پرتره عشایری: عکاسی از خاطرات روستایی با آتلیه نورد

الی گارمندیا و کارلوس پریکاس با Bitxa جدا نشدنی خود

Estudio Nómada یک عشایر دیجیتالی بدون وضعیت است. الی گارمندیا و کارلوس پریکاس آنها توسط جریان های مهاجر در کشتی برده شده اند Bitxa، پرستو غلتان او . پس از سوار شدن بر باد میسترال هنگام عبور از بارسلونا – جایی که ۱۵ سال پیش او از گیپوزکوآ و او از مایورکا به مسیرهایی پیوستند – از آن زمان تاکنون سفر کردهاند. بیش از 10000 کیلومتر از قلب اروپای قدیم گذشت.

تصمیم او این نبود عشایر دیجیتال برای استفاده از کانال اینستاگرام پر از سلفی های خودپسندانه، صحنه هایی از دفتر امروز من و متن های کمکی کپی شده از برخی تبلیغات تلویزیونی. آنها می خواستند عجله را متوقف کنند، آنها می خواستند مصرف را متوقف کنند فقط برای مصرف، مطابق مینیمالیسم زندگی کنید و به ریتم آهسته فصل ها حرکت کنید . آنها میخواستند سفر کنند و دنیا را ببینند، اما مهمتر از همه، میخواستند کاری را که بیشتر دوست دارند به روشی متفاوت انجام دهند: عکاسی.

با توجه به مشاغل حرفه ای خود در این زمینه - گرمندیا در بعد هنری و نمایشگاهی تمرکز بیشتر بر طبیعت؛ پریکاس در پرتره های تبلیغاتی برای موسیقی و فیلم –، در سال 2017 با هدف تبدیل شدن به دنیای موتورخانه ها راه اندازی شدند وسیله نقلیه خانگی و استودیو نورد . در آن سال زمام امور را به دست گرفتند Bitxa ، یک جانباز Hymer-Mobile S550 از 82 ، که آنها در مدت زمانی که یک بارداری طول می کشد آن را بازسازی و سازگار کردند. استودیوی نوماد اینگونه متولد شد، آتلیه عکاسی در حال حرکت که ضمن توسعه فعالیت حرفه ای و خلاقانه خود به سفر می پردازد.

Bitxa، Hymer-Mobile S550 کهنه کار از 82

برای اینکه گارمندیا و پریکاس زندگی کم تحرک خود را تغییر دهند و ر کاهش فضای زندگی این یک مشکل بزرگ نبوده است، اگرچه یک درس قدرتمند بوده است: مینیمالیسم اجباری که Bitxa بر آنها تحمیل می کند. چمدان های خود را به شدت کاهش داده اید، از جمله مواد کار . پریکاس از طریق ویدئو کنفرانس به Traveler.es توضیح می دهد: "اگر سه تابه وجود داشته باشد، یکی از آن ها باقی مانده است؛ اگر یک شلوار داخل شود، دیگری بیرون می آید."

علیرغم اینکه طبق تعریف به رانندگان موتورخانه تبدیل شده اند، احساس نمی کنند که عضوی از جامعه کمپینگ هستند، جامعه ای که در سال های اخیر به طور تصاعدی در اسپانیا رشد کرده است. بله آنها احساس می کنند، در عوض، بیشتر در جامعه همان مدل موتورخانه غوطه ور است ، که به آنها کمک کرد تا بر سخت ترین لحظه ای که از زمانی که وارد جاده شده اند غلبه کنند: تصادفی که تقریباً به Bitxa پایان داد و به آنها اجازه داد پروژه ای را که اکنون در دست دارند تجدید نظر کنند: پرتره عشایر.

پرتره عشایر: خاطره عکاسی مردم

• -مثل نهنگ سرگردان ماندیم...
• -...در مزرعه سیب زمینی، وسط ناکجاآباد...
• -… در راه گرانادا.

گارمندیا و پریکاس، به هم پیوسته و در شعر، تقریباً شبیه به یک مسخره، رویدادی را توضیح می دهند که تقریباً پروژه آنها را به پایان رساند.

یازده ماه از حرکت آنها گذشته بود و به گفته گرمندیا، سفر بهترین لحظه خود را سپری می کرد. جریان مهاجرت آنها را به آنجا برده بود جنوب اسپانیا برای گذراندن زمستان . در کشش بود بین Antequera و Granada هنگامی که ترکیبی از آسفالت خیس، ضعیف و ترمز فرسوده، وسیله نقلیه را به دور یک پیچ پرتاب کرد و باعث شد که آن را به طرفین روی زمین تازه شخم زده شده بپیچد. سقوط روی گلهای زراعی به این معنی بود که صدمات شخصی فاجعهبار نبود - فقط یک کبودی روی دندهها در مورد پریکاس - اما باعث شد جابجایی در شاسی خودرو.

الی گارمندیا و کارلوس پریکاس

پس از گذراندن کارگاه های متعددی که به آنها توصیه می شد از شر Bitxa خلاص شوند، یک مکانیک با تجربه در داکار پیدا کردند که به آنها پیشنهاد کمک کرد. در طول پنج ماهی که برای حل این خرابی طول کشید، لحظات حساسی وجود داشت، که در آن گارمندیا خود را از دست داد و پریکاس اصرار داشت که استودیوی خانگی خود را بازیابی کند، و لحظات شیرین، مانند پشتیبانی جامعه S550 که به آنها امکان دسترسی آسان به قطعاتی را می دهد که امروزه یافتن آنها بسیار سخت است.

در آن دوره زمانی بود که Bitxa بین آسفالت و حیاط در حال تقلا بود، زمانی که پیکربندی آن به پایان رسید. پرتره عشایری: یک پروژه عکاسی که به دنبال حفظ حافظه انسانی جمعیت روستایی است و این الهام گرفته از دو منبع است. از یک طرف، عکاسان مسافرتی سابق، حرفه ای ها که در سپیده دم عکاسی وظیفه نزدیک کردن آن به مردمی که توان اقتصادی برای رفتن به شهرها را نداشتند بر عهده داشتند. ثانیاً تاثیر هنری اساتید بزرگ از این هنر که برای کارهای خود از آتلیه های قابل حمل استفاده می کردند، مانند ادوارد اس کورتیس ، با کارش روی سرخپوستان آمریکا یا ریچارد اودون با سریالش در غرب آمریکا.

به دنبال میراث انسان شناختی این نویسندگان، پرتره عشایری به عنوان یک آرشیو عکاسی از پرتره های ساکنان شهرهای کوچک ارائه شده است. ، پروژه ای که در آن هدف این است که میراثی برای سازمان محلی به جا بگذارد که افرادی که در آن زمان در مکان هایی که بازدید شده اند زندگی می کردند و چگونه بودند.

Bitxa، Hymer-Mobile S550 کهنه کار از 82

نویسنده جان برگر ، در کتابش نگاه کنید ، می پرسد: "عکاسی قبل از اختراع دوربین چه می کرد؟ پاسخی که انتظار می رود این است: حکاکی، طراحی، نقاشی . اما آشکارترین پاسخ این خواهد بود: حافظه ". خاطره، خاطره. این همان هواپیمایی است که پروژه گارمندیا، پریکاس و بیتکسای او به سمت آن بالا می رود، نوعی اتاق تاریک مسافرتی و در عین حال، کپسول زمان برای هرکسی که می خواهد اثری از خود به جای بگذارد. از گذر او از جهان

با توجه به اینکه وسیله نقلیه قبلاً تعمیر شده و پروژه آنها در میان نورون ها قرار گرفته است، عکاسان مسافر فقط به یک قطعه نیاز داشتند که در ماه های اخیر به طور جدی در معرض خطر قرار گرفته بود: بنیانگذاری . به همین دلیل آنها خود را در پایان سال 2019 به فراخوانی معرفی کردند همسان سازی توسط دولت گیپوزکوآ احضار شد که در نهایت برای آن انتخاب شدند. پیشنهاد او اجرای این بود پرتره عشایری از میان شهرهای مختلف گیپوزکوآ ، هدفی را که آنها پس از جمع آوری بودجه کافی در طول دوره حمایت برای پایان آوریل 2020 تعیین کردند.

اما، همانطور که در مورد بقیه ساکنان کشور اتفاق افتاد، پروژه او با ظهور یک مانع جدید در راه فلج شد، این بار به همان اندازه که مرگبار است: کرونا. پرتره Nómada Guipuzkoa باید یک هفته قبل از شروع آن سقط می شد.

عکس های پروژه Nomad Portrait در Bitxa

اگرچه گارمندیا و پریکاس به دلیل دومین وقفه بزرگ پس از حادثه Bitxa استعفا داده و به دلیل عدم اطمینان از آنچه ممکن است بعدا رخ دهد تا حدودی بیحس شدهاند، گارمندیا و پریکاس قبلاً خود را با حرکت در جریانها وفق دادهاند و از زمانی که وضعیت هشدار به پایان رسیده است، آنها را از خود دور کردهاند. باد ترامونتانا در سراسر جزیره مایورکا . راه اندازی مجدد مسیر خود از طریق Guipuzkoa، که برای پایان ماه اوت برنامه ریزی شده بود، بار دیگر به دلیل جو حاکم بر سردرگمی و ترس به حالت تعلیق درآمده است، چیزی که در پروژه ای که "بر اساس اعتماد، روابط و تبادل است" ناسازگار است. همانطور که خودشان توضیح می دهند.

در مقابل Bitxa اکنون مه پخش می شود: جنبش های آن در سراسر اروپا، پروژه های جانبی شما -چی که آنجا زندگی می کند تلفیقی از سبک هر دو که در آن داستانهایی از افرادی را نشان میدهند که رابطه خاصی با طبیعت دارند – و حتی گسترش Portrait Nomad به سایر نقاط در اسپانیا و اروپا ، که برای آن نیاز به کمک مالی جدید دارند.

همهگیری ستونهای بسیاری از دنیایی را که ما میشناختیم شکسته است، اما همچنین باعث شده است که پروژههایی مانند Nomad Portrait معنای عمیقتری پیدا کنند: حفظ حافظه (به هر حال زندگی) در زمانی که ما بیش از همیشه احساس آسیبپذیری میکنیم.

Bitxa (پرتره عشایر)