شهر آیووا: جایی که برخی از نویسندگان امرار معاش می کنند

دانشگاه شهر آیووا

آنها از سراسر جهان آمده اند. آنها چند ماه، چند سال و یک عمر در شهر آیووا خواهند بود. آنها در کارگاه نویسندگان ثبت نام کرده اند، در مقطع کارشناسی ارشد در نویسندگی به زبان اسپانیایی، آنها برای عضویت در برنامه بین المللی نویسندگی انتخاب شده اند، آنها در خانه هستند و بدون اینکه کسی بداند می نویسند، آنها با رایانه هایشان روشن و یک برنامه باز در کافه تریا می نشینند. کلمه (بعضی، پیچیده تر، از برنامه های نوشتاری دیگر استفاده می کنند)، به دستشویی می روند تا چیزی بنویسند تا فراموشش نکنند، آیاتی را در مقابل رودخانه می اندیشند، پنج ساله هستند و در کارگاه های مدرسه هستند، آنها قافیه ها را در مجله محلی منتشر می کنند، آنها پیشخدمت کلوپ های شهر هستند، آنها پیشخدمت رستوران های گران شهر هستند، زود می خوابند، بارها بسته می شوند (ساعت دو نیمه شب)، معاشرت کنند، خود را منزوی کنند، بنویسند یا بخواهند بنویسند، بورسیه تحصیلی داشته باشند، والدین ثروتمند یا قراردادهای تدریس در دانشگاه.

زوج کرت وونگات او آن را تشخیص داد: به ایالت آیووا فکر کرد و سه چیز به ذهنش خطور کرد: ذرت، خوک... و نویسندگان. نویسنده از کشتارگاه پنج این سخنان را به یاد پل انگل، آیوانی بی باک که در سال 1937 رهبری اولین و مشهورترین برنامه نویسندگی خلاق آمریکا را به دست گرفته بود، نوشت. کارگاه نویسندگان و بعدها اقامتگاه ادبی برنامه بین المللی نویسندگان را تأسیس کرد. کنایه وونگات یک هیچ کس در سرزمین خود پیامبر نیست بسیار زیبا و نسبتاً بد به صورت آیوایی ها پرتاب شد. وونگات ادامه داد که پل انگل به خاطر تمام زندگی هایی که نجات داده بود، از جمله زندگی خود با استخدام او به عنوان یک مدال پس از مرگ، سزاوار مدال گارد دریایی بود. معلم در کارگاه بین 1965 و 1967.

یک نویسنده اسپانیایی که در راه است به ما می گوید

را کارگاه نویسندگان هنوز زنده است و امروز. پنجاه نویسنده، به ویژه از ایالات متحده، اما نه تنها، وارد این عرصه می شوند خانه دی ، یک خانه کوچک بسیار دنج که در آن متن های خود را با نویسندگان دیگر به اشتراک می گذارند تا در حین نوشیدن قهوه آنها را کارگاه آموزشی کنند. در این کارگاه دانشجویان مشهوری مانند فلانری اوکانر، تنسی ویلیامز یا پل هاردینگ . برگزیدگان دو سال (حتی سه سال) فرصت دارند تا در ازای تدریس ادبیات و بلاغت به دانش آموزان جوان تر، خود را با حقوق ثابت به نویسندگی اختصاص دهند. به مدت پنج سال، همچنین در دانشگاه آیووا، کارشناسی ارشد نویسندگی به زبان اسپانیایی ، بسیار ساده تر و از نظر منابع محدودتر، راه خود را باز می کند. این برنامه، جایی که معلمان امروز هستند لوئیس مونوز، هوراسیو کاستلانوس یا آنا مرینو ، فرصت ادبی را به گروه دیگری از نویسندگان می دهد. ساختمانی که در آن کسانی که به زبان اسپانیایی می نویسند کارگاه های خود را دارند، یک بلوک سیمانی به سبک شوروی است، تیره و بدون قهوه. خشن در برابر پیچیده، شب در برابر وضوح، شاید استعاره ای از انواع ادبیاتی باشد که در هر دو جهان نوشته می شود.

خانه دی

اگر شهر آیووا شهر نویسندگان است (بیشتر، **شهر ادبیات** که توسط **یونسکو** در سال 2008 اعلام شد)، جای تعجب نیست که یکی از نمادین ترین کتابفروشی های ایالات متحده اینجا باشد: تقریباً روزانه مطالبی در مورد پریری لایتز وجود دارد (مریلین رابینسون، که آثارش از آیووا الهام گرفته شده است، مهمان همیشگی است). در کافه تریا معمولاً نویسندگانی را می بینیم که کار می کنند: چای با شیرینی (که از Deluxe، بهترین شیرینی شهر آورده شده است) به آرام کردن اضطراب کلمه خالی کمک می کند.

یافتن نویسندگان در کتابخانه عمومی فوقالعاده شهر آیووا به ندرت، هرچند نه کاملاً غیرمعمول، اتفاق میافتد. دو طبقه بی نهایت، پر از مکان های راحت برای خواندن آخرین مطالب از میراندا جولای و اولی از ویرجیلیو . این ساختمان مدرن و اخیراً بازسازی شده، خانه روزانه بسیاری از افراد بی خانمان است که خود را با خواندن شوپنهاور در حالی که بارش برف در زمستان را در دمای منفی پانزده درجه تماشا می کنند، آموزش می دهند.

جالب ترین کتابفروشی شهر

آل فاکس هد، که مدعیانه آن را "بار نویسندگان" می نامند افراد کمی در طول هفته می روند و شما می شنوید که مردم به زبان اسپانیایی صحبت می کنند. با این حال، در تعطیلات آخر هفته، شاعران و داستان نویسان آمریکایی ها باسن خود را با ریتم موسیقی قدیمی جدا می کنند. "دختران فقط می خواهند خوش بگذرانند" این ژولیده ترین چیزی است که می توان در جوک باکس برنامه ریزی کرد. یک میز بیلیارد وجود دارد که خیلی ها دوست دارند یک زمین رقص در آن وجود داشته باشد، اما مشتریان معمولی، متخصصان واقعی کاروم، تحقیر خود را نسبت به زرق و برق دروغین ادبیات نشان می دهند و آنها در برابر کسانی که خیلی نزدیک می شوند، یک اینچ یا یک ضربه نمی زنند.

نویسندگان جوان دیگری و نه چندان جوان هستند که در بار همسایه می مانند، **جورج**، که جوک باکس مدرن تری دارد، با اینترنت، و همبرگرهای ارزان برای جذب ویسکی مناسب هستند . برخی از نویسندگان که از صحبت کردن درباره رمانهایشان خسته شدهاند، تصمیم میگیرند کمی از مرکز فاصله بگیرند و به دنبال بارهایی بگردند که فقط افراد محلی به آنجا میروند. آنها پنهان و تاریک هستند. اگر آنها کشف شوند، یافته را با کسی به اشتراک نمی گذارند. آنها یک لانه هستند. البته، اگر بازدیدکننده ای بیاید، شکی نیست: نمی توانید آیووا سیتی را بدون نوشیدن یک نوشیدنی در آن ترک کنید فاکس هد ، جایی که کرت وونگات آنها می گویند او دانش آموزی به نام جان آپدایک را مشت کرد و در آنجا مست شدند. ریموند کارور، جان چیور و تی.سی. بویل، جایی که جوایز پولیتزر برگزار شده است. جایی که برخی از نویسندگان زندگی می کنند (حداقل برای چند سال) آنها حقوق خود را صرف آبجو ارزان می کنند و نام خود را روی میزهای چوبی حک می کنند.

"مدرن ترین" جوک باکس در شب های شهر آیووا

لنا دانهام نیز آن را در آیووا امتحان کرد ...

* آلبا لارا گرانرو نویسنده ای اهل لامانچا است که در سن بیست و هفت سالگی برای یک برنامه نویسندگی خلاق در شهر آیووا بورسیه تحصیلی دریافت کرد ("چگونه به آن نه می گویی؟" او تجربهاش را از شهر به ما میگوید: «هالهای مقدس که نویسندگانی مانند ریموند کارور، جان چیور، فلانری اوکانر یا مرلین رابینسون (که به عنوان معلم در شهر کار میکند) به جا گذاشتهاند.

* شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... - آیداهو: باسک ها در غرب دور

- بزرگترین هتل ادبی جهان در پرتغال است

- ما در سال 2016 اعلام حضور می کنیم: روندهای هتل که نباید از دست داد

- ده دلیل برای خوابیدن در هتل کتابفروشی

- زیباترین کتابفروشی های جهان

- کتاب های هتل

- هتل ها برای نوشتن یک کتاب، یک پست یا یک نامه عاشقانه

- چیزهایی که در یک هتل دوست داریم