اگر یک چیز وجود دارد که همه طرفداران و دنبال کنندگان آن هستند آنتونی بوردین این است که سرآشپز، به هر طریقی، آنها را در مقطعی از زندگی علامت گذاری کرده است. بود برنامههای تلویزیونی و کتابهای او که آمریکاییها را به ماجراجوییتر آموزش میداد در وقت ناهار، پشت سر گذاشتن خجالت و یادگیری سفر، آزمایش و مکیدن سر میگو بدون نگاه کردن به عقب. بدون تعصب، بدون قضاوت. صدها رستورانها به لطف حضور در No Reservations، The Layover یا Cook's Tour در کتابهای رزرو خود تجدید حیات کردند. ، در حالی که لژیونی از سرآشپزها پس از دست دادن در مقابل دوربین شروع به شناسایی در خیابان کردند.
اثر او عمیق بود در تاریخ غذا شناسی، بلکه در تاریخ نزدیکترین دوستان و همکارانش. از همین رو به سراغ لوسی گارسیا، تهیه کننده برنامه های تلویزیونی سرآشپز و نویسنده در اسپانیا رفتیم. ، برای شکستن اینکه چگونه بود ورود بوردین به کشورمان در آن دیدار با فران آدریا و دلیل بازگشت او برای ضبط در قلمرو اسپانیا در هفت موقعیت مختلف.
خوزه آندرس و آنتونی بوردین در آستوریاس در جریان فیلمبرداری قسمت های ناشناخته.
آنتونی بوردین و فران آدریا، آشپز دیوانه
پول از این اولین فیلمبرداری در اسپانیا، در سال 2002، از جیب خودش پرداخت شد و آن بود پیدایش حرفه آنتونی بوردین ، از لحظه ای که فران آدریا شروع به موفقیت کرد بین المللی (یک سال قبل از پوشش معروف سرآشپز در نیویورک تایمز ساخته شد) و در نقطه صفر مبدا صفر.
در این زمان به یاد داشته باشیم آدریا به اندازه امروز مشهور نبود . گارسیا صادقانه می گوید: "در آن زمان، فران را مطبوعات تخصصی، سرآشپزهای گاه به گاه و چهار طرفدار از دنیای غذا می شناختند. اگر در خیابان می پرسیدید، هیچ کس نمی دانست او کیست."
جلد مستند رمزگشایی فران آدریا (نقطه صفر صفر)
رمزگشایی از فران آدریا، مستندی که از این فیلمبرداری پدیدار شد، راه اندازی فران برای شناخته شدن خود در جهان بود؛ شرکت تولید (نقطه صفر صفر) که توسط آنتونی بوردین به همراه شرکای او – دوربین ها و فیلمسازان آن زمان – تأسیس شد. در نهایت ایجاد کنید آنتونی بوردین: بدون رزرو ، موفق ترین نمایش تونی; لوسی میگوید و لحظهای که در آن شروع به تخصص در تولید محتوای خوراکشناسی کردم، چیزی که هرگز تصور نمیکردم – اگرچه آرزو میکردم – اتفاق بیفتد.
قصد اولیه تیم ساخت مستند نبود ، اما این بود قسمت آزمایشی فصل جدید تور کوک . «بعد از ویرایش، آنها شروع به جابجایی کردند، اما نتوانستند آن را در جایی قرار دهند. لوسی میگوید به همین دلیل است که آنها آن را به عنوان یک مستند تدوین کردند.
آنتونی بوردین او همیشه آنچه را که فکر می کرد می گفت و آن را با کنایه، کنایه و طنز انجام می داد . "من فکر می کنم این چیزی است که مردم را به او گره زده است. اما پس از آن او مردی بود که واقعاً او به آنچه مردم برای گفتن دارند علاقه مند بود گارسیا می افزاید. افکار او در مورد فران از این قاعده مستثنی نبود . «این جلسه برای من کنجکاوی خاصی ایجاد کرد زیرا این بحث قبلاً نصب شده بود. تونی بسیار رک بود و آنچه را که فکر می کرد گفت، اما جذابیت خاصی برای انجام آن داشت، به علاوه او می توانست این کار را به عنوان یک مرد با فرهنگ و آگاه انجام دهد. او در مورد موسیقی، سینما، ادبیات می دانست... او مردی بسیار بی قرار و بسیار کنجکاو بود."
واقعیت این است که او در گذشته چیزی در مورد فران گفته بود، چیزی شبیه به این "آن دانشمند دیوانه ای که از مواد شیمیایی در غذای خود استفاده می کند" با خنده می گوید: «پس من نمی دانستم فران در کارگاهش چه می کند . نمیدانستم قرار است چه چیزی پیدا کنم.» فیلمبرداری فقط یک روز در کارگاه فران آدریا و تیمش (پر کاستلز، آلبرت آدریا...) به طول انجامید و در نهایت به شکلی معمولی و ارگانیک جریان داشت. .
"من فکر می کنم تیم تونی با این ایده که قرار است دیوانه و سرگرم کننده باشد و در هنگام فروش آن توجه زیادی را به خود جلب کند، آمد، اما واقعاً همه چیز مثل یک بازی یادگیری بود لوسی اشاره می کند.
در حقیقت، بوردین قبلاً تعالیم فران را برای مدت طولانی دنبال می کرد بنابراین تفکر انتقادی او نسبت به او کم احترام نبود. "آنها قبلاً در یک رویداد ملاقات کرده بودند و زمانی بود که فران به تونی توضیح داد که هر چه مقدار روغن محصول بیشتر باشد، خوک بلوط های بیشتری خورده است، که می توان با مالیدن چربی روی لب ها تا خلاص شدن از شر آن پی برد. لوسی میگوید البته تونی با این کار از بین رفت. اگر همان فصل از بازدید از کارگاه را ببینید، اول از همه در Jamonísimo - مکانی که اکنون در بارسلونا ناپدید شده است - ژامبون مزه می کنیم - و اینجاست. تونی اغلب ژست گرفتن ژامبون را برای مالیدن آن در دهانش قبل از امتحان تکرار می کند.
روزی که ایالات متحده از ورموت و کالچوت خبر داشت
آنتونی بوردین در ابتدای اپیزود No Reservations: Spain گفت: «هیچ کس در تاریخ جهان به اندازه ما در این هفته در اسپانیا غذا نخورده است. به گفته لوسی، تونی توانست بیش از همه به آمریکایی ها بیاموزد که با کام خود کاشف تر باشند ، بیشتر ماجراجو باشید و چیزهای مختلف را امتحان کنید. این تمایل وجود داشت که آمریکاییها به اسپانیا بیایند و غذاهایی مانند تریپه را امتحان نکنند. حالا این چیزی است که آنها بیشتر به دنبال آن هستند و همین اتفاق در مورد کالچوتادای معروفی که با او جشن گرفتیم نیز رخ داد.
لوسی که هنوز حیرت زده است، می گوید: "شما تعداد افرادی را که برای این فصل از من امضا خواسته اند، نمی دانید. و اینکه من فقط به عنوان یک همراه بیرون می روم، باور نکردنی است که مردم مرا می شناسند." او می خندد: "یک بار در ورودی پرواز به میامی بودم و زن و شوهری نتوانستند از نگاه کردن به من دست بردارند. آنها آمدند تا با من صحبت کنند و از من پرسیدند که آیا برنامه کالچوتادا را با بوردین انجام داده ام."
"من به ضبط احساس غرور می کنم زیرا تیم آن فهمیده بود که همه چیز یک مهمانی است این که سنت کلچوت خوردن به رستوران رفتن نیست، بلکه نوعی آیین است که با خانواده یا دوستان به اشتراک گذاشته می شود». مکانی که ما همه کارها را در آن انجام دادیم پیشنهاد آلبرت آدریا بود (در زیر، در عکس، نشسته در مقابل لوسی گارسیا) و همه کسانی که پشت میز ظاهر می شوند دوستان من هستند. ما ساختیم بازسازی کاملا وفادار یک کالچوتادای خوب جایی که مردم اوقات خوشی را سپری کردند و فکر میکنم این در دوربین نشان داده میشود."
آنتونی بوردین: بدون رزرو اسپانیا
در این قسمت به میخانه اسپینالر هم رفتیم در Vilassar de Mar آ برای بوردین تمام مراسم اطراف ورموت را کشف کنید و اینکه چگونه قوطیها در اسپانیا معادل یک محصول با کیفیت مطلق هستند، کاملاً برخلاف آنچه در ایالات متحده به آن عادت کردهاند. ما به دیدن آندونی در موگاریتز رفتیم و تونی هم از النا در ارزک خوشحال شد."
داستانها قدرتمند و پر از شخصیتهای مهم بودند. زمانی بود که رونق غذاهای تند در اسپانیا شروع شد. البولی منتشر نشد اما آلبرت، آرزاک، اتخهباری بیرون آمدند... سپس با گذشت زمان فکر میکنم که بسیاری از رستورانها و ستارههای بسیار تونی را کمی خسته کردند لوسی اذعان می کند که در آن زمان این چیزی بود که او را بیشتر مجذوب خود می کرد... مراحل کاوش او بسیار متنوع بود. با گذشت زمان، دامنه علایق او بیشتر به سمت جنبه های اجتماعی گسترش یافت ، اضافه کردن.
مادرید و رنسانس کاسا سالوادور
در این قسمت خاص، لوسی محبت خاصی دارد.. در سطح تاریخی، این لحظه بسیار پرقدرتی بود. از آنجایی که تیراندازی دقیقاً برنامه ریزی شده بود آخر هفته ای که در آن فینال جام جهانی 2010 برگزار می شد . همه اینها بدون اینکه از ابتدا در نظر گرفته شود که اسپانیا برای بازی کردن می آید. لوسی میگوید: «تیم یکشنبه وارد مادرید شد و نیمهنهایی پنجشنبه برگزار شد، بنابراین ما نمیتوانیم هیستری جمعی را که اسپانیا از آن لذت میبرد، نادیده بگیریم. "خیلی خنده دار بود چون همه اینها به شدت بر محتوای برنامه تاثیر گذاشت و تونی در برخورد با این نوع مسائل فرهنگی مهارت جالبی داشت.”.
به همین مناسبت، اگرچه آنها صحنه ی غذا شناسی را بازی کردند، اما طبق معمول، آنها نیز به این موضوع پرداختند موقعیت تاریخی-فرهنگی اسپانیا ، برای مردم آمریکا، هدف اصلی برنامه های تلویزیونی آنتونی بوردین، توضیح داد که چگونه پرچم ما در جشن های جام جهانی همه معنای سیاسی خود را از دست داده و معنای جدیدی پیدا کرده است.
همچنین یک قسمت رویایی بود به مفهوم معده شناسی: مصاحبه با دیوید مونوز و شریک و همسرش در آن زمان، Ángela Montero، در دومین و تازه افتتاح شده DiverXo؛ آ پپه رودریگز در بوهیو و بازدید کابینت یکی از رستوران های –در حال حاضر پشت فیسمولر–. در این سفر نیز بود که بوردین شخصیت دیگری پیدا کرد که با او به سادگی کلیک کرد: گاسپار شاه . با او تریپ کلاسیک رستوران را امتحان کرد سن مامز ، در حالی که با Guillermo Fesser، جین و تونیک درگیر، از Casa Salvador بازدید کردند.
لوسی میگوید: «تونی توانایی ایجاد بازدید از سایتهایی را داشت که به آنها میرفت. در آن زمان، پپه، صاحب رستوران، گفت که قصد داشت بازنشسته شود و اینکه دخترانش علاقه ای به ادامه کار نداشتند. بعد از 5 یا 6 ماه از په په تماس گرفتم که هیجان زده بود و به من گفت که لطفا تشکر کنم چون آنها از ماهها قبل از ایالات متحده برای او رزرو می کردند ". تا به امروز، کاسا سالوادور همچنان پابرجاست و دختران پپه مسئول هستند.
اسپانیا، کشور مورد علاقه بوردین
پس از فیلمبرداری فیلم San Sebastian: A Food Lover's Town» (تور یک آشپز)، رمزگشایی فران آدریا، بدون رزرو (اسپانیا، مادرید، البولی) و قطعات ناشناخته (اسپانیا و سن سباستین)، آخرین سفر سرآشپز به اسپانیا برای جاده ها و پادشاهی ها با مت گولدینگ بود . در اینجا بود که او از Bodega 1900، Dos Pebrots، Succulent، Enigma، La Plata و La Cova Fumada بازدید کرد. لوسی می گوید: «سپس به کاستا براوا رفتیم. در واقع، آنها میخواستند به سمت البولی شلیک کنند، اما ما موفق شدیم آنها را وادار کنیم که مسیر خود را تغییر دهند، زیرا در حال ساخت بودن آن جذابیت چندانی نداشت.» در پایان، آنها یک مهمانی بداهه با ملوانان، فران، آلبرت و گولدینگ در خلیجی اختراع کردند که پر از غذا و نوشیدنی بود.
"در این آخرین شلیک، که آخرین باری بود که او را دیدم، نتوانستم تونی معمولی را درک کنم. جلوی دوربین قابل توجه نبود، او از قبل می دانست که چگونه جادوی خود را انجام دهد، اما اگر در طول سال ها متوجه چیزی شدم این بود که او طراوت و طراوت را که با آن شروع کرده بود از دست داده بود، که کاملاً طبیعی بود. او فردی بسیار مشهور بود و ناشناس ماندن برایش بسیار سخت بود. . فکر می کنم این هم تاثیر داشت که این شوت با تیم همیشگی او انجام نشد. او زمان زیادی را دور از خانه گذراند که تیمش مانند خانواده دومش بود. گارسیا به یاد میآورد: «روزی که به من گفتند مرده است، تقریباً یک سال بعد، در سوئد بودم و پروژه دیگری را ضبط میکردم. یادم می آید که این خبر طوری روی من تأثیر گذاشت که کاملاً متحیر شدم. لوسی به یاد می آورد که فقط با فکر کردن به آن هیجان زده می شوم.
تونی زندگی من را بسیار عمیق تحت تاثیر قرار داد. از نظر حرفه ای، من در نهایت بسیاری از کارهایی را که برای او انجام داده ام انجام داده ام. و یکی از چیزهایی که من بیش از همه پشیمان شده ام این است که در زندگی به او "متشکرم" نگفتم. . اگر از آخرین عکسبرداری استفاده نکرده بودم تا به شما بگویم که بسیاری از کارهایی که در جهان در زمینه غذا و غذا انجام داده ام به لطف کمک شما بوده است. به همین دلیل می خواهم از این مصاحبه برای انجام آن استفاده کنم. زیرا بدون او من آنچه امروز هستم نبودم و این چیزی است که هرگز فراموش نمی کنم".