Ένα φλιτζάνι, δηλαδή μια τουαλέτα, και ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για το θράσος, επεξηγήστε αυτές τις γραμμές (παρακάτω) με τη σιγουριά ότι, υποθέτοντας την ειρωνεία, θα απολαύσετε να διαβάζετε όπου θέλετε. Τι σημασία έχει αρκεί να μας διαβάζεις και να βλέπεις, αρκεί η τέχνη να εμπνέει τα σχέδιά σου, ακόμα και η τέχνη της συχνά κακοποιημένης τουαλέτας (Ντουσάμπ, ευχαριστώ που ήσουν ο πρώτος που ξεπλύνεις την τουαλέτα.)
La Felicita, Παρίσι.
Και γι' αυτό αναφέρονται αυτές οι σελίδες, ιστορίες τόπων και ανθρώπων που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μας ωθούν να ταξιδέψουμε κυνηγώντας την ομορφιά.
Ο Ai Weiwei είναι το εξαχνωμένο παράδειγμα, γιατί πώς να μην δείξεις το σπίτι σου στην πορτογαλική ύπαιθρο όταν κανείς δεν το είχε ξανακάνει. Πώς να μην ανακαλύψεις το καταφύγιό του και να προσπαθήσεις να καταλάβεις γιατί εκεί, γιατί τώρα και γιατί αυτός, ένας από τους μεγάλους καλλιτέχνες του 21ου αιώνα.
Η υπέροχη συνέντευξη – obrigado, Catarina – σε κάνει να θέλεις να τρέξεις στο Alentejo περισσότερο από τους καλύτερους οδηγούς, με τον ίδιο τρόπο όπως οι φωτογραφίες του Manoir de la Moissie –μια κατοικία στο Bloomsbury μόνο το 2021 και στο Dordogne– γίνει επείγον αντικείμενο πόθου χάρη στο μαγικό τρόμο του Πάμπλο Κέρτο και Άλμπα Γκαλότσα.
Εξώφυλλο του Νο. 148 του Condé Nast Traveler.
Μιλάμε και εδώ για κουκλάκια του χθες και του σήμερα, έτσι ώστε η νοσταλγία εκείνων που κάποτε συναντούσαν και τακτοποίησαν κόσμους δώστε μας ώθηση στο δρόμο προς ένα άμεσο μέλλον –3, 2, 1, τώρα– πιο ευαίσθητο, πιο ειλικρινές. Περισσότερο από το να μαζευόμαστε και να κάνουμε πράγματα από δέρμα, εκείνο το ζουμ ή εκείνο το μπουμ.
Σε αυτό θέλει να επενδύσει μια νέα γενιά Ισπανών καλλιτεχνών γιατί και ξέρετε, πιστεύουμε το καλύτερο Ενθύμιο ανεκτιμητης ΑΞΙΑΣ; ενώ άλλοι, όπως η interior designer Laura Gonzalez, επανεφευρίσκουν ξενοδοχεία και εστιατόρια στο Παρίσι για να μην μας λείπουν οι λόγοι.
Ότι στο Παρίσι πρέπει πάντα να επιστρέφεις. Όπως στη Φλωρεντία, όπου αυτή τη φορά προσγειωθήκαμε σαν λαγωνικά, μυρίζοντας κάθε γωνιά και βγάζοντας μια γευστική νότα που θα δείτε. Τι θα μυρίσεις;
Θα σου το πω κιόλας Επισκεφθήκαμε τη Gijón μέσα από τα μάτια του Rohmer και τη Μασσαλία χωρίς να ξέρουμε τι ζωγραφίζαμε εκεί, και στην Bahía Bustamante αρέσει αυτός ο άγριος καμβάς που είναι. Και τέλος, αυτή τη φορά έχουμε κινηθεί για την αγάπη της τέχνης. Τώρα εσύ.