Parque Eduardo VII, που βρίσκεται στο βορειότερο άκρο της Avenida da Liberdade
Λισαβόνα Είναι πολύ πόλη, όχι τόσο σε μέγεθος όσο σε αριστεία, γαστρονομία και εκπλήξεις, Λοιπόν, η πορτογαλική πρωτεύουσα δεν σταματά ποτέ να εκπλήσσει. Αρχαία και αρχοντική, τραγουδιέται ήδη από την πεμπτουσία του fadista, Amália Rodrigues, παρακολουθεί επίσης την πορεία των καιρών και είναι επίκαιρο.
Δεν υπάρχει άλλο να πάει Το Χρυσό Μίλι του, η περίφημη Avenida da Liberdade. Όλα πρέπει να ειπωθούν, και η Λισαβόνα έχει ένα πριν και το μετά μετά τον σεισμό του 1755, ο οποίος ουσιαστικά κατέστρεψε την πόλη. Ήταν τότε αυτό ο Μαρκήσιος του Πομπάλ δημιούργησε έναν δημόσιο χώρο περιπάτου όπου λειτουργεί σήμερα η Avenida de la Libertad.
Αν και στην πραγματικότητα, δεν ήταν τόσο δημόσιο, αφού περιβαλλόταν από τείχη για να εμποδίσει την πρόσβαση σε όποιον δεν ανήκε στην υψηλή κοινωνία, μέχρι που το 1821 ήρθαν στην εξουσία οι φιλελεύθεροι, τα τείχη γκρεμίστηκαν και ο παραλιακός δρόμος έμεινε ανοιχτός για όλους.
Η Avenida da Liberdade που γνωρίζουμε σήμερα χτίστηκε το 1879 κατ' εικόνα και ομοίωση των Ηλυσίων Πεδίων
Λεωφόρος Ελευθερίας, όπως την ξέρουμε σήμερα, Χτίστηκε το 1879 κατ' εικόνα και ομοίωση των Ηλυσίων Πεδίων του Παρισιού. 90 μέτρα πλάτος και σχεδόν ένα χιλιόμετρο μήκος, από την Plaza del Marques de Pombal, όπου το άγαλμα στέκεται σε αυτόν που ήταν κυβερνήτης της Λισαβόνας μεταξύ 1750 και 1777, στην Plaza de los Restauradores, με πρωταγωνιστή το θρυλικό θέατρο Edén, που σήμερα μετατράπηκε σε ξενοδοχείο διαμερισμάτων, όπου ξεκινά το Baixa, εμπορικό και ιστορικό κέντρο της Λισαβόνας.
Σιντριβάνια, φοίνικες και μνημεία –μεταξύ των οποίων αξίζει να αναφερθούν το μνημείο των πεσόντων στον μεγάλο πόλεμο–, διαδέχονται το ένα το άλλο κατά μήκος της Avenida de la Libertad. Η ασπρόμαυρη πλακόστρωση του δαπέδου του μιμείται το όμορφο πορτογαλικό κέντημα.
Τα φαρδιά δρομάκια του είναι γεμάτα με μπανανιές και τα αρχοντικά κατά μήκος της λεωφόρου φιλοξενούν εστιατόρια, μπαρ, ξενοδοχεία και καταστήματα μόδας που του έχουν κερδίσει το παρατσούκλι του «Golden Mile» της Λισαβόνας. Υπάρχουν μεταξύ άλλων οι Louis Vuitton, Burberry, Furla, Ermenegildo Zegna, Hugo Boss, Carolina Herrera, Trussardi, Michael Kors, Prada, Gucci, Emporio Armani, Cartier και Rosa & Texeira.
Αρ ντεκό πρόσοψη του θεάτρου Edn, που έχει πλέον μετατραπεί σε κατάλυμα
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ FONTECRUZ, ΜΙΑ ΠΟΥΣΑΔΑ ΠΟΛΥΤΕΛΗΣ
Πριν κατεβείτε τον ελκυστικό δρόμο, είναι καλή ιδέα να μείνετε σε ένα από τα μεγάλα ξενοδοχεία που είναι διάσπαρτα στη λεωφόρο. Για παράδειγμα, στο ξενοδοχείο Fontecruz Lisboa Autograph Collection, ένα κατάλυμα πέντε αστέρων, που έχει κάτι διαφορετικό. απλά βλέποντας εκείνη η πρόσοψη από πορτογαλικό πλακάκι, με ένα σιδερένιο μπαλκόνι, τυλιγμένο στο κρυστάλλινο κτίριο που το ολοκληρώνει, θέλουν να μπουν.
Μόλις μπείτε δεν πρέπει να φύγετε μέχρι να περάσετε καλά απολαμβάνοντας τη ζεστή εσωτερική διακόσμηση που σχεδίασε η Ισπανίδα Eva Almohacid που μεταφέρει τους επισκέπτες σε εκείνες τις φορές που ταξίδευες με μπαούλο –γιατί το ταξίδι δεν ήταν θέμα ημερών– και έστελναν καρτ ποστάλ, που προσπαθούσαν να μοιραστούν ένα κομμάτι, έστω και γραφικό, της περιπέτειας.
Ωραίο έθιμο που έχει αναστηθεί το ξενοδοχείο δίνοντας καρτ ποστάλ σε τόνους σέπια στους επισκέπτες σας, ώστε, αφού γραφτεί, να το καταθέσουν στο γραμματοκιβώτιο Fontecruz, από όπου θα αναχωρήσει σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
Lisbon Velvet Σουίτα στο Fontecruz Hotel
Παλιά κλειδιά πλαισιώνουν τη ρεσεψιόν που βλέπει το κατάστημα Scalpers, που βρίσκεται στο προνομιακό περιβάλλον του Fontecruz, της μοναδικής συλλογής Marriot Autograph στην Πορτογαλία και της πρώτης του ομίλου Fontecruz εκτός Ισπανίας. Από τα 77 δωμάτιά του, ορισμένα έχουν θέα στην επιβλητική Avenida, αλλά και στα παράθυρα του Άλλοι ανοίγουν τη θέα στη γειτονιά Αλφάμα, στα παραδοσιακά σοκάκια της, με ρούχα κρεμασμένα, και νότες fado στον αέρα.
Τα μπάνια διαθέτουν προϊόντα περιποίησης Chopard, ακόμη και κάψουλα αρωματοθεραπείας από την αποκλειστική γαλλική μάρκα Skinjay. αυτό που το Nespresso είναι ενσωματωμένο στο ντους από το οποίο θα βγει ήδη αρωματισμένο. Περίεργη επιγραφή που προεδρεύει πάνω από έναν τοίχο του ξενοδοχείου και που γράφει "What happens in Fontecruz, stays in Fontecruz" (ό,τι συμβαίνει στο Fontecruz, μένει στο Fontecruz).
Όσο για τη γαστρονομία, ο σεφ του, Rui Borges, επικεφαλής του εστιατορίου Bristôa, συνδυάζει σοφά τα πορτογαλικά προϊόντα που εμφανίζονται στο πιάτο μετατράπηκε σε αρνί chambao με γλυκοπατάτα, ουρά βοδιού με πουρέ παστινάκι ή σφυρίδα με κουκιά.
Για να ολοκληρωθεί η επιστολή, είναι τα κρασιά από το οινοποιείο Alta Pavina Valladolid, που ανήκει στον Όμιλο Fontecruz. Το πρωινό είναι διάσημο: μην παραλείψετε να το δοκιμάσετε Αυγά Benedict με σολομό ή μπέικον.
Το εστιατόριο Bristôa στο ξενοδοχείο Fontecruz
ΤΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΜΙΛΙΟΥ της ΛΙΣΑΒΩΝΑΣ
Λίγα βήματα από το ξενοδοχείο Fontecruz, χωρίς να φύγετε από το ίδιο τετράγωνο, το θέατρο Tivoli , στον αριθμό 188 της Λεωφόρου, Στέκεται νεοκλασικό και παριζιάνικο, όπως χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Raúl Lino.
Αν οι απαρχές του έδιναν καταφύγιο στον βωβό κινηματογράφο, στη δεκαετία του 20 του 20ου αιώνα, αργότερα Προβλήθηκαν πρεμιέρες ταινιών υψηλού προφίλ, αλλά και συναυλίες και μπαλέτα όπως το Ballet du XXe siecle με τον Maurice Béjart. Από το 2004 αναπτύσσει θεατρικές δραστηριότητες.
Στον πρώτο όροφο του θρυλικού θεάτρου βρίσκεται ένας από τους πιο ολοκληρωμένους και εντυπωσιακούς χώρους στο Golden Mile της Λισαβόνας, JNcQUO, πρωτοβουλία της Paula Amorim, Πρόεδρος της οικογενειακής επιχείρησης, παγκόσμιος ηγέτης στον φελλό.
Η εσωτερική του διακόσμηση είναι έργο του Lázaro Rosa-Violán που έχει κάνει επίδειξη δημιουργικότητας στους στρογγυλούς λαμπτήρες που φωτίζουν τον σκελετό του Tyrannosaurus Rex, στα ράφια όπου ξεκουράζονται τα κρασιά και στην παραμικρή λεπτομέρεια, που αφήνει το στόμα ανοιχτό.
Πρόσοψη του θεάτρου Tivoli
Ο χώρος περικλείει ένα εστιατόριο εξειδικευμένο στην πορτογαλική γαστρονομία, με την υπογραφή του σεφ Antonio Bóia. Τα θαλασσινά που εκτίθενται, τα φρέσκα τυριά και το κελάρι με τα premium κρασιά από όλο τον κόσμο προβλέπουν τη γεύση των λιχουδιών.
Το επιδόρπιο θα παρέχεται από το γαλλικό ζαχαροπλαστείο Ladurée, γνήσιος δημιουργός αυθεντικών μακαρόν, πριν από 150 χρόνια, που βρίσκεται στον χώρο JNcQUOI, ο οποίος στεγάζει επίσης μια γωνιά αφιερωμένη στον εκδοτικό οίκο Assouline με τα καλύτερα βιβλία για την τέχνη, την αρχιτεκτονική, τη φωτογραφία και τη μόδα.
στα χαμηλά, Κλινική μόδας Ανακατεύει μάρκες από την κατηγορία Balenciaga, Givenchy, Gucci, Miu Miu, Valentino, Prada, Saint Laurent, Dolce & Gabbana, Cire Trudon, Linari, Bang & Olufsen, μεταξύ πολλών άλλων διάσημων.
Δεν χρειάζεται να πάτε πολύ μακριά –Avenida de la Libertad 144– για να απολαύσετε η νέα φαντασία JNcQUOI Asia, που έρχεται να συμπληρώσει την προηγούμενη. Η ιδέα της πολυτελούς εγκατάστασης είναι να συλλέγει κανείς η κουζίνα του η πορτογαλική αποικιακή διαδρομή και τη γαστρονομική επιρροή του.
Οι ανατολίτικες πινακίδες στη σκάλα οδηγούν σε μια πόρτα από την οποία μπαίνει κανείς στην ασιατική ήπειρο. Το κόκκινο χρώμα κυριαρχεί στις ταπετσαρίες, τα φαναράκια και τα φωτιστικά. Ένα μωσαϊκό σχεδιάζει τον λεπτομερή χάρτη που μιλά για τα ταξίδια μπαχαρικών, βοτάνων, συνταγών και προϊόντων όπως παπάγια, σαφράν, κάσιους, τσίλι, ανανά ή καλαμπόκι, εξαπλώνεται μεταξύ Ινδίας, Σιάμ, Κίνας και Ιαπωνίας, χώρες στις οποίες η Πορτογαλία άφησε το στίγμα της και οι οποίες κατέληξαν να αποτελούν μέρος του πλούσιου και ποικίλου βιβλίου συνταγών που η JNcQUOI Asia, χέρι-χέρι με τους σεφ της Mario Esteves και Antonio Boia , παίζει στις εστίες τους.
Το περιβάλλον, που δημιουργήθηκε από τον Lázaro Rosa Violán, είναι απολύτως παραληρηματικό, είτε σε εσωτερικούς χώρους κάτω από το στοιχειωμένο βλέμμα του σκελετού του δράκου, είτε στις πέργκολες που κατοικούν στον τροπικό κήπο, φωτισμένοι από πολυτελείς λάμπες, συνένοχοι μιας ονειρικής νύχτας.
Συμβαίνουν στο τραπέζι σασίμι, σούσι, τατάκι, ντιμ σαμ, ζυμαρικά, τεμπούρα, κάρυ... τελειώνει με πορτογαλικά επιδόρπια και το αποκλειστικό κόσμημα της Ladurée για το JNcQUOI Asia, «Baba de Rinoceronte», φτιαγμένο με κρέμα σοκολάτας, καραμέλα και κρέμα, νόστιμο και εθιστικό.
JNcQUOI Asia, ο ανατολικός αδερφός της λεωφόρου JNcQUOI
ΠΕΡΑ ΤΟ ΤΙΒΟΛΙ
Γυρίζοντας τη σελίδα του κεφαλαίου Tivoli, μια φωτογραφία του γοητευτικού νεοκλασικού περιπτέρου από τη δεκαετία του 1920 μπροστά στο θέατρο, που βρίσκεται στη μέση της λεωφόρου Avenida, και πάμε με τον γείτονά του, ο κινηματογράφος São Jorge, μια πρωτοβουλία της Αγγλο-Πορτογαλικής Εταιρείας Κινηματογράφου.
Το έργο ανέβηκε από τον αρχιτέκτονα Φερντινάντ Σίλβα το 1950, ένα έργο που του χάρισε το Δημοτικό Βραβείο Αρχιτεκτονικής το 1951, για τον τότε πρωτοποριακό σχεδιασμό του με κινηματογραφικές αίθουσες που είχαν τεράστια χωρητικότητα για την εποχή, σχεδόν 1.900 άτομα χωρούσαν χωρισμένα σε τρία δωμάτια.
Το São Jorge, το οποίο έχει υπέροχη ακουστική, πρωτοποριακές γραμμές και πρώτης τάξεως υλικά, είχε φ Του αρέσει να προβάλλει μεγάλες πρεμιέρες από τότε που έγινε μέλος της Paramount & Universal. Οι καλύτερες ταινίες συνεχίζουν να προβάλλονται στον λαϊκό κινηματογράφο, που προσφέρει επίσης συναυλίες και φεστιβάλ.
Κινηματογράφος Sao Jorge
Ο Lázaro Rosa Violán, του οποίου η σφραγίδα είναι τυπωμένη στο Golden Mile της Λισαβόνας, είναι επίσης ο συγγραφέας του εσωτερικού σχεδιασμού του Παλάτι του Massimo Dutti που έχει μπει στην περιπέτεια της εγκατάστασης σε ένα ιστορικό κτήριο της πόλης, ένα αρχοντικό ρομαντικού στιλ με πινελιές Beux Arts, του οποίου η εσωτερική αυλή έχει παραγγελθεί από τον διαμορφωτή Ο Ιησούς Μοραϊμέ.
Μπαίνοντας στον Massimo Dutti (Avenida da Libertad 193) έρχεται σπίτι, για η σπιτική ατμόσφαιρα που νιώθεις μόλις περάσεις την πόρτα. Καθένα από τα δώδεκα δωμάτια διαθέτει συλλογή υπογραφών.
Σε η παλιά κουζίνα, που έχει ακόμα το τζάκι του 18ου αιώνα, υπάρχουν τα αξεσουάρ και σε αυτό που στεγαζόταν παλιά μια βασιλική βιβλιοθήκη βρίσκεται μια συλλογή βιβλίων μόδας και σχεδίου σε συνεργασία με τον εκδότη καλλιτεχνικών βιβλίων Taschen. Το δάπεδο του αρχοντικού είναι το αυθεντικό και οι σκάλες, ντυμένες με ριγέ χαρτί στους τοίχους, είναι ακόμα του παρελθόντος.
Είναι ώρα για ύπνο, όχι χωρίς να προσπαθήσετε πρώτα ένα κοκτέιλ δικής τους δημιουργίας στη βεράντα του ξενοδοχείου Fontecruz, υπό τον ήχο του πιάνου, για να ξεκουραστείτε στη συνέχεια ανάμεσα στα μαλακά σεντόνια από αιγυπτιακό βαμβάκι που σας περιμένουν στο δωμάτιο.