Κάποια στιγμή στη δημιουργία του Νησί του Μπέργκμαν (Θεατρική κυκλοφορία 1 Ιουλίου) Mia Hansen-Løve (Ο πατέρας των παιδιών μου, Eden) επρόκειτο να το ονομάσει αυτό, την πρώτη του ταινία που γυρίστηκε στα αγγλικά, τη δεύτερη εκτός Γαλλίας (μετά Μάγια στην Ινδία), Φάρο μου. Τόσο σημαντική ήταν η τοποθεσία των γυρισμάτων για εκείνη και για τον πρωταγωνιστή της, Κρις (Βίκυ Κριπς). Η τοποθεσία είναι πάντα απαραίτητη στον κινηματογράφο του, αλλά αυτή τη φορά ήταν ακόμη περισσότερο εντός και εκτός οθόνης.
Η ταινία ξεκινά με Κρις και Τόνι (Τιμ Ροθ) φτάνοντας στο νησί με το πλοίο που το συνδέει με το Γκότλαντ κάθε 30 λεπτά. Είναι καλοκαίρι. Το ζευγάρι των κινηματογραφιστών πρόκειται να εγκατασταθεί στο Fårö για μερικές εβδομάδες, εκμεταλλευόμενοι την προβολή μιας ταινίας του Tony, για να εμπνευστούν και να δουλέψουν για το επόμενο σενάριο. Το νησί πιάνει τον Κρις αμέσως. Το να κοιμάσαι και να γράφεις στο ίδιο σπίτι όπου ο Μπέργκμαν πυροβόλησε τα Μυστικά του Γάμου είναι ισχυρό. Τουλάχιστον είναι για εκείνη που γράφει μια ιστορία αγάπης και θλίψης και δεν είναι σίγουρη για τη στιγμή της δικής της σχέσης και νοσταλγεί την κόρη της. Το νησί Μπέργκμαν γίνεται ένα παιχνίδι με καθρέφτες και φαντάσματα, του κινηματογράφου μέσα στον κινηματογράφο. Αυτόν που αναζητούσε ο Hansen-Løve και από τον οποίο έμαθε περισσότερα από όσα μπορεί καν να εξηγήσει.
Ο Κρις περπατά γύρω από το Κτήμα Μπέργκμαν.
Κατά τη διάρκεια πέντε ετών, ο Hansen-Løve πέρασε πολλές εβδομάδες, μήνες σε αυτό το νησί της Βαλτικής, βόρεια του νησιού Gotland. Πήγε μόνη της, για να εμπνευστεί, να γράψει. Όντας μια σκηνοθέτις που πάντα τραβάει από τη ζωή της και τους προσωπικούς στοχασμούς της για να τους μεταμορφώσει σε μυθοπλασία και έτσι να πάρει αρκετή απόσταση με την ελπίδα (και το επίτευγμα) να τα μετατρέψει σε καθολικά, σκέφτηκε ότι θα ήταν μια ακόμη επίπονη διαδικασία. Σε αυτήν την περίπτωση, Μιλούσε για τον χωρισμό με τον επί χρόνια σύντροφό του, πατέρα της πρώτης του κόρης, Olivier Assayas. Κι όμως, φτάνοντας στο Fårö, συνέβη κάτι μαγικό. «Είναι πραγματικά παράξενο γιατί όταν ξεκίνησα να γράψω μια ταινία για το πόσο δύσκολο είναι για μένα να γράψω, κατέληξε να είναι η πιο εύκολη ταινία στη γραφή», θυμάται. «Νομίζω ότι είχε να κάνει με τη ζωτική μου στιγμή, αλλά και με η μαγεία του νησιού. Πιστεύω ειλικρινά ότι αυτό το νησί μου άνοιξε πόρτες που δεν είχα καταφέρει να ανοίξω πριν».
Μιλάει για το νησί του Μπέργκμαν ως «Η κορύφωση της καριέρας του». Αν και έχουν ήδη περάσει τρία χρόνια γυρισμάτων, ένα από το παγκόσμια πρεμιέρα στις Κάννες (επιτέλους, στο Επίσημο Τμήμα), Δεν ξέρει ακόμα πώς την άλλαξε, αλλά ξέρει ότι το έκανε για πάντα.
Στην ταινία προσπάθησα να εξηγήσω τι είναι να είσαι μητέρα, γυναίκα και καλλιτέχνης στον σύγχρονο κόσμο. Αυτά τα τρία πράγματα σε αντίθεση με τον πατέρα και τον σκηνοθέτη, με μέγιστο παράδειγμα τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, πατέρα του κινηματογράφου ότι είχε εννέα παιδιά με έξι γυναίκες τις οποίες ποτέ δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Η ίδια η Κρις εκφράζει δυνατά, μεταξύ ανδρών κινηματογραφιστών, τη δυσπιστία της σε αυτό το γεγονός. Το ίδιο που πιστεύει ο σκηνοθέτης, και όμως ο Hansen-Løve το παραδέχεται Η δημιουργία αυτής της ταινίας την έχει συνδέσει ακόμα περισσότερο με τον Σουηδό σκηνοθέτη. «Δεν μπορώ παρά να νιώσω περισσότερο συνδεδεμένη μαζί του αφού πέρασα τόσο πολύ χρόνο στην περιοχή του», λέει. «Είναι το νησί του Μπέργκμαν, αλλά είναι και το νησί μου, όπου έχω τις δικές μου αναμνήσεις, εμπειρίες με τον τόπο. Όλα αυτά έκαναν τη σχέση μου με τον Φάρο και με τις ταινίες του Μπέργκμαν πολύ πλούσια».
Νησί του Μπέργκμαν.
BERGMAN SAFARI
Στην ταινία, ο Τόνι περπατά το bergmansafari, μια περιοδεία (που υπάρχει στην πραγματικότητα) προετοιμασμένη να περάσει από τα σπίτια που κατοικούσε ο σκηνοθέτης και επίσης μερικές από τις πιο σημαντικές τοποθεσίες των ταινιών που γύρισε εκεί, από σαν σε καθρέφτη (1961) προς Πρόσωπο (1966), μια από τις κορυφές του και όπου η Raukar, Μερικοί ασβεστολιθικοί βράχοι μοναδικοί σε αυτό το νησί και άλλοι κοντά, παίρνουν το επίκεντρο.
Για τον Μπέργκμαν, Fårö σήμαινε δημιουργική γαλήνη και σπίτι. «Αν ήθελα να είμαι πανηγυρικός, θα έλεγα ότι βρήκα το αληθινό μου σπίτι, αν ήθελα να είμαι αστείος θα μπορούσα να πω ότι ήταν συντριβή».
Σήμερα το νησί προσελκύει κυρίως τουρίστες που αγαπούν πολύ τις ταινίες και Βεργμανοί, που εκτός από το Safari μπορούν να επισκεφτούν το μουσείο και το κέντρο αφιερωμένο στο έργο του. Και, ακριβώς, σε αυτές τις ημερομηνίες, κάθε χρόνο, η Εβδομάδα Μπέργκμαν (φέτος 28 Ιουνίου έως 2 Ιουλίου).
Η Βίκυ και ο Τόνυ, σκηνές από έναν γάμο.