Szeroka، خیابانی که بیشتر گذشته یهودیان محله در آن متمرکز شده است
کمی بعد از ساعت 8 صبح است و به نظر می رسد که زندگی در Kazimierz بالاخره شروع به بیدار شدن کرده است. موسیقی یک لیست پخش Spotify را می توان در پشت شیشه پنجره با کرکره های محو شده حس کرد. در جلو، یک خانم پیچیده در یک کت ضخیم که تقریباً به اندازه خودش جمع می شود، به سمت ما پیش می رود.
در دو طرف خیابان درب مغازه ها همچنان بسته است. بسیاری از آنها، در واقع، تا دیروقت به این کار ادامه خواهند داد: برخی از میخانه ها و بارهایی هستند که زندگی شبانه کراکوف را متمرکز می کنند.
با رسیدن به خیابان جوزفا شماره 17 ، یک زوج جوان با عجله وارد یک کافی شاپ می شوند. در مورد آن است کولانکو شماره 6 ، جایی که علیرغم اینکه روز فقط 15 دقیقه پیش شروع شده است، از قبل مردم منتظر هستند. عالی: ما از قبل می دانستیم که حس برانچ ما را از بین نمی برد.
کازیمیرز، ناحیه کراکوف به نام پادشاه
در را قبل از بسته شدن کامل نگه می داریم و وارد گرمای محیط داخلی می شویم. ما به دنبال میزی در کنار پنجره پاسیو می گردیم، دقیقاً جایی که اشعه های خورشیدی که از شیشه عبور می کند، منعکس می شود. و کت، دستکش، کلاه و روسریمان را در میآوریم - سرمای این قسمتها چیز جدی است - قبل از اینکه بفهمیم چه غذاهای خوشمزهای در غرفهدار به نمایش گذاشته میشود.
غلات، نان، سوسیس، مربا، کیک... خوب: وقت صبحانه است. و معلوم می شود این کافه اسطوره ای در قلب محله یهودیان کراکوف به کندویی از مردم تبدیل می شود هر صبح.
بوفه رایگان صبحگاهی آن، که در آن می توانید تنها با 6 یورو هر آنچه را که می خواهید داشته باشید، کلید اصلی آن است. بسیاری از مدرن های این منطقه به اینجا می آیند ، لپ تاپ manzanita زیر بغل، برای دریافت انرژی اولیه در هنگام چک کردن نامه ها – و البته شبکه های اجتماعی –.
فضا آرام، دنج است و در حالی که اولین لقمه کروسان را با مربا که در بشقاب داریم می خوریم. ما مطمئن هستیم که می توانیم تمام روز مقدس را اینجا بمانیم. اما نه، اینطور نخواهد بود.
زیرا معلوم می شود که قصد واضح ما این است که آخرین گوشه های آن را موشکافی کنیم کازیمیرز، محله ای که زمانی شهر بوده است.
و با شهر تقریباً کوتاه آمدیم: در سال 1335 در حومه کراکوف توسط پادشاه کازیمیر سوم بزرگ -البته کاسمیرو=کازیمیرز- این شهر از انواع امتیازات برخوردار بود. آنقدر زیاد که در نهایت تالار شهر، میدان بازار و حتی دو کلیسای بزرگ داشت.
با گذشت زمان دیوارهایی در اطراف آن ساخته شد و در کمال تعجب تبدیل شد دومین شهر مهم در کل منطقه است.
مکانی ایدهآل برای پذیرایی، یک قرن و نیم بعد، هم از همه یهودیانی که توسط شاه یان اوبراخت از کراکوف تبعید شدند و هم کسانی که در نهایت از آزار و اذیت در بقیه اروپا فرار میکردند. کاسیمیرز پس از آن به بزرگترین کانون یهودیان در لهستان تبدیل شد.
قدم زدن در کازیمیرز
در جستجوی گذشته
با شکم پر و تاریخ به خوبی آموخته شده، ما برای تحقیق به خیابان پریدیم. برای کشف. در کنار کولانکو، خود کازیمیرز از آن زمان به ما صبح بخیر می گوید یک نقاشی دیواری مدرن، اثر هنرمند پیوتر یانوچیک ، که نمای کسب و کار همسایه را تزئین می کند.
همراهی او روی دیوار، چهار شخصیت تاریخی دیگر بین آنها دو زن: معشوقه خودش، استر ، و تا حدودی معاصرتر برای ما، بسیار هلنا روبینشتاین ، نجیب زاده بزرگ لوازم آرایشی در سراسر جهان و در همسایگی متولد شده است.
پرترههای کنجکاو او تنها نمونهای از هنرهای بزرگ شهری هستند که در طول پیادهرویهای ما به یک امر ثابت تبدیل میشوند: مانند هر محله مدرن خوب، نقاشی های دیواری و گرافیتی در جایی ظاهر می شوند که ما انتظارش را نداریم. شما فقط باید چشمان خود را کاملا باز کنید.
اکنون، با سرزندهتر شدن خیابانها و فعالیتهای تجاری، خود را در مرکز کازیمیرز قرار میدهیم: در خیابان Szeroka است که بخش بزرگی از گذشته یهودی محله متمرکز شده است، اما بیشترین تعداد رستوران و تراس نیز وجود دارد.
کلید این است که در اینجا سه کنیسه از هفت کنیسه ای که در این منطقه نگهداری می شوند آورده شده است: معابدی که به طور معجزه آسایی از تشنج آورترین زمان جان سالم به در بردند: جنگ جهانی دوم.
نقاشی های دیواری، ثابت در Kazimierz
و اکنون که به ذهن متبادر می شود، یک یادداشت تاریخی دیگر وجود دارد: همانطور که در چند سطر بالا گفتیم، جامعه یهودی کازیمیرز در طول سالیان در حال گسترش بود تا جایی که: در آغاز درگیری بزرگ، 69000 عبری در آن زندگی می کردند.
نازی ها دریغ نکردند آنها را به زور به محله یهودی نشین Podgórze، فراتر از Vistula منتقل کنید و به این ترتیب کانون فرهنگی و فولکلور که طی سالیان متمادی کشت شده بود را از بین برد. از آنجا بعداً آنها را به اردوگاه های کار اجباری و کشتار بردند: تنها 6000 نفر از آن یهودیان زنده ماندند.
در یکی از لحظاتی که گروه های تور راهنما استراحت می کنند به یکی از آن معابد اسطوره ای نزدیک می شویم. کنیسه Remuh کوچکترین کنیسه در محله و یکی از تنها دو کنیسه است که به ارائه خدمات مذهبی ادامه می دهد. در کازیمیرز
بدون شک بیشترین جذابیت را در کل منطقه دارد. این در قرن 16 ساخته شد و تمام جزئیات، هر گوشه ای به خودی خود تکه کوچکی از تاریخ است.
در کنار کنیسه، گورستان قدیمی یهودیان در یکپارچه های بی پایان که توسط سنگ های کوچکتر محافظت می شود، باز می شود. این راهی است که عبرانیان به اجداد خود احترام می گذارند: گل ها پژمرده می شوند. سنگ ها، نه
گورستان، از اواسط قرن 16، بود در طول جنگ جهانی دوم به طور کامل توسط آلمانی ها ویران شد ، اگرچه در دوره پس از جنگ بسیاری از قطعات آن سنگ قبرها که ارزش هنری و احساسی زیادی داشتند به دست آمد. امروزه، هنگام قدم زدن در باغ های آن، هاله ای خاص احساس می شود.
فضای داخلی کنیسه Remuh
در همان خیابان Szeroka، دو کنیسه دیگر: پوپر ، امروزه به عنوان گالری یک مرکز فرهنگی استفاده می شود و کنیسه قدیمی ، در انتهای مخالف Szeroka بلند شده است.
این قدیمی ترین از همه کسانی بود که در لهستان بودند و شاید کمترین تماشایی: حتی به عنوان یک انبار توسط نازی ها استفاده می شد، آسیب زیادی دیده و تا حد زیادی بازسازی شده است. امروز موزه یهودی کراکوف را در خود جای داده است. موزه دیگری، ** یهودیان گالیسیا **، فقط چند قدم دورتر است.
به سختی می توان با قدم زدن در خیابان های آن باور کرد که پس از جنگ جهانی دوم و در طول سال های حکومت کمونیستی، کازیمیرز به یکی از منحط ترین مناطق شهر تبدیل شد. در حقیقت، تا پایان قرن بیستم بود که این محله از خاکستر خود احیا شد.
و این بیش از هر چیز به لطف دو واقعیت مهم بود: اعلام محله یهودیان به عنوان میراث بشریت توسط یونسکو در سال 1978، و فیلمبرداری در خیابان های آن فهرست شیندلر به کارگردانی استیون اسپیلبرگ.
و این به چه معنی بود؟ خوب، بالاتر از همه، تاریخ را به بقیه جهان نزدیکتر کنید و آنها را وادار کنید که جنایات یهودیان را ببینند. در سالهای آزار و اذیت نازی ها
بسیاری از صحنه های فیلم برنده اسکار مکان ها و گوشه های کازیمیرز بود. یکی از آنها، پله های یک حیاط محله کوچک در خیابان جوزفا قهرمان یکی از به یاد ماندنی ترین سکانس ها بود – که آن دختر کت قرمز را به خاطر نمی آورد؟ – و معمولاً کنجکاوها را متمرکز می کند.
قبل از اینکه به سراغ نوشیدنی برویم -که شما از قبل هوسش کرده اید، درست است؟-، چیز دیگری: کازیمیرز در طول تاریخ خود نیز با آن همراه بوده است. معابد بزرگ مسیحی که البته بخش مهمی از میراث آنهاست.
کلیسای کورپوس کریستی، متعلق به قرن چهاردهم ، اولین نفر در محله بود; کلیسای پائولین سنت مایکل و سنت استانیسلاوس ، که در سرداب آن مقبره برخی از شخصیت های مهم فرهنگ لهستان قرار دارد. Y کلیسای سانتا کاتالینا ، یکی از به یاد ماندنی ترین.
کلیسای کورپوس کریستی، متعلق به قرن چهاردهم، اولین کلیسای این محله بود
زندگی مدرن در کاظیمیرز است
و اکنون بله: علاوه بر کشف جدی ترین جنبه آن، چیزی که ما را در محله یهودیان احساس می کند، چیزی است که باعث می شود نقطه داغ کراکوف ، در مورد بازدید از برخی از نمادین ترین لانه های قمار و مغازه ها چطور؟
برای خرید، Józefa کلید است: مغازه هایی به اصیل و معتبر مانند **Marka** – از مبلمان گرفته تا جواهرات و سرامیک های لباس –، ماپایا -طرح های مد خود شیک هستند-، ** Punca ** -نمی توان آنجا را ترک کرد بدون خرید چیزی- یا پائون ، انها شگفت انگیزند.
و پس از خرید، مستقیماً به ** Hevre ** می رویم، کافه ای که به نظر می رسد دیوارهایش در حال فروریختن است، اما نقاشی هایش جوهره چیزی را که کازیمیرز زمانی بود حفظ می کند. یافت می شود در یک ساختمان قرن نوزدهم و زمانی برای نماز یهودیان استفاده می شد. بعداً یک سالن رقص بود. شما آن را دارید.
خواننده یکی دیگر از مکان های اسطوره ای است که نباید در مسیر از دست داد. چرا اسم؟ به همین سادگی میزها همین چرخ خیاطی های افسانه ای هستند.
در بین جوانان بسیار محبوب است که اغلب روی آن شرط بندی می کنند کیمیاگری : با نیمکت های چوبی اش و زیر نور گرم شمع هایش، معمولاً میزبان کنسرت های زنده است و تا پاسی از شب باز است.
همره
اتفاقاً، بسیار افسانهای است ** پروپاگاندا، نواری که از دوران کمونیستی باز است ** که صدها شیء را به دیوارهای آن آویزان کردهاند که آن دوران گذشته را به یاد میآورند.
هنگامی که گرسنگی ما را تحت فشار قرار می دهد، مکانی ایده آل برای اینکه خودمان را در بهترین حالت شکم خواری سوق دهد این است. در میدان نوی در ساختمان دایرهای آجری که مرکز را اشغال کرده است -که اتفاقاً یک کشتارگاه قدیمی است- تهیه میکنند. پیتزاهای افسانه ای کراکوف به اسم توجه کنید: zapiekankas : نصف نان پوشیده شده با پنیر، گوجه، ژامبون، قارچ... و هر چیزی که صاحب کسب و کار فکرش را می کند اضافه کند!
تا به ما یک جشن واقعی از پیروگیس، پیراشکی سنتی لهستانی ، باید به پیروگی آقای وینسنت: منوی آن تا 40 نوع مختلف دارد.
Zapiekanka: پیتزای افسانه ای کراکوف
یکی دیگر از گزینه های عالی این است که به ** Skwer Judah بروید، یک پارک افسانه ای با چند کامیون غذا ** که در آن می توانید زیر نظر نقاشی دیواری جودا، چهارمین پسر یعقوب، میان وعده میل کنید.
اما اگر به دنبال یک تجربه همه جانبه هستید، از قبل برنامه ریزی کنید: در ** Klezmer Hois، یکی از سنتی ترین رستوران های یهودی شهر، رزرو کنید.**
این مکان ایده آل برای لذت بردن است یک شام صمیمی در مکانی که به نظر می رسد در گذشته گیر کرده است. اتاق های مختلفی که با مبلمان آنتیک و نور بسیار کم تزئین شده اند، ما را به زمان های فراموش شده منتقل می کنند.
بهترین؟ همراه با آن انجام دهید کنسرت موسیقی سنتی -هر روز ساعت 8 شب یکی هست- در حالی که ما تلاش می کنیم یکی از نفیس ترین غذاهای آن: "خاویار یهودی" ترک آنجا بدون چشیدن باید جرم باشد. یکی از آن چیزهای کوچک برای همیشه به یاد داشته باشید.
Skwer Judah، معبد کامیون های حمل غذا