آن لحظه ای که متوجه می شوید بدون گوگل مپ هیچکس نیستید
ما، که گاهی اوقات نمی دانیم چگونه به خانه خودمان برسیم اگرچه دو خیابان با هم فاصله داریم، ما خیلی سخت تمرکز می کنیم وقتی به ما راهنمایی میدهند و با این حال از مغز ما میلغزند - انگار نورون های ما ضد آب بودند به این نوع اطلاعات ما به شدت به انتخاب طبیعی شک داریم . اگر داروین درست می گفت، واضح است که ما هرگز به دنیا نمی آمدیم یا این که در قرون وسطی وجود داشته است نقشه های گوگل ?
برای ببینید آیا مورد ما یک مورد ناامید کننده است (باشه، آن را در "مال من" می گذارم، مطمئن باشید که در این نوشته وجود دارد افرادی که می توانند انگشت شست خود را بمکند ، با پرتاب آن به باد و فریاد زدن "این طرف!") تصمیم گرفتیم با چند متخصص صحبت کنیم. برای شروع، ما مشورت کرده ایم کارین سیدنی چلو گالوز و مارگاریتا گومز مارکز ، استادان دکترای گروه روانشناسی دانشکده علوم زیستی و بهداشتی دانشگاه اروپا. آنها روشن کرده اند که وقتی از جهت گیری صحبت می کنیم از چه چیزی صحبت می کنیم.
مسیر خود را مانند فرودو روشن کنید: #اهداف زندگی
"این است توانایی ما برای قرار گرفتن در فضا تا بدانیم به کجا می رویم از مکان فعلی ما شروع می شود ، حتی در موقعیت هایی که خودمان را پیدا می کنیم در محیط هایی که برای ما کاملاً ناآشنا هستند . جهت گیری به ما امکان می دهد خود را در فضا قرار دهیم، مکان ها را پیدا کنیم، تفسیر نقشه ها یا کارهایی را انجام دهید که مستلزم درک مفاهیم بعد و جهت است.»
و حالا سوال طلایی: چرا برخی افراد نسبت به دیگران جهت گیری بهتری دارند؟ "تحقیقات نشان می دهد بخشی از ظرفیت جهت گیری ما ذاتی است و بخشی دیگر آموخته شده است . در رابطه با مؤلفه ذاتی، بخش هایی از «نقشه های ذهنی» ما وجود دارد که مستقل از تجربه فضایی ما توسعه می یابند. در رابطه با مؤلفه آموخته شده، n هماهنگی حرکتی ما و توسعه کافی جانبی به طور مثبت بر جهت گیری فضایی تأثیر می گذارد.
خوب، پس فعلا همه چیز از دست نمی رود... امیدی برای امثال من وجود دارد! یا نه؟ بیایید ببینیم: "متغیرهای شخصی وجود دارد که به حساب می آیند: سن و جنس افراد. جهت گیری فضایی در دوران کودکی به دست آمده است (به خصوص از هفت تا ده سالگی) و با افزایش سن بدتر می شود رابطه جنسی نیز نقش مهمی دارد: دیده شده است که مردان توانایی بهتری نشان می دهند نسبت به زنان در وظایفی که هم در محیط های مجازی و هم در محیط های واقعی انجام می شود. این را می توان با توضیح داد نظریه های تکاملی (مرد شکارچی بود و مجبور بود در فضا حرکت کند و زنان روال بی تحرکی بیشتری داشتند و جهت گیری به طبقه بندی دانه ها و ادویه جات ترشی جات) ".
قهرمان «وحشی» میراث انسانشناسی خود را میگذراند و راه میرود
از همان ابتدا، به نظر می رسد که من تقریباً همه چیز را علیه خود دارم، اما ** آلفونسو باراگان، تکنسین مسیرهای پیاده روی دارای گواهینامه فدراسیون کوهستان و کوهنوردی اسپانیا (FEDME) از سال 2001، معلم در همان ترکیب و بدون هیچ چیز. کمتر از 26 سال سابقه در مناطقی که به اندازه یک فیلم اکشن صدا دارند پیاده روی، کوهنوردی، کوهنوردی کلاسیک، کوهنوردی، اسکی، دوچرخه سواری کوهستان و یخ نوردی ، به من اطمینان می دهد: "پس از بیش از دو دهه تجربه بیرون رفتن در کوه با همه نوع مردم، مطمئنم کسی که آماده میکند بهتر جهتگیری میکند و به جهت گیری اهمیت می دهد. تکنیک هایی وجود دارد، می توان آنها را یاد گرفت و کار می کند ".
انگار این کافی نبود، ماجراجوی پشت 17 قله، 17 شکاف، پروژه ای که شامل «از بلندترین قلهها بالا بروید و از عمیقترین شکافها فرود بیایید از هر جامعه" (و در این وبلاگ بسیار کامل در مورد آن بگویید)، همچنین به من تأکید می کند که اگر کسی بخواهد یاد بگیرد، هرگز دیر نیست. مسافر بودن کار را برای من آسان تر می کند !: "عادت به مسافرت باعث می شود جهت گیری بهتری داشته باشید. شخصی که مسافرت می کند - صرف نظر از اینکه مرد باشد یا زن-، منطقه آسایش خود را ترک می کند، که با طبیعت در تماس باشید ، برای کاوش و غیره، مطمئنا نسبت به فردی که به یک روال عادت دارد جهت گیری بهتری دارد و اینکه منطقه امن خود را ترک نکند».
خوب، پس من یک سوال دارم: حالا که ما در محیط های بسیار کنترل شده زندگی می کنیم و بدیهی است که برای یافتن غذا نیازی به شکار نداریم، درست است؟ ما نسبت به عصر حجر بدتر جهت گیری می کنیم؟ سیدنی و گومز به من می گویند: «پاسخ به این سؤال دشوار است، زیرا بستگی به نوع جامعه و نوع وظایفی دارد که اعضای آن باید انجام دهند. " تفاوت در جهت یابی فضایی مردان و زنان آنها از نوع وظایفی که در پلیستوسن انجام می دادند (شکار در مقابل جمع آوری) ناشی می شوند. از سوی دیگر، در عصر حجر، جوامع کوچ نشین و ناچار بودند به طور مداوم در محیط های جدید پیمایش کنید . امروز، ما تمایل داریم در محیط های کم تحرک بیشتری زندگی کنیم و این واقعیت که همیشه در زمینه های یکسان حرکت می کند ما را محدود می کند از این نظر، اگرچه حافظه فضایی ما را بهبود بخشیده است».
این افراد جنگل را بهتر از شما در اتاق نشیمن خود می شناسند
پزشکان همچنین به من پیشنهاد میکنند که روی گرایش «از فعالیت های حافظه فضایی - مانند این - و چرخش ذهنی چهره های پیچیده - مانند اینها - "، بدون اینکه فراموش کنیم که " تمرینات بدنی نیز به نفع جهت گیری فضایی است ، زیرا به ما کمک می کند تا طرح بدن خود را درونی کنیم و به توسعه بهتر جانبی دست پیدا کنیم. انجام دادن فعالیت در محیط های باز همچنین به بهبود جهت گیری کمک می کند، زیرا ما را در معرض تلاش مداوم قرار می دهد مکان در فضا ".
باراگان چیزهای زیادی در این مورد می داند و از ما می خواهد که اگر می خواهیم موضوع را جدی بگیریم، دوره های خاص کوهنوردی مانند مواردی که تیم او در انجمن گردشگران مالاگا تدریس می کند. در واقع خود او که هم بوده است نماینده فدراسیون کوهنوردی اندلس در مالاگا و رئیس بخش کوهنوردی SEM بین سالهای 2008 و 2014، او در حال حاضر به سازماندهی و تدریس دوره های مرتبط با کوهستان که در SEM ارائه می شوند: کوهنوردی، جهت گیری و GPS، شروع به کوهنوردی، شروع به کوهنوردی... پس بله، او کمی در این مورد می داند.
شما آماده به اکتشاف می روید یا نمی روید
اما اگر ما باشیم شهرنشینانی که نمی خواهند هنگام پیاده روی گم شوند اما نه در یک دوره ثبت نام کنید؟ در این راستا نیز موفق شده ایم چندین ایده:
- خواندن نقشه و استفاده از قطب نما را بیاموزید. پس استفاده از GPS را یاد بگیرید، اما نقشه و قطب نما ضروری هستند.
- قبل از شروع پیاده روی برای دیدن کمی توقف کنید شمال کجاست قرار است در چه جهتی قدم برداریم؟ از تغییرات آدرس آگاه باشید.
- هر از گاهی به گذشته نگاه کنید و عناصر مشخصی مانند تپه ها، خانه های مزرعه، درختان منحصر به فرد، در صورت وجود را پیدا کنید، زیرا وقتی آن را از آنجا یا عقب می بینید، منظره بسیار تغییر می کند.
- تخمین زدن چقدر ناهمواری بالا یا پایین رفته ایم و همچنین چند کیلومتر را طی کرده ایم.
- **برنامه های موبایلی مانند OruxMaps** وجود دارند که بسیار کاربردی هستند و تنها ایرادی که دارند عمر کوتاه باتری است. آنها به ما این امکان را می دهند که موقعیت خود را پیدا کنیم و بدانیم کجا هستیم و کجا برویم.
از آنجا که 17 قله، 17 فرود آنها همچنین نکات اضافی را به ما می دهند:
- نقشه را به صورت چند لایه یا در یک جعبه ضد آب بیاورید، به طوری که به دلیل شرایطی که می توانیم پیدا کنیم خراب نشود.
- اگر قطب نما یا GPS ندارید، می توانید از مشاهده برای راهنمایی استفاده کنید : توسط ستاره ها (ستاره قطبی در خرس کوچک در نیمکره شمالی واقع شده است)؛ برای ماه ( نقاط آن می تواند تقریبی از نقاط اصلی را به ما بدهد زیرا وقتی رشد می کند به شرق اشاره می کنند و وقتی رو به زوال است به غرب اشاره می کنند). خروجی و غروب آفتاب (به همه ما آموخته اند که خورشید از شرق طلوع می کند و در غرب غروب می کند، اما فقط در نقطه ای دقیق این کار را انجام می دهد. در اعتدال، یعنی حدود 21 مارس و 23 سپتامبر).
قطب نما، ابزاری ضروری برای ماجراجویان
برای یادگیری اصول اولیه (نحوه استفاده از قطب نما و غیره)، آلفونسو به ما توصیه می کند بیایید یک کتاب مبتدی تهیه کنیم . ما جستجوی مختصری برای Desnivel انجام داده ایم، کتابفروشی که بدن و روح را به آن اختصاص داده است ورزش های کوهستانی و ما چندین مورد را پیدا کرده ایم که می تواند جالب باشد، مانند این _ راهنمای اولیه _، مثلاً و حتی کتابهایی که برای کودکان در نظر گرفته شده است (از این نظر ما بچه نیستیم؟) مانند _ دوست شما نقشه _.
با این حال، از آنجایی که ما بسیار کافری هستیم، بیایید خودمان را در بدترین شرایط قرار دهیم: با سبد پیک نیک خود به میدان رفته اید، راه رفتن را آغاز کرده اید و پیاده روی از دست شما خارج شده است. هوا کم کم دارد تاریک می شود، باتری موبایلت تمام می شود، سنگریزه ها داخل چکمه هایت شده اند و احساس می کنی مثل ابتدای یک فیلم خیلی بد فرض کنید چند دقیقه اول 127 ساعت را احساس می کنید (بله، ما دوست داریم دراماتیک باشیم) و چانه شما شروع به لرزیدن می کند. گریه نکن، عمل کن!: "اگر گم شدیم، بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که مراحل خود را دوباره دنبال کنیم باراگان توصیه می کند تا آخرین نقطه شناخته شده و امن. ما نباید از طریق زمین های ناشناخته ادامه دهیم اگر ندانیم به کجا می رویم: فقط همین به طور غیر ضروری منطقه جستجو را افزایش می دهد در صورت فعال سازی امداد و نجات».
کارهایی که در هنگام گم شدن انجام می دهید: از خود بپرسید "آخرین بار کی غذا خوردم؟ آیا آب کافی خواهم داشت...؟"
ماجراجویان از 17 Peaks نکات بیشتری را به ما می دهند: "مهم این است که آرام بمانیم. ، و منعکس کننده بی سر و صدا به دنبال همه نشانه ها و علائمی که به ما کمک می کند تا خودمان را بشناسیم . ممکنه که راه راست نزدیک است و اگر زمین اجازه دهد، می توانیم به یک نقطه مرتفع صعود کنید که از آن منطقه تحت سلطه است و به دنبال قابل توجه ترین حوادث جغرافیایی باشید تا بتوانید برخی از مرجع های شناخته شده را بدست آورید. وقتی دوباره حرکت می کنیم تا مسیر درست را پیدا کنیم، باید نوعی اثر بر روی زمین بگذارد برای اطمینان از اینکه ما بیهوده در دایره نمی چرخیم. ردیفهایی از سنگها یا شاخههایی که جهت ما یا نوعی بازتابنده را نشان میدهند. شرق مواد بازتابنده (برچسب، قطعات کوچک) برای ما در غارنوردی ضروری است. ما همیشه آن را حمل می کنیم، زیرا از آن در اکتشاف بسیار استفاده می شود بتواند به یک نقطه شناخته شده برگردد و بنابراین شما را از دست ندهید
اگر هیچ کدام از اینها جواب نداد، هر دو موافقند که بهترین است بشین و با اورژانس تماس بگیر درخواست کمک "اگر ما یک انتخاب داشته باشیم وضعیت ما را از طریق واتساپ بفرستید عالی خواهد بود، زیرا او گروه های نجات استفاده زیادی می کنند این ابزار برای کوتاه کردن زمان نجات ضروری است، آنها از 17 قله به ما هشدار می دهند. Barragán اضافه می کند (و این یک واقعیت پیش پا افتاده در لحظه های عصبی ) که علاوه بر فعال بودن شبکه 3G، باید آن را نیز داشته باشیم مکان موبایل بر. اما بیا قبلش آن را در چنین راه حماسی به هم ریخته است ، شاید باید به یادگیری استفاده از قطب نما فکر کنیم، درست است؟ هیچ وقت برای ساختن دیر نیست "دکتر لیوینگستون من حدس می زنم".
ایگریت هرگز گم نمی شود، اما شگفت زده می شود! تو ایگریت نیستی!
*شما همچنین ممکن است دوست داشته باشید ...
- این اکانت های اینستاگرام باعث می شود همه چیز را در کوهستان رها کنید - ارتباط با طبیعت: 10 طرح پاییزی در اروپا که نمی توانید از دست بدهید - اسپانیا: طبیعت به سبک - 15 بهترین مکان در جهان برای چادر زدن - Nature XXL: 25 رکورد -مناظر شکسته - عشایر استاندال: 25 عکسی که شما را میل به سفر می کند - چشمگیرترین مناظر طبیعی در اسپانیا - چشمگیرترین مناظر طبیعی در جهان - همه مقالات مارتا سادر