همه فیلم ها، به جز در زمان های همه گیر، نمی توانند سفر واقعی را که قهرمانان داستان انجام می دهند، انجام دهند. ولی خورخه کوریرا (اهن) واضح بود که کد امپراتور (اکران در تئاتر 18 مارس) او باید در آن جاهایی باشد که در مورد آنها صحبت کردند.
ایده این بود که بتوانیم خلق کنیم مجموعه ای از مکان هایی که به تاریخ کمک کردند، که آنها منطقی بودند و از کار قهرمان ما صحبت کردند جان (لوئیس توسار)، یک مامور سرویس مخفی که باید همزمان در چندین پرونده باشد، که او را مجبور می کند در نقاط مختلف جهان حرکت کند.» کارگردان توضیح می دهد. هر یک از آن مکان ها مجبور بودند چیز متفاوتی بیاورد، باید تضادهایی ایجاد می کرد و ما نمی خواستیم آنها کلیشه ای باشند.
لوئیس توسار و ماریا بوتو در معبد دبود.
خوان عامل یک خدمات ویژه مرکز اطلاعات ملی کسی که قاعدتاً برای برچیدن تردد مواد حساس برای حفاظت از کشور تلاش می کند. اما بیشتر و بیشتر، انواع دیگری از کارها را به او سفارش می دهند «مرز بین خیر و شر، بین اخلاق و غیراخلاقی» چندان روشن نیست. شخصیتی که لوئیس توزار بازی میکند وارد یک بحران کار و هویت میشود که با ملاقات بیشتر میشود وندی (الکساندرا مازانگکای).
کد امپراطور است یک اکشن هیجان انگیز، جاسوسی، اما جاسوسان بسیار واقعی، هیچ ربطی به دنیای جیمز باند "واقعیت فعلی عوامل اطلاعاتی بسیار جذاب است، زیرا آنها درگیر مسائل حقوقی بسیار پیچیده ای می شوند. از نظر اخلاقی، آنها باید خیلی در مرز زندگی کنند. راپا، که در آن به زادگاهش گالیسیا بازگشته است. " دنیای جاسوسی این یکی از قدرتمندترین و ثمربخش ترین زمینه ها برای کاوش درگیری شدید است.»
در مادرید قدرت پنهان نیست.
این هم یک دنیاست فرصت های زیادی برای سفر فراهم می کند. به شخصیت ها و عوامل فیلم. با در نظر گرفتن مادرید به عنوان پایگاه عملیات، آنها در نهایت نقشه سفری را تعریف کردند که به نیازهای داستان و امکانات لجستیکی پاسخ می داد.
فیلم به سه شهر خارج از مادرید نقل مکان می کند. اول، آنها خواهند شد بیلبائو، جایی که قاچاقچیان مواد بسیار خطرناکی را تحویل خواهند داد. "ما آن را انتخاب کردیم زیرا آن را دارد قدرت صنعتی کورا توضیح می دهد. آنها در واقع در بندر و مناطقی که آن بیلبائو قدرتمند و همچنین چیزی خاکستری را منتقل می کنند، فیلمبرداری کردند.
بعداً آنها به دنبال شهری برای ارتباط با یک قاچاقچی مواد مخدر بودند و محبوب ترین گزینه ها را رد کردند. بوداپست او این عنصر را داشت ظرافت اروپای مرکزی، کمتر با قاچاق مواد مخدر مرتبط است، اگرچه همه کشورهای جهان چنین هستند. ایده از فیلمبرداری مسابقه در وسط دانوب مثل یک رویا بود. آنها حساب می کنند. و آنها انجام دادند.
در بوداپست
و در نهایت، خوان باید یک سفر سریع به آنجا انجام دهد شهر پاناما، که اندکی بیشتر از آن به اصطلاح "فاضلاب های دولت" را نشان می دهد که فیلم در آن می کاود. ما یک منطقه کارائیب، آمریکای مرکزی می خواستیم و پس از دیدن چندین کشور، فکر کردیم که پاناما کمک زیادی کرده است. فقط نامگذاری آن به دلیل اسناد پاناما و بهشت مالیاتی بودن همه چیز را بیدار می کند. و علاوه بر این، آن است مکانی از تضادهای قدرتمند، بین آسمانخراشها، معماری پول و فقر و فلاکت شدید».
حرکت با تیم کاهش یافته، فقط بازیگران و رهبران تیم و افزایش زمان تولید برای رعایت قرنطینه، آنها موفق شدند به تمام مقاصد خود سفر کنند. تیراندازی بیشتر از آنچه باید طول کشید، کمی دست و پا گیر بود، اما به نظر ما این بود که این یک ارزش اساسی فیلم بود.»
مادرید قدرتمند
در مادرید هم هنوز نبودند. خوان شخصیتی است که می تواند «در همه جا و در همه سطوح، از محیطی پر از قدرت و پول به محیطی جنایتکار» حرکت کند. به نظر می رسد La Moraleja، Los Peñotes، معبد Debod، اطراف آزکا...
در مرکز مادرید.
چندین مادرید مختلف دیده می شوند. از یک طرف، مادریدی از تجمل و مهمانی. دیگر مرکز شهر مادرید، وقتی می بینیم خوان با رئیسش گالان ملاقات می کند (میگل رلان) یا مادرید از مارتا (جورجینا آموروس) که اگرچه از پول می آید، اما چون پدرش بازیگر مشهوری است، می خواهد زندگی اش را اداره کند و در یک آپارتمان دانشجویی مشترک است. در مالاسانا او همچنین در یکی از پشت بام های شیک، در مارمولک خوار.
کویرا می گوید: «هرچه پیچیدگی بیشتر باشد، فیلم غنی تر است. و او آن را خوب می داند. بگویید چه کسی چه چیزی را به دست آورده است جزیره آهنی از زمان پخش سریال برنده جایزه توسط Candela Peña یک مقصد بسیار جذاب باشد. نمیدانم به آهن ربطی دارد یا تجربه انباشتهشده، اما این درست است من به مکان ها اهمیت زیادی می دهم من اهمیت می دهم که آنها به تاریخ کمک کنند.» او توضیح می دهد.
جورجینا آموروس در پیکالاگارتو.
من دوست دارم سفر کنم، فرهنگهای مختلف، تنوع را دوست دارم، چیزی در مورد کاوش در مکانهای مختلف وجود دارد از ظرفیتی که سینما برای وادار کردن ما به سفر دارد استفاده کنیم، هم به صورت ذهنی و هم به معنای واقعی کلمه ما را به جاهای مختلف می برد. من به هیچ چیز در مورد سینمای منظره، به ساخت کارت پستال علاقه ندارم، اما به انتقال حس بودن به جای دیگری علاقه ای ندارم که به نظر من بسیار جذاب و قدرتمند است.