در بابیا بودن: خیلی بیشتر از یک حالت روحی

ما بوونزاهای یک منطقه ناشناخته را فهرست می کنیم

«من در بابیا بودم»، پاسخ من وقتی بود که به تازگی در دانشگاه کارلوس سوم مادرید برای تحصیل در رشته روزنامهنگاری، یکی از هموطنان قناری بین کلاس تاریخ معاصر و کلاس نویسندگی از من پرسید تابستان را کجا گذراندهام (اولین تماسی که به این صورت است. معادل "آیا می خواهی دوست من باشی؟" از سال اول EGB) . پاسخ من آنقدر او را متعجب کرد که تا به امروز هنوز وقتی آن را به یاد می آورد لبخند می زند، زیرا چیزی که برای بسیاری زندگی در حالتی دائمی از حسرت یا سرگردانی است فقط برای دیگران قرار گرفتن در مقصد عالی است

برف در زمستان، کوه پیمایی خوشمزه در چمنزارهای زمردی رنگ آن در بهار، آفتاب سوزان در تابستان و پاییز پر از رنگ های مالیخولیایی اخر، غذاهای محلی و دمای ملایم. بله، این بابیا است، یک منطقه لئونی، ذخیرهگاه زیستکره یونسکو از سال 2004، در دنیای سفر کاملاً ناشناخته و که بالقوه به عنوان یک مقصد گریز منطبق بر این است -گاهی بیش از حد- با تمایل کمی که ما که از غذاهای لذیذ آن لذت می بریم برای پر شدن منطقه از یکشنبه های آزاردهنده یا گردشگران بداخلاق.

با این حال، من قصد دارم تمرینی در زمینه سخاوت و حرفه ای انجام دهم و چندین مورد از شگفتی هایی را که باعث سرنوشتی برای کشف وجود داشت در هر زمانی از سال (اگرچه شاید بهار زیباترین زمان باشد):

در راه به Peña Ubiña در امتداد جاده ای که به سمت شهر Pinos بالا می رود.

راک UBIÑA:

اگرچه این کوه یکی از مرتفعترین کوههای رشته کوه کانتابریا است، با ارتفاع تقریباً 2500 متری، رویکرد آسان از کوهنورد با آغوش باز استقبال می کند (حدود پنج ساعت سفر رفت و برگشت از Casa de Mieres که شامل پیاده روی تا کوهنوردی با استفاده از دست است). به اوج خود صعود کند به حداقل دانش کوهنوردی نیاز دارد یا حداقل، همراهی با کسی که آنها را دارد. و دانستن چگونگی تفسیر نشانه های رنگ های نقاشی شده بر روی سنگ ها.

لازم است بدانید وقتی مه از آستوریاس به راه میافتد، لحظهای درنگ نکنید و بلافاصله به پایین بروید. ما ورزشکاران کمی دست و پا چلفتی توانستهایم یک ساندویچ بخوریم، اگرچه، بله، بدون اینکه بتوانیم شهر دور اوویدو را با دوربین دوچشمی نگاه کنیم، همانطور که «بزرگها» ادعا میکنند. تعجب نکنید اگر جسوس کالخا را پیدا کردید که از شیب خود مانند یک تیر پایین می رود. این اولین بار نیست که ورزشکار لئونی قبل از شروع ضبط Desafío Extremo از سنگ برای تمرین استفاده می کند.

نمایی از پناهگاه لا لچریا د بابیا

آرامش، صلح و آرامش

اگرچه پیشینی آنها مترادف به نظر می رسند، اما این شیوه بیان من است سرعت آرام مکعب که اینجا نفس می کشد زیرا درست است که تابستان فعال علاقه منطقی خود را دارد - با مخزن نزدیک Barrios de Luna و فعالیت های دریایی یا مسیرهای آن مانند مسیر Cueta-Torrestío (گذر از دریاچه های Saliencia de Somiedo با اجازه اتوری ها)-، اما برف را از پشت پنجره تماشا کن هیچ کاری جز اضافه کردن چوب به شومینه انجام نمی دهد جذابیت خاص خود را دارد و زمانی عالی است که تمام چیزی که به دنبال آن هستید فرار از اضطراب و استرس شهر بزرگ است.

من پناهگاه شیر بابیا را برای چنین "فعالیتی" توصیه می کنم: جذاب است، دو طبقه، تمام شیشه ای و داخل آن، و همچنین با خوشحالی از حیوان خانگی خود استقبال کنید صاحبش فرشته شما را با یک کیک و یک قرص هیزم پذیرایی می کند به عنوان یک نشانه خوش آمد گویی بدون دکور از او اطلاعاتی در مورد منطقه بخواهید، مطمئناً مناسب ترین مسیر را برای شرایط جسمانی شما توصیه می کند. برای کسانی که چیزی استانداردتر و در مرکز شهر سن امیلیانو را ترجیح می دهند، La Casona de Babia را پیشنهاد می کنم. شما او را دوست خواهید داشت تراس شیشه ای تمیز، ایده آل برای شب های تابستان، و البته برای سیگاری هایی مثل من.

La Casona de Babia، جایی که میتوانید از فهرست غذا درخواست کنید تا از فهرست درخواست کنید.

روزهای FOY

به طور موثر، در لئون ما کره و اسب می خوریم! در اینجا ما با "برچسب" فریب نمی دهیم. ما می دانیم که این گوشت به دلیل محتوای پروتئین، طعم لطیف و عدم وجود چربی عالی است و به همین دلیل ما از یک نژاد مستقل، نژاد هیسپانو-برتون دفاع می کنیم، به نشانه هویت و افتخار برای کوهستان. و از آنجایی که در لئون ما از این ریاکاری خوشمان نمی آید، ما به یک کاله بیشتر از یک گوساله ارزش قائل نیستیم (از گیاهخواران عذرخواهی می کنم، اما برای دفاع از خود، اگر فایده ای داشته باشد، کرهها آزادانه در مزارع میچرند، به طوری که در برخی مواقع آنها ماه ها در ناوس یا در دامنه های پنیا اوبینا تنها می مانند).

با بازگشت به روزها، آنها معمولاً در آخر هفته های نوامبر برگزار می شوند و شامل چندین رستوران در منطقه هستند که قیمت های متفاوتی را با قیمت حدود 22 یورو ارائه می دهند. منوهایی که در آن کره اسب هیپانو-برتون قهرمان داستان است. اگر خارج از فصل میروید، ناامید نشوید، در Casona de Babia از منوی غذای کرهها و در Bar Mesón la Farrapona de Torrestío، از foal a la piedra گرفته تا یک همبرگر آبدار کرهها، خواهید دید. یک اضافی: در ماه مه از آنها آگاه باشید روزهای قارچ شناسی، همیشه جشن نمی گیرند، اما ارزش آن را دارد که فقط غذاهای محلی را امتحان کنید (وقتی کشف کردید طعم شدید قارچ سائو خورخه شما نمی خواهید دیگران را بخورید).

تاج و تخت شما، در ال لوسرو، یکی دیگر از خانه های روستایی لچریا د بابیا.

زندگی در بدن یک پادشاه:

من میتوانم به ذکر میلیونها دلیل ادامه دهم که چرا شما باید ** «در بابیا باشید»**، اما فکر میکنم در حال حاضر این کافی است تا بفهمیم چرا، همانطور که افسانه میگوید، این ضربالمثل زمانی ابداع شد که قبل از سؤال پادشاهان لئون کجا بودند، همیشه جواب داد: "آنها در بابیا هستند" زیرا حتی در آن زمان نیز فرض بر این است که آنها این منطقه مرزی با آستوریاس را انتخاب کردند برای فرار از دسیسه ها و استرس های دادگاه (من از توضیحی که به آن اشاره دارد نیز مطلع هستم حسرت و دلتنگی که این منطقه از چوپان های غیر انسانی لئونی سرچشمه گرفته است زمانی که گاوهایشان مجبور شدند در دشت های خشک اکسترمادورا چرا کنند، اما، متأسفم، این داستان برای روایت آنقدرها برای من مناسب نبود).