Lemmy Kilmister و Rock 'n' Rock در Clandestí مذهب هستند
نیش های مخفیانه در مایورکا
مایورکا به عنوان محل ملاقات و به عنوان یک هدف، پیدا کنید یک پیشنهاد پنهانی و صادقانه البته، با صحبت از مسائل مربوط به معده و کام، ما حتی بیشتر آن بخش وحشی جزیره را کشف می کنیم. آن بخش از حقیقت
آنها در مورد یک "گاراژ-بار-محلی" به ما گفته اند که به ما توصیه می کنند برای شام به آنجا برویم. قبل از اتمام روز در آنجا احساس می کنیم کمی آرامش داریم، گم می شویم و بداهه می گوییم. به نظر می رسد **امشب یک اوردوز از راک اند رول در انتظار ماست. **
رستوران مخفی که در پارکینگی در مایورکا پیدا خواهید کرد
ساده اما خوب
شروع تفنگ در بازار سانتا کاتالینا بلعیدن یک لانگوت معروف ترین ساندویچ در جزیره، بدون ترفند ظاهری. بعداً به ما می گویند که مانند هر خوراکی ساده اما خوب، بحث در این است اگر کار درست این است که نان را قبل یا بعد از تهیه برشته کنید تا اطمینان حاصل شود که به عنوان تازه از فر به میز می رسد.
نه نامه و نه شرم
ساندویچها که از قبل در بار نشستهاند، بدون نظم میرسند: یکی از تورتیلا، نیمی از سوبراسادا و یکی از کامائو (سوسیس محلی معمولی). آیا رازی وجود دارد یا نه، ما نمی دانیم، اما ساندویچ ها در حالی که در دهان شما آب می شوند خرد می شوند. در فکر ما مدال طلا را به او می دهیم. به ما گفته شده بود که "Isleño" وعده داده است ... و همسایه های محله "کل زندگی" - می گوید مالک - که صبحانه را کنار ما نشسته اند، آن را تضمین می کنند.
توقف بعدی، مسیر با ماشین از طریق کوبر، عبور از گورگ بلاو و پایان در سا کالوبرا. می خواهیم ببینیم کجاست آنتونیا وینس نویسنده و شاعر ماژورکایی، برای نوشتن اثر خود بانک چوبی الهام گرفت. با سفر از طریق جاده های داخلی و بازدید از چندین شهر، تصور می کردیم که کدام بانک مال آنهاست، اگر همه آنها باشند یا در واقع هیچ کدام.
ما تور را تمام کردیم روی چند صخره نشسته، رو به دریای وسیع و باشکوه، زیر یک آسمان صاف و سعی کردیم تمام آن آرامشی را که به دنبالش بودیم جذب کنیم. جادوی جزیره ما را احاطه کرده و ما را برای لذت بردن آماده می کند، حالا بله، کارگاه آشپزی مخفی.
یک گاراژ قدیمی که به یک فضای غذاخوری تبدیل شده است
محله و بار
اوایل با ما ملاقات می کنند خیابانی در همسایگی Bons aires و در مقابل یک کور پایین، یک سری غریبه جمع می کنیم. گروه های مختلفی از مردم که سعی می کنند به طور مخفیانه پوستر یا برچسبی را پیدا کنند که ما را قرار می دهد و تأیید می کند که در مکان درستی هستیم.
نام مکان باعث می شود احساس کنید صاحب رازی هستید که نمی توانید آن را به اشتراک بگذارید. و در میان جدال شک و شهود، در باز می شود و نمایش آغاز می شود.
سرآشپزها پائو ناوارو و آریادنا سالوادور آنها در سطح خیابان و زیر نور قرمز شمع هایی که کل محل را از ورودی روشن می کند از ما استقبال می کنند. در آن لحظه، چیزی که از بیرون به نظر می رسید یک انبار یا یک گاراژ ، به یک صحنه آشپزی اصیل تبدیل می شوند و به شما احساس می کنند که در خانه هستید. زیرا هر چقدر هم که ممکن است موضوعی به نظر برسد، این احساس آنهاست.
آتش!
El Clandestí از نیاز به ایجاد چیزی برای خودش و کشف بهترین غذاهای مایورکا برای ارائه پیشنهادی با شخصیت زیاد که در نهایت در آن مداخله کرده اند، ناشی شد: محصول محلی، موسیقی و نور.
پائو اشاره می کند که همه چیز به روشی طبیعی اتفاق افتاد. "باید منطقی باشد که آشپزها بتوانند به کاری که همیشه انجام میشد، کاری که مادربزرگهای ما قبلا انجام میدادند، ادامه دهند. به کتاب آشپزی جزیره احترام بگذارید و مردم را در متن قرار دهید.
قطعه ستاره این مکان، بدون شک، یک میز کریون بسیار بلند به طول 10 متر با نور پس زمینه. در عین حال، به عنوان یک صحنه و به عنوان پیوندی بین تمام افراد (نا)شناختهای که امروز اینجا مییابیم، عمل میکند. پس از اهدای مدفوع، تیم به ما می گوید که امشب چه اتفاقی خواهد افتاد. اما بدون اینکه بخواهم خیلی دقیق بگویم، زیرا قصد - آنها اشاره می کنند - این است استراحت کنید، لذت ببرید و اجازه دهید غافلگیر شوید.
شگفتی ها تضمین شده است
موسیقی پخش می شود، چراغ ها کم می شوند و اجاق ها روشن می شوند. آشپزها نگاه ها و لبخندها را رد و بدل می کنند و قبل از اینکه متوجه شوید همه چیز در اطراف شما جریان دارد. آتش، خالکوبی، آهنگ های راک و ظاهر بسیار پانک آنها با هم ترکیب می شوند و یک پارچه بصری واحد ایجاد می کنند.
از آغاز آنها تصمیم گرفتند که نامه ای وجود نداشته باشد تا قوانینی ایجاد نشود ، فضایی برای مانور داشته باشد و منو هر روز مطابق با آنچه در بازار بود تغییر کند.
از قرار معلوم، مشخصا غذاهای نمادین و جاودانه وجود دارد که حفظ شده اند که در طول زمان به عنوان تغییر (کلاه گل سرسبد جزیره نشینان)، قورباغه با ابسنت، بوربال (ماکارونی معمولی مایورکا) خورش شده با شراب گندیده، سبزیجات، گوشت شکار، گوسفند یا بچه مایورکا. و البته دسر ستاره: "ال بسو".
یک دسر نمادین که با آن به یک تجربه آشپزی از حواس پنج گانه پایان می دهد. دومی به خوبی مفهوم مکان را نشان می دهد. بوسه ظاهر می شود بدون کارد و چنگال آن را مستقیماً از بشقاب بخورید در همان زمان که Bésame mucho در پس زمینه به صدا در می آید و مکان در مجموعه ای از چراغ های شب غرق می شود.
بوربال با شراب گندیده، سبزی، گوشت شکار، گوسفند یا بچه مایورکا خورش شده
پائو و آریادنا جوان، بی خیال و با اعتماد به نفس مدیریت می کنند. آنها میخواهند هم غذا و هم نوشیدنی چیزی باشد که با دقت درست شود. و برای این کار مستقیماً با تهیهکنندگانی که مانند آنها کار میکنند، صادقانه و عاشقانه همکاری میکنند.
پائو همیشه به تولیدکنندگان محلی یا بازارهای محله روی آورده است: "من دوست دارم سبزیجات بخرم بازار پره گاراو ، ماهی در بازار S'Olivar و شراب از تولیدکنندگان خرد بین المللی یا کارخانه های شراب سازی در جزیره، مانند 4 کیلو برخی از همکاران که کار فوق العاده ای انجام می دهند. شرط بندی روی محصول از اینجا ضروری و تقریباً اجباری است.» ناوارو اضافه می کند.
پس از بازدید از El Clandestí، ما آغشته به آنجا رفتیم حالات خوب، اشتیاق و اصالت آن. اگر بخواهیم چیزی را به کسانی که میخواهند آن را کشف کنند توصیه کنیم، باید با اطلاعات کم، نگرش زیاد و تمایل به بلعیدن ریشههای مایورکا پیش بروند.
پائو و آریادنا، معماران کلندستی
نشانی: Carrer de Guillem Massot, 45, 07003 Palma, Balearic Islands مشاهده نقشه
تلفن: 663 90 90 53
برنامه: روزهای چهارشنبه از ساعت 20:30 باز است؛ پنجشنبه، جمعه و شنبه ساعت 13:30 و 20:30؛ یکشنبه ساعت 13:30 بقیه روزها، بر اساس در دسترس بودن، برای گروه های 10 نفره باز است.