Szentendre، جوهر بالکان فقط یک پرش از بوداپست
کلیساهایی با گنبدهای باریک، نماهای رنگارنگ پاستلی و هنر، آثار هنری فراوان. بله با این سه ویژگی Szentendre آن در یک نبود شهر کوچک مملو از جذابیت های تسخیر شده توسط گردشگری ، به این دلیل است که چیزی در معادله شکست می خورد.
و این است که، اگرچه شاید به این ترتیب، پیشینی، این منطقه مجارستانی با نامی غیرقابل تلفظ برای شما کمی به نظر می رسد، قبل از اینکه آن را به خود اضافه کنید، زمان زیادی می گذشت. لیست برای انجام کار تغییر مکان. به محض اینکه به یکی از عکس های او در راهنمای سفر نگاه می کردید، حتماً زیر پای او می افتادید.
نکته این است که یکی از دلایلی که آن را به مکان شلوغی تبدیل می کند، علاوه بر زیبایی شناخته شده اش، این است که رسیدن به این جواهر مجارستانی، در فاصله 20 کیلومتری بوداپست، شامل چیزی به سادگی است که یکی از آن ها را با هم می بینید. قطار HEV در ایستگاه Batthyány . پس از 30 دقیقه سفر، و پس از تحسین مناظر آن سوی پنجره از روی صندلی های سبک شوروی خود، به مقصد خود خواهید رسید. آسان است، درست است؟
با پاهایتان روی زمین
وقت راه رفتن است . و شما این کار را در مورد او انجام می دهید کف سنگفرش - چه می شود از یک شهر جذاب بدون سنگفرش هایش - مایل است به شما اجازه دهد در عطر و طعم آن، جوهر و البته تاریخچه آن غوطه ور شوید. بیایید از آنجا شروع کنیم.
Szentendre اول بود خانه سلت ها، پس از رومیان - که یک قلعه کامل ساخت - مجارها و همچنین عثمانی ها. پس از اخراج دومی ها از مجارستان، امواج بزرگی از مسیحیان ارتدوکس از صربستان در قرن هجدهم شروع به ورود به منطقه کردند و از درگیری های بالکان فرار کردند.
هابسبورگ ها با آزادی عمل مذهبی، دقیقاً این دومی بودند که به شهر چرخش قطعی دادند. و چگونه این کار را انجام دادند؟ ساخت کلیساهای زیبا - با گنبدهای زیباتر - توسط کاسکوپورو. معابدی برای ایمان مسیحی که گذر زمان به هدف بسیاری از مسافرانی تبدیل شده است که وقتی به آنها فکر می کنند با ذهن خود و برای لحظه ای بسیار دور از مجارستان به سفر می آیند.
خیابان های جادویی Szentendre
10 دقیقه پیاده روی کوتاه از ایستگاه قطار شما را مستقیماً به قلب Szentendre می رساند. به زودی آن چاپ های کارت پستال ظاهر می شوند. زیرا میدان ها و خیابان های آن فاقد جزئیات هستند: سقف های شیروانی و شیاردار، کرکره های چوبی، ساختمان های رنگارنگ... و هنر -آیا قبلا به شما گفته بودیم؟-، هنر زیادی!
هنری شکل گرفته از دستان و حساسیت هنرمندان محلی که سال ها پیش دسته دسته وارد این مکان جذاب شدند و بدون تردید در این مکان جذاب ساکن شدند. امروز این شهر به یک کل تبدیل شده است مستعمره ای که بیش از 150 هنرمند در آن زندگی می کنند . در هر قدم، در هر گوشه، حمله به گالری ها، مغازه ها، مغازه های عتیقه فروشی، مراکز سفالگری یا موزه های کوچک.
و برای اثبات آن، قلب szentendre بهترین گزینه است. چیزی که به محض اینکه قدم هایتان شما را به سمت آن می برد، کشف می کنید فو تر، میدان اصلی آن . فوراً آنجا هستید شاهد باشید که چگونه زندگی روزمره با آن عکاسان آماتور ادغام می شود که مراقب هر گوشه ای هستند . خانه های بورژوازی قرن 18 و 19 که فضا را پر کرده اند همان چیزی است که دارند: آنها وسوسه می کنند. در مرکز یک صلیب یادبود قرن هجدهم ساخته شده از آهن قرار دارد، در حالی که در جلوی آن یک کلیسا - بدیهی است - که جلب توجه می کند. در این مورد، که از بلاگووستنسکا ، سبک روکوکو.
کلیسای بلاگووستنسکا
اما قبلاً گفتیم، اینجا شهر هنر است. و به همین دلیل است که در کنار کلیسا، یک گالری وجود دارد: گالری Szentendre . این ساختمان عظیمی را اشغال می کند که زمانی بود خانه بازرگانی ، مجموعه ای از شش خانه مستقل اما از سال 1977 به عنوان یک مرکز متعلق به موزه فرنسی - که فضاهای هنری بیشتری در اطراف شهر پراکنده شده است - که در آن نمایشگاه های موقت برگزار می شود.
بیایید به پرس و جو ادامه دهیم
وقتی میدان را کاوش کردید، کاری که باید انجام دهید این است که خودتان را رها کنید. روی هر یک از خیابان های باریک آن که با زیباترین مهره های آویز تزئین شده است شرط بندی کنید که به وضوح تحت تأثیر مد محله های هیپستر در شهرهای بزرگ ، آوانگارد را با چترهای رنگی، میخک ها و فانوس ها در هر گوشه ای پیوند می داد.
آنها کسانی هستند که به عنوان یک راهنما عمل می کنند، در حالی که ویترین مغازه های آنها شما را مجبور می کند دائماً توقف های فنی داشته باشید - هرگز نمی دانید سوغاتی عالی کجا می تواند باشد. در امتداد عابر پیاده Dumtsa Jenö مکان هایی مانند Ven Kécske Árt Galéria وجود دارد. - "گالری بزهای قدیمی" - که کارت پستال هایش در ورودی نمایش داده شده است که قبلاً هشدار می دهد که آنها شخصیت خود را در آنجا دارند. تمامی آثار به صورت سرامیک و بشقاب توسط سه هنرمند بومی ساخته شده است که چند سال پیش در این پروژه مشترک به هم پیوستند.
در همان خیابان، کافه ها و رستوران ها آنها ارتش میزها و صندلی های کوچک خود را روی میزها به نمایش می گذارند، جایی که توقف برای نوشیدن یک قهوه به ایده ای خوشایند تبدیل می شود. رشتههایی از فلفل قرمز که با آن پاپریکا محبوب درست میشود، از پنجرهها و قفسههای مغازههایی آویزان میشوند که در آن محصول محلی برنده است. یک چرخ سنجاق رنگارنگ به سرعت در باغ یک خانه کوچک می چرخد. در یک خیابان فرعی، هنر دوباره ظاهر می شود: یک نقاشی دیواری برجسته روی نما تصویر لایوس وایدا را نشان می دهد ، هنرمند مشهور مجارستانی اوایل قرن بیستم که بیشتر عمر خود را در اینجا گذراند. در به هر حال، خیابان پیتر پال، فضایی چند رشته ای که به عنوان آتلیه هنرمندان نیز کار می کند، نام او را یدک می کشد..
گلدوزی و توری، قطعات کار شده با چوب و حتی مهره های کریسمس - یک فروشگاه-موزه کامل به آن اختصاص داده شده است- نماها و قفسه های فروشگاه ها را تزئین می کنند. خیابان بوگدانی ، که به عنوان ستون فقرات عمل می کند. فقط باید از کوچه های متناوب آن عبور کنید تا با گالری های بیشتری روبرو شوید. با هنر بیشتر گالری, گالری Erdesz, گالری طراحی پالمتا —فروشگاه انواع اشیاء با طراحی معاصر— یا مجموعه سرامیک Margit Kovács اختصاص داده شده به هنرمندی که احتمالاً شناخته شده ترین هنرمند شهر بود، تنها برخی از آنها هستند. آیا برای گزینه ها است؟
فراتر از هنر
اما البته، الهامات زیادی باید از جایی به این هنرمندان بیاید. و شما آن را با نزدیک شدن به کرانه رودخانه، پنهان اما در فاصله دو دقیقه پیاده روی از رودخانه کشف خواهید کرد. مرکز szentendre . در پشت آن خانه های زیبا با دروازه های قدیمی، باغ های کوچک و کاشی های قهوه ای، جریان دانوب شگفت زده می شود: دقیقاً اینجاست که پیچ و خم شروع می شود که تا رسیدن به بوداپست می پیچد و می چرخد.
این همه پر از هنر، هنرمندان و گالری است
پیاده روی در امتداد ساحل رودخانه و ورود به یکی دیگر از کلیساهای نمادین آن گزینه خوبی است. در کنار میدان اصلی و نیمه پنهان در یک حیاط، نمای بورگوندی کلیسای جامع بلگراد، ساخته شده در سال 1764 و مقر اسقف ارتدوکس صربستان در مجارستان. بازدید الزامی است.
با این حال، جایگزین دیگر، تغییر مسیر و صعود به ارتفاعات است. کوچه هایی با ابعاد آنقدر باریک که تبدیل به پله های مضحک و بی پایان می شوند آنها شما را به بالای Szentendre می برند ، جایی که منظره پشت بامها با دودکشهای روشنشان - آه، آن بو - و برجهای ناقوس کلیساهایشان، یکی دیگر از آن عکسها را به یادتان میآورد. گذرگاههای کوچکی که با سنگ پوشانده شدهاند، برخی از دیدگاهها را در تلاشی بیوقفه برای جذابترین گوشهها به یکدیگر متصل میکنند.
در یک حیاط کوچک بین خانهها جای خود را پیدا میکنید: یک تجارت کوچک که در آن، از پنجره، آنها لانگوهای خوشمزه ای تهیه می کنند، نوعی نان سرخ شده سنتی مجارستانی که با هر چیزی که دوست دارید، از پنیر گرفته تا پودر قند سرو می شود. . گناه کوچکی که با آن پیاده روی را جبران کنیم.
محیط باشکوه Szentendre
برای استراحت از فرار قبل از بازگشت به بوداپست، آخرین توقف چطور؟ کافه Dorothea یکی از آن مشاغل کوچک اما دنج است، رنگارنگ اما شیک، که در آن هنگام پخش موسیقی جاز در پسزمینه، چیزی گرم بنوشید . تراس طبقاتی برای روزهایی با هوای خوب ایدهآل است، اما وقتی Szentendre پوشیده از برف میشود – که میشود، و آنطور که میتوانست پر از زیبایی است – فضای داخلی آن پناهگاهی ایدهآل برای پناه گرفتن است.
کشف این چه لذت شیرینی است شهرهای کارت پستال.