Το Ναύπλιο ή η αγαπημένη απόδραση των Αθηναίων
Αν η Κόρινθος είναι η πύλη προς την Πελοπόννησο και η Μάνη η έξοδος της στον κάτω κόσμο. τότε, η Ναύπλια είναι εκείνο το μέρος που ενδιάμεσα θα ήθελες να μείνεις εγκλωβισμένος επ' αόριστον. Τίποτα σαν μια παλιά βενετσιάνικη πόλη για αυτό.
Μπορεί κανείς να ταξιδέψει σε πολλές Ελλάδα. Τουλάχιστον όσα νησιά έχει, και έχει αρκετά. Αλλά δεν μπορεί κανείς να το ξέρει καλά χωρίς να έχει πέσει από το Ναύπλιο κάποια στιγμή. Δεν το λέμε αυτό λόγω της αξιοζήλευτης θέσης του. Βρίσκεται βέβαια κοντά στις Μυκήνες. Φυσικά και η Επίδαυρος. Φυσικά, δεν απέχει πολύ από τη Νεμέα, αυτή με το λιοντάρι που νίκησε ο Ηρακλής, αλλά και αυτή με την περιοχή του κρασιού (μην εξηγήσετε σε κανέναν) πού να αφήσεις ένα αγιωργίτικο να σε χτυπήσει στο λαιμό σε ένα βράχο κελάρι από αυτά που ξοδεύονται εκεί. Δεν είναι όμως μόνο αυτό, αλλά και αυτό. Τα καλύτερα της Ναυπλίας είναι μέσα, μέσα στα τείχη –αν και δεν είναι περιτειχισμένη–.
Μία από τις ταράτσες στην πλατεία Συντάγματος, στη Ναύπλια.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η πρωτεύουσα της Αργολίδας ιδρύθηκε από τον Ναύπλιο, γιο του Ποσειδώνα και της Αμιμώνης. Εξ ου και το όνομά του. Η πόλη του Άργους κατακτήθηκε γύρω στον 6ο αιώνα π.Χ. και το έκανε λιμάνι του. Μέχρι τον 13ο αιώνα ανήκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και στο Βυζάντιο, ακολούθησε ένα ταξίδι ενός αιώνα όπου άλλαξε τον κύριό του περισσότερες από πέντε φορές.
Τέλος, και όπως προμηνύει ο τίτλος αυτού του άρθρου, η Ναύπλια αγοράστηκε από τους Ενετούς το 1389, δίνοντας τη θέση της σε 150 χρόνια σταθερότητας, έως ότου τους το άρπαξαν οι Οθωμανοί το 1539. Η πιο γαλήνια Δημοκρατία δεν ήταν ικανοποιημένη μέχρι που κατάφερε να την ανακτήσει το 1685, αν και έπρεπε να την επιστρέψει στους Τούρκους μόλις 30 χρόνια αργότερα στο πλαίσιο μιας συνθήκης ειρήνης.
Στο πρώτο τους στάδιο στη Ναύπλια, οι Βενετοί άφησαν το στίγμα τους σε ορισμένα κτίρια, μεταξύ των οποίων τα Κάστρο Μπούρτζι, το οποίο είναι προσβάσιμο με σκάφος που αποπλέει από το λιμάνι.
Το νησί, 500 μέτρα από την ακτή, χτίστηκε το 1473 από τον αρχιτέκτονα Antonio Gambello και χρησίμευε ως αμυντικό φρούριο. Ήταν επίσης γνωστό ως Πόρτο Καντένα, λόγω της γιγαντιαίας αλυσίδας που το συνέδεε με την πόλη και που έκλεινε την πρόσβαση σε πιθανά πλοία εισβολής.
Το Κάστρο του Μπούρτζι είναι προσβάσιμο με πλοίο από το λιμάνι του Ναυπλίου.
Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Γεωργίου, μια από τις σημαντικότερες εκκλησίες της πόλης, χτίστηκε στις αρχές του 16ου αιώνα. Με την κατάκτηση της πόλης, οι Οθωμανοί το μετέτρεψαν σε τζαμί. Ήταν όμως στο δεύτερο στάδιο στην πρωτεύουσα της Αργολίδας, όταν οι Βενετοί ξεκίνησαν να εξασφαλίσουν την αντίσταση της πόλης σε περίπτωση σύγκρουσης, καθώς και τη δημογραφική της ανάπτυξη.
Πολλά από τα ενετικά κτίρια που μπορούμε να δούμε χτίστηκαν σε αυτή τη σύντομη περίοδο των 30 ετών. Σε αυτή την περίοδο αντιστοιχεί και η δύναμη Παλαμήδι, αριστούργημα στρατιωτικής αρχιτεκτονικής που μπορεί να προσεγγιστεί με μέσα μαζικής μεταφοράς, ταξί ή αυτοκίνητο, αν και είναι επίσης δυνατό να σώσετε τα 216 μέτρα υψόμετρο ανεβαίνοντας βήμα-βήμα τα σχεδόν χίλια σκαλοπάτια που ξεκινούν από την πόλη.
Παραδοσιακά καΐκια παρακολουθούσαν από ψηλά το φρούριο του Παλαμηδίου.
Το κτίριο που στεγάζει το αρχαιολογικό μουσείο, στην πλατεία Συντάγματος, ολοκληρώθηκε το 1713, δύο μόλις χρόνια μετά την παράδοση της πόλης στους Τούρκους. Αν κοιτάξετε προσεκτικά την κύρια πρόσοψη, μπορείτε να δείτε μια πέτρινη ζωγραφιά με το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, σύμβολο της ευημερούσας Βενετίας.
Η Ναύπλια αποπνέει την κομψότητα και την τάξη των αριστοκρατικών πόλεων. Δρόμοι και πλατείες στρωμένοι με μάρμαρο, όμορφα νεοκλασικά κτίρια, ζωηρά γλυπτά… Η πόλη άντεξε να είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας και ήταν.
Ένας από τους ειδυλλιακούς δρόμους της παλιάς πόλης του Ναυπλίου.
Ναύπλιο – Ναύπλιο για τους Έλληνες– Ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της ανεξάρτητης Ελλάδας. από το 1823 που εγκαταστάθηκε το συνέδριο και η κυβέρνηση μέχρι το 1834 που η πρωτεύουσα παραχωρήθηκε στην Αθήνα.
Άρα, η Ναύπλια δεν είναι τίποτα. Όχι μόνο υπερηφανεύεται για την όμορφη αρχιτεκτονική και την υπέροχη τοποθεσία, αλλά το βάρος της ιστορίας της σύγχρονης Ελλάδας πέφτει σε μεγάλο βαθμό στους δρόμους της.
Ίσως γι' αυτό είναι ο αγαπημένος προορισμός των Αθηναίων για να περάσουν το Σαββατοκύριακο και ένα από τα κυριότερα για όλους τους Έλληνες, που αναγνωρίζουν σε αυτό τις καταβολές του ελληνικού κράτους. Απόδειξη αυτού είναι ο αριθμός των λεωφορείων και των αυτοκινήτων που είναι σταθμευμένα στο γιγάντιο κενό χώρο δίπλα στο λιμάνι –το κέντρο της πόλης είναι πεζοδρομημένο– που συσσωρεύονται από Παρασκευή έως Κυριακή.
Κρήνη από την οθωμανική εποχή στο νησί της Ναυπλίας.
Συνεχίζοντας την ιστορία, στην πλατεία Συντάγματος, ακριβώς απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο, βρίσκεται το παλιό τζαμί γνωστό ως Βουλευτικό, όπου συνεδρίασε για πρώτη φορά η ελληνική συνέλευση. Έτσι χρησίμευε ως αυτοσχέδιο κοινοβούλιο. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή, και στέγασε ακόμη και τη δίκη του μεγάλου ήρωα της επανάστασης Κολοκοτρώνη, όταν κατηγορήθηκε ως προδότης της μοναρχίας εναντιούμενος στη στέψη του βασιλιά Όθωνα του Βίτελσμπαχ.
Μόλις 150 μέτρα από το τζαμί βρίσκεται ένα άλλο από τα πιο συμβολικά κτίρια της Ναυπλίας. Πρόκειται για την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, μπροστά στην οποία δολοφονήθηκε το 1831 ένας σημαντικός Βενετός πολίτης που γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Εννοούμε ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο από στον πρώτο αρχηγό κράτους της ανεξάρτητης Ελλάδας: Ιωάννη Καποδίστρια. Δίπλα στην πόρτα, πλαισιωμένη, μπορείτε ακόμα να δείτε το σημάδι μιας από τις σφαίρες που του έριξαν.
Παραλία Αρβανίτη