این محله پر روند در کم چین ترین شهر چین است
ساعت شش بعد از ظهر است منطقه مرکزی هنگ کنگ یا همان چیست، ساعت شلوغی در منطقه مالی یکی از پرجمعیت ترین شهرهای کره زمین. در همان لحظه، شلوغی هزاران نفری که با کت و کفش پاشنه بلند به داخل و خارج میشدند. آسمان خراش های بزرگ میزبانی شرکت های چند ملیتی که برای آنها کار می کنند.
ایستگاه متروی مرکزی پر می شود. ماشین ها پر است. و در حالی که برخی می روند و برخی دیگر می آیند، هرج و مرج سازمان یافته همه چیز را تسخیر می کند و قوی می شود: اینجا همه می دانند کجا باید بروند و همه چیز به آرامی جریان دارد.
اینجا موضوع در مورد تضادهای معماری است
اما در چند متری زندگی ادامه دارد. نیازی نیست خیلی از آنها دور شوید. برج های بتنی و شیشه ای بزرگ جایی که هنگ کنگی ها و مهاجران برای کسب درآمد سخت کار می کنند.
خیلی نزدیک، چرخیدن به هر گوشه ای، دنیایی کاملا متفاوت است: از مراکز خرید بزرگ، فروشگاههای برند معروف، هتلهای خوب، بهترین رستورانها و سوهو پر از امکانات که در آن کارت را بکشید و از پس انداز لذت ببرید.
در شهری که پول همه چیز و همه را جابجا می کند، این نزدیکترین چیز به بهشت است. بالاخره دلارها باید خرج شوند، درست است؟
در سراسر خلیج
اما اول برویم: سنترال در جزیره هنگ کنگ، روبه روی بندر ویکتوریا و در مجاورت محله های همسایه Causeway Bay و Wan Chai واقع شده است. این همان پازل سه بعدی است که در سمت دیگر خلیج زمانی که دوربین در دست، سعی می کنیم عکسی عالی و معمولی از خط افق هنگ کنگ بگیریم، به وجود می آید.
برای رسیدن به آنجا عملی ترین کار این است که آن را با مترو انجام دهید، اگرچه اگر کسی ترجیح می دهد از این موقعیت برای لذت بردن از مناظر جذاب استفاده کند، بهترین کار این است فقط با 3 دلار هنگ کنگ سوار کشتی شوید (حدود 40 سنت یورو) جزیره را به سرزمین اصلی متصل می کند. آیا به موقع آن را ترجمه می کنیم؟ فقط 15 دقیقه
ترافیک سنگین و مردم، تعداد زیادی از مردم، در ولسوالی مرکزی
هنگامی که در مرکز قرار می گیریم، برای جلوگیری از ترافیک -معمولا- متراکمی که جاده را فرا می گیرد، این کار را انجام می دهیم استفاده از گذرگاه های مرتفع که به شما امکان می دهد از طریق ارتفاعات به سرعت و ایمن راه بروید. باستانی ها تراموا، اتوبوس های دو طبقه - میراث بریتانیا در جایی ظاهر می شود که کمتر انتظار می رود - و ماشین ها، ماشین های زیاد، تصویر معمولی را در سطح خیابان در روزهای هفته بسازید.
ما در کنار معتادان بیشماری به مصرفگرایی اینگونه ایستادهایم، در مقابل پرده های تجاری که بر روی نماهای عظیم ویدئوهای جذابی از برندهای خود پخش می کنند. ما در مورد پرادا، لویی ویتون، ایو سن لورن یا رالف لورن صحبت می کنیم، همه آنها شرکت هایی هستند که فضای خود را در مرکز دارند. نشانه های آن هیپنوتیزم می کند، اغوا می کند و در نهایت همه آن کارگرانی را که مشتاق جرنگ جرنگ زدن کارت های اعتباری خود هستند دستگیر می کند. و این کار می کند، پسر این کار را انجام می دهد.
بین یکی و دیگری، هتل هتل ها ظاهر می شود: ماندارین اورینتال نشان دهنده لوکس مطلق آسیایی در جایی است که اولین هتل زنجیره ای در جهان بود. با خدمات و ظرافت بی نظیری که پس از تقریبا 60 سال نصب در قلب هنگ کنگ، به اوج اقامتگاه منحصر به فرد، فراتر از یک اقامتگاه، رسیده است. به نماد شهر تبدیل شده است.
به عنوان بخشی از پیشنهاد غذای آن، دو شگفتی بزرگ وجود دارد: مرد واه یک ستاره میشلن که پیشنهاد سفر به کلاسیک ترین چین را از طریق غذاهای سنتی کانتونی ; Y پیر ، که در آن نه یک، بلکه دو ستاره کار خوب سرآشپز افسانه ای را تایید می کنند پیر گاگنیر ، که در نامه خود تعدادی از غذاهای اسطوره ای آن، مانند دسر معروف.
گذشته استعماری بریتانیا هنگ کنگ را می توان در ساختمان هایی مانند کلیسای جامع سنت جان دید
ما از ارتفاعات پایین می آییم - از هر نظر - پاهایمان را روی زمین بگذاریم، جایی که چیزهای زیادی برای کاوش باقی مانده است. به عنوان مثال، کشف برخی دیگر یادآور گذشته استعمار بریتانیا که هنوز در اینجا باقی مانده است
ما آن را در کلیسای جامع سنت جان ، یک معبد آنگلیکن ساخته شده در سال 1849 که شیشه های رنگی، صحنه هایی از هنگ کنگ قرن 19 را به تصویر می کشد، آنها مستحق توقف هستند. در کنار او ایستاده است ساختمان قدیم شورای مقننه که با ستون ها و گنبدهایش در طول جنگ جهانی دوم به عنوان پایگاهی برای نسخه ژاپنی گشتاپو خدمت می کرد. متأسفانه، بسیاری از بیگناهان همین جا اعدام شدند.
اما مانند همه چیز در هنگ کنگ، همه چیز در مورد تضاد است. از برخوردهای بزرگ فرهنگی و بصری. و اگر در یک طرف ما این جواهرات معماری از زمان های دور را داشته باشیم، دقیقاً در کنار آن چه می یابیم؟ ساختمان HSBC.
آسمان خراش ماموت که توسط نورمن فاستر در سال 1985 طراحی شد و به عنوان یک اثر هنری عظیم با دقت و نوآوری در نظر گرفته شد. در مجموع 52 گیاه که به آنچه در نظر گرفته می شود شکل می دهد ساختمانی با بهترین فنگ شویی در کل شهر.
در سمت راست تصویر، ساختمان HSBC طراحی شده توسط نورمن فاستر
و این چگونه است؟ خوب، فاستر موفق شد هنگام فرافکنی جزئیاتی از جمله، احکام این فلسفه شرقی را فراموش نکند زاویه ورود به چه سمتی خواهد بود، از کدام طرف رو به آب بندر ویکتوریا خواهد بود، زیرا نماد سعادت است. یا پله ها چگونه چیده می شوند؟ مسئله این است که بله، او این کار را کرد.
یکشنبه ها اما اوضاع تغییر می کند و معابر اصلی مرکزی به دستور شورای شهر به روی ترافیک بسته می شود. بنابراین این جامعه عظیم دستیاران فیلیپینی و اندونزیایی الاصل ساکن شهر هستند که فضا را در اختیار می گیرند. هزاران زن با کیسه های پیک نیک زیر بغل، روز را در میان دوستانی که در هر پیاده رو یا جاده ای مستقر هستند، می گذرانند و برای یک روز صاحبان و بانوان منطقه را می شناسند. چیزی غیر معمول و جذاب.
یینگ و یانگ
مرکز، مانند همه چیز در هنگ کنگ، به رشد جهشی ادامه می دهد. تغییر می کند، مدرن می شود و دید جدیدی از شهر را نشان می دهد در حالی که برخی ساختمان ها، مغازه ها و حتی کل خیابان ها به گذشته چسبیده اند و از تغییر و تحول خودداری می کنند.
این چیزی است که در برخی از مناطق عابر پیاده که در اطراف توزیع شده اند اتفاق می افتد پله برقی هایی که منطقه را به صورت عمودی طی می کنند. در آنها زنده بمانند ده ها دکه کوچک خیابانی که در آن اصیل ترین معاملات تصمیم گرفته اند که وجود نداشته باشند.
سوهو هنگ کنگ
آنجا ادامه می یابد، چه کسی می داند از چه دهه ای، آن پیرمردی که در محل کار ویران خود از کلیدها کپی می کند، به سختی یک اتاق دو متر در دو متر. شاید در کنار تو یک پینه دوز . یا الف فروشنده کاغذ نیو . یا شاید آن چیزی که در کنار او است، موقعیت دیگری است دقیقاً شبیه او که در آن پیرمرد دیگری نیز بر اساس کپی کلیدها با دوران مدرن روبرو می شود. نکته شگفت انگیز این است که برای همه کار وجود دارد.
بزرگراه به سوهو
یادت هست چند خط پیش در مورد آن پله برقی ها مستقیم به بهشت می گفتیم؟ خوب معلوم می شود آنها بزرگترین در جهان هستند - 800 متر طول، صرفه جویی در 130 قطره - و از خیابان کاکرین شروع کنید تا در بخش اول به منطقه مورد علاقه ما برسید: سوهو
این نیمه منطقه کوچک هنگ کنگ به طور ناگهانی بین شیب های تند و کوچه های باریک ظاهر می شود تا از بین برود. واحه ای معتبر از فضای هیپستر به سبک آسیایی. یا شاید هم نه: آنقدر خارجی ها در منطقه دیده می شوند که اگر جزییات نبود مثل بازار خیابان گراهام بازار مواد غذایی که از ماهی های کم آب گرفته تا میوه هایی با اشکال و رنگ های غیرقابل تصور را در بر می گیرد. یا برای جواهراتی مانند معبد Man Mo ، یکی از قدیمی ترین معابد شهر که در آن می توان مقداری اشتهاآور تائوئیسم خوب را دریافت کرد، فکر می کنیم در هر گوشه ای از غرب هستیم.
و در اینجا کسب و کارها با هوا، فرض کنید، مدرن تر شروع به شکل گیری می کنند. که در تنهایی، به عنوان مثال مد زنانه مکان ایده آلی را برای انتشار الهام از طریق آوانگاردترین پیشنهادها پیدا کنید. چند قدم بعد کالای میل جدید و اصلی ارائه می دهد سوغاتی های شهری طراحی شده توسط هنرمندان محلی.
معبد Man Mo یکی از قدیمی ترین معابد شهر است
درست در جلو، گلبارترین گوشه کشور بهطور غیرقابل کنترلی گرفتار اینستاگرامهایی میشود که از عکاسی از خود در مقابل آن ابایی ندارند. بدون اینکه حتی متوجه شوید که نما متعلق به یک جواهرفروشی است. برای پیدا کردن آن باید به خیابان هالیوود 52 بروید.
بین برخی از مردم محلی و دیگران، بسیاری از کافهها و رستورانها که با سروصداهای فراوان صبحانه و ساعات شاد خود را تبلیغ میکنند ایده آل برای استراحت بعد از کار. همچنین تراس های کوچک پر از مردمی که مایل به لذت بردن از گفتگوهای خوب و یک غذای با طعم اروپایی هستند. طبقه بندی شده، Enoteca Soho، Iberico & Co یا Motorino فقط برخی از آنها هستند.
از سوی دیگر در PMQ، یک ایستگاه پلیس سابق که به یک مرکز فرهنگی جذاب تبدیل شده است، جا برای وجود دارد طراحان کوچک، کارگاه های آشپزخانه، صنعتگران و برخی مرمت ها. حتی اگر فردی فاقد نقطه آرامش باشد، کلاس های یوگا نیز تدریس می شود. جایی برای توقف بله یا بله، حتی با علم به این که بدون چاره گناه خواهیم کرد.
اما همه چیز خوردن و خرج کردن در سوهو نیست: اینجا هم فضایی برای هنر وجود دارد. تعداد نقاشی های دیواری و گرافیتی که نماهای قدیمی را تزئین می کنند شگفت انگیز است.
یکی از زنان نقاشی شده توسط هنرمند السا ژانددیو
برجسته ترین؟ خب انتخاب سخته اما مجموعه ای از خانه های قدیمی به شکل الکس کرافت در خیابان گراهام - مراقب باشید، زیرا همیشه صف قابل توجهی از افراد در انتظار گرفتن عکس وجود دارد - این یک امر ضروری است. همچنین متفاوت آثاری به سبک امپرسیونیست از دن کیچنر بریتانیایی یا البته، زنان زیبای هنرمند السا ژانددیو -در خیابان پیل، خیابان شلی و خیابان نردبان می توانید تعدادی را ببینید.
اگر به هنر "داخلی" تری فکر کنیم، La Galerie Paris 1839 فضایی لذت بخش است که در آن می توان از انواع نمایشگاه ها لذت برد. از نقاشی گرفته تا مجسمه سازی یا عکاسی، در محیطی صمیمی و دلپذیر (جاده هالیوود، 74).
شاید برای پایان دادن به تور، بازگشتی به واقعیت برای یادآوری اینکه کجا هستیم: در خیابان گربه عابر پیاده، تنها 5 دقیقه پیاده روی از PMQ، زمان بازگشت به سمت چینی تر هنگ کنگ است یک بازار عتیقه تاریخی که در آن، بین تقلید، برگه های تبلیغاتی قدیمی، سکه و کتاب، شاید بهترین معامله را برای رفتن به خانه پیدا کنیم.