به رم در تابستان با دو توپ
اول از همه، این یک فرهنگ لغت کوتاه است: gelati mantecati بستنی های خامه ای کلاسیک هستند بر اساس شیر یا خامه، شکر و تخم مرغ؛ نیمه فردی ، مشابه موارد قبلی اما با خامه فرم گرفته درست شده است و شوربتی فندک فقط با میوه و آب و شکر.
1) جولیتی (در کنار پانتئون): شاید در میان تمام ژلاتریاهای رومی، این شناخته شده ترین باشد، و بیشتر از آن زمان اوباماها کنار رفتند در سفرش به رم در سال 1900 افتتاح شد، امروزه چندین مکان در شهر دارد، اگرچه شناخته شده ترین مکان هنوز هم این مکان است، در نزدیکی مجلس (پارلمان)، با فضای داخلی زیبای آرت دکو. ما به خصوص semifreddi آنها را دوست داریم . همچنین نگاهی به نوشیدنیها و دسرهای ویژهای که برای رویدادهای فرهنگی یا ورزشی ایجاد میشود، بیندازید، مانند جام المپیک برای المپیک 1962 رم (Via degli Uffici del Vicario، 40)
2) دلا پالما ژلاتو دی روما (جنب پیازا ناوونا): یکی دیگر از معابد بستنی افسانه ای که جذابیت اصلی آن **تنوع طعم هاست: بیش از 150 (فقط شکلاتی، حدود بیست عدد: با گیلاس، با آمارتو، با نارگیل...) **، که با محصولات طبیعی از نقاط مختلف ایتالیا و جهان آورده شده است. همچنین دارای تعدادی موزهای خوشمزه، گزینه هایی برای عدم تحمل گلوتن و بستنی های تهیه شده با شیر سویا است. تنها ایراد صفها، تقریباً همیشه بیمهشده است (که شایستگی دارد، منطقهای پر از بستنیفروشیها). (از طریق دلا مادالنا، 20/23)
**3) Il Gelato di San Crispino (در مجاورت فواره تروی): بستنی (گردو تازه، انجیر خشک...) یا شربت میوه (پرتقال وحشی، لیمو کریول، توت ...) **، هر گزینه ای وجود دارد. خوب در این بستنی فروشی افسانه ای که فقط با محصولات طبیعی درست می کند. اگر میخواهید چیزی واقعا متفاوت را امتحان کنید، ژلاتوی سان کریسپینو را انتخاب کنید که با درختان توت فرنگی تولید شده ارگانیک از سیسیل ساخته شده است. شعبه های دیگری را در شهر خواهید یافت. (از طریق دلا پانتریا، 42)
4) فاسی (پیازا ویتوریو امانوئله): اگرچه تا حدودی از مرکز دور است، اما ارزش دارد که برای دیدن این میدان (کم نگهداری شده اما بسیار زیبا) به اینجا بیایید و بستنی آن را امتحان کنید که از سال 1880 با دست درست می شود. مکان بزرگ و تا حدودی بی روح است و منو تقریباً به اندازه مخروط های آن بزرگ است به همین دلیل توصیه می شود قبل از سفارش به اندازه ها نگاهی بیندازید (کرمی که روی آن می گذارند نفیس است). اگر آب و هوا اجازه دهد، در باغ کوچک پشتی بنشینید. را «سانپیترینو» یک نیمهفردو است که از کاشیهای شهر نامگذاری شده است . دسرهای آنها نیز فوق العاده است: کاترینتا، میسیون یا ترامتزینو. (از طریق پرنسیپ یوجین، 65)
بستنی رومی: پادزهر گرما
5) San Callisto (سانتا ماریا در Trastevere): با وجود شلوغی منطقه و محبوبیتش، این بستنی فروشی با زیبایی شناسی قدیمی به سرش نرفته است. بستنی ممکن است به اندازه برخی از موارد بالا تصفیه نشده باشد، اما قیمت ها مناسب است و فضا عالی است. طرح ایده آل این است که در تراس خود بنشینید (جایی که ترکیبی کاملاً خاص از مشتریان، دانشجویان دانشگاه جان آبوت و خارجی ها وجود دارد) و درخواست کنید sgroppino، یک لیوان با بستنی لیمو و ودکا . تا دیروقت باز است (Piazza di San Calisto, 3) .
6) پیکا (آرژانتین طولانی): این مکان کوچک و ملایمی است که به جزیره تیبر نیز نزدیک است و منوی بسیار کوتاهی دارد که بسته به فصل متفاوت است. اگر باید فقط یکی را بگوییم، با یکی از آن ها می مانیم پودینگ برنج . برای مدت طولانی این یک بستنی فروشی فقط برای رومی ها بود، اما از زمانی که نیویورک تایمز آن را بهترین در شهر اعلام کرد، شهرت آن مانند کف شده است. (از طریق دلا سگیولا، 12)
**7)Gelarmony (Castello Sant ‘Angelo) **: بستنی های دست ساز و بسیار سبک به سبک سیسیلی: semifreddi، نوع mousse (به آن ها gelati non gelati می گویند) و کرم کلاسیک. بیسکوتی (تکه های بیسکویت شکلاتی) یا کدو تنبل را از دست ندهید. همچنین سوربتی و بستنی بر پایه سویا یا ماست با میوه وجود دارد. (از طریق Marcantonio Colonna، 34)
8) چربی مورگان (مونتی) : نام او اشاره به شخصیتی افسانه ای دارد; بلکه یک پدیده نوری است که در تنگه مسینا، بین سواحل کالابریا و سیسیل رخ میدهد و به دلیل تغییرات دما، اجسامی را که در افق هستند، «شناور» میکند. خوبی بستنی آن در مواد اولیه آن است: تماما طبیعی، صنعتگر و اکو . دارای غذاهای خامه ای بسیار اصیل مانند سابایون با شری و پرتقال، کرفس و لیموترش؛ تاهیتی با گردو و کمی چیزکیک سیب کاراملی یا زغال اخته معطر . مخاطرهآمیزترین شرطهای او، سختترین شرطبندیهای او، طعم تضادهای بزرگی مانند آن است گلابی با گورگونزولا اونی که ریکوتا و خردل میوه ای داره یا اونی که شکلات و واسابی داره. (Piazza degli Zingari 5، در محله Monti)