هیرونیموس بوش «سهتاییهای واگن»
اگر بازدید کننده به کار بوش نزدیک شود که در کنار آن آویزان است باغ لذت ها در موزه پرادو، آن را کشف خواهید کرد روی گاری یونجه زن و شوهری نشسته اند. عود می نوازد. او لباس سفید پوشیده است. پاهایش روی لباس معشوقه اش باز شده است. آن دو به یک نت موسیقی نگاه می کنند. آنها احتمالاً آهنگی را می خوانند.
نگرش او غایب است. توجه نمی کنند دیو آبی با دم طاووس در حال نواختن فلوت و آنچه که نماد آن است غرور و نه فرشته ای که به سمتش می نگرد شکل مسیح که از ابر به بیرون نگاه می کند و نه به جغدی که نمایانگر نابینایی است، و نه به دهقانانی که پشت سرشان در آغوش می گیرند.
"همه گوشت یونجه است و همه جلال مانند گلهای صحرا"
آنها نیز از آن آگاه نیستند مرکز ترکیب را اشغال می کند. اگر بدانند تعجب خواهند کرد آنها مظهر گناه شهوت هستند. هیچ اثری از بوش وجود ندارد که به این کمبود اشاره نکرده باشد و بنابراین، تصادفی نیست که آنها کسانی هستند که با واگن یونجه سفر می کنند، که چیزی جز زندگی نیست
اشعیا نبی فرمود: "همه گوشت یونجه است و همه جلال مانند گلهای صحرا" یعنی زودگذر و مقدر پژمرده شدن. "دنیا مانند یک گاری یونجه است و هر کسی هر چه می تواند برمی دارد" یک ضرب المثل فلاندری می گوید.
درباریان جوان بی آنکه بدانند آواز می خوانند لذت الهام گرفته از موسیقی سکولار، وقف الوهیت نیست، این هم گناه است. زیر آنها جمعیت دهقانانی که می کوشند مشت های کاه را از ریشه بردارند . آنها استفاده می کنند ادوات کشاورزی و نردبان.
دعوا باعث شده است دعوا و دعوا حتی یک قتل آنها به این صحنه فکر می کنند فاسد مذهبی، مادران زناکار و دندانپزشک قاتل. امپراتور، پاپ و یک پادشاه صفوف را دنبال می کنند مانند یک راهپیمایی
آسمان در مقابل جهنم
اگر به این فکر کنیم صحنه معنا پیدا می کند سفر ارابه ای که توسط هیولاها و شیاطین کشیده شده است، بخشی از بهشت است و به جهنم منتهی می شود. این را سهگانهای که بخشی از آن است نشان میدهد. پدلار مورد تهدید دزدان و یک سگ خشن که هنگام بستن بال های قطعه ظاهر می شود خطرات جاده
بوش، تازیانه رذایل، من باور داشتم که جهنم از روی زمین شروع شد، و به همین دلیل آن را با موجوداتی که جوانه زد از یک تخیل قرون وسطایی و تبدیل به فانتزی او شد.
عاشقان آن را نادیده می گیرند گناه آنها قبلاً توسط آدم و حوا انجام شده بود، و اینکه آنها انعکاس آنها روی گاری یونجه هستند. این همان چیزی است که ال بوسکو به آن اشاره می کند و برای همین این نشان دهنده سقوط او و اخراج او به سمت راست او، بر سر سفره بهشت است.
حاضر است به شما نشان دهد در عدن قبلاً در جوانه گناه ساکن شده بود، این هنرمند آسمان را با حشرات پوشاند و به زمین افتاد یک جانور نگران کننده، بین ماهی و خزنده، روی چمن. بدون شک درخت برگی که پشت سر جوان می روید است درخت خیر و شر، که بوش خوبی ها را از آن حذف می کند.
پدلار
و آواز می خوانند چون از جای دیگری آمده اند و چه کسی به جهنم اهمیت می دهد؟ همانطور که دست نوشته ای که نقاش آنها را پیدا کرد نشان می دهد، این زوج در رمان روم د لا رز، یکی از پرخواننده ترین شعرهای قرن پانزدهم بازی کردند. باغ سرسبزی که در آن ملاقات کردند ارتباط چندانی با آن ماشین نداشت.
در آنجا ویلیام، اسمش این بود از دستورالعمل های عشق درباری پیروی کرد . او آموخت که هنر دوست داشتن از طریق احتیاط، صبر، فداکاری و سخاوت می گذرد. او برای رسیدن به گل رز از امید، اندیشه دلپذیر و کلمه شیرین کمک گرفت.
جای تعجب نیست که او وقت خود را صرف خوانندگی کرد. عجیب نیست که بوش، وقتی این صحنه را در کتابخانه کنت ناسائو پیدا کرد، شخصیت های او را به بالای واگن یونجه ببر، زیرا همه چیز در آن باغ از لذت زندگی صحبت می کرد.
دستنوشتهای که بوش از آن الهام گرفته شده است، متعلق به «Roman de la Rose»، اثر Guillaume de Lorris، 1490