لایپزیگ، قلمرو گافاپاستا
1 و 2. در انتها ارائه دهید
اجازه دهید صادقانه باشد. در لایپزیگ، به طور متوسط، شما خوب غذا نمی خورید. یا حداقل یک اسپانیایی 1.70 متری و 13 درصد چربی بدنش خوب غذا نمی خورد. به همین دلیل، بهتر است به دنبال مکان هایی بگردید که بتوانید از فضای متفاوتی لذت ببرید و به این ترتیب، حداقل یک حکایت خوب را به خانه ببرید. این دو توصیه نیز دو افراط جغرافیایی هستند.
اولین مورد است اورباخز-کلر , یکی از قدیمی ترین میخانه های شناخته شده در اروپا . همه چیز از آنجا شروع شد که یک پزشک و دکتر از دانشگاه معروف خود به نام هاینریش استرومر از Auerbach یک بار برای دانشجویان باز کرد. این واقعیت که یک معلم تصمیم می گیرد مکانی برای مستی دانش آموزان خود ایجاد کند ممکن است نتیجه معکوس به نظر برسد، اما هاینریش عزیز ما متقاعد شده بود که شراب یک پیشگیری کننده فوق العاده در برابر بیماری های مختلف است.
Auerbachs Keller، دوران باستان به یک میخانه تبدیل شده است
گوته این مکان را به شدت محبوب کرد ، طرفدار شماره یک عیاشی آخر شب در اینجا. در واقع، در او شکوه نویسنده مشهور آلمانی اولین ایستگاه از سفرهای مختلفی را که مفیستوفل در آن فاوست را هدایت می کرد، در اینجا قرار داد. مجسمه ای شگفت انگیز از هر دو در ورودی پذیرای هر مشتری است، واقع در پاساژ مدلر . در کنار آن پله هایی است که به زیرزمین منتهی می شود که این مکان ویژه در آن قرار دارد منتظر 100,000,000 امین غذاخوری تاریخ خود است.
مجسمه گوته در ورودی پاساژ Mädler
اگر آبجوسازی قدیمی زیر سطح خیابان باشد، 4 رستوران در **برج پانوراما** تقریباً 140 متر ارتفاع . تقریبا هیچی. در قلب شهر قرار گرفتن و بالکن بودن برای تماشای شهر و دیدن مناظر معروف آگوستوسپلاتز . البته تا زمانی که به آب و هوا احترام می گذارید، در این عرض های جغرافیایی چیزی معجزه آسا است.
نمای لایپزیگ از برج پانوراما
3 و 4. آن سهولت وصف ناپذیر برای هنر
اگر چیزی در لایپزیگ در برابر جنگها، اشغالها و شستشوی مغزی مقاومت میکرد، چنین بود هنر . آکادمی او یکی از مشهورترین آکادمی های جهان بوده، بوده و هست و در سال های اخیر این شهر اصرار داشته که به زرق و برق آن آلوده شود. بنابراین در سال 2004 با هیاهو و هیاهو افتتاح شد ساختمان جدید موزه هنرهای زیبا ، معروف به MDBK ، یک منشور شیشه ای بزرگ که بهترین هنرهای معاصر بین المللی را در خود جای داده است.
موزه جدید هنرهای زیبا
اما گویی این کافی نبود، هزاره جدید نیز استفاده مجدد جدیدی از مناطق صنعتی نزدیک به شهر را به همراه داشت. بدین ترتیب بوجود آمد اسپینری ، او او کارخانه ریسندگی قدیمی که امروزه فضایی برای هنر، نمایشگاه و زندگی علمی است. یک کارخانه واقعی که در آن هنر تولید می شود: از سه پایه هنرمندان گرفته تا گالری هایی که در آن به نمایش می گذارند.
کارخانه ریسندگی قدیمی که اکنون به یک مرکز فرهنگی تبدیل شده است
قبل از نخ، امروز فرهنگ
5. نقاشی های دیواری
صرفه جویی در مسافت، لایپزیگ کمی برلین دارد . درست در این شهر بود که اعتراضات مردمی علیه رژیم جمهوری دموکراتیک آلمان آغاز شد. تظاهرات بدون تشکیلات پشت سر آنها، فوراً از سوی شهروندان متولد شد و الهام بخش سقوط دیوار برلین یک ماه بعد بود. لایپزیگ پر از نمادهایی است که جنگ جهانی دوم و دوران کمونیستی و قیامهای مردمی را به یاد میآورند، اما برجستهترین آنها نقاشی های دیواری غول پیکر که تمام ساختمان ها را به یاد این اعمال اشغال می کنند.
تقریبا مثل برلین
6،7 و 8 پایتخت موسیقی
جدا کردن لایپزیگ از موسیقی کلاسیک غیرممکن است، زیرا برخی از همسایگان برجسته مانند آن هستند باخ، مندلسون یا واگنر. به دور از رها کردن یک سمفونی کامل از دلایل و نکات جغرافیایی برای اسطورهها، باید سه مکان خاص را برجسته کرد. اول از همه، کلیسای سانتو توماس ، دفتر مرکزی یکی از شناخته شده ترین گروه های کر کودکان روی کره زمین. گروه کر به رهبری خود باخ ، که بقایای فانی آن در داخل آرام می گیرد.
را گواندهاوس هر چیزی را که می توان از یک سالن کنسرت بخواهد دارد: آکوستیک رشک برانگیز (گفته شد بهترین در جهان است) و ارکستری صد ساله که می داند چگونه هر سال خود را بهبود بخشد. حیف که طراحی آیندهنگر کنونی خطوط آن نه آیندهنگر است و نه تاریخی.
در طرف دیگر آگوستوسپلاتز، معبد موسیقی دیگری، معبد ** خانه اپرا ** قرار دارد. همان اجزای ارکستر، اما همان درام. تاریخچه زیاد، مکان های مختلف و فضای داخلی شگفت انگیز با تقریبا 1500 صندلی. با این حال، از بیرون به نظر می رسد چیزی بیش از یک ساختمان نئوکلاسیک بدون هیچ لطفی نیست. چندمین بار اشتباه جمهوری دموکراتیک آلمان.
خانه اپرای لایپزیگ و برج پانوراما
9. کلیسایی که یک کلیسا نیست
بدون حرکت از آگوستوسپلاتز، سومین ساختمان شگفتانگیز در این میدان بزرگ شبیه نسخه مدرن یک کلیسا است. در واقع، حتی یک نام برای آن دارد: Paulinerkirche . اما اگر از درهای آن عبور کنید، آنچه می یابید مقر دانشگاه این شهر است. هر چیزی یه توضیحی داره در دهه 70، دولت محلی تصمیم گرفت یکی از زیباترین کلیساهای شهر را برای توسعه ساختمان های دانشگاه تخریب کند. هنگامی که دموکراسی و سلامت عقل بازگشت، تصمیم گرفته شد که ساختمان مذکور این معبد مانند معبد قدیمی ساخته خواهد شد تا فرهنگ آلمانی را اثبات کند . در واقع در چیدمان جدید مکان، فضایی برای نماز در نظر گرفته شده است، بله، بدون تمایز مذهبی و اعتقادی.
کلیسا نیست. اگرچه بود
10،11 و 12 میلان نیست، اما تقریبا...
یک مشکل: اینجا خیلی باران می بارد و می خواهیم بخریم. یک راه حل: ایجاد گذرگاه های بزرگی که شبیه گالری های میلانی است با انواع مغازه ها، اگرچه همه آنها طعمی قدیمی دارند. به یاد ماندنی ترین و دیدنی ترین؟ نکته 3: Mädler، Königshaus و Messehof ; همه آنها با فروشگاه های بزرگ عجیب و غریب هستند، نه چندان جهانی و بسیار کنجکاو.
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- هنر قرن بیست و یکم در لایپزیگ پخته می شود
- همه مقالات خاویر زوری دل آمو
فضای داخلی گالری Mädler