مارک روکاتانسکی (مل گیبسون) پشت فرمان V8 Interceptor (کوپه فورد فالکون XB GT).
اکنون که به نظر میرسد دیستوپیاهای آیندهنگر گرایش غالب در داستانهای تخیلی، چه فیلمها و چه سریالهای تلویزیونی است، بهتر است به گذشته نگاهی بیاندازیم تا به یاد بیاوریم. مکس دیوانه، یکی از داستان های دیستوپیایی بزرگ هنر هفتم که اولین قسمت خود را در سال 1979 منتشر کرد و با سه دنباله در سال های 1981، 1985 و 2015 دنبال شد.
طرح داستان بر اساس فعالیت دیوانه وار گشت نیروی مرکزی در آینده ای آخرالزمانی است که با هرج و مرج اجتماعی که در آن گروه هایی از جنایتکاران موتوری بر جاده های استرالیا تسلط دارند.
مکس راکاتانسکی، شخصیتی با بازی مل گیبسون، که در یک سفر میکند رهگیر V8، همچنین به عنوان Pursuit Special، یک وسیله نقلیه شناخته می شود بر اساس فورد فالکون XB GT کوپه و تبدیل به رهگیر پلیس شد. آخرین مورد از V8 Interceptors در اولین قسمت این سری ساخته شد تا مکس را متقاعد کند که در Core Force باقی بماند.
تینا ترنر در نقش شخصیت آنتاگونیست مکس روکاتانسکی، عمه موجودیت، ایفای نقش کرد و در موسیقی متن فیلم نیز حضور داشت.
اصلیت
با بازگشت به اصل آن، در سال 1976، برایون کندی تهیه کننده و جورج میلر کارگردان فیلم Mad Max با بودجه 350000 دلاری، پیش تولید فیلم خود را آغاز کردند. فقط 20000 دلار برای وسایل نقلیه و 5000 دیگر برای نگهداری آن.
وظیفه طراحی ماشین تعقیب و گریز ویژه به کارگردان هنری فیلم، جان داودینگ سپرده شد. طرح های اولیه او، بر اساس یک فورد موستانگ اصلاح شده، بسیار شیک و آینده نگر بودند. اسپویلر روی سقف و صندوق عقب، شعله ور شدن در قوس چرخ و قسمت جلویی اصلاح شده.
در یک حراج خودرو در فرانکستون، ویکتوریا، سه خودروی استرالیایی به قیمت کمتر از 20000 دلار خریداری شد: دو خودروی پلیس فورد فالکون V8 XB ویکتوریا و یک خودرو فورد فالکون XB GT کوپه سفید 1973 که در منطقه Dandenong تصرف شده بود. این دو سدان به Big Bopper و Yellow Interceptor تبدیل شدند، در حالی که GT تبدیل به Pursuit Special خواهد شد مکس در دست
دو سدان خریداری شده برای این فیلم به Big Bopper و Yellow Interceptor تبدیل شدند.
تغییرات
سپس ماشین اصلاح شد و به نسخه ای تبدیل شد که برای زنده کردن فیلمنامه فیلم مورد نیاز بود. تاکید زیادی بر روی هر اینچ از سوپرشارژر اصلی در معرض دید قرار خواهد گرفت، که با نصب آن بالاتر از موتور، بالای فیلتر هوا به دست آمد. این سوپرشارژر نیاز به یک موتور الکتریکی داشت و کاملاً کار نمی کرد، بنابراین هشت لوله اگزوز جانبی جداگانه اضافه شد.
قسمت جلوی فایبرگلاس و اسپویلرهای پشت و سقف فایبر گلاس در شخصیت دادن به مدل بسیار موثر بودند. طراحی از نظر بصری بسیار جذاب بود، اما از نظر آیرودینامیکی بی فایده است
همانطور که برای طرح رنگ روی بدنه توسط جان داودینگ، کارگردان هنری فیلم، به عنوان "سیاه روی سیاه". نتیجه یک بود ترکیبی از مشکی براق و مات، که فقط در افت از قوس چرخ عقب برای پیروی از خط بال عقب تفاوت دارد.
با چرخهای آن نیز به رنگ مشکی، Pursuit Special سه ماه طول کشید تا آماده شد. تیم سازنده آن در آن زمان نسبت به کیفیت فیلم کاملاً مشکوک بود و هرگز تصور نمی کرد که می تواند به یک موفقیت تبدیل شود.
خودرو بعداً دستخوش تغییراتی شد موری اسمیت، مکانیک تیراندازی که به فیلمبرداری از تعقیب و گریزهای پرسرعت کمک می کند و هندسه جلوی خودرو را پیکربندی می کند. اسمیت هم به عنوان راننده بدلکاری کار می کرد و او دوبلور جف پری بود، بازیگری که در تمام صحنه های دوچرخه به شخصیت بابا زانتی جان بخشید.
طرح رنگ بدنه ترکیبی از مشکی براق و مات بود.
عواقب
وقتی فیلمبرداری دیوانه مکس تمام شد، ماشین به عنوان غرامت کار بدون دستمزدش به موری اسمیت داده شد اما ظاهراً سوخت زیادی مصرف کرد و تصمیم گرفت آن را به قیمت 7500 دلار بفروشد. یک معامله! با این حال، خریدار وجود نداشت. موری اسمیت بعداً سوپرشارژر و لولههای اگزوز جانبی را برداشت، اگرچه قسمت جلوی کنکورد را نگه داشت.
وسیله نقلیه متعاقباً در معرض یک گشت و گذار در مراکز خرید، موزه های خودرو و سایر رویدادهای تبلیغاتی در حوضه آبریز ملبورن. با موفقیتی که این فیلم به دست آورد، تهیه کنندگان تصمیم گرفتند با توجه به احتمال ساخت دنباله، این خودرو را خریداری کنند.
پس از خرید آن برای قسمت دوم، چرخ های عقب و سوپرشارژر و لوله اگزوز تعویض شد همچنین با اضافه کردن مخازن بنزین بزرگ نصب شده در پشت، ظاهر خودروی فرسوده را افزایش می دهد. قسمت جلویی نیز اصلاح شد و بخش پایینی برای ایجاد فضای خالی بیشتر برداشته شد. عجیب، آن قسمت جلویی در ابتدای فیلمبرداری شکست، در طول صحنه تعقیب و گریز
برخی از شخصیت های فیلم مکس دیوانه به کارگردانی جورج میلر.
این روزها
در اوایل دهه 1990، دیوانگی مکس دیوانه گذشته بود و این خودرو در موزه موتور پروردوود در آدلاید به نمایش گذاشته شد. یک مجموعه دار اتومبیل به نام پیتر نلسون، مدیر موزه اتومبیل Cars Of The Stars در بریتانیا و با مجموعه گسترده ای از اتومبیل های فیلم، از مکان آن مطلع شد و مصمم به خرید آن شد.
این در موزه او بود تا اینکه در سال 2011 به موزه خودرو میامی در فلوریدا، ایالات متحده فروخته شد، جایی که تا کنون در شرایط حفاظتی کمتر از بهینه به نمایش گذاشته شده است. انتظار می رود که همراه با بقیه وسایل نقلیه از مجموعه خصوصی، به مکان جدید موزه در اورلاندو (5150 International Dr.) منتقل شود.
در هر صورت، آن V8 Interceptor بخش محو نشدنی از تخیل حماسه ای است که او یک لژیون کامل از پیروان دارد. یکی از نمونه ها گروه موسیقی The Rockatanskys از هالیفاکس (کانادا) است که توسط لیبل مادریدی Jarama Records در اسپانیا منتشر شد. علاوه بر نام گروه، در ادای احترام واضح به شخصیت اصلی Mad Max، جلد EP آنها، 45 RPM، فریمی از فیلم است جایی که میتوانیم یک بار دیگر پشت آن فورد فالکون XB GT کوپه افسانهای را ببینیم.
قسمت پشتی V8 Interceptor روی جلد گروه The Rockatanskys که توسط Jarama Records منتشر شده است ظاهر می شود.