قبل از همه اینها انسان بودند
ما در مورد مواردی مانند این صحبت کردیم: "اگر در حال حاضر یک حمله زامبی وجود داشته باشد آیا از فروشگاهی که آن کفشهایی که هفتهها به آنها نگاه میکردم دزدی میکردم؟ (در کل، از آنجایی که دنیا قرار است تمام شود، حداقل خودم را درمان می کنم). با این حال، ذهن، خیانتکار، به پرسشهای ماوراییتر نیز روی میآورد، پرسشهایی که باعث میشوند تو روی همون مبل با دوست پسرت دعوا میکنی و در نهایت با صدای بلند بحث می کنید که در کجا بهتر است پنهان شوید، چه کسی باید شما را همراهی کند ("اوه، نه، نه مادرت!) و این به همان اندازه که او اصرار دارد. اسلحه حمل کن، به من بگو از کجا می خواهیم در محله اسلحه بیاوریم، این این آمریکا نیست
همانطور که می دانیم این صحنه های کوچک اتفاق افتاده است در هر خانه ای در کشور و مانند ما، مانند مدل ها، ما فقط به صلح اهمیت می دهیم در دنیا می خواهیم با این مقاله یک بار برای همیشه این موضوع را حل کنیم. برای این کار رایزنی کرده ایم بزرگترین کارشناسان در موضوع کشور مادر : آخرالزمان با انجام تکالیف ما را دستگیر خواهد کرد، و با مسیر نقاشی شده از قبل روی نقشه.
در یک دنیای پوسیده، حومه شهر بهتر است یا شهر؟
"انتخاب یک استان اسپانیا دشوار است، زیرا همه آماده هستند برای حملات واقعی زامبی ها ما قبلاً بیش از 40 سال زندگی کرده ایم و ثابت شده است که در نهایت مهم این است که به خوبی آماده باشید تا تحت سلطه قرار نگیرید.» این گوینده یک خانم تصادفی نیست. همونی که تازه از روانپزشکی بیرون اومدیم ، اما دیگو د لا کانسپسیون، خالق زامبی بقا که خوب می داند چه می گویند. جای تعجب نیست که شرکتی که او نمایندگی می کند به سازماندهی یک بازی واقعی در سراسر اسپانیا اختصاص داده شده است انسان ها باید از دست مردگان فرار کنند و تاکنون بیش از 50000 نفر آن را بازی کرده اند.
جدی، ریک، بس است
علیرغم همه چیز، د لا کانسپسیون واضح است که اگر مجبور بود فرار کند، فرار می کرد. به یک شهر . کوه نگاری طبیعی شهرهای کوچک و معماری سنتی آنها خیلی بهتر کمک می کنند تا پنهان شوند و زنده ماندن در صورت کمبود غذا" او خلاصه می کند.
خطاب به رائولو کاسرس، تصویرگر، کاریکاتوریست و نویسنده کتاب های مصور اسپانیایی که کارهای گرافیکی را در این مجموعه گنجانده است. رژه انقراض (اقتباسی کمیک از داستان همنام که توسط متخصص واکرها مکس بروکس نوشته شده است)، نیز میدان را پرتاب می کند. "طبق راهنمای زنده ماندن زامبی بروکس، کاری که باید در طول شیوع بیماری انجام داد این است فرار از شهرها به محیط های روستایی و خالی از سکنه بنابراین من روستای کوچکی را در کوهستان، نزدیک رودخانه و زمینی برای کشت انتخاب می کنم.»
او ادامه می دهد: "من معمولا تابستان را در هردس می گذرانم" - او ادامه می دهد - و خانه های مزرعه ای زیادی در آنجا وجود دارد، روستاهای کوچکی در میان کوه ها که می توانند یک مخفیگاه خوب ، از آنجایی که منطقه شیب دار و سخت است و من این را تصور می کنم آ گروه ترکان و مغولان زامبی به سختی میتوانند از میان آن درههای تخته سنگی حرکت کنند. علاوه بر این، من مکانهای خالی از سکنه زیبا و پنهانی را میشناسم که خانههای تخته سنگی معمولی هوردانا هنوز در آنها حفظ شدهاند. سنگرهای اثبات ارواح معتبر . و هوردانوها، افراد قوی و مصمم، برخی خواهند بود مخالفان شجاع برای زامبی ها "، نویسنده را مشخص می کند که می توان دید تقدیم کرده است تقریبا ساعت ها بیشتر از ما برای تصور این سناریوی پسا آخرالزمانی.
Las Hurdes، خیلی خوب است، اما می دانید که ایکر خیمنز یک مونوگراف را به آنها اختصاص داده است. دیگر نمی گویم
کارلوس سیسی، مردی از مالاگا که حماسه واکرهای او "در حال حاضر بیش از 30000 خواننده را آلوده کرده است" نیز در راه بازگشت به شهر است. "با داشتن ساکنین کمتر، زامبی کمتری وجود دارد او با لبخند پاسخ می دهد: در شهرها مناطق وسیعی پر از کنسرو، آب بطری، دارو و مواد وجود دارد، اما خیابان ها پر از مردگان متحرک خواهد شد و این یک مشکل است. در یک شهر، با شانس، زمین های قابل کشت و یا از قبل زیر کشت وجود دارد، و حتی منابع طبیعی مانند آب رودخانه، شاید ماهی یا پرندگان و حیوانات کوچک مانند خرگوش. به نظر من این کاملا امکان پذیر است بقای متوسط در دراز مدت محتمل تر است "، او برای ما توضیح می دهد.
به نوبه خود، مانل لوریرو، نویسنده پرفروش اهل پونتودرا با نام مستعار "استفان کینگ اسپانیایی" و نویسنده کتابهایی در این زمینه مانند آخرالزمان Z: آغاز پایان، روزهای تاریک و خشم عادلان، این ایده را تایید می کند. روستایی یک روند در صورت آلودگی گسترده خواهد بود، و به دلایل قانع کننده: "افراد کمتر، فضای بیشتر، منابع در دسترس بیشتر با ریسک کمتر. علاوه بر این، داشتن آن آسان تر است. تبر یا تفنگ ساچمه ای در یک شهر این گالیسیایی به این نکته اشاره می کند تا در یک شهر... همه مزیت هستند با عقل سلیم زیاد
این اتفاق در تورویجا رخ داده است، چه کسی می گوید در شهر شما اتفاق نمی افتد؟
و در اسپانیا؟ کجا داریم میریم؟
کوپن، ما شهر را به عنوان یک حیوان خانگی می پذیریم ، اما اگر در ترانزیت هستیم و باید به جایی در خودمان برویم -اکنون نفرین شده- کشور ، کجا شلیک کنیم؟
"در اتفاق بعید است که مردگان دوباره در میان زندهها قدم بزنند ، چندین مکان در جغرافیای اسپانیا وجود دارد که جالب خواهد بود. بدون شک، همه جزایر قناری و تنریف به ویژه استان هایی هستند که می توانند داشته باشند شانس بیشتری برای زنده ماندن . وضعیت آنها به عنوان جزیره به آنها اجازه می دهد تا a انزوای غیرممکن جای دیگر، و دوری نسبی از اروپای شلوغ این یک امتیاز دیگر است که مثلا جزایر بالئاریک ندارند. علاوه بر این، جزایر قناری علیرغم اینکه از نظر فیزیکی در آفریقا هستند، از یک سیستم سلامت اروپا لوریرو میگوید: «کلاس اول، و همچنین تمام پیشرفتهای جهان اول که بدون شک آنها را به کاندیدای عالی برای بقا تبدیل میکند».
تیم کاناریاس در رائولو کاسرس یک متخصص دیگر پیدا می کند که به شیوه ای مرموز به ما می گوید: "بعضی نویسنده تصور کرده است که جزایر قناری آخرین مظهر تمدن اسپانیا در آخرالزمان خواهد بود." (آها! شاید الان بدانیم که منظور شما چه کسی است). کاریکاتوریست یک نوع بسیار جالب را در نظر می گیرد و آن امکان فرار با قایق و تبدیل آن به "یک قلعه شناور" اگر ماهی دوست دارید، در اینجا رویایی در زندگی به حقیقت پیوست که چیزی جز مغزهای دمیده و ویرانی به شما ارائه نمی دهد. از آن بهره ببرید.
از سوی دیگر، نویسنده شاید الهام گرفته از عشق برادرانه، همچنین برای کسانی که به صدفها حساسیت دارند ایدهای ارائه میکند: «استانهای شمالی، در مناطق برفی، بهترین انتخاب خواهند بود. زامبی ها یخ می زنند و می توانند با خیال راحت کشته شوند قبل از رسیدن بهار اگر با خواهرم که قله های زیادی را صعود کرده فرار می کردم، او مرا به پیرنه آراگون می برد. او با تبر یخی خود زامبی ها را می کشت که توانسته بودند برف و زمین را دور بزنند و به روستاهای کوهستانی دسترسی پیدا کنند». به نظر شما تصویر زیبایی نیست؟
دریاچه آلوده در جزایر قناری (با شوخی، اینطور است)
کارلوس سیسی نیز به شمال متعهد است، زیرا "مناظر مرطوب تر و غنی از منابع، با جانوران بیشتر و گیاهان بیشتر" دارد. به طور خاص، آن را پیشنهاد می کند دره دورو علاوه بر این، «قلعهها و سازههای بسیار مناسبی برای سرپناه» دارد، اگرچه میداند که (شاید به این دلیل که از مالاگا است؟) دریا نیز به سمت آن میکشد: «این منبع پایان ناپذیری از منابع بسیار ارزشمند است، و آب یک دفاع زامبی خوب است ، بنابراین یک شهر ساحلی کوچک و آرام نیز می تواند ایده خوبی باشد. اگر همهگیری زامبیها شروع شده و شما هنوز زنده هستید، مطمئناً مشکل اصلی شما زامبیها نخواهد بود، بلکه غذا بخورید و سطح قابل قبولی از سلامتی خود را حفظ کنید او استدلال می کند. و البته چه چیزی بهتر از یک آپارتمان کوچک در ساحل برای حفظ سلامتی. اول از همه، ویتامین D!
و اگر نتوانیم شهرمان را ترک کنیم، چه کنیم؟
"بسته به نوع زامبی ، گاهی برای شناخت آنها بهتر است به آنها نزدیک شوید و دیگران بهتر است از آنجا بگذرند... یا اگر فرار کنند آنها زتاس هستند و گرسنه هستند "، مشخص می کند دیگو. ما ما هیچ نوع مرده ای را نمی شناسیم که بخواهیم به او نزدیک شویم اما ما کی هستیم که چیزی بگوییم، او متخصص است. با این حال، برای پنهان کردن او پیشنهاد می کند " سایت هایی که عایق رطوبتی کامل را به شما ارائه می دهند ، به طوری که زامبی حتی بوی شما را نبرد. و احاطه شده توسط نردبان ها زیرا زامبی های معمولی نمی توانند از آنها بالا بروند."
کاسرس دوباره به ما نشان می دهد که از او می پرسیم ما کاری انجام ندادیم جز باز کردن جعبه پاندورا از سوی دیگر، محتوای آن ما را مجذوب خود میکند: «برای پنهان کردن یک زمان کوتاه، باید چنین باشد یک مکان بسته، با پنجره های میله ای، با غذا و آب و یک راه فرار برای بیرون آمدن از جهنم در صورت تهاجم. شاید یک خانه، اما نه یک آپارتمان . اما اگر شما یکی از گیک های خوب هستید، بهتر است خود را در آن جا بیاندازید یکی از دو فروشگاه طنز که ما در کوردوبا، کراش کامیکس یا آندرویتو کمیک داریم، زیرا اگر قرار است برای مدتی پنهان بمانید، بهترین چیز خواندن خوب است و اگر توسط زامبی ها گرفتار شدید، اجازه دهید خواندن آلن مور . اگر ترجیح می دهید در حال حرکت باشید، باید دوچرخه را انتخاب کنید که سوخت مصرف نمی کند، بدن را تقویت می کند و آلودگی ندارد، اگرچه دنیایی پوسیده است. ما مجبور نیستیم که خراب کردن آن را تمام کنیم." به این میگن روحیه.
"این نوع سوالات چیست وقتی عصبانی می شویم من و دخترم می شویم و ما برای تصور آخرالزمان زامبی ها در شهر خود، کوردوبا، بازی کردیم. بهترین مکان مدرسه شماست ، که دارای حصار خوب، فضاهای بزرگ برای کشت و جمع آوری آب باران و با یک اتاق ناهار خوری با رزرو برای مقاومت در حالی که ما محصولاتی را سازماندهی می کنیم که به ما امکان بقای طولانی مدت می دهد. اما گزینه خوب دیگر Alcázar de los Reyes Cristianos خواهد بود. قلعه های قرون وسطایی نیز در راهنمای زامبی بروکس پوشش داده شده است و در این مورد ما یک دیوار خوب و بسیار گسترده داریم باغ هایی با درختان پرتقال، فواره های عظیم پر از ماهی و بالاتر از همه هنر این است که انسان تنها با نان زندگی نمی کند. اگرچه یک نقطه ضعف را به یاد دارم: دیواری که در کنار جاده رودخانه قرار دارد بسیار کم است و زامبی ها جمع می شوند. آنها می توانستند وارد شوند . مسجد نیز نزدیک است. دارای پاسیو دیگری با درختان پرتقال باشکوه، فواره ها، دیوارهای بلند، مناره ای برای تجسم وضعیت شهر ، و دوباره، هنر فوق العاده، چه آخرالزمان را قابل تحمل تر می کند . در هر صورت، زمانی که تمدن سقوط کرد و برق دیگر در دسترس نبود، همه، انسان و زامبی، وقتی آگوست فرا می رسید، در کوردوبا بر اثر تبخیر می میریم پس به همین دلیل چشمش به برف افتاد!
اگر مجبوری پنهان شوی، یکی مثل یک سلطان پنهان می شود
ما با دور سوالات ادامه می دهیم و دوباره به کارلوس سیسی می رسد: "هر مکانی که حاوی زامبی باشد، یک قلعه، یک مرکز خرید با دسترسی کنترل شده یا قفل شده ، و غیره. زندگی با سایر بازماندگان می تواند سخت باشد، بنابراین فضای زندگی مهم است اگر دسترسی به نور خورشید و هوای تازه وجود داشته باشد، مشکلات کمتری ایجاد می شود. راحتی اولیه این باید در مورد داشتن یک مکان خشک برای خواب و فضای شخصی شما باشد. در جغرافیای اسپانیا جاهای زیادی از این دست وجود دارد!"، او پاسخ می دهد: خوش بینانه
اما لوریرو آن را با خوشحالی نمی بیند..." فکر نمی کنم جای ایده آلی وجود داشته باشد . ما در مورد یک تهدید فرضی 24/7 صحبت می کنیم، یعنی در تمام ساعات و هر روز، بدون استراحت یا پایان. آن محاصره جایی نیست که بتواند در برابر آن مقاومت کند او اذعان میکند، زیرا دیر یا زود میخواهی یا باید ترک میکنی.» با این حال، تعجب! فکر نمیکنم این ایده بهخصوص انگیزهبخش یا هیجانانگیزی باشد. ".
سیسی نیز بر همین عقیده است، زیرا او معتقد است در حال حمل و نقل خطرناک است "اگر در مکانی زندگی کنید، در نهایت آن را تمیز می کنید و از شر زامبی هایی که ممکن است در اطراف وجود داشته باشند خلاص شوید. مکان و محدودیت های آن را می شناسید، ساختارها را بهبود می بخشید، ایجاد سیستم های هشدار و امنیت ، و غیره. چیزی که شما را مجبور به حرکت می کند مصرف منابع (به ویژه غذا و آب) است که در اختیار دارید و همیشه ظریف است. مکان های جدید را باید شناخت، کاوش کرد و زامبی ها دوست دارند در هر گوشه ای بدون نور بمانند و با کوچکترین سر و صدا از خواب بیدار شوند ".
و در مالاگا، نویسنده کجا آن "فضای امن" را ایجاد می کند؟ «در رمانم پیشنهاد دادم شهر ورزشی کارانکه ، اما دیگران هستند، البته، من می گویم بسیاری. محیط Alcazaba-Gibralfaro قطعا یکی از آنهاست استادیوم فوتبال یک دیگر است. هر دو مرکزی هستند و می توانید برای غذا به شهر حمله کنید بسیار خطرناک، اما ضروری". به روی عموم بسته و در دست نیروی دریایی است . اعتراف کن که صداش خوبه..." ما اعتراف می کنیم، مانل.
چاه تنهایی در جزیره تامبو
سوالات بیشتر؟
از آنجایی که ما متخصصان این موضوع را در اختیار داشتیم، تصمیم گرفتیم آنها را خوب فشار دهید (به دلیل اتفاقی که ممکن است بیفتد...) برای مثال، دیگو به ما گفته است که در حمله زامبی چه چیزی را با خود خواهد برد: "یک تیم خوب از همراهان که حاضرند برای شما بمیرند" آغاز می شود. رویای بزرگ، چرا که نه. "برای برقراری ارتباط با آنها، واکی تاکی. مواد غذایی کنسرو شده، آب و بارهای انرژی. شما باید باشید. از نظر بدنی به خوبی آماده شده است ، و با راحت ترین لباس ممکن: هر شب به طور متوسط 30 کیلومتر راه می رود و می دود. بهترین کوله پشتی هایی که به پشت وصل می شوند تا اذیت نشوند; کفش های کتانی، لباس های تنفسی، کت بارانی..." و حلا **، شما آماده تمرین در برابر انبوهی از افراد بی مغز هستید. **
کاسرس، به نوبه خود، بر ایده ای تأکید می کند که اغلب نادیده گرفته می شود: مهم این است که سر خود را از دست ندهید. «فقدان اوقات فراغت برای تعادل روانی در این نوع شرایط بسیار بد است، بنابراین جدا از چیزهای بدیهی (اسلحه، غذا، چادر و ...) یک رمان زامبی خوب روی کاغذ (من جنگ جهانی Z و زامبی، راهنمای بقا توسط مکس بروکس را توصیه می کنم)، یک بطری Ciripolen، یک بازی نقش آفرینی روی کاغذ (من به Coven، D&D، Call of Cthulhu یا Zcorps توصیه میکنم تا با دوست خیالیام وقتی پات تمام شد، بازی کند) کمی پورن، دوباره روی کاغذ و کاغذ». این چیزی است که من آن را مردی با ایده های روشن، غریزه بقای بسیار توسعه یافته و ... می نامم عشق بزرگ به کاغذ
سیسی، به نوبه خود، کمی عقل سلیم را در همه اینها به کار می برد: "این به شما بستگی دارد، و اینکه کجا هستید. صنعت دوست دارد بسته های ضد زامبی را با انواع لوازم به ما بفروشد، اما... آیا واقعاً خود را قادر به استفاده از تبر در برابر شکلی شبیه انساننما میدانید که در هر زمان میتواند یک همراه، دوست یا یکی از اعضای خانواده باشد؟ من می گویم اگر قرار است در حومه یک شهر سرگردان باشید، بهترین گزینه های شما بقای سنتی است: پتو، چراغ قوه، جعبه کمک های اولیه، یک چاقوی کوچک، مواد غذایی یخ زده برای مواقع اضطراری و غیره اگر در منطقه ای با دریا یا رودخانه، قلاب و کلاف خط هستید، چیزی که در یک شهر بی فایده است.»
استفن کینگ بومی اسپانیایی نیز توصیه کوچکی به ما دارد: یک گربه بگیر می دانم که عجیب به نظر می رسد، اما بسیاری مرا درک خواهند کرد آیا ما یکی از آن بسیاری خواهیم بود؟
برای خداحافظی با این راهنما که شما باید همین الان چاپ کنید و در نمونه کارها ذخیره کنید ، یک نکته باشکوه از رائولو کاسرس را برای شما به اشتراک می گذاریم. مردم، این در The Walking Dead نیست، بنابراین به دقت توجه کنید: می تواند زندگی شما را نجات دهد. "تهاجم زامبی ها را باید خیلی رواقی کرد. هیچ چیز برای تبدیل شدن به یک روان پریش غیراخلاقی پس از گذراندن وحشت آخرالزمان وجود ندارد، که این هم چیز مهمی نیست. این وسواس فیلم زامبی برای زنده ماندن به هر قیمتی و به هر قیمتی مزخرف است. اگر باید بمیری، یکی می میرد و هیچ اتفاقی نمی افتد ، که ما چندان مهم نیستیم و زامبی ها نیز حق دارند جای خود را در این دنیا بگیرند خیلی زشت. و همانطور که Total Sinister هزار سال پیش می گفت، "اول از همه: آرام بمان" و "به نفع همه، سریع وارد و خارج شوید، درها را نبندید."
اینطوری به حمله زامبی می روید، ببینیم یاد می گیرید یا نه
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- نقشه حملات زامبی ها
- مسیر زامبی با The Walking Dead
- این هالیوین است، هالووین در هالیوود
- هر آنچه که باید در مورد هتل واقعی از American Horror Story بدانید
- هتل شاینینگ قصد دارد به موزه وحشت تبدیل شود
- هیچکاک: متل ها، هتل ها و هتل های بزرگ
- پاریس: چهار نقشه تاریک در شهر نور
- مسیر رمز و راز مادرید
- Íker Jiménez: تشنگی برای رمز و راز
- همه مقالات مارتا سادر