آنها اینگونه آنها را در یکی از پیشرفت های دیزنی، بلوط طلایی، خرج می کنند
موضوع می تواند از این هم فراتر رود: شاید شما هم می خواستید لباس های فیلم، باربی های مضمون، VHS، کتاب های صوتی، کانال دیزنی و حتی زبان ها را با Magic English یاد بگیرید. منظورم این است که تقصیر ما نیست که دوران کودکی ما (و بنابراین تخیلی ما) است به ناچار به غول سرگرمی مرتبط است: صبحهای زیادی وجود داشته که علاءالدین را در جریان قرار دادهاند، در حالی که ما منتظر بودهایم تا پدر و مادرمان در روزهای شنبه بیدار شوند، و این نشان میدهد.
رویای ما؟ بدیهی است که به دیزنی لند بروید. به لطف تبلیغاتی که در ویدیوها ظاهر شد، والدین ما این وظیفه را به عهده گرفتند که به ما یاد دهند که فلوریدا حتی قبل از آن خیلی دور بود. ما نام پایتخت اسپانیا را می دانستیم، اما با پاریس امید خود را از دست ندادیم. مخصوصاً که گاهی یک نفر با پنجه های میکی پر شده به حیاط مدرسه می آمد و ما می دانستیم که آن لعنتی در حسرت کودکی چندین نسل زندگی می کرد (یا حداقل ما آن را شهود کردیم).
آنهایی از ما که بدون رفتن بزرگ شدیم، میخواستیم سالها بعد جبران کنیم، مثل پیتر پن، فرض کنید... در بیست سالگی. یا در سی سالگی یا... به هر حال، این چیز در مورد خارهای گیر کرده همان چیزی است که دارد، نمی توان قضاوت کرد و دقیقاً به خاطر این همه غوغای نوستالژیک-ماتریالیستی است که شک و شبهه ایجاد می شود: آیا باید کسانی را که در یکی از دو محله ای که دیزنی در دنیا دارد، قضاوت کنیم؟ فقط ما که طرفداران بزرگ ترین مجموعه کودکان جهان را فریاد می زدیم؟ آیا این حسادت نیست که ما را به افرادی مشکوک می کند که میلیون ها دلار برای زندگی در آنها می پردازند؟ حومه شهر به اندازه یک مجموعه عالی است از نمایش ترومن؟ در مورد آن فکر کنید، ساکنان آن آرزویی را که خود شما برای مدت طولانی داشتید برآورده می کنند: زندگی (خوردن، رفتن به کار، خواب) در داخل دیزنی.
آه، رویای کودکی... و نه خیلی کودکی!
موضوع از به سبک زندگی دیزنی وارد آشپزخانه شوید خیلی وقت پیش شروع به شکل گیری کرد. به طور خاص، در دهه شصت، چند سال قبل از مرگ والت پیر خوب. او، همیشه رویایی است ، شهر عالی را ابداع کرد، چیزی که می تواند اشتباهاتی را که حال یا به عبارت دیگر واقعیت ایجاد می کرد، جبران کند: بی نظمی، کثیفی، عجله مداوم، نرخ جرم و جنایت در حال افزایش... این چیزی شبیه به زندگی آرام و منظمی که او در مجتمع افسانه ای خود زندگی می کرد، و نه به دنیایی که می خواست به نوه هایش بسپارد، بنابراین تصمیم گرفت شروع کند EPCOT: جامعه نمونه آزمایشی فردا.
در این جامعه (چون او نمی خواست یک مکان برای خواب ایجاد کند، بلکه یک روش کامل زندگی ایجاد می کرد) آنها این کار را انجام می دادند. بزرگترین مدرنیزاسیون شهری آن زمان . والت، همیشه راه آمریکایی زندگی، بنابراین ارائه یک شهر واقعی که در آن شرکت ها می توانند پیشرفت خود را آزمایش کنند ، که با آن قصد داشت آنها را تشویق کند تا ایده های جدیدی برای بهبود زندگی روزمره ساکنان خود ارائه دهند.
برنامه گنجانده شده است طرح دایره، که در مرکز خود شامل مناطقی با مغازه ها و رستوران های موضوعی مانند مناطق مختلف فرهنگی جهان علاوه بر یک هتل با یک برج بزرگ که بلندترین ساختمان شهر خواهد بود. علاوه بر این، یک کمربند سبز (در نزدیکی آن خانه ها پیدا می شود)، یک پارک صنعتی برای توسعه پیشرفت های منطقه و سیستم حمل و نقل مونوریل نوآورانه، که قبلاً در سال 1959 در پارک معرفی شده بود و مانند قطارهای معمولی کار می کند که شما را از یک مکان به مکان دیگر در فرودگاه های بزرگ می برند. هرگز از کار نمی ایستد و کل شهر را به هم متصل می کرد و اجتناب از استفاده همسایگان از ماشین در واقع، تعداد معدودی که از آن استفاده میکردند این کار را در زیر زمین انجام میدادند، زیرا کل قسمت بالایی برای عابران پیاده بود. همانطور که در خود دنیای دیزنی اتفاق افتاد. اگر 25 دقیقه وقت دارید، خود والت در این ویدیو به شما توضیح می دهد.
یکی از نمونه های اولیه EPCOT
البته، همه باید کار می کردند (چه در پارک و چه در امکانات شهر که در میان آنها حتی یک فرودگاه نیز در نظر گرفته شده بود) . بازنشستگان و بیکاران پذیرش نشدند و هیچ کس نمی توانست خانه ها را بخرد، زیرا والت این حق را برای خود محفوظ میدارد که آنها را مطابق با پیشرفتهایی که میخواست تغییر دهد.
با این حال، این ایده های بسیار نوآورانه، آنها هرگز نور را ندیدند درست همانطور که نظریه پرداز آنها در مورد آنها فکر می کرد (زیرا او مدت کوتاهی پس از بیان جزئیات آنها درگذشت)، اما آنها به پروژه های فعلی تبدیل شدند. بنابراین، ** EPCOT با آن نام **، فقط بدون بخش مسکن به وجود خود ادامه می دهد. اکنون یک است شهربازی با نوعی نمایشگاه جهانی تلاقی می کند ، و به "the جشن موفقیت انسان چه از طریق نوآوری های تکنولوژیکی و چه از طریق فرهنگ بین المللی.» به همین دلیل، از زمانی که درهای خود را در سال 1982 باز کرد، این فضا حفظ شده است. یا مناطق فرهنگی متمایز از مبدأ آنها ، و همچنین تمایل آن به مدرنیته، در نتیجه موفق به تبدیل شدن ششمین پارک موضوعی پربازدید جهان و سومین در آمریکای شمالی.
این EPCOT امروز است
با این حال، همانطور که می توانید تصور کنید، این ایده گم نشد. ** در دیزنی آنها به مفاهیم بازیافت علاقه زیادی دارند و در سال 1994 به جشن **، نوعی شهر معمولی نیوانگلند، جان بخشیدند. چیزی که است نه در نیوانگلند -بلکه در فلوریدا- است و نه یک شهر، زیرا دارای مقوله شهرنشینی است و بنابراین حق انتخاب شهردار خود یا برگزاری هر نوع انتخابات را ندارد. اما برای ساکنان این شهر آرام، زمانی به عنوان " سرنوشتی که روحت در جستجوی آن بوده است" ، این کمترین است.
آنها خود را به لطف نوعی گشت زنی مدیریت می کنند (قبل از دیزنی، از سال 2004 از یک شرکت جدید که همه چیز را همانطور که خودشان انجام می دهند حفظ می کند). اینها تمیزی و کمال محصور را تضمین می کنند، تا جایی که برخی از بوته های بی جا یا دیوار کثیف باعث مداخلات رسمی می شود : همه چیز باید همیشه مثل یک شهربازی عالی باشد.
بنابراین ظاهر، دقیقا همینطور می ماند که وقتی جشن ایجاد شد، با این تفاوت که اکنون فروشگاه های بیشتری در داخل وجود دارد. در ابتدا حتی این و تصاویر شرکتی مربوطه توسط دیزنی طراحی شده است ; اکنون آنها فقط باید تصویری را حفظ کنند که با فضای "آشنایی گرم" بقیه محیط مطابقت داشته باشد، احساسی که با استفاده از زیبایی شناسی سنتی تقریباً دهه پنجاه ایجاد شده است که از علائم روی مسیرهای پارک ها منعکس شده است. حتی روی درپوش های منهول
این همان چیزی است که جشن همیشه به نظر می رسد و هنوز هم به نظر می رسد.
هیچ چیز، مطلقاً هیچ چیز، به شانس رها نشده است: خانه ها، با سبک های مختلف زیبا (ویکتوریایی، استعماری...) در "ویلاها" سازماندهی شده اند و کاملاً در اطراف یک مرکز فشرده، پر از ساختمان هایی که توسط برخی از مهم ترین معماران جهان طراحی شده اند ; ایده در دسترس قرار دادن همه چیز برای بردن ماشین تا حد امکان حفظ شد. مدارس خوبی وجود دارد بسیاری از فضاهای عمومی، مناطق سبز بزرگ ... اما این بهترین نیست.
شگفت انگیزترین چیز این است که آن را واقعاً دیزنی می کند . به عنوان مثال، در پاییز، برای دادن آن احساس گرمای خانه، سیستمی وجود دارد که باعث می شود به نظر می رسد برگها از درختان می ریزند (اگر آنها اجازه دهند طبیعت مسیر خود را طی کند، رنگ قهوه ای کوچکی را در فلوریدا خواهند دید). در زمستان، به دنبال همین رشته فکر، هر شب "برف" می بارد. و در کریسمس، بلندگوهای مخفی سرودهای کریسمس را توسط بینگ کراسبی 24/7 پخش می کنند. . جادویی نیست؟
البته برای خیلی ها این نمایش از چمنزارهای بینقص و غوغاهای دائمی کمی ترسناک است ، زمانی که از آن قدردانی می شود بیشتر می شود محل پیش ساخته -و قیمت های آن- از چند فرهنگی بودن جامعه برای مثال جلوگیری کرده است (40% کمتر از منطقه است). در نهایت، والت، حتی از آن سوی قبر، با آن کنار آمد، و حتی بدون اینکه کاری را به همه ساکنانش تحمیل کند، توانسته است از گتوها دوری کند. در واقع، مکان آنقدر آرام است که تنها **یک قتل شناخته شده در کل تاریخ شهر وجود دارد.**
معجزه، در فلوریدا برف می بارد!
اما اکنون جشن را پشت سر می گذاریم، که در هشت کیلومتری دیزنی ورلد قرار دارد، تا در **جدیدترین پروژه املاک دیزنی، با نام بلوط طلایی ** (بر اساس نام مزرعه ای که والت در همان زمین ها داشت) توقف کنیم. از این می توانید مستقیماً با پای پیاده به پارک بروید و با حفظ احساس جامعه جشن و هدف قرار دادن خانواده ها، حال و هوای او بسیار، بسیار مجلل تر است. بیا، ارزان ترین خانه ای که می توان اینجا خرید به ارزش دو میلیون دلار (و نه، چیزی قابل اجاره نیست).
باز هم، مکان در "ویلا" سازماندهی شده است، و شما می توانید یکی را انتخاب کنید ساخت و سازهای مجلل به سبک توسکانی، "احیای اسپانیایی"، ونیزی ، ایتالیایی، هلندی استعماری و جزیره نشین استعماری. در داخل می توانید برخی اصلاحات (مانند انتخاب گوش های میکی را در اطراف خانه پنهان کنید فرض کنید، روی مبلمان یا کاغذ دیواری، مانند در Finding Wally-)، اما در خارج باید مطابق با کتاب سبک طراحی شوند. و البته، بدون عیب
به طور جدی، چند نفر می توانند آنجا زندگی کنند؟
از دیگر ویژگی های این شهرنشینی - که قصد دارد احساس را حفظ کند "مرکز تفریحی که در آن خانواده در تاریخ های خاص جمع می شوند" ، اما در آن بسیاری از مردم در تمام طول سال زندگی می کنند - یک بار دیگر است شیوع عابران پیاده و سرعت کم (حداکثر 25 کیلومتر در ساعت) . حمل و نقل با گاری گلف مجاز است، که احتمالاً تمرین شده ترین ورزش در منطقه است. البته، ساکنان باشگاه خصوصی خود را دارند - که منحصر به فردترین بازیگران دنیای دیزنی در آن کار می کنند - دربانی که حتی برای تعطیلات به آنها در تزئینات دیزنی کمک می کند و مزایا در چهار فصل لوکس که به تازگی در منطقه افتتاح شده است (استفاده از آبگرم، استفاده ممتاز از اتاق های آن برای جشن تولد و مواردی از این دست...)
من مطمئن هستم که شما مجوزهای سالانه پارک را بدیهی دانستید (مخصوصاً با توجه به آن فقط در تعمیر و نگهداری، هر خانه باید 25000 دلار در سال کمک کند ) اما زمانی که وارد این دنیای توهم می شوند، برای جلوگیری از صف، راهنماهای خصوصی و حمل و نقل، مجوزهای VIP نیز دارند. جشن عروسی یا تولد در کنار قصر سیندرلا... لیست امتیازات تقریباً بی پایان است، اما اسراف بیشتر است. و دقیقاً در این است که این کودکان گمشده -و به طرز وحشتناکی ثروتمند- روح والت را دست نخورده نگه دارید، در حالی که ما به پوشیدن ادامه می دهیم وقتی وارد یک فروشگاه دیزنی می شویم، نسبتاً عصبی هستیم . برای نوستالژی، بله، اما بالاتر از همه، برای قیمت ها
از دو میلیون دلار شروع می شود؟ من برش میدارم!
*شما همچنین ممکن است دوست داشته باشید ...
- چگونه از دیزنی لند پاریس جان سالم به در ببریم (و حتی از آن لذت ببریم) - مکان های دیزنی: مناظر افسانه ای - مکان هایی که باید قبل از اینکه کودک نباشی از آن دیدن کنی - بهترین پارک های موضوعی در جهان - این یک تجمل واقعی است: هشت تجربه ای که باید زندگی کنی - بیشترین سفرهای گران دنیا - گران ترین هتل های جهان - همه مقالات مارتا سادر