دره هونزا: سفری در میان کوه ها، رودخانه ها و مناظر دیدنی.
اگر یک مقصد محبوب در میان خارجی ها و محلی ها در کوه های **شمال پاکستان** وجود داشته باشد، آن مقصد است دره هونزا ، منطقه ای که فقط چند است 500 کیلومتری اسلام آباد اما با ماشین دو روز طول می کشد تا به آنجا برسید. برای دانستن آن تخیل کمی لازم است جاده ها چگونه می توانند باشند؟
با این حال، جذابیت رسیدن از طریق زمین - که وجود دارد، اگرچه باورش سخت است - دیدن آن است. چگونه زندگی در بسیاری از شهرها و شهرهایی که جاده از آنها می گذرد می گذرد ، با افرادی که بدون هیچ گونه کمک مکانیکی در مزارع کار می کنند. دیدن شخم زدن با گاو تنها یکی از نشانههایی است که نشان میدهد حتی مکانیزاسیون در این مورد ظاهر نشده است. کشوری برجسته کشاورزی
علاوه بر این، مغازه ها در کنار جاده مستقر هستند. آنها اساساً طبقات همکف هستند که درهای خود را به طور گسترده باز می کنند تا کالاها را در معرض دید قرار دهند، عمدتاً مایحتاج اولیه، هیچ چیز جالبی ندارند. و برای تکمیل تصویر باید تصور کنید مغازه دار با پاهای نیمه ضربدری روی زمین نشسته است و در یکی از طرفین دراز کشیده و منتظر مشتریان خود هستند.
دره هونزا یکی از بهترین مسیرهای جاده ای است.
زندگی از طریق این شریان ترافیکی برای دیدار با بازدیدکننده بیرون میآید که هرچه به سمت شمال میرود، پیچ در پیچتر میشود و به کوههای باشکوه میرود و مناظری را ارائه میدهد که باعث میشود ابروهای خود را بالا ببرید. در آنها به سختی دست انسان مداخله کرد و اغلب بسیار بیشتر از آن چیزی که چشم می تواند به آن برسد گسترش می یابد.
عبور آبشار از جاده غیرعادی نیست . ما در فصل بهار هستیم و میتوانید مردی را ببینید (یک زن غیرقابل تصور است) که از آب شیرین کوه برای توالت صبحگاهی خود استفاده میکند یا گرد و غبار جاده آن کامیونها را تمیز میکند. جشنواره رنگ ها و اینها شایسته ذکر جداگانه هستند، زیرا تزئینات این وسایل نقلیه مایه افتخار صاحبان آنها و به نوبه خود نمادی از وضعیت در دنیای حمل و نقل است. هر چه باروک تر باشد، قدرت بیشتر است.
اما برای جبران سفر طاقت فرسا، مکان های منحصر به فردی به دلیل موقعیت جغرافیایی که دارند مانند برای چای توقف کنید (نوشیدنی ملی کشور) در محل اتصال دو صفحه تکتونیکی برای اندیشیدن به تلاقی قراقورام، هندوکش و هیمالیا، سه نام افسانه ای که ماجراجویی، ریسک و توهم نزدیک شدن به بام دنیا را تداعی می کند.
رسیدن به دره هونزا از طریق جاده این تقریباً یک شاهکار برای کسانی است که عادت به حرکت راحت دارند، اما به ما امکان می دهد بفهمیم که چگونه کشور در معرض بلای بی رحم طبیعت با فجایع طبیعی مانند فجایع طبیعی قرار گرفته است. سیل، رانش زمین و زلزله. بسیاری از آنها سفر با هواپیما را انتخاب می کنند فرودگاه گیلگیت، مهم ترین شهر در منطقه گیلگیت بالتستان برای رسیدن به این منطقه شمالی
با وجود اینکه گیلگیت پایتخت منطقه است، اما نقطه رجوع بازدیدکنندگان کریم آباد است، شهری که در ارتفاع 2000 متری واقع شده و به مردم دوست داشتنی شهرت دارد. و همچنین برای طول عمر ساکنان آن، افسانه ای که علم مسئول از بین بردن آن بوده است.
سفر در جاده در امتداد دره هونزا یک تجربه بسیار است.
با این حال، به نظر می رسد که زندگی سالم، ورزش های بدنی مورد نیاز کوه نگاری و همچنین کار در مزارع، آبی که مستقیماً از یخچال های طبیعی می آید و یکی رژیم غذایی کم گوشت باعث شده است که جمعیت به دلیل سلامت چشمگیرش مورد توجه دانشمندان، به ویژه افراد مسن قرار گیرد.
و به مهربانی مردم آن که به طرز عجیبی به خاطر ویژگی های قفقازی خود متمایز هستند، اضافه می شود که یکی از مناطقی است که کمترین میزان بی سوادی را در پاکستان دارد و در سال های اخیر در آن آموزش شغلی برای زنان
این، همراه با ادراک الف سفتی کمتر در لباس زنانه (بسیاری از آنها حجاب ندارند)، الف احساس آزادی بیشتر ، حتی زمانی که آداب و رسوم و سنت ها همچنان مانند سایر نقاط کشور در روابط اجتماعی دارای وزن قوی هستند.
حال و هوای خوبی که به نوعی در این منطقه منزوی احساس می شود نیز از آن زمان تقویت شده است ادبیات غرب ، به خصوص از آنجایی که جیمز هیلتون او از خواندن این دره الهام گرفت تا بهشت خود را در آنجا قرار دهد، شانگری لا، در رمان افق های گمشده ، که دو بار فیلم ساخته شد.
دریاچه عطاباد، گوشه ای بهشتی در میان رژه کوه های بلند..
علیرغم ممنوعیت نوشیدن مشروبات الکلی با تجویز شرعی، در دره هونزا مجاز به تولید شراب است تا زمانی که برای استفاده تجاری نباشد، بنابراین از سنتی پیروی می کند که ظاهراً مربوط به قبل از ورود اسلام به منطقه است.
که در کریم آباد همانطور که توقف در آن الزامی است کافه هونزا برای امتحان کیک گردوی آغشته به عسل – خوشمزه است، حتی اگر آن را برای تلفن های موبایل cloying -، شما همچنین باید به بازدید از تحمیل بالتیت قوی محل سکونت فرمانروایان دره تا سال 1945 است که با ظرافتی ظریف بر بلندترین نقطه آن بر کل شهر مسلط است. ساخت آن در قرن سیزدهم آغاز شد و بلافاصله بازدید کننده را به کوه های تبت می فرستد از آنجایی که هنرمندان تبتی مأمور ساخت آن شدند.
از قلعه دیدن کنید، که آرزوی ورود به لیست را دارد میراث جهانی یونسکو ، به معنای داشتن مناظر مسحورکننده از کل دره هونزا با مزارع میوه فراوان و کوه هایی است که دره های دیگر در پشت آن پنهان شده اند.
اما بدون پیمودن این همه کیلومتر، در پای کریم آباد، یک شگفتی کوچک در انتظار بازدید کننده است: این است گانیش کوهن یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های منطقه با هزاره عمر که گذرگاهی در جاده ابریشم .
گیلگیت یکی از مهم ترین شهرهای گیلگیت بالتستان است.
برای قدم زدن در این شهر جذاب که طبق افسانه ها از مارکوپولو در سفرش به خاور دور استقبال کرد، باید هزینه ورودی پرداخت کنید. یک راهنمای محلی بازدید کننده را از میان کوچه های باریک و هزارتوی خانه های سنتی هدایت می کند که در آن برخی از مساجد کوچک و چشمگیر به دلیل تزئینات چوبی خود برجسته می شوند، که در آن می توانید یک صلیب شکسته هندو، نقاشی های هندسی اسلامی، گل نیلوفر آبی بودایی یا نمادهای چینی ابر را مشاهده کنید: به طور خلاصه، ترکیب کاملی از فرهنگ هایی که بر این منطقه منحصر به فرد تأثیر گذاشته اند.
همچنین از دره هونزا رفتن به دریاچه عطاباد به یک سنت تبدیل شده است که در واقع یک سد طبیعی است که پس از زلزله سال 2010 ایجاد شد و بخشی از بزرگراه قراقوروم را که پاکستان را به شرق چین متصل می کند، زیر آب گرفت.
آب های آبی چشمگیر آن که از یخچال های طبیعی سرچشمه می گیرند، آن را به یک مقصد گردشگری محبوب تبدیل کرده است. بنابراین، یک فضیلت ضروری، خلاصه ای کامل از چیستی دره هونزا است.
آبی آب دریاچه عطاباد قادر است هر کسی را هیپنوتیزم کند.