نگاهی مستقیم به رزمندگان مرسی
1. برای خواندن روح دیگری، به چشمان آنها نگاه کنید
ایجاد اعتماد کلید اصلی است. اگر می خواهید با یک غریبه ارتباط برقرار کنید، بدون پلک به او نگاه کنید. به آنچه می توان در آنها خواند علاقه مند باشید. نحوه اتصال از طریق نگاه برای عکاس اهمیت اساسی دارد که می خواهد با یک غریبه در یک محیط خارجی و در یک کشور غریب تعامل داشته باشد . همان گونه که در زبان واژه ها علاوه بر معانی سخت گیرانه، بیانگر ارزش های فرهنگی هستند، ژست ها و نگاه ها نیز در فرهنگ های مختلف معانی متفاوتی دارند. برای ما گاهی نگاه مستقیم یک چالش است، یک تحریک. در هند نگاه "خوانده می شود" همه چیز است . در سریال های تلویزیونی، قهرمانان به چشمان یکدیگر خیره می شوند. در خیابان های بنارس نیز!
اتیوپی
2. لبخند: راه حل مشکلات
همه ما مهربانی را ترجیح می دهیم. لبخند، همراه با نگاه، سلاح قطعی را تشکیل میدهند: درها را وقتی بسته میشود باز میکند، اتاقهایی را در هتلهای کامل میگیرد، دوربینهایی را معرفی میکند که در آن ممنوع هستند. سوء تفاهم ها را برطرف کنید. مفاد را تغییر دهید. در بسیاری از فرهنگ ها، لحن جدی و عصبانی نشانه بی ادبی است که تمایل دارد کسانی را که از آن رنج می برند مسدود کند. در بسیاری از کشورهای آسیایی، به شما لبخند می زنند تا چیزی را از شما رد کنند. آنها قادر به انکار جدی نیستند. حقیقت این است که تمام حقیقت را بگویم، که با افزودن یک محرک اقتصادی کوچک به لبخند، لبخند معمولا 90 درصد مشکلات را حل می کند.
3. یک فنجان را به اشتراک بگذارید، یک چای بنوشید
به دنبال عناصر مشترک باشید . هیچ چیز مانند به اشتراک گذاشتن تجربیات برای دوست یابی و... فراتر رفتن از تفاوت های فرهنگی نیست. همانطور که لبخند زدن تقریباً جهانی است، به اشتراک گذاشتن غذا و نوشیدنی نیز جهانی است. در همه فرهنگها، دعوت به نوشیدن یک ژست از حسن خلق است. اگر مایل نیستید آن را به اشتراک بگذارید - که من کاملاً درک می کنم - حداقل نشان دهید که از آداب و رسوم آشپزی آن قدردانی می کنید. یک چای در شیرجه بنوشید، یک براندی در یک بار. هر چه کمتر دیده شدن یک خارجی یا گردشگر در آن مکان باشد، تأثیر بیشتری در بین مردم محلی ایجاد می کنید.
لبخند، روش خطاناپذیر
4. ** "GÜER AR U FROM" (از کجا هستید)**
وقتی مقداری گرمای انسانی کمک می کند. در هند یک عکاس انگلیسی را می شناختم که به شدت نگران امنیت خود بود. ما در یک نمایشگاه پر سر و صدا، در نزدیکی صحرای کوچ، در مرز منطقه راجستان، ملاقات کردیم. این مرد همیشه از یک لنز تله فوتو استفاده می کرد تا از بومی فاصله بگیرد. به سهم خودم، مثل همیشه، از فاصله کوتاه لذت بردم: زاویه باز، لنزی که نیاز به نزدیکی به عکس گرفته شده دارد.
مرد انگلیسی می خواست بداند آیا گرفتن عکس از نمای نزدیک مشکلی بوده است یا یک مشاجره. گاهی - با خنده جواب دادم - مجبور شدم یک "چطوری، اهل کجایی" تحمل کنم!
بیشتر اوقات مشکل در تصورات ما بیشتر از واقعیت است. ما از یک نگرش منفی شروع می کنیم و معتقدیم که دیگری علیه ما هشدار داده شده است. در هند، خارج از شهرها، معمول است که یک رهگذر به شما نزدیک شود و دستش را دراز کند. خارجی ها اغلب با ترس به عقب می پرند. ترفند این است که دست را بپذیرید و مستقیم به چشم ها نگاه کنید. را "چطور هستید" این راهی برای شروع مکالمه، ایجاد رابطه و ... برای یادگیری زبان انگلیسی است.
5. به گویش محلی سلام کنید. چند کلمه یاد بگیرید، درست لباس بپوشید
به فرهنگ نزدیکتر شوید . برداشت اول بسیار مهم است. معمولا با شروع می شود لباس -همه ما دیگران را بر اساس ظاهرشان طبقه بندی می کنیم- تا با ظاهر و در نهایت با کلمات ادامه دهیم. هیچ چیز بیشتر از دیدن یک خارجی که تلاش می کند به زبان محلی صحبت کند، همدردی ایجاد نمی کند . و اگر زبان یک لهجه است، از قبیله مرسی، در اتیوپی، و کمتر شناخته شده است... پیروزی مطمئن است!
راهبان غذای خود را شروع می کنند. یانگون برمه
6. جادو و سورپرایز: زبان جهانی
هرگز فرصت غافلگیری غریبه را از دست نده. چند سال پیش، در رانگون (یانگون، برمه) به ذهنم رسید که صبحگاهی به گروهی از معابد که از هتل قابل مشاهده بودند، فرار کنم. پنج صبح هنوز سحر نشده بود. دوربین در دست راست. در نور اول، خودم را در ورودی یک صومعه بودایی می بینم، و در کاملاً باز است، راهبه ای با جمجمه تراشیده به من نگاه می کند، لبخند می زند و با حرکت سرش مرا به داخل دعوت می کند. . در تاریکی او را از طریق راهروهای بی پایان دنبال می کنم، سرانجام به اتاقی می رسم که در آن می بینم، چمباتمه زده بالای یک پایه، که باید راهب اصلی صومعه بوده باشد. صبحانه که هنوز شروع نشده بود در یک سینی بزرگ در کف اتاق سرو شد.
به نظر می رسید که کشیش از حضور غیرمنتظره من چندان خوشحال نبود: چهره دوستان کمی، نگاه سانسور عصبانی به راهبه ای که مرا همراهی می کرد. سکوت ناخوشایند در حالی که چشم ها را قفل می کنیم. آنها به زبان من صحبت نمی کنند و من هم به زبان آنها صحبت نمی کنم. به راهب خیره می شوم، دوربین را به راهبه ای که سمت راستم بود می دهم و بدون اینکه چشمی از او بردارم به سمت او پیش می روم. همینطور که می کنم، آستین های پیراهنم را بالا می زنم. وقتی یک قدم دورتر میشوم، دست به جیبم میزنم تا سکهای بخرم و آن را نمایشی به نمایش بگذارم.
راهب به چهره خشمگین تعجب می افزاید . او منظور من را نمیفهمد و متقاعد شده است که گردشگر مزاحم، هوسباز و بیملاحظه در خانه خودش صدقهای -تقریباً توهینآمیز- به او میدهد. دستم را به سمت آسمان بلند می کنم تا چشم را به سکه بکشم و با لذت بردن از گیجی که این حرکت ایجاد می کند، آن را به سمت دهانم راهنمایی می کنم ... قورت دادنش! آنها شگفت زده به نظر می رسند. اجازه دادم چند ثانیه بگذرد در حالی که فک هایم را به طرز چشمگیری حرکت می دهم و به نشانه مشکل در جویدن آن.
مکثی دیگر در حالی که ژست قورت دادن را اغراق می کنم. از پیشاپیش دانستن پایان عمل لذت می برم: دستم را به بینی ام می کشم و فشار می دهم تا - ظاهرا - سکه ای را که قورت داده بودم از آن بیرون بیاورم. تعجب . چهره راهب دیگر خشم را نشان نمی دهد. با هر دو دست سرش را به شدت تکان می دهد و ... از خنده می ترکد که در کودکی به وجد آمده است!
از آن لحظه تحول رخ داد. من از یک غریبه بی دست و پا به دوستی تبدیل شدم که هدیه، شوخ طبعی و شگفتی آورد. رئیس تا ساعت بعد خود را منحصراً وقف من کرد و راهبان را در اتاقشان بیدار کرد و از آنها دعوت کرد که برای من ژست بگیرند.
برخی از کلمات محلی را یاد بگیرید، با واقعیت ارتباط برقرار کنید
* هری فیش، بنیانگذار Nomad Photographic Expeditions، علیرغم نامش اسپانیایی است، چند زبانی، در اصل یک وکیل تحصیل کرده و یک تاجر است، که سال ها بیش از آن چیزی که دوست دارد به خاطر بسپارد، عکاس بوده است. او سفرهای عکاسی به بیش از 30 کشور متخصص در آسیا و در میان سایر مقاصد، تایلند، کامبوج، لائوس، ویتنام، نپال و هند داشته است. در سال 2013 به عنوان فینالیست جوایز WorldPhoto سونی، در سال 2012 برنده عکس نشنال جئوگرافیک، انتخاب شده در سال 2010 توسط Photoespaña در بخش "کشفات" آن، در سال 2013 دو جایزه شایستگی هیئت داوران را در جایزه بزرگ بین المللی فرانسه دریافت کرد. کشف کردن. آثار او نیز در نامه عکاسی نامزد به عنوان بهترین وبلاگ سال 2011 توسط مجله معتبر زندگی.
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- چگونه سفر خود را به موضوعی پرطرفدار تبدیل کنیم
- آیا عکاسی در سفر بدون کلیشه امکان پذیر است؟
- 25 عکسی که هر توریستی باید بگیرد
- 10 عکس از تعطیلات شما که نمی خواهیم در اینستاگرام ببینیم
- سلبریتی هایی که در سفرهای خود از اینستاگرام بیشترین استفاده را می کنند
- 20 بهترین حساب سفر در اینستاگرام
- 20 ایده برای گرفتن بهترین سلفی تابستانی
- 10 مکان احمقانه برای گرفتن سلفی