«قاره هفتم» یا «لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام»، انبوه زباله با اثرات ویرانگر فزاینده
یک روز در سال 1997 محقق چارلز مور او با قایق بادبانی خود از هاوایی به کالیفرنیا بازگشت. با این اوصاف، در جایی در اقیانوس آرام او به زودی در چیزی که به نظر می رسید توده بزرگی از زباله است گرفتار شد: سواحل کیسه ها و بقایای لباس ها، نی ها یا جنگل های بطری های پلاستیکی، از جمله مواد دیگری که تشکیل شده است. جزیره ای عظیم که امتداد آن در افق گم شده بود.
در زمان بازگشت، مور، سایر محققان را از وجود آن آگاه کرده بود مکانی که امروزه به عنوان "قاره هفتم" یا "لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام" شناخته می شود. توده ای از زباله واقع در شمال اقیانوس آرام که اثرات آن بر محیط زیست تأثیرات ویرانگر فزاینده ای دارد.
به خصوص زمانی که این «قاره» داشته باشد پسوندی معادل اسپانیا... هفت برابر اندازه آن.
تخمین زده می شود که 80 درصد از زباله های انباشته شده در این لکه بزرگ از مناطق زمینی است
یک هیولای پلاستیکی
قاره هفتم موقعیت خود در شمال اقیانوس آرام را مدیون به اصطلاح است نقاط جریان گردابی، یعنی بادهایی که در جهت مخالف می چرخند، گرداب ایجاد می کنند و در نتیجه، زباله ها را از نقاط مختلف سیاره جذب می کنند.
هیولایی ساخته شده از 80000 تن پلاستیک که فراتر از یک سوال اقلیم شناختی، فرض می کند آینه ای از شیوه ها و اشکال مصرف ما و تأثیرات منفی آنها بر طبیعت.
«پلاستیکهایی که به دریا ریخته میشوند به آرامی تخریب میشوند میکروپلاستیک هایی که قبلاً وارد کل زنجیره غذایی دریایی متشکل از پرندگان، ماهی ها، نرم تنان یا پلانکتون ها شده اند. حساب به Traveler.es خولیو بارئا، مسئول کمپین های زباله در Greenpeace اسپانیا.
"در تمام این مدت تا زمانی که تخریب شوند، اشیاء پلاستیکی که به دریا می رسند می توانند آسیب جدی به جانوران دریایی وارد کنند. در حال حاضر، حدود 700 گونه از موجودات دریایی به علاوه بیش از یک میلیون پرنده و بیش از 100 هزار پستاندار دریایی تحت تأثیر این نوع آلودگی قرار دارند. که در نتیجه این انبوه زباله ها می میرند.» او توضیح می دهد.
همه اینها، بدون ذکر مقدار پلاستیک های غوطه ور شده: جولیو ادامه می دهد: «این فقط نوک کوه یخ است. ۷۰ درصد پلاستیکها در بستر دریا از جمله دورافتادهترین مکان روی کره زمین، سنگر ماریانا، انباشته شدهاند.
عادت هایمان را تغییر دهیم
وقتی نوبت به جستجوی منشا این تهدید بزرگ جهانی میرسد، همه پاسخ ها به فعالیت انسان اشاره دارد. تخمین زده می شود که 80 درصد از زباله های انباشته شده در این لکه بزرگ از مناطق زمینی می آید. در حالی که 20 درصد باقی مانده از کشتی هایی است که در اقیانوس حرکت می کنند.
اگر کمی عمیق تر بگردیم، کشورها دوست دارند چین، فیلیپین، اندونزی، تایلند و ویتنام در مجموع زباله بیشتری نسبت به بقیه جهان تولید می کنند از طریق زباله های ساحلی یا رودخانه های پر از زباله (به عنوان مثال، رودخانه سیتاروم در اندونزی آلوده ترین رودخانه در جهان است).
مشکلی که همچنین مسئولیتی را از سایر نقاط کره زمین از جمله ایالات متحده، جایی که تا 33.6 میلیون تن پلاستیک مصرف می شود که تنها 9.5 درصد آن بازیافت می شود. در کشور ما تنها 25 درصد از کل پلاستیک بازیافت می شود.
"باید کاهش مصرف پلاستیک جولیو ادامه می دهد، زیرا تمام زباله های موجود در دریاها در خشکی تولید شده اند. «این نیز لازم است اجباراً از محصولات دور ریختنی استفاده نکنید یا نخرید، روی افزایش عمر وسایل و تعمیر هر کاری که می توان انجام داد شرط بندی کنید. استفاده مجدد، پر کردن مجدد و درخواست از دولت ها برای بازگشت به بسته بندی های قابل استفاده مجدد و ترویج سیستمی از بازگشت و بازگشت.
عادتهای جدیدی که باید از خانههای خود پرورش دهیم، بهویژه زمانی که تغییرات آبوهوایی هر کشوری را در این سیاره تهدید میکند «تخریب» قاره هفتم با وجود ابتکارات مختلف کار آسانی نیست.
یکی از آنها، در سال 2008 توسط ائتلاف پاکسازی محیط زیست (ائتلاف پاکسازی محیط زیست)، تکیه کرد ناوگانی از کشتی ها برای پاکسازی اقیانوس آرام شمالی از زباله ها. با این حال، زمانی که چرخه های مصرف روز به روز چند برابر می شوند، این فرآیندها کافی نیستند.
قاره هفتم تنها نیست
اگرچه بسیاری از کارشناسان هنوز در حد کامل آنها اختلاف نظر دارند از آنجایی که محاسبه آن چندان آسان نیست، سازمان هایی مانند صلح سبز تأیید می کنند که طول آن از ایالت تگزاس در ایالات متحده بیشتر است، در حالی که مجله نیچر قطر آن را 1.6 میلیون کیلومتر مربع (سه برابر فرانسه) تعیین کرده است.
سنگ بنای اکوسیستمی به همان اندازه ساکت و ویرانگر که «قارههای» دیگری را در نقاط مختلف اقیانوسی سیاره پیدا میکند: پس از اولین کشف در اقیانوس آرام شمالی در سال 1997، توده دیگری از زباله در اقیانوس اطلس شمالی در سال 2009، در اقیانوس هند در سال 2010، در اقیانوس آرام جنوبی در سال 2011 کشف شد. (مخصوصاً به دلیل رد باقی مانده از سونامی ژاپن در آن سال) یا آخرین مورد، در اقیانوس اطلس جنوبی، که در سال 2017 یافت شد.
و اگرچه اقیانوس ها تمایل بیشتری به تشکیل این نوع "قاره ها" دارند، همچنین دریاهایی مانند دریای کارائیب یا مدیترانه توده های زیادی از زباله را در خود جای داده اند ، اگرچه پراکنده تر هستند. در مورد کشور ما، منطقه Algeciras، در تنگه جبل الطارق، به عنوان آستانه یکی از بزرگترین زباله های دریایی در اروپا در نظر گرفته می شود.
پدیده ای که باید جبهه جدیدی به آن اضافه کرد: مصرف پلاستیک از طریق ماسک و دستکش در طول همه گیری، در حال حاضر تبدیل به یک دشمن جدید برای شکست دادن شده است. جولیو می گوید: «دستکش و ماسک قبلاً در سواحل، سواحل و دریاها دیده شده است.
"پیش بینی، در ماه های آینده خواهیم دید که چگونه این عناصر به لیست طولانی اشیاء پلاستیکی خواهند پیوست که ما معمولا در اقیانوس ها پیدا می کنیم.» تار عنکبوت هایی که به دنیا می آیند نه تنها از شرکت های بزرگ، بلکه از ذهنیت و ذهنیت ما.
از آگاهی ما برای تعیین اینکه چگونه یک عمل کوچک می تواند اثرات مخربی ایجاد کند که البته از بسیاری جهات دیگر نیز بر سلامت ما تأثیر می گذارد: "فراموش نکنیم که بالاخره، بسیاری از گونه هایی که تحت تأثیر عادات ما قرار می گیرند توسط انسان هایی که از بدن ما عبور می کنند مصرف می شوند.