα την ύπαρξη του κλιματική κρίση : καύσωνες, τσουνάμι, ακραίες θερμοκρασίες, πλημμύρες, ξηρασίες κ.λπ., έχουν βάλει στο τραπέζι ένα πραγματικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως. Ωστόσο, δεν αποτελεί προτεραιότητα για όλες τις χώρες, όπως φαίνεται από την χάρτης παρακολούθησης δράσης για το κλίμα που αναλύει τη δέσμευση 131 χωρών, χάρη σε δεδομένα από το Climate Analytics και το New Climate Institute.
Το Climate Action Tracker (CAT) είναι μια ανεξάρτητη επιστημονική ανάλυση που παράγεται από δύο ερευνητικούς οργανισμούς που παρακολουθούν τη δράση για το κλίμα από το 2009. «Παρακολουθούμε την πρόοδο προς τον παγκόσμιο συμφωνημένο στόχο διατήρησης της θέρμανσης πολύ κάτω από τους 2°C και καταβάλλουμε προσπάθειες για τον περιορισμό της θέρμανσης στους 1,5°C".
Ο χάρτης Climate Action Tracker.
Βασίζεται στη Συμφωνία του Παρισιού του 2015, μια νομικά δεσμευτική διεθνή συνθήκη για την κλιματική αλλαγή. Εγκρίθηκε από 196 χώρες στο COP21 στο Παρίσι στις 12 Δεκεμβρίου 2015 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Νοεμβρίου 2016.
Ο κύριος στόχος του είναι να περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από τους 2ºC , κατά προτίμηση στους 1,5 °C, σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα (από τη δεκαετία του 1990). Είναι ένα ορόσημο γιατί, για πρώτη φορά, ήταν μια δεσμευτική συμφωνία στην οποία υπάρχει από κοινού ένας κοινός σκοπός.
"Στο Παρίσι, Οι κυβερνήσεις συμφώνησαν επίσης να παρουσιάσουν μακροπρόθεσμες στρατηγικές για το 2020 και περισσότερες από δώδεκα χώρες το έχουν κάνει. Ένας αυξανόμενος αριθμός κυβερνήσεων έχουν επίσης υιοθετήσει στόχους καθαρών μηδενικών εκπομπών έως τα μέσα του αιώνα. Αν και αυτές οι εξελίξεις είναι ενθαρρυντικές, είναι κρίσιμο οι στόχοι του 2030 να ευθυγραμμίζονται με μονοπάτια που μπορούν να επιτύχουν στόχους καθαρών μηδενικών εκπομπών στα μέσα του αιώνα», γράφουν στο Climate Action Tracker.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΣΕ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ
Ο χάρτης δείχνει με πράσινο χρώμα εκείνες τις χώρες που παρέχουν νέα μέτρα για τη βελτίωση της μείωσης των εκπομπών έως το 2030 καθώς και μείωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Υπό αυτή την έννοια, βλέπουμε πώς οι ΗΠΑ, η Κίνα, το Ηνωμένο Βασίλειο ή η Αργεντινή κάνουν μικρά βήματα. «Ο επικαιροποιημένος στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού της κυβέρνησης των ΗΠΑ για 50-52% έως το 2030 κάτω από τα επίπεδα του 2005 είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός που θα μείωνε το παγκόσμιο χάσμα εκπομπών κατά 5-10% το 2030, τη μεγαλύτερη πρόσθετη εθνική πρόταση μείωσης στο γύρο 2020/2021 των ενημερώσεων για τον στόχο του κλίματος», επισημαίνουν από το Climate Action Tracker.
Στην περίπτωση της Κίνας υπάρχουν και θετικά στοιχεία. «Η Κίνα αποκάλυψε επίσης επίσημα τον στόχο της για την ουδετερότητα του άνθρακα πριν από το 2060 μέσω της Μακροπρόθεσμης Στρατηγικής Ανάπτυξης Εκπομπών Αερίων Θερμοκηπίου Χαμηλών Εκπομπών, που ανακοινώθηκε για πρώτη φορά στις 22 Σεπτεμβρίου 2020».
στοιχεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αν και ο χάρτης αναλύει τις χώρες μεμονωμένα, δεν συμβαίνει το ίδιο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αναλύεται ως όμιλος ετερογενών δραστηριοτήτων. Υπό αυτή την έννοια, υπογραμμίζει ότι η ΕΕ δεσμεύτηκε να μειώσει τις εκπομπές κατά 55% -κάτω από αυτές του 1990-, ωστόσο, αυτή τη στιγμή είναι 52,8%.
«Ενώ αυτός ο στόχος για το 2030 είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, δεν αρκεί ακόμη ώστε η ΕΕ να είναι συμβατή με τον στόχο του 1,5°C της Συμφωνίας του Παρισιού . Απαιτούνται εθνικές μειώσεις των εκπομπών μεταξύ 58% και 70% για να καταστεί η προσπάθεια της ΕΕ συμβατή με τη Συμφωνία του Παρισιού. Η ΕΕ θα πρέπει επίσης να παράσχει περισσότερη στήριξη στις αναπτυσσόμενες χώρες για μειώσεις εκπομπών στο εξωτερικό, ώστε να διασφαλιστεί ότι συμβάλλετε δίκαια στο μερίδιο του παγκόσμιου βάρους μετριασμού». Περισσότερες πληροφορίες για αυτό μπορείτε να βρείτε σε αυτόν τον σύνδεσμο.
Στην απέναντι πλευρά σημειώνονται με κόκκινο χρώμα χώρες όπως π.χ Ρωσία, Βραζιλία, Μεξικό, Ινδονησία, Ελβετία, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ και Αυστραλία, μεταξύ άλλων.
Η IPCC SR1.5 έδειξε ότι είτε τηρούνται οι απαιτούμενες μειώσεις εκπομπών έως το 2030 είτε όχι, η δυνατότητα περιορισμού της θέρμανσης στους 1,5˚C θα εξακολουθούσε να διακυβεύεται σε μεγάλο βαθμό.