«Η απόφαση να ταξιδέψω μόνος ήταν θεραπευτική και, φυσικά, αποτελεσματική»
Το άγχος, μοναξιά, την αξία της φιλίας ή ακόμη και την έννοια του να γεννηθείς γυναίκα. Όλο αυτό ώθησε Helena Palau – γνωστό στα social media ως @helenavisuals – να τολμήσετε να ταξιδέψετε με βαλίτσα και κάμερα ως μοναδική εταιρεία.
Από το 2019 ταξιδεύει μόνη της: Βιετνάμ, Ουγκάντα ή Ιαπωνία Αυτά είναι μερικά από τα απομακρυσμένα μέρη όπου δεν πίστευε ποτέ ότι θα μπορούσε να φτάσει και ωστόσο ξεπέρασε την πρόκληση –και τον φόβο–. Από το αδάμαστο ταξίδι του γεννιέται Ας υποθέσουμε ότι ταξιδεύω μόνος (Άρπα, 2021) μια φωτογραφική περιήγηση στα μέρη που τον έκαναν να ξανασκεφτεί πολλές από τις αμφιβολίες και τους φόβους που βασανίζουν μια ολόκληρη γενιά.
«Σε μια εποχή που ένιωθα χωρίς έλεγχο ή αυτοεκτίμηση, σκέφτηκα σόλο ταξίδι Θα μου έδινε πίσω την ανεξαρτησία που είχα χάσει. Σήμαινε επίσης να φύγω από τη ζώνη άνεσής μου, μεθυσμένος εκείνη τη στιγμή και να επικεντρωθώ σε άλλα πράγματα».
«Το ταξίδι απαιτεί να είσαι σε εγρήγορση, σου προσφέρει νέα τοπία, ανθρώπους και αναμνήσεις και όλα αυτά σου επιτρέπουν να οξυγονώσεις τον εγκέφαλο και τελικά να σταματήσεις να σκέφτεσαι για λίγο αυτό που σε ανησυχεί. Η απόφαση ήταν θεραπευτική και φυσικά αποτελεσματική. Είναι πολύ σημαντικό να θυμάστε, ωστόσο, ότι πηγαίνετε ένα ταξίδι μόνοι σας Δεν χρειάζεται να σημαίνει ότι ταξιδεύετε μόνοι πολύ λιγότερο να νιώθεις μόνος», εξηγεί ο Παλάου.
Ελένη Παλάου.
Από την Αρκτική στην Υποσαχάρια Αφρική, μας μιλά για την Ουγκάντα ως «τον πιο εντυπωσιακό και μεταμορφωτικό προορισμό». «Με έκανε να αντιμετωπίσω τις προκαταλήψεις και τις κακές μου συνήθειες. Είδα σε πρώτο πρόσωπο την κινητήρια δύναμη που αντιπροσωπεύουν οι γυναίκες της Ουγκάντα στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας, σε αντίθεση με αυτό που ίσως σκεφτόσασταν πριν φτάσετε. Ένα ταξίδι που ανέδειξε την επιτακτική ανάγκη για αναθεώρηση και αυτοκριτική από την πλευρά των ανθρώπων με προνόμια».
Υπάρχει πολλή αυτοανάλυση στο βιβλίο: την ελάχιστη προσπάθεια, πληροφορίες χωρίς βάθος, οικολογικές επιπτώσεις και προκαταλήψεις όταν πρόκειται για μάθηση για άλλους πολιτισμούς. Μετά την εμπειρία έρχεται η ανάλυση και η μάθηση.
«Είναι απαραίτητο το αυτοκριτική να κατανοούν και να σέβονται τους άλλους. Τυχαίνει να το γνωρίζουν τα πλεονεκτήματά μου, οι προκαταλήψεις μου, οι απαιτήσεις μου και να μπορούν να παραδεχτούν από πού προέρχονται, γιατί μπορεί να είναι επιβλαβή για τους άλλους ή γιατί μπορεί να είναι υποκριτικοί ή άδικοι. Στο βιβλίο υπερασπίζομαι την ιδέα ότι το ταξίδι σάς δίνει εργαλεία αυτοανάλυσης και ενδοσκόπησης, Σε τοποθετεί μπροστά σε πολύ διαφορετικές πραγματικότητες και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και σε αντιμετωπίζει με τις συνέπειες των πράξεών σου».
«Μπορείς να το εκμεταλλευτείς για να αμφισβητήσεις τον εαυτό σου και να εξελιχθείς προς τη σωστή κατεύθυνση ή μπορείς να συνεχίσεις να ζεις με την άνεση των προνομίων σου. Επίσης, ας υποθέσουμε ότι ταξιδεύω μόνος μας προσκαλεί προβληματιστείτε για τόσο αναγκαία και επείγοντα ζητήματα σήμερα όπως το οικολογικό αποτύπωμα των ταξιδιών μας και οι καταχρήσεις μας στα κοινωνικά δίκτυα».
Θέτει επίσης υπό αμφισβήτηση τι σημαίνει να είσαι γυναίκα και σταυρός μόνη: «Θα τονίσω ένα συγκεκριμένα, την ελπιδοφόρα αλληλεγγύη που υπάρχει μεταξύ των γυναικών σε όλο τον κόσμο όταν θα συναντηθούμε. Όπως λέω και στο βιβλίο, υπάρχει ένας σιωπηλός άγραφος κανόνας να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον».
«Παρά το γεγονός ότι η κατάστασή μας ως γυναίκες μας κάνει να βρισκόμαστε και να αισθανόμαστε ότι κινδυνεύουμε οπουδήποτε, το να ταξιδεύω μόνος μου έχει δείξει ότι είναι οι γυναίκες που με κάνουν να νιώθω ασφαλής. Ας εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον, ας σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, ας φροντίζουμε ο ένας τον άλλον. Ακόμα κι αν μας χωρίζει ο πολιτισμός, η γλώσσα ή οι ιδέες».
Το να ταξιδεύεις λιγότερο είναι επίσης περισσότερο. Η Ελένη αναζητά μεταφέρετε το ελάχιστο υλικό για να δημιουργήσετε το οπτικό σας περιεχόμενο. «Ό,τι δεν είμαι σίγουρος αν θα χρησιμοποιήσω, τελικά δεν το χρησιμοποιώ. Δεν υπάρχει τίποτα πιο άβολο και αντιπαραγωγικό από το να ταξιδεύεις με πάρα πολλά κιλά. Για να δουλέψουμε και να είμαστε δημιουργικοί, πρέπει δημιουργήστε ένα άνετο περιβάλλον. Τις μέρες πριν το ταξίδι, ερευνώ τον προορισμό και Σκέφτομαι ποια θέματα μπορεί να με ενδιαφέρει να φωτογραφίσω για να δημιουργήσω μια σειρά από εικόνες».
Το βασικό πράγμα για να ταξιδέψεις χωρίς παρέα είναι, για την Έλενα, αφήστε τους φόβους στο σπίτι. «Σε όποιον θέλει να το κάνει για πρώτη φορά, θα του έλεγα να μην φοβάται. Ότι για να ταξιδέψεις μόνος δεν πρέπει να είσαι πιο γενναίος από ό,τι είμαστε όλοι ήδη κάθε μέρα. Είναι μια εμπειρία που μπορεί να μας δώσει πίσω το αίσθημα δύναμης και ελευθερίας που πολλές φορές πιστεύουμε ότι δεν έχουμε».
«Ξεκινήστε με έναν αστικό προορισμό, μια πόλη κοντά στη δική σας και μείνε περίπου πέντε μέρες. Πριν φύγετε, προετοιμαστείτε λίγο για το ταξίδι, ερευνήστε τον προορισμό και τα ενδιαφέροντά σας. Αν σας αρέσει η εμπειρία, τολμήστε με ένα δεύτερο μεγαλύτερο και πιο περιπετειώδες ταξίδι».
«Υποθέστε ότι ταξιδεύω μόνος», της Helena Palau.