شما هم می توانید یک آشپز را عصبانی کنید
فودی ها (لذت ببرید، متاسفم) اخیراً بسیار بزرگ شده اند. چند سال دیگر و کمی به این دلیل که امروزه هر معدهشناسی یک رسانه است (یا اینطور که مرشدها میگویند) و هر لذتکننده یک منتقد خطرناک خوراکشناسی است که با دفترچهی کوچکش، وبلاگش و آیفونش با اینستاگرام تا میلههای کافههای عکس بشقاب ها (و بچه گربه ها) با فیلتر آمارو.
اینکه ما (فکر می کنیم ما هستیم، وای) مهم هستیم، وای . از آنجایی که ما چهار مزخرف را در توییتر منتشر می کنیم، به دنبال جان وارثان خوزه کارلوس کپل یا دون کارلوس ماریبونا هستیم. و این چنین نیست». این را -دقیقاً- یک دوست آشپز خوب بعد از اعزام آخرین مشتری ساعت شش عصر به من گفت، بعد از سه جین و تونیک و چند دعوای تلفنی با اقوام پخته شد. "تو غیر قابل تحملی" مرا آزاد کرد. بدون پارچه داغ و من که خودم را مدیون دلیل هستم (خوب غذا خوردن، تنها چیزی که به من علاقه مند است) امضا کردم که "تو غیرقابل تحملی" در مولسکینم و شروع کردم به کشیدن نخی که با دو حرفه ای دیگر صحبت کردم (یک آشپز دیگر و یک مدیر اتاق). دو در مادرید و یکی در والنسیا) این بخش به حماسه های آسان و درام های نیمه بعد از ظهر داده شده است . من را می بخشید که نام شما را منتشر نکنم، بلکه پاسخ این سوال را منتشر کنم: چه چیزهایی را از مشتریان تحمل نمی کنید؟
1) رزرو کنید، حاضر نشوید و حتی تماس نگیرید. شکایت شماره یک سال نوری جلوتر از بقیه است. حداکثر درجه توکاپلوتیسمی که مشتری می تواند به آن برسد: آشپز را کاشته است. ساعت دو بعدازظهر در محراب (با رستوران پر) صدای ضربه زدن به در آشپزخانه چقدر خوب است: رنه ردزپی و تیمش آن را بهتر توضیح می دهند.
2) موبایل -sic- لعنتی. موبایل به ابعاد غیرقابل توضیحی رسیده است. و مواقعی وجود دارد که اتاق شبیه سمفونی Marimbas به نظر می رسد، نام های توییتر و گروه های WhatsApp بی رحمانه غرش می کنند. اما غم انگیزترین چیز این نیست که: غم انگیزترین چیز این است که ببینیم چگونه یک شام دو نفره داستان دو پسر است که به گوشی هوشمند خود چسبیده اند. . بدون اینکه حتی به صورت همدیگر نگاه کنیم.
3) با میز خود و با میزهای کنار خود صحبت کنید. میزان دسی بلی که میز رفقا می تواند به آن برسد (با تاکید بر شخصیت مردانه، من در اینجا شک دارم) پس از چهار نوشیدنی قابل مقایسه با میزانی است که از یک اتاق هتل با نیکلاس کیج، بلن استبان، تورنت و چهار گرم نوشیدنی بیرون می آید. فالوپا هیچ نکته ای بیشتر از این باعث شرمندگی من نمی شود.
4) عطر به صلاحدید. یا آن chonis ها (و نه چندان) که با عطرشان اتاق را بدبو می کنند جلوگیری از هر گونه لذت جزئی قبل از عطری که روی میز شما کاشته می شود و در میزهای همسایه و یک نکته: عطر ارزان تقریباً همیشه به یک جدول پر سر و صدا ترجمه می شود (نکته 3). اینقدر قابل پیش بینی هستیم، مردم.
5) بی تاب. (بیادب، اضافه میکنم) یا آن مشتری که وسط توضیح دادن غذا شروع به خوردن میکند، آن کسی که هرچه میگویی پوست میکند و که تنها هدفش بلعیدن ماندوکا است . اگر ساندویچ می خواهید، به یک ساندویچ بار بروید.
6) نکات. موضوع تابو یا انعام می دهید یا انعام نمی دهید، به همین راحتی . چیزی که نمیتوانیم تحمل کنیم، ناهارخوری است که 20 سنت میگذارد و کاملاً روشن میکند که آنها قبلاً به اندازه کافی با این قیمتها هزینه میکنند!» بار وجدان در ساعت دوازده صبح - یا هر کجا که انجام دهید - درست می شود اما در رستوران نه.
7) لذیذین ( باهوشان ) با عقل در دهان . "متخصص" شراب که چند دوره مزه را گذرانده است، مشتری "فهمیده" که پس از گوش دادن به نصیحت های سملیه، بهترین ها را از او دریغ می کند، معده ی تنبلی که بهتر از کیکه داکوستا آشپزی می کند و هر غذا را درست می کند ("او کم است" یک نقطه از پخت و پز، و شاید با دود خرچنگ در اطراف ...") که گویی زندگی او به آن بستگی دارد. کسی که جان شما را برای انجام کارتان می بخشد.
8) انتقام گیری های دیجیتال. سوزانا (نام واقعی او نیست) به من می گوید همه ما روز بدی داریم، روزهایی که می دانیم سرویس دهی است. چون بد خوابیدیم، چون دیروز مدارک طلاق را امضا کردیم یا به خاطر اینکه آنها ما را با 303 شکستند. تعداد کمی به اندازه آمدن به خانه و دیدن آن روز وحشتناک با یک بررسی ویرانگر در Tripadvisor (که میگوید Tripadvisor میگوید 11870، Verema) صدمه دیده است. ، Google+ Local یا شبکه اجتماعی شخص ثالث). مخصوصاً اگر اولین باری بود که پا به رستوران می گذاشت.
9) پادشاهان مامبو. تاجر پرطرفدار با رولکس، کلاس E و معشوق با آپارتمانی در Chamberí. یک نفر معمولی که به پشتی صندلی تکیه می دهد و از همان دقیقه اول مشخص می کند که خیلی بالاتر از شماست. کسی که فکر می کند -که خیلی هم واضح است- فکر می کند که با پولش می تواند همه چیز را بپردازد. حتی شأن تو.
10) کسانی که یک شام صد بوقلمون را با یک کوکاکولا خراب می کنند. این که آنها ضرری ندارند، خوب، اما باید اول گیوتین شوند و بعد بد سلیقه شان.
*همچنین ممکن است علاقه مند باشید ...
- چیزهایی که در رستوران از آنها متنفرم - همه وسایل سفره و چاقو
- همه مقالات در مورد غذا
- تمام مقالات ژسوس ترس