Νησί Benguerra, Μοζαμβίκη
Ο Παγκόσμιος Δείκτης Κλιματικού Κινδύνου Germanwatch (CRI) είναι μια ετήσια ανάλυση που βασίζεται σε ένα από τα πιο αξιόπιστα σύνολα δεδομένων που είναι διαθέσιμα σχετικά με τις επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων και τα σχετικά κοινωνικοοικονομικά δεδομένα.
Ένα από τα κύρια αποτελέσματα που αποκαλύφθηκαν από το IRC 2021 (η δέκατη έκτη έκδοση της ανάλυσης) είναι ότι Η Μοζαμβίκη, η Ζιμπάμπουε και οι Μπαχάμες ήταν οι χώρες που επλήγησαν περισσότερο το 2019.
Επιπλέον, το μακροπρόθεσμο IRC, το οποίο αναλύει την περίοδο μεταξύ 2000 και 2019, αποκαλύπτει ότι Το Πουέρτο Ρίκο, η Μιανμάρ και η Αϊτή ήταν οι χώρες που επλήγησαν περισσότερο από τα ακραία καιρικά φαινόμενα τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Παγκόσμιος χάρτης με τον Παγκόσμιο Δείκτη Κινδύνου για το Κλίμα για τα έτη 2000–2019
ΑΚΡΑΙΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΕΡΔΙΣΑΝ 475.000 ΖΩΕΣ ΣΕ 20 ΧΡΟΝΙΑ
Μεταξύ 2000 και 2019, 475.000 άνθρωποι πέθαναν ως άμεση συνέπεια περισσότερων από 11.000 ακραίων καιρικών φαινομένων και οι οικονομικές ζημίες ανήλθαν σε περίπου 2,56 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης).
Πουέρτο Ρίκο (με IRC 7,17), Μιανμάρ (10) και Αϊτή (13,67) έχουν αναγνωριστεί ως οι χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο σε αυτήν την περίοδο 20 ετών, ακολουθούμενες από τις Φιλιππίνες, τη Μοζαμβίκη και τις Μπαχάμες.
Το Πουέρτο Ρίκο, η Μιανμάρ και η Αϊτή συνεχίζουν να είναι οι τρεις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο τις τελευταίες δύο δεκαετίες, μια κατάταξη που αποδίδεται στον απόηχο του εξαιρετικά καταστροφικά γεγονότα όπως ο τυφώνας Μαρία στο Πουέρτο Ρίκο το 2017 και οι τυφώνες Jeanne (2004) και Sandy (2012) στην Αϊτή.
Η Μιανμάρ επλήγη σκληρά από τον κυκλώνα Nargis το 2008. που προκάλεσε εκτιμώμενες απώλειες 140.000 ζωών, καθώς και υλικές απώλειες και ζημιές σε περίπου 2,4 εκατομμύρια ανθρώπους.
Η Μοζαμβίκη και οι Μπαχάμες (στην πέμπτη και έκτη θέση), γνώρισαν επίσης εξαιρετικά καταστροφικές καταιγίδες. Το 2019, ο κυκλώνας Idai έφτασε στη Μοζαμβίκη και οι Μπαχάμες επλήγησαν από τον τυφώνα Dorian.
Μπορείτε να δείτε την πλήρη κατάταξη των χωρών που επλήγησαν περισσότερο την περίοδο 2000-2019 εδώ.
Οι δέκα χώρες που επλήγησαν περισσότερο μεταξύ 2000 και 2019
ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΕΓΜΕΝΕΣ ΤΟ 2019
Οι καταιγίδες και οι άμεσες συνέπειές τους –βροχές, πλημμύρες και κατολισθήσεις– ήταν μία από τις κύριες αιτίες απώλειας και ζημιών το 2019.
Από τις δέκα χώρες που επλήγησαν περισσότερο το 2019, έξι επλήγησαν από τροπικούς κυκλώνες. Η πρόσφατη επιστήμη προτείνει ότι ο αριθμός των σοβαρών τροπικών κυκλώνων θα αυξάνεται με κάθε δέκατο του βαθμού αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Η Μοζαμβίκη, η Ζιμπάμπουε και οι Μπαχάμες ήταν οι χώρες που επλήγησαν περισσότερο το 2019, ακολουθούν η Ιαπωνία, το Μαλάουι και το Αφγανιστάν.
Τον Μάρτιο του 2019, ο ισχυρός τροπικός κυκλώνας Idai έπληξε τη Μοζαμβίκη, τη Ζιμπάμπουε και το Μαλάουι, προκαλώντας καταστροφικές καταστροφές και ανθρωπιστική κρίση και στις τρεις χώρες.
Το Idai έγινε γρήγορα ο πιο θανατηφόρος και δαπανηρός τροπικός κυκλώνας στον νοτιοδυτικό Ινδικό Ωκεανό, προκαλώντας οικονομική ζημιά αξίας 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σύνολο, ο κυκλώνας επηρέασε τρία εκατομμύρια ανθρώπους και στοίχισε πάνω από 1.000 ζωές.
Ο τυφώνας Ντόριαν έφτασε στις Μπαχάμες τον Σεπτέμβριο του 2019 ως τυφώνας κατηγορίας 5, το ισχυρότερο που έχει καταγραφεί ποτέ για να χτυπήσει το νησιωτικό έθνος.
Ο Ντόριαν έφτασε σε σταθερούς ανέμους ταχύτητας 300 χιλιομέτρων την ώρα και προκάλεσε ισχυρή βροχόπτωση. Σκοτώθηκαν 74 άνθρωποι. Συνολικά, ο τυφώνας προκάλεσε ζημιές αξίας 3,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων και κατέστρεψε ή κατέστρεψε 13.000 σπίτια.
Χάρτης IRC το 2019
ΟΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΡΩΤΟΤΗΤΑ
Τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν την ιδιαίτερη ευπάθεια των φτωχότερων χωρών στους κλιματικούς κινδύνους. Ειδικά σε σχέση με την οικονομική τους ικανότητα και τον πληθυσμό τους, οι αναπτυσσόμενες χώρες επηρεάζονται πολύ περισσότερο από τις ακραίες καιρικές συνθήκες από τις βιομηχανικές χώρες.
Οι απόλυτες οικονομικές απώλειες είναι σημαντικά υψηλότερες στις πλούσιες χώρες. Ωστόσο, σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, θάνατοι, δυστυχία και υπαρξιακές απειλές από ακραία καιρικά φαινόμενα είναι πολύ πιο πιθανές.
Οκτώ από τις δέκα χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από τις ποσοτικοποιημένες επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων το 2019 ανήκουν στην κατηγορία χαμηλού έως χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος. Οι μισές από αυτές είναι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες.
Η παγκόσμια πανδημία έχει επαναλάβει το γεγονός ότι τόσο οι κίνδυνοι όσο και η ευπάθεια είναι συστημικοί και αλληλένδετοι. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα των πιο ευάλωτων έναντι διαφόρων τύπων κινδύνου (κλιματικό, γεωφυσικό, οικονομικό ή που σχετίζεται με την υγεία).
Οι δέκα χώρες που επλήγησαν περισσότερο το 2019
ΚΑΙ Η ΙΣΠΑΝΙΑ;
Σύμφωνα με στοιχεία του 2019, Η Ισπανία κατατάσσεται 32η στην κατάταξη του IRC, ανεβαίνοντας έξι θέσεις από το 2018 (όπου κατετάγη 38η) και δεκαπέντε σε σχέση με το 2017 (όπου βρισκόταν στη θέση νούμερο 47).
Η Ισπανία επλήγη από μια σειρά από ακραίες καταιγίδες το τελευταίο τρίμηνο του 2019, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα πλημμύρες και σημαντικές ζημιές.
Την περίοδο 2000-2019, η Ισπανία κατέλαβε την 29η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, με Δείκτη Κλιματικού Κινδύνου 46,50.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Ο στόχος του Global Climate Risk Index της Germanwatch είναι να ενσωματώσει το πλαίσιο των συνεχιζόμενων συζητήσεων για την πολιτική για το κλίμα – ιδίως οι διεθνείς διαπραγματεύσεις για το κλίμα – με πραγματικές επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο τον τελευταίο χρόνο και τα τελευταία 20 χρόνια.
Παρ 'όλα αυτά; αυτός ο δείκτης δεν πρέπει να συγχέεται με ένα πλήρες σύστημα κατάταξης για την ευπάθεια του κλίματος γιατί, για παράδειγμα, δεν λαμβάνει υπόψη πτυχές όπως η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, το λιώσιμο των παγετώνων ή πιο όξινες και θερμότερες θάλασσες.
Από την Germanwatch το επισημαίνουν "Το IRC βασίζεται σε δεδομένα του παρελθόντος και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για γραμμική προβολή των μελλοντικών κλιματικών επιπτώσεων." Συγκεκριμένα, δεν πρέπει να εξάγονται πολύ γενικά συμπεράσματα για πολιτικές συζητήσεις σχετικά με το ποια χώρα είναι η πιο ευάλωτη στην κλιματική αλλαγή.
Επιπλέον, επισημαίνουν επίσης ότι «η εμφάνιση ενός μόνο ακραίου γεγονότος δεν μπορεί εύκολα να αποδοθεί σε ανθρωπογενείς κλιματικές αλλαγές». Ωστόσο, επισημαίνουν επίσης ότι «η κλιματική αλλαγή είναι ένας ολοένα και πιο σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει την πιθανότητα εμφάνισης αυτών των γεγονότων και την έντασή τους».
Το IRC υποδεικνύει το επίπεδο έκθεσης και ευπάθειας σε ακραία καιρικά φαινόμενα που οι χώρες πρέπει να κατανοούν ως μια προειδοποίηση για προετοιμασία για πιο συχνά και/ή πιο έντονα καιρικά φαινόμενα στο μέλλον.
Επομένως, το γεγονός ότι δεν αναφέρεται στο IRC δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επιπτώσεις σε αυτές τις χώρες: «Λόγω των περιορισμών των διαθέσιμων δεδομένων, ιδίως των μακροπρόθεσμων συγκριτικών δεδομένων που περιλαμβάνουν κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, ορισμένες πολύ μικρές χώρες, όπως ορισμένα μικρά νησιωτικά κράτη, δεν περιλαμβάνονται σε αυτήν την ανάλυση».
Επιπλέον, τα δεδομένα αντικατοπτρίζουν μόνο τις άμεσες επιπτώσεις (άμεσες απώλειες και θάνατοι) ακραίων καιρικών φαινομένων, ενώ, για παράδειγμα, τα κύματα καύσωνα, που είναι συχνά στις αφρικανικές χώρες, προκαλούν συχνά πολύ ισχυρότερες έμμεσες επιπτώσεις (για παράδειγμα, ως αποτέλεσμα της ξηρασίας και της έλλειψης τροφίμων).
Τέλος, πρέπει να αναφερθεί επίσης ότι «Ο δείκτης δεν περιλαμβάνει τον συνολικό αριθμό των ανθρώπων που επλήγησαν (πέρα από τους νεκρούς), καθώς η συγκρισιμότητα τέτοιων δεδομένων είναι πολύ περιορισμένη».
ΠΩΣ ΝΑ ΔΡΑΣΕΙΣ;
Αφού η διαδικασία διεθνούς πολιτικής για το κλίμα σταμάτησε το 2020 λόγω της πανδημίας Covid-19, Οι προσδοκίες για πρόοδο στη συζήτηση για τους μακροπρόθεσμους στόχους χρηματοδότησης και επαρκή υποστήριξη για την προσαρμογή και τις απώλειες και ζημιές είναι το 2021 και το 2022.
Σύμφωνα με τη Germanwatch, αυτή η διαδικασία πρέπει να παρέχει: «Μια απόφαση σχετικά με το πώς θα καθοριστούν οι ανάγκες υποστήριξης σε συνεχή βάση των ευάλωτων χωρών σε σχέση με μελλοντικές απώλειες και ζημιές· τα απαραίτητα μέτρα για τη δημιουργία και τη διάθεση οικονομικών πόρων για την κάλυψη αυτών των αναγκών· Υ την ενίσχυση της εφαρμογής μέτρων για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή».