پل الفردان، نزدیک اسماعیلیه
مصر همیشه برای وضعیت خود نماینده بوده است تقاطع فرهنگ ها اما اگر جایی در کشور وجود داشته باشد که نماد این آرزو باشد، آن است کانال سوئز: نقطه تلاقی آفریقا و آسیا و محل ادغام آبهای مدیترانه و دریای سرخ.
اگرچه پیش سازهای باستانی وجود داشتند که این دو دریا را از طریق رود نیل به هم متصل می کردند، رویای مدرن کانال تا زمان لشکرکشی ناپلئون بناپارت به مصر در اواخر قرن 18 و اوایل قرن 19 ظاهر نشد. به طور خاص، گروهی از علاقه مندان فرانسوی از جمله دیپلمات بودند فردیناند دو لسپس - چه کسی مروج آن خواهد بود - کسانی که مقامات را متقاعد کردند که این شاهکار را به انجام برسانند، که بسیار دور تکمیل خواهد شد. 17 نوامبر 1869 پس از فداکاری های عظیم مصری ها.
برای افتتاح کانال سوئز تحت نظارت لسپس کار می کند
علاوه بر امتیاز برای کانال، De Lesseps و تیمش مجوز احداث را دریافت کردند شهرک هایی که این پروژه را تسهیل و ترویج کردند. و اینگونه است که شهرهای پورت سعید، اسماعیلیه و سوئز مدرن، سه شهر که علیرغم اهمیت تاریخی آنها برای این کشور عربی، اغلب از رادار بازدیدکنندگان مصر در امان هستند.
متأسفانه همه آنها از سال 1956 به ویژه تحت تأثیر جنگ بین مصر و اسرائیل قرار گرفتند. سالی که رژیم نظامی جدید مصر کانال را نیز ملی کرد. بیشترین خسارت بین سال های 1967 و 1973 رخ داد، دوره ای که در آن سه شهر به طور همزمان تخلیه شدند. اما با وجود این، این سه هنوز آثاری دارد که به ما این امکان را می دهد که وارد دورانی باشکوه و دراماتیک در تاریخ مصر شویم.
این واقعیت که مصر تاکنون کانال سوئز را از نظر توریستی توسعه نداده است تور را کمی دشوار می کند، به خصوص اگر سوئز نیز در آن گنجانده شود. بنابراین برای کسانی که حداقل چند روز فرصت ندارند تا این کار را انجام دهند، یک سفر یک روزه به اسماعیلیه یا بالاتر از همه به پورت سعید، آنها جایگزین کافی هستند.
سوئز با خروج از قاهره نزدیکترین شهر است. حدود دو ساعت از پایتخت این تنها یکی از سه موردی است که از قبل منتظر ورود کانال بود، اما تکامل آن ارتباط نزدیکی با آن دارد. متأسفانه این کشور نیز بیشترین آسیب را از جنگ با اسرائیل و امروز متحمل شد برای کسانی که برای بازدید از آن می آیند چیز کمی برای ارائه دارد.
از محله Puerto Tawfik می توانید کانال را ببینید
اگر هنوز تصمیم دارید آن را طی کنید، بهترین گزینه این است که مستقیماً به آن بروید محله بندر توفیق، که درست در انتهای جایی که آب دریای سرخ وارد کانال می شود قرار دارد.
یک راه خوب برای مشاهده آن از یکی از کافه های غیررسمی که به عنوان دیدگاه های غیرارادی عمل می کنند و توصیه می شود که مهر را روی شبکیه نگه دارید فرصت های زیادی برای دیدن فیزیکی کانال در بخش های دیگر وجود ندارد، به دلیل سوء ظن ابدی که نیروهای امنیتی از آن محافظت می کنند.
علاوه بر این، پورتو توفیق مقداری را حفظ می کند اقامتگاه های سابق دوران استعمار بریتانیا قبل از رفتن به شهر بعدی در کانال ارزش دیدن را دارد.
اسماعیلیه اولین ایستگاهی است که ارزشمند خواهد بود برای کسانی که بدشان نمی آید که نمادهای فکر کردن به رسیدن کانال به بندر توفیق را از دست بدهند. با این نام در سال تاسیس شد 1863 به افتخار نایب السلطنه وقت مصر، اسماعیل پاشا، در این شهر استعماری بود. در سواحل دریاچه تیمساه جایی که De Lesseps و مدیریت کانال ایجاد می شود.
اسماعیلیا، اولین ایستگاهی که در تور شما ارزشمند خواهد بود
قلب شهر و مهمترین مکان های آن در محله تاریخی کنار دریاچه با طراحی فرانسوی. طرح شهری آن که بر اساس پنج قسمت مشبک مساوی ترسیم شده است، هنوز هم در حال قدم زدن در خیابان های اطراف درختان دیده می شود. میدان های جمهوری و از مصطفی کمال.
علاوه بر این، بین این خیابان ها است که در آن کلبه ای که از د لسپس استقبال کرد، اگرچه نمی توان از آن بازدید کرد، اما ارزش تحسین از راه دور را دارد، زیرا چنین است تنها ساختار این ویژگی ها در شهر باقی مانده است. فقط در بلوک بعدی باید به زودی درهای خود را به روی عموم باز کند موزه بین المللی کانال سوئز.
در مقابل کلبه دی لسپس مسیری ساخته شده است یک مسیر پیادهروی زیبا در امتداد یک کانال کوچک آب شیرین که از طریق محله تاریخی پایین می گذرد و به سمت موزه اسماعیلیه ، در سال 1934 توسط مهندسان اداره کانال سوئز برای نمایشگاه تاسیس شد اشیای باستانی که در حین ساخت آن پیدا شد.
اگرچه این موزه برای کسانی که از دوران باستان اشباع شده اند قابل استفاده است، خیابان های آرام اطراف آن پنهان شده است. ویلاهای زیبا از اواخر قرن نوزدهم که تصویری از دوران استعمار ترسیم می کند که ارزش سرگردانی را دارد.
ساختمان های اسماعیلیه به سبک استعماری را حتما تحسین کنید
با اجازه اسماعیلیه، شهر سوم کانال، پورت سعید ، بستنی روی کیک است. تاسیس شده در 1859 توسط نایب السلطنه محمد سعید که به نام او نامگذاری شد، به سرعت پورت سعید جهان وطنی شد دومین بندر مهم مصر
با این حال، شهر هرگز آنطور که در ابتدا تصور می شد شکوفا نشد و بیش از یک دیگ ذوب فرهنگ ها، به یک مرکز بزرگ حمل و نقل تبدیل شد، همانطور که از اولین تصاویر ماجراهای تن تن در آلبوم سیگارهای فرعون مشاهده می شود.
با این وجود، شهر برای خود شخصیت مشخصی دارد که می توانید در آن غوطه ور شوید. مانند اسماعیلیه، برجسته ترین بخش پورت سعید در آن قرار دارد خیابان های شهر قدیمی اش، که با مشاهده تعداد زیادی از آنها گم شدن آسان است ساختمان های مربوط به اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم. برخی از آنها به خوبی بازسازی شده اند، مانند هتل باشکوه **هتل د لا پست**، اما اکثر آنها به وضوح قابل مشاهده هستند. با گذشت زمان و عدم مراقبت فرسوده شده است.
در اینجا آنها برجسته می شوند دو نوع نمای نمادین به تحسین. اولی که نسخه های کمی از آن باقی مانده است ایوان های چوبی تا سه و چهار طبقه که در دنیا بی نظیر است. دومی که به دنبال ممنوعیت اولی تکثیر شده است نماهای طاقدار با الهام از خیابان ریوولی پاریس.
پورت سعید نیز دارد پیاده روی طولانی در مقابل کانال این اجازه می دهد تا با استراحت در حین تفکر سرگردان شوید بهترین نماها آنچه می توان از بناها و بناهای تاریخی فوق و متعدد انتظار داشت.
در یک انتهای سواری ایستاده است یک پایه محکم که مجسمه ای از De Lesseps را نگه می دارد تا زمان تخریب آن در سال 1956. بعداً پابرجاست ساختمان عجیب و غریب سیمون آرت، اولین فروشگاه های بزرگ در شهر و در انتهای دیگر آن قرار دارد ساختمان اداری دیدنی اداره کانال.
از آنجا، شما همچنین می توانید از کانال مانش با کشتی رایگان به حومه پورتو فواد عبور کنید. سفر با قایق، که به طور نمادین آفریقا و آسیا را به هم متصل می کند، نه تنها یک فرصت منحصر به فرد را به شما ارائه می دهد از درون کانال را در نظر بگیرید، اما در عین حال چشم اندازی ممتاز از خانه اداره کانال و گنبدهای معروف مایل به سبز آن.
خیابان های پر درختی که راه خود را در پشت مسجدی که مسافران کشتی را در پورتو فواد پذیرایی می کند، نیز خطوطی از ویلاهایی با الهام از فرانسوی که تصویر خوبی از زمان های گذشته ارائه می دهد که با آن می توان مسیر را بسته کرد.
ساختمان اداری اداره کانال در پورت سعید