Molinaseca، ایستگاه زیبای Bercian در Camino de Santiago
ما جذابیت های آن را کشف می کنیم مولیناسکا شهری که میلیون ها زائر از آن عبور کرده اند و در میان مردم به نام " واحه Camino de Santiago'.
را شهر برسیان مولیناسکا این به خوبی می تواند الهام بخش یک نقاشی زیبا باشد که خط به خط، با عکس به قاب نقاشی شده است. از آنها برای همیشه در شبکیه ثبت می شود.
کوههایش، پل سنگی قرون وسطاییاش، عمارتهای قدیمیاش، ساحل رودخانهاش و دو کلیسا که با شکوه بالای شهر بالا رفتهاند، آنها هر یک از زائرانی را که به این مکان آمده اند مجذوب خود کرده اند و دیوانه وار عاشق آن شده اند. (به حدی که بسیاری از آنها بازگشته اند؛ حتی برخی برای همیشه در اینجا بمانند و زندگی کنند).
ما مسیر را شروع می کنیم
به Ponferrada، پایتخت El Bierzo، دومین شهرداری پرجمعیت در می رسیم استان لئون (387 کیلومتر از مادرید در A6). Camino de Santiago نیز از این شهر تاریخ معبد می گذرد و از اینجا تنها در 15 دقیقه (7 کیلومتر در امتداد LE-142) به مولیناسکا رسیدیم ، یک مجموعه تاریخی هنری محسوب می شود.
زائرانی که به مولیناسکا می رسند
از پیدا کردن تعداد زیادی خوابگاه، مسافرخانه، خانه های روستایی، اقامتگاه خانوادگی و دو هتل شگفت زده شدیم. در شهری 800 نفری.
رد پای سانتیاگو مشهود است. ما تصمیم گرفتیم در آن بمانیم خانه روستایی ساعت برای بازگشت به این سفر به سنت و جادوی گذشته.
یکی از صاحبان آن، روزنامه نگار، با اشتیاق فراوان پذیرفته شدیم آلفونسو رد ، که بدین ترتیب خانه او، خانه ما را تعریف می کند: "یک مکان ایده آل که در آن تلفن زنگ نمی خورد تلویزیون مزاحم نمی شود و زمان می ایستد بدون اینکه چیزی به اندازه لذت بردن از آرامش مهم باشد.
در حالی که ما را به اتاقمان می برد، داستان این ماجرا را برایمان تعریف می کند خانه نجیب بزرگ که به عنوان اصطبل، انبار و مسکن برای کارمندان خدمت می کرد کاخ کانگاس و پامبلی ، که توسط یک گذرگاه مرتفع به آن مرتبط است. است عمارت قرن 18 نه اتاق دارد که همگی حمام دارند و می تواند حداکثر 24 نفر را در خود جای دهد.
مولیناسکا (لئون)
در اتاق بزرگ سنگفرش شده با دو شومینه که لک لک ها در آن لانه می کنند، برای ما چای داغ آماده می کنند. . آلفونسو باعث می شود احساس کنیم در خانه هستیم:
هر وقت بتوانم به اینجا می آیم تا از مادرید جدا شوم. من از کودکی در این کاخ خاطرات بسیار خوبی دارم و به همین دلیل با همسر سابقم در اینجا ازدواج کردم (روزنامه نگار آنا روزا کوئینتانا) این یک عروسی فراموش نشدنی بود، با آن جادوی گذشته که در آن این دیوارهای سنگی شما را احاطه کرده اند.»
"آیا نمای اصلی را دیده اید؟ چندین نشان از سلاح های اعلام شده به عنوان یک مکان فرهنگی با بازوهای خانواده Cangas-Pambley را ارائه می دهد. . من جاهای زیادی را در مولیناسکا به شما توصیه می کنم، کسانی که آن را می شناسند همیشه برمی گردند.» و خیلی چیزها، ما باز خواهیم گشت.
در هاستل El Hotel Restaurante de Floriana را پیشنهاد می کنند، اقامتگاهی با اتاق غذاخوری که در آن غذاهای ترکیبی سنتی آن را بچشید . ما را دریافت می کند خوزه ، که ما را به انتخاب بین غذا خوردن در داخل یا باغ زیبایش دعوت می کند. و به این ترتیب یک جشنواره خوراک شناسی آغاز می شود که فراتر از انتظارات ما است.
مجسمه رسول سانتیاگو در مولیناسکا
ما با پیش غذا های مختلف شروع کردیم: فوی بنبون، کروکت مارماهی و گیوزا پر شده با بوتیلو خامه ای . غذاها کوچک هستند... زیرا اکنون شش عدد دیگر وجود دارد: خامه خرچنگ و میگو، کانلونی مرغ آزاد، کارپاچیو گوش ماهی، موهیتو توت فرنگی برای تازه کردن، خاویار زغال اخته و اختاپوس تمپورا. یک انفجار واقعی از طعم ها!
و اگرچه جایی برای دسر باقی نگذاشتهایم، خوزه ما را متقاعد میکند: کولانت نوقا، تمشک کولی و بستنی آویشن مرکبات. بدون شک مکانی برای کام های پرتقاضا است که به لطف آن به وجد خواهد آمد غذاهای عالی نوآورانه.
مولیناسکا به خاطر محیط طبیعی و همچنین تاریخش که از طریق بناهای تاریخی به تصویر کشیده شده است متمایز است. در خیابان های سنگفرش شده آن گم می شویم تا به یکی از گنجینه های بزرگ آن برسیم: پناهگاه بانوی غم ها برج بزرگ آن در پای Camino de Santiago و همچنین رواقهای کناری آن متعلق به قرن هفدهم.
کلیسای محلی دیگر آن که به سن نیکولاس د باری اختصاص یافته است بر روی تپه دیگری در شهر قرار دارد و هر روز در ساعت 12 صبح صدای زنگ آن ملودی "Ave María de Lourdes" را تفسیر می کند..
Calle Real شریان اصلی شهر است ، پر از فضای نه تنها گردشگران و زائران است. ارباب و تمایز خانه های سنگی، عمارت ها و کاخ هایش را می درخشد . در دوردست صف بزرگی را می بینیم و نزدیک می شویم. ما از روی کنجکاوی وارد شدیم و ونسا، داروساز شهر به استقبالمان آمد.
خیابان های پر از جذابیت در مولیناسکا
بعد از چند دقیقه مکالمه همه چیز را می فهمیم. ونسا مایوركایی است، اما بیش از 10 سال پیش این شهر را كه عاشق آن شده بود، كشف كرد ، همانطور که ساکنان آن هستند. زندگی او داروخانه اش است و دو فرزندش در این شهر به دنیا آمدند، بیشتر از برسیانوس ها تا مایورکان ها.
این داروساز با همه همسایگانش مانند خانواده رفتار می کند. ناگهان ما خود را در یک نوع می یابیم داروخانه باز ، جایی که اتفاقا داستان هایی برای نوشتن کتاب در آن وجود دارد.
ما به یک دور شراب می رویم . ده ها کارخانه شراب سازی در سراسر شهر وجود دارد. با هر نوشیدنی یک سیخ سخاوتمندانه. با شروع می کنیم درختان گیلاس ، جایی که ما بیکن آنها را امتحان کردیم; سپس زیرزمین چارلی ، به خاطر خوش طعم بودنش معروف است برگر؛ و در رئال، جایی که 'el ramonín' سرو می شود (این نام صاحب آن است) که است نصف فنجان. خیابان ها آغشته به یک شخصیت جشن و فضای خوب است.
ما در تراس Mesón Puente Romano، با صدای رودخانه مرئولو در پای ما. خوان کارلوس یک دور دیگر به ما می دهد.
" 17 آگوست ما جشن می گیریم مهمونی آبی که مورد توجه توریست های استانی است، خیابان ها پر از کف می شود و تمام شهر به جنگ دیگ های آب می پیوندد. با یک ارکستر بزرگ اینجا در میدان اصلی به پایان می رسد. ما همچنین داریم جشنواره سن ایسیدرو در 15 می ، رژه ماشین ها برگزار می شود و مردم لباس کشاورزان می پوشند. Y جادوگر نوامبر صدها نفر را گرد هم می آورد. اینجا مهم جشن گرفتن است. این حقیقت که؟ خوب، هر چه باشد!» او می گوید.
در نهایت شام خوردیم تاپاس خانگی سنتی و سخاوتمندانه در حالی که نور ماه روی رودخانه منعکس می شود. ما را بیرون می برد انواع عکس های خانه، قهوه، کوتوروس (براندی خانگی)، خامه اوروجو... و نان تست می کنیم: وقتی در رم هستید، مانند رومی ها عمل کنید.
روز بعد با میل از خواب بیدار می شویم در یکی از مسیرهای آن گم شوید. اگرچه قبلا متوقف شدیم صبحانه را در Señor Oso میل کنید, خوابگاه/ نانوایی که موسیقی جاز می نوازد و بوی نان تازه می دهد. صاحب آن، معروف به آقای خرس، به ما خدمات می دهد:
ارمیتاژ بانوی غم ها، مولیناسکا
"من شما را آماده کرده ام یک صبحانه خوب برای شارژ باتری ها بریوش های شیر پفکی** پفک های خامه ای پر شده با خامه و توت فرنگی و یک بافته دارچین و فندق کاراملی شده. قهوه یا شکلات داغ؟» به ما می گوید. شرق مرد جوانی از مادرید بعد از اینکه راه را باز کرد، یک روز فکر کرد که آیا خوشحال است یا نه و وقتی شک داشت تصمیم گرفت همه چیز را پشت سر بگذارد. زندگی جدیدی را در مولیناسکا شروع کنید.
محیط طبیعی که این شهر در آن واقع شده است بهشتی برای دوستداران طبیعت که در آن چندین مسیر برای انجام وجود دارد پیاده یا با دوچرخه
مسیر پل های مالپاسو یکی از شناخته شده ترین ها، ما را به دانستن می برد چندین پل با منشا قرون وسطایی اگرچه ما انتخاب می کنیم مسیر نماها ، که بسیار کوتاهتر است.
از شروع می کنیم جنگل تولد ، که در آن هر کودکی که در روستا به دنیا می آید درخت مخصوص به خود را دارد ، که پلاکی با نام او به قصد ارتقای نرخ زاد و ولد حمل می کند. در یک تور از 3 کیلومتر (یک ساعت و نیم) به دو دیدگاه رسیدیم یکی با بیشه و یکی با جنگل ، با چشم اندازهای شگفت انگیز از کوه و مولیناسکا.
مسیر را از طریق "پل بزرگ" Molinaseca
این سریال در اینجا فیلمبرداری شد 3 مسیر ، بازیگر الکس گونزالس ، اگرچه او تنها فرد مشهوری نیست که از این شهر دیدن کرده است.
ما برای صرف غذا در هتل کازا رامون که عکس هایی با آن دارد توقف کردیم پادشاه، مربی ویسنته دل بوسکه یا بازیکن سابق فوتبال شوستر . اما خود رامون به دلیل مشهور بودن در این منطقه، به داشتن شهرت دارد بهترین گوشت های منطقه و طیف گسترده ای از ماهی تازه و غذاهای دریایی.
استیک گچ بری با فوی در سس پورت ریبی، بره انترکوت، بره شیرخوار، بوتیلو (گوشت خوک معمولی منطقه) و غذای خانگی با یک شعار واضح - "از باغ تا میز"- ، یک معبد خوراک شناسی با 25 سال سابقه.
بعد از ظهر از شراب سازی Encima Wines ، که یک روز از یوگا و شراب
نمایی از مولیناسکا
از دیدگاه آن، با چشم اندازی از تاکستان های آن، شروع می کنیم کلاس یوگا که توسط آنا از اینترایوگا رادا تدریس می شود ، یک کتابدار جوان از Ponferra که، پس از سفر به هند، زندگی او برای همیشه تغییر کرد.
پس از یک کلاس احیا کننده جسم و روح، ما از انبار شراب های Encima بازدید کردیم، آنچه مانولو به ما می آموزد. نسل سوم شراب سازان است: «ما داریم بیش از 100 سال ساخت شراب از El Bierzo ، با برداشت دست و زیست محیطی".
متفاوت آنها را امتحان کردیم شراب (Otero Santín و Para نمونه یک دکمه) و ما ملاقات می کنیم خوزه مورو، رئیس کارخانه شراب سازی امیلیو مورو ، که ذخیره می کند بیش از 100000 لیتر شراب در Above Wines.
"مولیناسکا طعم من را برای شراب تغییر داده است، قبل از اینکه من شراب سفید را خیلی دوست نداشتم و زمانی که انگور گودلو را کشف کردم از اینجا، مرا گرفتار کرد تا جایی که من قصد دارم یک شراب سازی مرجع بزرگ در اینجا بسازم. من عاشق ال بیرزو شدم، جایی که من چندین شراب درست کرده ام. حالا می خواهم آنها را به 70 کشور ببرم که در آن امیلیو مورو حضور دارد.
ما مولینا را با جوانه های چشایی گزافمان رها می کنیم، اما اول در گاستروبار ال بوردون توقف کردیم برای بردن یک تکه از Bierzo به خانه یکی از غذاهای معروف برنجی آن ، که امتحان کردن آن ضروری است. ما یکی را با راز ایبری، گوشت خوک و فلفل از El Bierzo انتخاب کردیم ، اگرچه که از خرچنگ آبی همچنین بوی تغذیه می دهد.
آنها می گویند که Camino de Santiago شما را انسان بهتری می کند و پس از این سفر ما معتقدیم که شاید به لطف آن باشد. مردم محلی، همیشه دوستانه و مهمان نواز مانند مولیناسکا.
اینجا همان شهری است که می خواهید خانه بخرید برای رفتن به تعطیلات یا ماندن برای زندگی و اینکه فرزندان شما با سنت های گذشته بزرگ می شوند که از بسیاری جهات بهتر بوده اند. ما برمی گردیم!