L'Escaleta: تروآر مناسب ماست
آوانگارد وجود دارد (و ما آن را دوست داریم، زیرا لازم است مسیرهای جدیدی باز شود) و خانه های غذاخوری در دفاع قاطعانه خود از محصول (الکانو، لا تاسکویتا یا اسکوآ) لنگر انداخته اند که در آن گسترش نئو میخانه ها روی آن ها قرار گرفته است. که حداکثر آن سادگی است . ولی روش سومی برای آشپزی وجود دارد که می خواهد بدون ترس از گذشته یا آینده مهم باشد . غذاهای محلی از چشم سرآشپزی دیده می شود که از تکنیک به عنوان ابزار دیگری استفاده می کند. خورش، قاشق و ژل گیر. همان تاریخ.
این راه سوم است (مفهومی که قبلاً توسط فیلیپ رگول ابداع شده است) و ال بوهیو، El portal de Echaurren یا ** L´Escaleta توسط Kiko Moya و Alberto Redrado ** به خوبی تعریف شده است. L'Escaleta در میان درختان کاج پنهان شده است، تقریبا یک ساعت و نیم دور از سر و صدای خیابان، دعوا و مانگوتاهای والنسیا. اینجا فقط جای سکوت است، صخره و کوه.
کیکو و آلبرتو (پسرعموها و شرکا) فرزندان نسلی -رامیرو و پاکو- هستند که سی سال پیش رستوران را تأسیس کردند. آلبرتو در سال 2009 جایزه ملی غذا و غذا را به عنوان بهترین سملیگر دریافت کرد و ندیدن نیمساز به روح پیتوی بزرگ دشوار است. نکته اصلی: من تعداد کمی از برخی از اعضای بدن آلبرتو را می شناسم و جفت هایی مانند او (به جای هارمونی) باید به ما یادآوری کنند که من تجربه ی خوراکی مجموع دو لذت است: خوردن و آشامیدن.
سه منو و یک حرف ( به داده هایی که در واقع یک تیتر هستند توجه کنید: یک رستوران با منو! ) منوی Saboer (طعم و دانش، 80 یورو) به سختی با هیچ انحرافی یا تزئینی ارائه می شود. نه غذای پرطرفدار و سه دسر فراموش نشدنی. از کیکو توئیتی میخواهم که آشپزخانه او را نشان دهد: من از شگفتی سادگی لذت می برم و از آرایش زیاد اجتناب می کنم . سعی میکنم سخنرانیام بیش از حد پر ادعا به نظر نیاید.» بیایید به مهمانی بپردازیم.
راهب ماهی درمان شده
از همان ابتدا می توانید قلب سخنرانی او را احساس کنید: terroir. پنیر شیر بادام تازه، عسل و روغن؛ زرده تخم مرغ نمک زده، سس گاروم و قلیه ماهی تن ; توسینیلو د سیلو با آب پرتقال. طعم های طبقه بندی شده، هیچ اثری از هوا یا ابهام در اینجا وجود ندارد. در لیوان ها، یکی از شراب های غذا: اگون مولر شارژوفبرگر. با a ادامه می دهیم ناگت گوشت گوساله بسیار مشهور با ترافل سیاه در کنار یک ریزلینگ از کریستمن ایدیگ اوسلز.
ترویر در چند کلمه به معنای تعلق، شخصیت، ریشه و گذشته است . به عنوان غذای اصلی، ماهی راهب پخته شده، حمام شده در دم کرده برنج ونیر و همراه با شامپاین ضروری من: جورج لاوال. ادامه می دهیم، برنج آب شیرین همراه با لوار جادویی اثر دیدیه داگنو: پور سانگ. غیرممکن است که از ایگناسیو پیرو مورد تحسین من در اینجا نقل قول نکنم: "اگر شراب قلب مردی را شاد می کند، سووینیون بلان از لوآر او را وادار می کند که با شادی طناب بزند".
ما در مورد آینده صحبت می کنیم: "ما به جستجوی حقیقت خود ادامه می دهیم ، آنچه ما می فهمیم درست است، تلاش برای ساختن قلعه در هوا ، به رشد و بلوغ ادامه دهید». ما همچنین در مقابل سه لیوان Bota de amontillado nº 23 درباره گذشته صحبت می کنیم. تلاش برای ساختن قلعه در هوا ایده بدی نیست. و البته در خارج، زمان به کندی می گذرد. و بعد از ظهر پنجره ها را با مه رنگ می کند و بوی یاس و سکوت می دهد.
روح بریوش; شیر، تخم مرغ، مخمر و کره