ووداستاک، در جستجوی نوستالژی زمان دیگری
شکوه و جلال دیروز می تواند در هر گوشه ای در کمین باشد، از خراش روی دیوار سالن کنسرت گرفته تا درخشش فرسوده کفش ها در یکی از فروشگاه های دست دوم شما. اما تعداد کمی می دانند که حتی اگر نام او را داشته باشد، شناخته شده ترین جشنواره موسیقی تاریخ در شهر نیویورک برگزار نشد، بلکه در مزرعه مکس یاسگور برگزار شد ، متعلق به روستای دیگری (بیتل) در فاصله تقریباً 100 کیلومتری!
آن زمان های دیگر بود، و اگرچه شورای شهر وودستاک برگزاری جشنواره را در آنجا ممنوع کرد ، نتوانست مانع از بردن نام او شود. عدل الهی خاصی در آن وجود داشت از آنجایی که روح آن دیدار مدتها قبل در شهر کوهستانی شکل گرفته بود، زمانی که اولین مستعمرات هنرمندان تصمیم گرفتند در این منطقه مستقر شوند. این دره همیشه سازندگان را به خود جذب کرده است و به حفظ یک جامعه فعال ادامه می دهد، حتی اگر برخی فقط خانه دومی در آنجا داشته باشند.
مزرعه مکس یاسگور
سفر به وودستاک راهی برای الهام بخشیدن به حواس است ، و پیاده روی از طریق سرهم بندی کننده خیابان اصلی کافی است تا حال و هوای آن را ببرد. در میدان کوچک در مرکز همیشه یک نوازنده یا خود به خود وجود دارد که به تخیل خود دست می دهد.
هم مستعمره هنری بردکلیف، جایی که کلنی هنرمندان شروع به کار کرد (آثار دانشآموزان آن را میتوان در فروشگاه هدیه در خیابان تینکر خریداری کرد) و هم مرکز عکاسی در وودستاک میزبان نمایشگاهها هستند، و همچنین کلاسها و فضای کاری برای هنرمندان ارائه میدهند. دومی که توسط هاوارد گرینبرگ در سال 1977 تأسیس شد، در ساختمانی قرار دارد که زمانی کافه اسپرسو بود، باری که باب دیلن و جوآن بائز در دهه شصت در آن بازی می کردند. دیلن هر از گاهی در طبقه بالای آن می ماند.
گزینه های خوب زیادی برای لقمه خوردن در ووداستاک وجود دارد که تفاوت های ظریف با هر سلیقه ای مطابقت دارد. نان تنهایی فر هیزمی که در دهه 1980 افتتاح شد، در تمام روز صبحانه سرو میکند و کافه گاردن در گرین با غذاهای گیاهی که کسانی را که به دنبال رژیمهای غذایی سالمتر هستند خوشحال میکند. فروشگاه مواد غذایی Sunfrost Farms یک کافه ضمیمه نیز ارائه می دهد.
تب ارگانیک اینجا متولد می شود
برای یک وعده شام کاملتر به سبک نشستن، کوسینا مورد علاقه است: سرآشپز آن، جیووانی اسکاپین، در موسسه آشپزی آمریکا تدریس می کند. یک ایده خوب دیگر، کافه خرس است، نه تنها به خاطر غذاهایش، بلکه به دلیل محیط زیبای آن در کنار یک نهر و این واقعیت که بنیانگذار آن آلبرت گراسمن، مدیر شخصی باب دیلن، گروه و جنیس جاپلین بود.
کابینی در وسط محیطی رشک برانگیز
بخش خوبی از آن نسل از نوازندگان در خیابانهای وودستاک قدم زدند، در جادههای پر پیچ و خم اطراف آن قدم زدند (دیلان در این منطقه با موتورسیکلت خود تصادف کرد) و او شب های طولانی را در آنجا صرف نواختن یا آهنگسازی می کرد . خوشبختانه برای اکثر طرفداران، خانه ای که گروه در آن زمان زندگی می کردند که اکثر آهنگ های آلبوم را می ساختند. موسیقی از بیگ پینک (و گفته می شود بسیاری از نوارهای زیرزمین باب دیلن در زیرزمین آن ضبط شده است)، به مسافران اجاره داده می شود. زیرزمین بسته است، اما خانه، طبق تعریف آن آلبوم، صورتی است.
همیشه فرصتهایی برای شنیدن موسیقی زنده در Woodstock Playhouse، تئاتر فوقالعاده Bearsville، یا Levon Helm Studios، استودیوی ضبط سابق این نوازنده، جایی که جلسات Midnight Ramble Sessions هنوز برنامهریزی شدهاند، وجود دارد.
اگر به مجسمه سازی علاقه مند هستید، پیاده روی در محاصره هنر در پارک Opus 40 را از دست ندهید. جایی که استاد بازنشسته هاروی فیت 37 سال را صرف شکل دادن به آثار خود کرد.
مرکز شهر وودستاک ایده آل
پناهگاه حیوانات مزرعه Woodstock، مرکزی برای حیوانات مزرعه رها شده، به روی بازدیدکنندگان باز است و می تواند مسافران را با شیوه زندگی ساکنان اطراف که بسیاری از آنها از باغ خود مراقبت می کنند یا حیوانات مزرعه پرورش می دهند، نزدیک کند.
لذت بردن از موسیقی نه تنها، بلکه طبیعت و فعالیت های خارج از منزل نیز ضروری است ووداستاک . می توانید در یکی از حوضچه های این منطقه غوطه ور شوید، مانند میل استریم، بیگ دیپ یا جهش حنایی ; به آبشار Kaaterskill، Huckleberry Point یا Overlook Mountain بروید و اگر زمستان است، Hunter یا Windham Mountain را اسکی کنید.
فراموش نکنید که یک سوغاتی هیپی را از یکی از غرفه های آن بردارید، یا به فروشگاه عمومی Woodstock، که اندکی از همه چیز، از لباس گرفته تا صنایع دستی مراکشی، دارد، بروید. و در حالی که قبل از رفتن به پاهایتان اجازه می دهید بی هدف شما را در شهر هدایت کنند، کاری را برای انجام دادن بگذارید، زیرا هیچ کاری بهتر از ترک کردن نیست. دانستن اینکه یک روز دلیلی برای بازگشت داری
عتیقه فروشی در ووداستاک