قایق در مقابل شهر بارباته، در کادیز.
موریلو و شکم ماهی تن، پارپاتانا و قلب، کمر، گالت، گونه، فیسرا یا تارانتلا... فهرست کلماتی که برش های متعدد و خوشمزه ماهی تن آلمادرابا تقریباً به اندازه میل ما به چشیدن همه آنها - بله، همه - بی نهایت است: لذتی که ریشه در آن دارد بازدید از این شهر کادیز که دارای شخصیت است. باربات از جذابیت برخوردار است.
ما در ساحل کادیز هستیم و با کمال میل به اینجا رسیده ایم در آب های بارباته، سرزمینی که صدا و طعم آن شبیه ماهی تن است، غوطه ور شوید، اما این جهان را فراتر از آن نامه پوششی که چشم ساخته است پنهان می کند نام او حتی در سراسر مرزهای ما طنین انداز است.
و بله، ما قرار است در این سفر غذا بخوریم - مرد، لطفا -، اما ما نمی توانیم بسته بندی یک حوله و کرم ضد آفتاب را فراموش کنیم، چکمه های کوهنوردی خوب، یک دوربین و مقدار زیادی انرژی. نقشه ها در این گوشه کوچک جنوبی خود را نشان می دهند، و ما می خواهیم آنها را -بله، همچنین- همه آنها را بسازیم.
نمایی از شهر در آن سوی رودخانه بارباته، در کادیز.
داستانی برای گفتن
ما قرار نیست بدیهیات را انکار کنیم و اگر بارباته یکی از روستاهای برتر ماهی تن آلمادربا است. به این دلیل است که تاریخچه آن ارتباط نزدیکی با این روش ماهیگیری باستانی دارد. همراه با Tarifa، Zahara de los Atunes و Conil است یکی از چهار شهر کادیز که به صید ماهی تن مانند فنیقی ها ادامه می دهد سه هزار سال پیش هنری که بارباتی ها به خوبی از عهده آن برمی آیند.
به دنبال هر چیزی که در این سرزمین شبیه دریا است، در خیابان های شهر قدم می زنیم. اینجا زندگی می کنید و آن فضای تابستان ابدی را احساس می کنید که فقط شهرهای ساحلی اسراف می کنند. چیزی که در مورد همه جاده های منتهی به رم، در Barbate، اقتباس خاص خود را دارد: اینجا به دریا منتهی می شوند.
ماهیگیری ماهی تن در المدرابا.
ما در خیابان های کوچک مرکز تاریخی قدم زدیم تا ببینیم چگونه طرح اندلسی از نماهای سفیدکاری شده، کف سنگفرش و گلدان گل که ما خیلی دوست داریم
در Mercado de Abastos، تزئین شده در سقف آن توسط نقاشی های دیواری مربوط به دنیای دریایی -با چه، اگر نه- ساخته هنرمند محلی هوکو، نگاهی داریم به ژانر غنی که در غرفههای آنها عرضه میشود. مغازه داران قیمت ها را با صدای بلند اعلام می کنند و از ما دعوت می کنند که کمی از همه چیز را به خانه ببریم: چه می شود اگر تخم مرغ چوکو، چه اگر ماکو، اسنپر، ماهی خال مخالی یا ساردین. بله اینجا ماهی تن آبی، ماهی که در میان خرچنگ ها و کوکیناها به خوبی می درخشد، این قهرمان بزرگ فصل است.
میله های اطراف بازار ما را وسوسه می کنند توقف کنید تا اولین سرپوش سفر را بردارید، و البته ما گناه می کنیم بار کامارون جای خوبی است و به محض اینکه لقمه ای بخوریم املت میگوی معروف آن، می دانیم که اشتباه نکرده ایم. اول صبح، بله. چروها با شکلات از کافه پلازا مناسب ترند: این خواهد بود که عمل بیکینی باید منتظر بماند.
ما از فرصت استفاده می کنیم و لوازم را بارگیری می کنیم و این کار را در فروشگاه کنار بازار انجام می دهیم Gadira، یک شرکت Barbatean که به فروش و توزیع بهترین محصول ماهی تن آبی وحشی از almadraba اختصاص دارد: ما دیوانه می شویم که بین کنسرو و ماهی شور انتخاب می کنیم. برای یادگیری کمی بیشتر در مورد دنیای ماهی تن، و حتی شاهد این باشید که چگونه همان رونکیو - بریدن این ماهی عظیم - انجام می شود، ما می توانیم به کشتی گدیرا در نزدیکی Polígono del Olivar نزدیک شویم، کشتی که هرگز آسیب نخواهد دید.
ریتم متوقف نمی شود و قبل از ادامه مسیر از درب تالار شهر عبور می کنیم دهانه رودخانه بارباته، جایی که Lonja Antigua در آن قرار دارد. هر دو ساختمان کار معمار کاسترو فرناندز چاو بودند. این مکان که روزی قایق های پر از ماهی تازه وارد شد و آنجا معامله می شد، هنگامی که بندر به منطقه تالاب منتقل شد، از کار افتاد ، توقف بعدی ما
آنجا ملاقات می کنیم دریانوردی ترین تصویر بارباته: هر بار که قایق های ماهیگیری پس از ماهیگیری برمی گردند، بازار ماهی شلوغ می شود. و درست همان جاست که ژانر به حراج گذاشته می شود در حالی که مرغ های دریایی بالای سر ما پرسه می زنند تا چیزی را با خود ببرند. کمی جلوتر قایق های کوچک دیگر، کوچکتر و رنگی، آنها در آبهای اقیانوس اطلس در انتظار بیرون آمدن دوباره استراحت می کنند.
ساحل فانوس دریایی ترافالگار، در بارباته (کادیز).
حالا بله: بیایید راحت باشیم
برای ما بهتر است اگر آنچه می خواهیم کشف سبزترین و زیباترین سمت بارباته باشد: زمان پیاده روی فرا رسیده است و پارک طبیعی Breña y Marismas del Barbate در انتظار ما است. و چه گنجینه هایی را پنهان می کند؟ خوب، برای شروع، تنوعی از منظره که همه چیز را در بر می گیرد صخره های Tajo de Barbate و سقوط 100 متری آن به دریا -چشم انداز از آنجا نفس گیر است- به آن مردابهایی که توسط پرندگان متعدد برای لانهسازی انتخاب شدهاند و در هجرت هایشان توقف کنند. همچنین جنگل کاج که بزرگترین جنگل اندلس است، که با جمعیت متراکم خود به کنترل سیستم تپه ای منطقه کمک می کند.
و دقیقاً همینطور است آنجا که برخی از شگفتی های شهر پنهان شده است. جواهراتی که گاهی برای آن دسته از عاشقان دریا که به سختی از ساحل دور می شوند، غافل می شوند. این پیام برای آنهاست: باربات داخلی را دست کم نگیرید، به ما توجه کنید.
پارک طبیعی La Breña و Marismas de Barbate.
گفتنی است، در یک مسیر پیاده روی سرگرم کننده به راه افتادیم که ما را به پیاده روی در میان جانوران و گیاهان بومی می برد. تا رسیدن به آنچه که از آرامگاه زیبای ویزیگوت ها در سن آمبروزیو، ساخته شده در قرن هفتم باقی مانده است. اگرچه به سختی ساختار شبستان و چهار طاق عرضی نوک تیز از آن باقی مانده است -بدون اثری از سقف-، اما این افتخار را دارد که **یکی از معدود کلیسای پارینه-مسیحی در جنوب شبه جزیره باشد. **
چیزی فراتر، هدیه ای دیگر: خرابه های کبوترخانه منحصر به فرد لابرنا، که امروزه بخشی از یک ملک خصوصی است که در آن یک هتل کوچک روستایی ایجاد شده است. در روزگار او به 7700 مشعل رسید که در آن کبوترها زندگی می کردند، گاهی اوقات با کشتی هایی که به سمت قاره آمریکا می رفتند حمل می شدند. ما از بقایای این عجیب ترین سناریو عبور می کنیم بدون اینکه بتوانیم تعجب خود را کنار بگذاریم: در زمان خود یکی از سه کبوترخانه بزرگ اروپا بود.
Palomar de la Breña، در Barbate.
غوطه ور شدن و فانوس دریایی همه چیز را پیش می برد
چون زمان قدم گذاشتن در ساحل فرا رسیده بود و اگر چیزی از باربات باقی مانده باشد، همان است مکان های ایده آل در ساحل - به طور دقیق 25 کیلومتر. زمان آن فرا رسیده است که دراز کشیده روی شن ها بازی کنیم تا زندگی را تماشا کنیم و بلافاصله پس از آن، با سر به آب های خنک آن بپریم. Y چطور با شهری ترین سواحل مانند کارمن شروع کنیم؟ که در آن طیف وسیعی از رستوران ها و میله هایی که در آن می توانید اشتهای خود را برآورده کنید؟
اما ما با دیگرانی می مانیم که باکره تر، پاک ترند. مثلاً زهرا. این سناریویی است که توسط بادبادک بازان توانا انتخاب می شود که خود را برای تسلط بر امواج در هنگام سفت شدن لوانته پرتاب می کنند. موهیتو در ساحل ساجورامی در هنگام غروب خورشید هرگز شکست نمیخورد نمایی از کیپ ترافالگار در دوردست -اگر ساکت بمانیم، شلیک های توپ آن نبرد اسطوره ای که در آن نیروی دریایی انگلیس با فرماندهی دریاسالار نلسون، نیروهای متحد اسپانیا و فرانسه را شکست داد. و این است که باربات تاریخ است، طبیعت است... و سرگرم کننده است.
به دنبال ساحل در جهت بارباته است Caños de Meca، مکه جنبش هیپی کادیز امروز به مکان دیگری برای تابستان جنوبی تبدیل شده است: چگونه می توانید به خواب نروید شکوه لوله های طبیعی آن که از زمین جوانه می زند؟ اما موارد بیشتری وجود دارد: جایی که خط ساحلی با Zahara de los Atunes برخورد می کند، وجود دارد سواحل Pajares و Cañillo. و در وسط، نعناع فلفلی، که مسیری را پنهان می کند که به برج دیگری می رسد، برج تاگوس ، ساخته شده در قرن شانزدهم.
ساحل Canos de Meca.
میراث گوارشی: ماهی تن آلمادرابا
قرمز تند و از نظر ظاهری آبدار، به قدری روشن که با نگاه کردن به آن تقریبا می توانید طعم دریا را بچشید. ماهی تن آبی Almadraba طلای سرخ اقیانوس اطلس است. و پنهان شدن در بهشت خوراکی این لذیذ خدایان، مشخص است که چالش ما چیست، درست است؟
اگر مطمئن نیستید به شما می گوییم: ماهی تن قرمز از المدرابه بخورید تا زمانی که به اندازه کافی بگویید. بنابراین مستقیماً به جایی میرسیم که آنها بیشتر و بهتر در مورد موضوع میدانند: ال کامپرو، میخانه اختصاص داده شده به نفیس ترین ماهی تن، هر سال منوی خود را تغییر می دهد و از آثار هنری آشپزی خود لذت می برد. شروع توسط کلاسیک سنتی مانند ماهی تن با پیاز، و پایان دادن به پیشنهادات نوآورانه تر مانند آجوبلانکو آجیل کاج با تارانتلوی خرد شده یا پارپاتانای برشته شده با کاری و نارگیل.
نان تست ماهی تن و ترافل در El Campero de Barbate.
اما پیشنهاد غذایی Barbatean در سالهای اخیر انقلابی را تجربه کرده است و بارها و رستورانهای یک عمر به آن پیوستهاند. پروژه هایی مانند سرآشپز آلوارو ریورا، که در یوکو توانسته است طعم دریای مدیترانه را با طعم ژاپن ترکیب کند. به کمال: پس از سال ها تحت فرمان نام هایی مانند ریکاردو سانز و آلبرت آدریا، او به سرزمین خود بازگشت تا تمام دانش خود را در آشپزخانه کسب و کار خود به نمایش بگذارد . در آن شما نباید امتحان کنید، برای هر چیزی در جهان، نیگویری های اصلی آن، مانند ماهی مرکب با توتیای دریایی و ماهی خال مخالی در سرکه. اون افتضاح
و ریتم متوقف نمی شود، به همین دلیل است که ما در Barbate هستیم: برای یک میان وعده بزرگ، بارونتو، در کنار تفرجگاه، سرکش ترین پیشنهاد خوان ویو است. که رستوران قبلی خود را نیز متحول می کند، Viu Espacio Gastronómico، در یک پروژه آشپزخانه سطح بالا. و فقط دو دقیقه فاصله: دوباره دریا. آن اقیانوس اطلس ابدی که بهترین منظره را به ما می دهد تا از آنجا تا دفعه بعد خداحافظی کنیم.
زیرا قبلاً به شما گفته ایم نه تنها باربات روی ماهی تن زندگی می کند. هر چند هی، ما آن را تشخیص می دهیم: بدون او اینطور نخواهد بود.