جان لنون و یوکو اونو در رختخواب کامل
تقریباً نیمه شب بود که جان لنون و یوکو اونو در 26 می 1969 جلوی درب ورودی هتل Fairmont The Queen Elizabeth، یکی از قدیمی ترین هتل های مونترال (کانادا)، ظاهر شدند. سرویس امنیتی هتل به آنها هشدار داده بود که دسترسی از طریق گاراژ؛ خبر پخش شده بود و گروهی متشکل از 50 نوجوان به طرز هیستریک منتظر بودند . اما پلیس آنها را به حومه شهر برده، سوار تاکسی کرده و بدون اینکه منتظر لیموزین خود با دستورات مربوطه باشند، مستقیماً به هتل فرستاده بودند.
در اروپا آنها خوب عمل کرده بودند و می خواستند با پیام خود به قاره جدید ضربه بزنند، اگرچه ایالات متحده به دلیل اتهامات علیه لنون به دلیل مصرف مواد مخدر گزینه ای نبود. بنابراین، پس از امتحان باهاما و تسلیم شدن به دلیل گرما، به کانادای سرد رفتند، جایی که ابتدا بدون شانس در تورنتو تلاش کردند تا به مونترال برسند.
این زوج تبدیل به سیب زمینی داغی شده بودند که تورنتو به مونترال پاس داده بود. آنها در وسط ماه عسل خود بودند و به دنبال مقصد دوم بودند با بستری که در آمستردام آغاز کردند ادامه دهید: اعتراضی در بستر به جنگ ویتنام و برای صلح.
وقتی آنها در ملکه الیزابت فرود آمدند، یکی از همکارانم مجبور شد طرفدارانی را که در اطراف تاکسی در حال چرخیدن بودند کنار بزند. من به آنها کمک کردم تا کیف ها را تا سوئیت 1742 حمل کنند. آندره پولن می گوید به محض ورود، جان شروع به ارائه دستورالعمل هایی در مورد نحوه چیدمان مجدد مبلمان در اتاق کرد. که در آن زمان به مدت 9 سال در هتل به عنوان زنگوله کار می کرد.
در فروشگاه هتل می توانید سوغاتی های تخت خواب را خریداری کنید
جزئیات این بازدید تاریخی به شیوه ای نسبتاً سرگرم کننده و غیررسمی در دفترچه یادداشت هتل بازگو شده است و ورودی و خروجی همه مهمانان که بیشتر آنها شخصیت های برجسته ای هستند، به تفصیل آمده است. بسیاری از نظرات جمع آوری می شود نارضایتی برخی از حبس هیپی ها که یک هفته به طول انجامید . یکی از لیلیان هاینز، که در 1718 اقامت داشت، حتی از میز پذیرش خواست که آنها را بیرون کنند.
حقیقت این است که خوابیدن در آن روزها در طبقه هفدهم Fairmont The Queen Elizabeth آسان نبوده است. یوکو و لنون علاوه بر روزی 150 خبرنگار را در اتاق خود می پذیرد ، آنها 1738 و 1740 را رزرو کردند، یکی به عنوان اتاق انتظار و دیگری فضایی برای استراحت. این سه نفر به جمع هواداران، خبرنگاران، نوازندگان و فعالان صلح تبدیل شدند.
به جنون صدها هوادار شلوغ در سالن، به تعداد خبرنگاران در طبقه هفدهم، عده ای خیالباف که می آمدند و می رفتند و جان لنون که در راهروها می دوید، اضافه شد. "به صلح فرصت بده" . این موضوع که به طور کامل در مجموعه 1742 ساخته شده است، تبدیل به یک مانترا شد که هر وقت کسی میپرسید دنبال چه چیزی میگردید، دوباره به آن باز میگردید . در 1 ژوئن، آنها آن را با کمک آندره پری، خالق استودیو افسانه ای Le Studio ضبط کردند. و در حضور چهره های مشهوری مانند آلن گینزبرگ، تیموتی لیری یا پتولا کلارک.
"اگر به عکس ها نگاه کنید، به نظر می رسد که همه آنها قرار داده شده اند. صورت لنون و یوکو رنگ پریده بود! اما نه، این فقط خستگی بود. آنها استفاده از ماری جوانا را در هنگام خواب به شدت ممنوع کردند. اول اینکه این تظاهرات برای صلح بود و نمی خواستند جنجال ایجاد کنند. و دوم، زیرا کیوکو، دختر اونو، تقریباً همیشه با آنها بود. "او همچنین مقصر این واقعیت است که منویی که آنها سفارش دادند شامل چند ژله رنگی بود." . این منو که در کتاب مهمان یافت می شود، حاوی ترکیبی عجیب از غذاهای کاملاً انگلیسی مانند ماهی و چیپس با سایر غذاهای ژاپنی مانند برنج سرد و ماهی است: آنها چیزی را سفارش دادند که امروز تولید مثل آن غیرممکن است، سوپ لاک پشت . و آنها لیتر و لیتر چای نوشیدند.» جوآن می گوید.
اتاق خواب سوئیت امروز
برای مدت طولانی، این اتاق محل زیارت طرفداران لنون بود. بنابراین در سال 1991 مدیران هتل آنها تصمیم گرفتند عکسهایی را که گری دیتر برای لایف گرفته بود و هرگز منتشر نکرد، در سوئیت قرار دهند و اتاق را «جان و یوکو سوئیت» بنامند. روابط عمومی توضیح می دهد. اما اگر به عکس ها نگاه کنید، فضاها کاملا متفاوت به نظر می رسند. لنون همه چیز را تغییر داد. در آمستردام، او متوجه شد که به اتاق بزرگی نیاز دارد که بتواند خبرنگاران زیادی را در خود جای دهد. به همین دلیل تشک و چند اثاثیه را برداشت و در اتاق نشیمن، نزدیک پنجره گذاشت. منظره ها نیز متفاوت بود، شهر از آن زمان ظاهر خود را تغییر داده است. برخی از ساختمان ها تخریب و برخی دیگر ساخته شدند.
خود اتاق چیزی ندارد که در سوئیت های دیگر در سراسر جهان پیدا نشود، حتی می توان گفت که نیاز به کمی به روز رسانی دارد. با این اوصاف، ارزش احساسی مکان برای بسیاری غیرقابل محاسبه است . مهمانان «سوئیت جان و یوکو» متنوع ترین هستند. جوآن میگوید، از زوجهای پنجاه سالهای که در زمان خود هیپی بودند گرفته تا گروههایی از طرفداران که رویدادها را در اینجا سازماندهی میکنند. و برخی حتی پدیده های ماوراء الطبیعه را تجربه کرده اند: «یک بار خانمی که برای تولدش یک شب در اتاق داده بودند، نیمههای صبح خواست که او را به دیگری تغییر دهند، حتی اگر رده پایینتری باشد، چون به گفته خودش حضور هنرمندان را احساس میکند. "
برای کسانی که به اندازه کافی خوش شانس یا بدشانس نیستند که «حضور» را احساس کنند، شب در ماه می 1969 را می توان با پیاده روی در پارک مونت رویال، که 15 دقیقه پیاده روی از ملکه الیزابت فاصله دارد، تکمیل کرد. طراحی شده توسط فردریک لاو اولمستد، معمار که پارک مرکزی را در نیویورک ایجاد کرد ، مسیری از سنگ های آهکی را برای یک سال پنهان می کند که توسط هنرمند لیندا کوویت و طراح منظره Marie-Claude Séguin طراحی شده است که در آن می توانید به 40 زبان مختلف "به صلح فرصت بدهید" را بخوانید.
البته اگر می خواهید در تاریخ های یادبود این سفر را انجام دهید باید از قبل برنامه ریزی کنید: برای 50 سال از تخت در در حال حاضر یک رزرو وجود دارد.
سنگ هایی که به یاد تختخواب در پارک مونت رویال هستند.