شعار از نویسنده، فیلمساز، نقاش و خلبان هلیکوپتر نیکی برن در اکانت اینستاگرام خود نوشته است: «سرت را پایین بیاور و مثل یک مادر لعنتی کار کن» که چیزی شبیه به جشن تمرکز و سخت کوشی است.
ما مشتاقیم که با این کالیفرنیایی، کارگردان فیلم ایوان وود (2021) درباره سفرهای هلیکوپتری او از آلاسکا به لس آنجلس برای فیلمبرداری صحنه هایی برای شغلش صحبت کنیم و همچنین از عکس های خیابانی اش، پشت صحنه و هوانوردی، که در نشریات بی شماری منتشر شده است.
نیکی به عنوان نویسنده فیلم بلند به صحنه خلاق کالیفرنیا راه پیدا کرده و همچنین نقاشی می کند پرتره های نفتی که در گالری های مختلف در ساحل غربی یافت می شوند.
پرتره نیکی برن با Leica Q2 گرفته شده است.
همیشه با Leica Q2 خود، که در آخرین پروژه او، Decisive Moments نیز متحد او بوده است، "سفر شخصی" او شامل ثبت لحظات فراموش نشدنی است: با هلیکوپتر پرواز کنید، در صحرا به موتور کراس بروید، چیزهای خارق العاده را در هر روز پیدا کنید.
فیلمنامه نویس تمام وقت، کارگردان فیلم، نقاش روغن، خلبان هلیکوپتر... بدون شک، این یک ماجراجو و مسافر بزرگ است، به نظر شما بزرگترین ماجراجویی شما چه بوده است؟
البته عاشق شوید! اما بیایید در مورد آلاسکا صحبت کنیم. ساده تر است چند سال پیش من و برادرم رفتیم لنگرگاه در ماه نوامبر برای پرواز با یک هلیکوپتر تک موتوره کوچک از ساحل به لس آنجلس. هوای زمستان نزدیک بود، بنابراین باید خودمان را به خوبی برای سفر تجهیز می کردیم. ما با لباسهای نجات نارنجی، با جلیقه نجات و صندوق عقب پر از وسایل کمپینگ پرواز کردیم. من حتی یک مگنوم 44 را زیر شانه ام بسته بودم، در صورتی که تفنگ ساچمهای ما با کشتی پایین بیاید.
لحظات تعیین کننده
در نهایت هواپیما به زیبایی پرواز کرد و خدایان هوا به ما لطف داشتند. پس از پرواز پنج روز دیگر به لس آنجلس برمی گردیم برخی از زیباترین مناظر روی کره زمین این پرمخاطره ترین و پربارترین سفر زندگی من بود و رابطه من با زمان را به روش های مهمی تغییر داد. من متوجه شدم که زمان (T) ثابت نیست، بلکه تصمیمات را در دقیقه (DPM) منعکس می کند. در چنین سفری، نرخ تصمیم گیری در هر دقیقه بسیار بالا است، همچنین ریسک ها نیز بسیار بالاست زمان بر این اساس کند می شود.
چگونه به هنر و دنیای سمعی و بصری علاقه مند شدید؟
فکر می کنم همه چیز با کلمه "نه" شروع شد. وقتی کوچک بودم، والدینم به من اجازه نمیدادند آخر هفتهها تلویزیون یا فیلم ببینم. من حدس می زنم که نتیجه معکوس برای آنها داشته است.
چه کسی یا چه کسی بزرگترین الهام بخش شما بوده است؟
فیلم تیتانیکا من را در کودکی منفجر کرد . قبل از اینکه VHS بگیریم مامان بیچاره ام را سه بار به سینما کشاندم تا ببینم. من جیمز کامرون را به خاطر حل مشکلاتش، کنجکاویش در مورد جهان تحسین می کنم. درک فنی کل نگر او از فرآیند ساخت فیلم و توانایی او در تشویق مدیران استودیو به ریسک های گسترده.
نیکی برن در یک جلسه عکس.
مردم بدیهی میدانند که همه پروژههایشان خوب بوده است، اما مطمئناً در ابتدا باید ترسناک به نظر میرسیدند. من فکر میکنم که مبارزه برای پروژههایی با این مقیاس و پیچیدگی، به یک رهبر استراتژیک الهامبخش نیاز دارد متقاعد کردن مردم برای "شروع به سفر"، به اصطلاح (مخصوصاً وقتی آنها هستند که پرداخت می کنند!). او اعتماد همه را جلب کرده و هنوز آن را نشکسته است.
من همچنین عاشق روشی هستم که زنان در دنیای خود ترکیب می شوند. آنها همیشه منحصر به فرد، پویا و باهوش هستند که متأسفانه امروزه نیز نادر است. وقتی جوان بودم، خودم را در زنان جیمز کامرون می دیدم.
به طور کلی، من باید کلاه خود را برای کار درخشان جینا دیویس از سر بردارم و خیلی مدیون هستم شخصیت های خیالی مانند الن ریپلی (بیگانه)، سارا کانر (نابود کننده)، رز داوسون (تیتانیان)، واسکز و فرو (بیگانگان)، لیندسی بریگمن (The Abyss) ...
عکس نیکی برن با لایکا Q2 گرفته شده است.
مانند بسیاری از طرفداران هالیوود، فهرست بلندبالایی از فیلمسازانی دارم که تحسینشان می کنم: دارن آرنوفسکی، فرانسیس فورد کاپولا، رابرت ردفورد، مارتین اسکورسیزی، گرتا گرویگ، نورا افرون، سیدنی پولاک، پیتر ویر، روبن اوستلوند، نولان، فینچر، تارانتینو، لی. بسیاری از مردان را می شناسم. این لیست می تواند برای همیشه ادامه داشته باشد. من در حال حاضر به ده نفر فکر می کنم که فراموش کردم اضافه کنم.
همچنین به من الهام بخشیده است موسس و خلبان ارشد HQAviation، کوئنتین اسمیت. من پرواز را در دفتر مرکزی خارج از لندن، عمدتاً با جیمز استوارت (که یک قهرمان مطلق است) اما Q هر از گاهی می آمد تا دنیای من را تکان دهد.
جدای از مهارت های برجسته او، رویکرد او به زندگی را تحسین می کنم. او عمیقاً به خودتعیین، به دانش عمیق، به کاپیتانی اعتقاد دارد. افسار هلیکوپتر را در دستانم گذاشت و گفت: نباید اشتباه کنی. البته پرسیدم اگر اشتباه کنم چی؟ و او به سادگی پاسخ داد: "نباید." چیزهای زیادی در آن وجود دارد. می توانم بدون قید و شرط بگویم که کار با Q دیدگاه من را نسبت به زندگی تغییر داد. و چیزها را کمی جالب تر کرد.
نیکی برن در حال عکاسی از پروژه "لحظه های تعیین کننده" خود.
از نظر فلسفی، من جذب کارل سیگان شده ام. تماس یکی از فیلم های مورد علاقه من در دوران رشد بود (این فیلم ساخته رابرت زمکیس است که باید او را به لیست بالا اضافه کنم) و من در کالج کمی کیهان شناسی خواندم. کارل سخنور، درخشان و عمل گرا بود و واقعاً به پتانسیل ما به عنوان یک گونه اعتقاد داشت. او یک سخنرانی کلیدی در سال 1990 در انجمن مسائل نوظهور داشت که من بارها و بارها آن را مرور میکنم. کاش هنوز اینجا بودم
وقتی نوبت به نوشتن میرسد، آنها به من انگیزه زیادی میدهند کازوئو ایشی گورو، جوآن دیدیون، کریستوفر هیچنز و آنتونی بوردین. من حدود یک سال قبل از مرگ بوردین یک نقاشی رنگ روغن کشیدم (این نقاشی در آپارتمان من آویزان است و او به من خیره شده است). حالا که من هم به آن فکر می کنم من حوالی سال 2015 در جایی نقاشی کردم و من آن پرتره را به یکی از دوستانم دادم. حدس میزنم او در آپارتمانش میچرخد و به او نگاه میکند.
لحظات تعیین کننده
در دنیای عکاسی، من طرفدار هستم هانری کارتیه برسون و ماریو تستینو پدر و مادرم کتابی از پرتره های تستینو از پرنسس دایانا داشتند و وقتی کوچک بودم ساعت ها به آنها نگاه می کردم.
اگر در مورد هنر صحبت کنیم، میتوانم بیپایان فکر کنم پرتره ای از روتکو یا دیوید کاسان. من حدس می زنم رامبراند نیز بسیار خوب است. و از آنجایی که این به یک پاسخ طولانی مضحک تبدیل شده است، من فقط اضافه می کنم که به شدت از افراد زیادی الهام گرفته ام، و من نمی توانم جین کرانز یا آیرتون سنا را فراموش کنم!
یک حکایت سفر مربوط به تیراندازی را برایمان تعریف کنید.
یک حکایت سفر… هوم. من اخیراً در باهاما دچار نقص فاجعهبار (زیر آب) تجهیزات شدم هنگام تلاش برای سرنگونی یکی از هواپیماهای شکسته شده کوکائین پابلو اسکوبار. فکر می کنم یویو بدی در منطقه وجود داشت. دوربین من کشته شد و هواپیما هم خیلی خوب کار نمی کرد.
عکس نیکی برن که با Leica Q2 گرفته شده است.
کار خود را چگونه تعریف می کنید؟
من نمی دانم. شاید سی سال دیگر از من بپرسید. من فکر میکنم این مد است که هنرمندان بگویند "ماموریت من این نیست که کارم را تعریف کنم" اما در مورد من، من به سادگی کار کافی برای نتیجه گیری مفید وجود ندارد. حجم نمونه خیلی کوچک است. تصور کنید اسکورسیزی را برای Boxcar Bertha یا جیمز کامرون را برای Piranha II: Vampires of the Sea تعریف کنید. داده های بیشتری مورد نیاز است. من حدس می زنم که این من را به چیزی نزدیک به یک پاسخ می رساند. اگر مجبور میشد، میگفتم: تازه شروع کردم.
فکر می کنم شما فردی سخت کوش هستید، اهدافتان برای آینده چیست؟
مرا زنده نگه دار، فیلم بسازن
آیا میخواهید بگویید که همهگیری نگرش شما به جهان را تغییر داده است؟ به چه معنا؟ از نظر خلاقانه، آیا بر چیزی تأثیر گذاشته است؟
این بیماری همه گیر مرا به افسردگی شدید کشاند، اما نه به این دلیل که در قرنطینه یا هر چیز دیگری بودم. زندگی من فقط تغییر کرد من هنوز پشت میزم نشسته بودم و روی پروژه هایی کار می کردم که فکر می کردم هیچ کس هرگز نخواهد خواند. مجبور شدم شروع کنم به ضدعفونی کردن غذا. این جدید بود.
لحظات تعیین کننده
افسردگی من به دلیل مشاهده پاسخ به همه گیری بود. چه نمایش لعنتی به عنوان کسی که تغییرات آب و هوایی را زیر نظر دارد، برای من سخت بود که ببینم علم در چهره ما پرتاب می شود. این باعث شد به این فکر کنم که آیا ما شانسی برای نجات این سیاره داریم، که بسیار مهم تر است اما چیزی انتزاعی تر است. اگر مادربزرگها در بیمارستانهایی که دستگاه تنفس مصنوعی دارند نمیتوانند مردم را متقاعد کنند که به علم تکیه کنند، چرا باید با دادههای گازهای گلخانهای چشمک بزنند؟
من مشتاقانه منتظر دیدن فیلم جدید آدام مک کی به نام Don't Look Up هستم. به نظر می رسد که این یک انتقاد نازک از جنبش های ضد علمی است. من فکر می کنم او یک سیارک را جایگزین تغییرات آب و هوایی کرده است، اگرچه شاید نباید در مورد فیلمی که ندیده ام حدس بزنم. من هم منتظر سری جدید Foundation هستم که قول می دهد که به مسائل مربوط به همان اندازه رسیدگی کند.
در مجموع، من در مورد تأثیری که فیلم ها می توانند بر مغز جمعی ما داشته باشند، بسیار فکر می کنم. من کاملاً معتقدم که ما به ابرقهرمانان و دانشمندان جذابتر کمتری نیاز داریم.
لحظات تعیین کننده
به ما بگویید پروژه شما با لایکا چگونه بوده است، چرا احساس می کنید با ارزش های این برند یکی شده اید؟
شگفت انگیز بوده است. امیدوارم این تازه آغاز کار باشد و بتوانم برای همیشه با آنها کار کنم. من میتوانم چیزهای زیادی در مورد ارزشهای آنها بگویم، اما محصولات آنها خودشان صحبت میکنند. حتی یک کلمه وجود ندارد که بتواند به تجربه تیراندازی با لایکا بیفزاید. اگر می خواهید آن را درک کنید، آن را امتحان کنید. دوربین های آنها همه چیز را در مورد آنها به شما می گوید.
با این حال، موضوع مشترک پروژه ما با هم این است: زندگی یک بار اتفاق می افتد. این بهترین دلیلی است که می توانم به آن فکر کنم تا پول زیادی برای خرید دوربین خرج کنم. مثل مادرم که همیشه تشویقم میکند برای وسایل حفاظتی زیاد خرج کنم و همیشه به من میگوید: "اگر سر پنج دلاری دارید، یک کلاه ایمنی پنج دلاری بخرید." فکر می کنم همین را می توان در مورد دوربین ها نیز گفت. خاطرات شما چقدر برای شما ارزشمند است؟
لحظات تعیین کننده
شما چه نوع مسافری هستید (خودجوش، برنامه ریز...)؟
احتمالا نوع مزاحم.
مقاصد مورد علاقه شما در جهان چیست و چرا؟
من عاشق فرودگاه های کوچک و کافه های کوچک آنها هستم. شخصیت دارند. این همیشه آرزوی نهایی زندگی کسی است صاحب کافه فرودگاه شوید، بنابراین او همیشه جالب و پر از اشتیاق است.
شایان ذکر است که وقتی به یکی رسیدم، من معمولا گرسنه، کم آب و خسته هستم، بنابراین هر چیزی که آنها سرو می کنند (چه ساندویچ باشد و چه میله های اسنیکر) برای من طعم فوق العاده ای دارد. با عبور از فرانسه، در کوهستان توقف کردم تا کمی سوخت گیری کنم و به خدا قسم یک کیت کت سه ستاره میشلن داشتم.
لحظات تعیین کننده
از شهری که در آن زندگی می کنید، لس آنجلس، به ما بگویید پنج مکان مورد علاقه شما چیست.
هر جا جایی که نور خوبی وجود دارد ... و Canter's Deli.
هتلی هست که دوباره و دوباره به آن برگردید؟
معمولاً اگر در هتل بمانم، بعد از یک روز 18 ساعته بدون توقف برای انجام کاری، به زمین می افتم. بیشتر اوقات حتی نمی دانم به کدام هتل رسیده ام. من فقط پول را تحویل می دهم و اول با صورت روی تخت می افتم.
اگرچه من به اندازه کافی خوش شانس بوده ام که یکی دو شب را در چندین هتل شبه جزیره شبه جزیره سپری کنم و وای! باید فریس بولر را به زبان بیاورم: اگر توانایی مالی دارید، آن را به شدت توصیه می کنم.
لحظات تعیین کننده