عشق مادری: غذاهای او (و مادربزرگ هایمان) که ما را به دوران کودکی می برد

عشق مادر کنجکاو است. وقتی شما فقط یک میمون هستید، آنها غذاهایی مانند این می کارند خورش چغندر سوئیسی یا گوجه فرنگی با تخم مرغ و شما تلو تلو خوردن را کنار می زنید. چیزی که من می خواستم یکی بود برگر.

با این حال، هرچه بزرگتر میشویم، درک ما از غذا متناقضتر میشود: در یک صبح یکشنبه خاکستری، مقداری کیک ماهی از مادربزرگتان یا آن قابلمهای که طعم رعد و برق داشت میخورید. تماس برای سفارش کباب برای ما آسان تر است، کمتر نزدیک است. حافظه و تله های لطیف آن

طعم هایی وجود دارند که می توانند ما را با تمام مکان های نقشه به نام دوران کودکی مرتبط کنند : آن ظروف از La Cartuja، قالیچه ها و گلدان های سرریز. قابلیت جادو کردن با کدو حلوایی و چند لوبیا. آشپزخانه های اجدادی به عنوان گسترش قلمرو از طریق غذاهای زیر از مادران و مادربزرگ هایمان که خیلی دلمان برایشان تنگ شده است.

سیب زمینی قناری.

آب سیب زمینی با گشنیز (گرن کاناریا)

صحبت کردن با María Fé de León، مسئول Saboreando Canarias، مانند ورود به آشپزخانهای است که هزاران تأثیر را در خود جای داده است. " سوپ شاهی این یکی از دستور العمل های شاخص گرن کاناریا است، با آناناس (لپه)، گوشت خوک و کدو تنبل. را سوپ باکره ، آبگوشت گاو با نخود، نان و ادویه جات از شهرداری Ingenio. یا کاراجاکا جگر گوساله تمیز و خرد شده با زیره و سیر له شده.» به ما می گوید.

با این حال، غذای مورد علاقه María Fé است آب سیب زمینی با گشنیز به خصوص در دوران پس از جنگ مصرف می شد که در آن برخی از خانواده ها فقط موز و سیب زمینی برای زنده ماندن داشتند. امروز این بشقاب می پذیرد گوجه فرنگی سرخ شده، پیاز، تخم مرغ، جعفری یا گشنیز ، یک گیاه بسیار فراوان در جزایر قناری است، اگرچه دستور العمل های مختلفی وجود دارد که توسط هر خانواده اقتباس شده است.

پبرتا، لا ویلا جویوسا (آلیکانته).

پبرتا (LA VILA JOIOSA، ALICANTE)

شهر آلیکانته La Vila Joiosa (لا ویلا برای مردم محلی) واحه لذیذی است که در آن می توانید از غذاهای دریایی مانند غذاهای دریایی لذت ببرید. را خورش ماهی یا دیگ افسانه ای . اما هنگام ورود به خیابان های رنگارنگ آن است که عطر یک دستور پخت دیگر از پشت صحنه به مشام می رسد: pebrereta. این غذا به خصوص در گرم ترین ماه ها مصرف می شود از فلفل سبز، گوجه فرنگی، کدو تنبل (یا کدو تنبل، معمولی تر) و سانگاچو (قسمتی که روی ستون فقرات ماهی تن قرار دارد) تهیه می شود، اگرچه بسیاری آن را جایگزین دنده خوک می کنند. . لقمه ای که تمایل زیاد لوانته به برکت باغ را تایید می کند.

سیب زمینی میلو (گالیسیا)

"فرنی ذرت" آنها را می توان در آن دسته از غذاهای بقا گنجاند که شامل غذاهای افسانه ای مانند فرنی است. اما اگر به گذشته کاوش کنیم، مزارع ذرت و هنر آسیاب کردن بلال برای استخراج آرد به ما نشان میدهد که چرا سیبزمینی ارزن تا این حد برای گالیسیا جادویی است. قبلا این سیب زمینی ها بود صبحانه معمولی مناطق روستایی گالیسی تا دهه 80 و آماده سازی آن شامل آب را با آرد ذرت بپزید و نمک یا شکر را به مزه اضافه کنید . به لطف این غذا، بسیاری از اجداد گالیسیایی در مواقع سخت با شکم پر به رختخواب رفتند، امروز پیوند کاملی با خاطرات روستایی گالیسیا است.

سبک ریوجانا سیب زمینی.

خورش مزرعه یا سیب زمینی با گوشت بره (LA RIOJA)

بسیاری از مناطق اسپانیا، به ویژه در داخل کشور، قرن ها زنده مانده اند از طریق گذر و فضیلت های فراوان آن و لاریوخا نماینده خوبی برای این فعالیت است. ما نمونه را در مزرعه پیدا کردیم، خورش بر پایه شانه بره ریز خرد شده، فلفل سبز، سس گوجه فرنگی، چوریزو تند یا سیب زمینی بسیار براق به عنوان یک ظرف. خوراکی لذیذی که معمولاً روی آتش هیزم در یک دامپروری معمولی تهیه می شود، عشق خالص مادری برای مصرف در مجالس خانوادگی و زیارت البته همراه با یک شراب قرمز خوب.

پرتقال پیکا (آینه، سیردوبا)

اینما پوراس او یک زن جوان است مبتکرانه که در ماه های اخیر گردشگری را دوباره فعال کرده است زادگاهش قرطبه، Mirror، به لطف آژانس خود برای رویدادها و بازدیدهای توریستی. وقتی از اینما در مورد آن غذایی که فقط در آشپزخانه های شهرش می شناسند می پرسیم، واضح است: حشرات کوچک، چند دونات سرخ شده معمولی در هفته مقدس؛ یا قابلمه لوبیا ، با تخم مرغ و کنگر. سیاه چال این یک سالمورجو بادام معمولی است که به عنوان یک تاپا فراتر می رود، اما اگر غذایی وجود داشته باشد که به همان اندازه صمیمی و نوستالژیک باشد، پرتقال خرد شده، یک پرتقال خرد شده همراه با ماهی تن، پیاز و تخم مرغ آب پز که هنوز در خانه تهیه می شود.

مازامورا با ماهی باس خشک شده (Menu V Centenario).

CUINAT (IBIZA)

فرهنگ دهقانی ایبیزا برای قرن ها یک غذا شناسی مبتنی بر ماهیگیری و باغ های مدیترانه ای را در خود جای داده است. نتیجه در ظروفی مانند کوئینات دریچه می شود، یک خورش معمولی که در تاریخ های خاص مانند جمعه خوب مصرف می شود . Cuinat از یک عنصر ستاره ای مانند collejas، گیاهی است که در ایبیزا رشد می کند و معمولاً به آن لوبیا، شاتوت، نئورا، نخود چمن اضافه می شود. (نوعی حبوبات معمولی) و چاشنی هایی مانند پاپریکا. دستور غذا، همانطور که در مورد بسیاری از غذاهای سنتی دیگر اتفاق می افتد، به همان اندازه که گردهمایی های دور سفره خانواده وجود دارد، نسخه هایی دارد.

دوئل ها و باخت ها در ال توبوسو، تولدو.

آبگوشت با پپیتوریا (مورسیا)

وقتی به دستور العمل هایی فکر می کنم که مادربزرگم با انگیزه ای بزرگ ترتیب داده است، عطر سیرا دل سگورا و نقاط اصلی متفاوت آن شکوفا می شود. در سمت مورسیان، ستاره بود آبگوشت آلا پپیتوریا، تهیه شده با سینه و قلوه از مرغ های غیر تخمگذار یا خروس های پیر، سیر، زیره و نان سرخ شده خرد شده . از سوی دیگر، با خم شدن به سمت آلباسته، ظرفی که در صفحات دن کیشوت ذکر شده دوباره ظاهر می شود: دوئل ها و باخت ها، یک تخم مرغ آب پز، کوریزو، ژامبون و بیکن گوشت خوک که هنوز هم در ظرف سفالی در بسیاری از رستوران های لامانچا سرو می شود. بهترین پیوند با کتاب دستور العمل های فروتنانه خانه های کشاورزان قدیمی در زیر آسمان های عظیم.