باتلاق سان خوان
چیزهایی هستند که هرگز مثل قبل نمی شوند و چیزهایی هستند که تغییر نکرده اند. در حال حاضر، برای رسیدن به مخزن سان خوان، تنها کاری که باید انجام دهید این است که دوباره سوار بر M-501 (معروف "مخزن باتلاق ها") شوید و با یک ساعت رانندگی از پایتخت مادرید.
ما بالاخره در استان خود آزادی رفت و آمد داریم . بیشتر 650 هکتار این آب انبار در محدوده شهرداری است سن مارتین د والدیگلسیاس و (به میزان کمتر، علیرغم نزدیکی آنها) Pelayos of the Dam ، هر دو متعلق به جامعه مادرید (به ویژه در منطقه سیرا اوست) هستند. با این حال، بخشی نیز وجود دارد که از طریق شهرها گسترش می یابد El Tiemblo و Cebreros، در حال حاضر در Ávila . مسیر ما از دو مسیر اول ادامه خواهد داشت.
در سواحل M-501 ، رستوران های جاده ای که در مجاورت پل سان خوان هستند به ما اطلاع می دهند که در حال رسیدن به سدی هستیم که مخازن پیکاداس و سان خوان را از هم جدا می کند. هر دو توسط آب های رودخانه آلبرچه غوطه ور شده اند.
مرداب سان خوان که بارها ما را خوشحال کرد
پس از گذشت مدت کوتاهی از دوربرگردان و پمپ بنزین در سمت راست شما، به سمت دسترسی به مخزن، به ویژه به سمت پر رفت و آمدها حرکت خواهیم کرد. منطقه تفریحی معروف به ال مورو . در طول مسیر آن را خواهیم دید تا اینکه پنج پارکینگ، و همچنین تعداد زیادی رستوران و بارهای ساحلی . بیشتر میزهای آن در تراس قرار دارند، اما اکنون میتوانیم به میزهای داخلی نیز دسترسی داشته باشیم. با این حال همه آنها اکنون باز هستند توصیه می شود رزرو کنید، به خصوص اگر آخر هفته می رویم از آنجایی که این منطقه یکی از پربازدیدترین مناطق است. باتلاق مجموعا دارد 14 کیلومتر ساحل و بدیهی است که هر چه از ورودی های اصلی دورتر شویم، حریم خصوصی بیشتری خواهیم یافت.
قابل توجه دیدنی است مارتوکا ، رستوران و آرام باش چیده شده بر صخره ای که تراس مناظر رشک برانگیزی از محیط طبیعی که در آن داریم ارائه می دهد . در اینجا نیز وجود دارد ساحل دیوار ، اما همانطور که توسط پلیس محلی سن مارتین د والدیگلسیاس فعلاً استحمام و اقامت در ساحل آن کاملاً ممنوع است (یعنی ما نمی توانیم حوله را برای حمام آفتاب بکاریم).
تنها راه برای طعم دادن به آب در حال حاضر حمام ورزشی است ، که برای آن باید ساکن San Martín de Valdeiglesias باشید، فدراسیون شوید یا برای یکی از فعالیت های ارائه شده توسط بسیاری از باشگاه های قایق بادبانی ثبت نام کنید. که در این منطقه وجود دارد، مانند اوقات فراغت و ماجراجویی: مهمانی با قایق، ویک برد، آسمان آبی، فلای بورد، قایق رانی، موج سواری با پارو... و این تنها مخزن در جامعه مادرید است که در آن حمام کردن مجاز است (در شرایط عادی). ورزش های آبی و فعالیت های آبی موتوری.
مارتوکا (مخزن سن خوان، مادرید)
همچنین، و مانند قبل، آتش زدن، استفاده از باربیکیو یا هر وسیله پخت و پز دیگر کاملاً ممنوع است.
در انتهای این جاده، بالای سرنگتی ( تراس با پائلاهای سفارشی ، غذاهای مخلوط، سالاد و ساندویچ، علاوه بر فروش یخ و نوشیدنی)، می باشد سنجاب قرمز ، اردوگاه اسطوره ای که با بازی در دومی به شهرت رسید فیلم جولیو مدم در سال 1993 . درهای خود را از فاز 1 بازگشایی کرده است، هرچند در حال حاضر اجازه چادر داده نشده است. برای مثال، ما می توانیم هر یک از خانه های ییلاقی یا خانه های متحرک شما را اجاره کنیم ، یا با کاروان ما برو. رستوران و استخر داخل آن در 15 ژوئن در شرایط عادی افتتاح می شد. اما امسال با توجه به شرایط کمی بیشتر طول می کشد.
همین شرکت کمپینگ دیگری در حومه دارد Pelayos of the Dam دورتر از باتلاق اما مدرنتر، در کنار صومعه متروکهای که زمانی مکانی طبیعی برای فیلم های مختلف فانتزی . ما از آنجا در راه خود به San Martín de Valdeiglesias گذشتیم تا مسیر خود را ادامه دهیم. هدف توقف در قلعه کوراسرا (از کل شهر قابل مشاهده است) تا به دفتر گردشگری آن نگاه کنید. ما متوجه شدیم که به طور موقت بسته است (همچنین قلعه، که در شرایط عادی می توان از آن بازدید کرد)، اما آنها به سوالات ما از طریق تلفن 670640313 (یا ایمیل [email protected]).
قلعه کوراسرا
ما به ماشین برمی گردیم با هدف اتمام گشت و گذار در منطقه طبیعی که بیشتر از همه در باتلاق دوست داریم: تپه آلموکلون ، معروف به نام ویرجین نو برای هرمیتایی که بر قله اش دارد. حدود پانزده دقیقه طول خواهد کشید با M-957 حرکت می کند و پیروی از نشانه ها، که باعث می شود ما به سمت راست بپیچیم و دقیقاً در گوشه خانه اول، به سمت چپ به یک جاده خاکی بپیچیم.
اگر مستقیم به جلو ادامه می دادیم، به آن می رسیدیم ویرجین ساحل جدید ، بدون شک معروف ترین مرداب است. از جمله، برای داشتن پرچم آبی از سال 2018 (امسال باید دید که آیا می تواند تمدید شود). در مجاورت آن، تجربه Wakea رستورانی با ساحل خصوصی، استراحت و انواع فعالیت های آبی ارائه می دهد: کایاک، قایق های پدالی، سفر با قایق...
با این حال به سمت تپه پیچیدیم و در پارکینگ کنار ارمیتاژ پارک کردیم. ساخته شده در سال 1956 برای جایگزینی قبلی، که در هنگام ساخت مخزن از خودگذشتگی آب رها شد (1955) ، و بقایای آنها در زمان خشکسالی به سطح می آید (اگر برجش را ببینیم بد، هرچند دیدنی). تا آنجا که زائران هر روز صبح روز دوشنبه عید پاک، قدیس حامی خود را به زیارت می برند و جشنی بر اساس جوتا و هورنازو ایجاد می کنند که در غروب خورشید به پایان می رسد. زمانی که آنها این شکل را به کلیسای سن مارتین برگردانند.
باتلاق زیبا
در بقیه ایام سال، کسانی که بیشترین بازدید از این منطقه را دارند، کوهنوردان هستند و آن هم همین است روی صخره آن تا 270 مسیر کوهنوردی وجود دارد (تقسیم شده به شانزده بخش) . اساس آن است عملیات مدرسه سنگنوردی بزرگ ورزشی که عمدتاً توسط باشگاه کوهستان لاس کابراس تجهیز شده است . کوهنوردی، پیاده روی و فعالیت های ماهیگیری مجاز است.
در اینجا میتوانیم چند پیادهروی راحتتر را با پای پیاده انجام دهیم. تنبل ترین ها می توانند به صعود به قله بسنده کنند 600 متری آرامگاه ، که منظره ای باورنکردنی از باتلاق را به ما خواهد داد. اما کار او ساختن آن است مسیر لایکا ، مسیری که با نشانگرهای سفید و سبز مشخص شده است. این هست یک مسیر دایره ای فقط بیست دقیقه این ما را به چند دیدگاه نزدیک تر می کند که در آن ما چشم انداز بزرگ تری خواهیم داشت و بخش بزرگی از گسترش آب مخزن و همچنین مناظر Cerro de la را می بینیم. کابررا بالا . مکانی ایده آل برای خوردن ساندویچ و بازگشت با باتری های شارژ شده.