خانه مزرعه، در پایین پرو هری
صدای جدی و عمیق اینیاکی با قدرت طنین انداز می شود هنگامی که پس از نفس کشیدن، فریاد بزرگی سر داد: "باساجون!" او فریاد می زند. و اتفاقاً نشان می دهد که ظرفیت باورنکردنی ریه او مزخرف نیست.
دهم ثانیه بعد، از روده های جنگل که کوه را روبروی ما دیدی پژواک او را جواب می دهد. او میگوید: «وقتی بازدیدکنندگانی از مدارس دریافت میکنم، همیشه این شوخی را برایشان میسازم، به آنها میگویم که این خود بساجون است که پاسخ می دهد و بچه ها به من می خندند: کسی نیست که آنها را فریب دهد.
بنابراین، ما به طور ناگهانی دو تا از معتبرترین شخصیت هایی که می توانند در ناوارا وجود داشته باشند را ارائه می دهیم: از یک طرف، به خود بساجون ، آن موجود عظیم و مودار از اساطیر باسک که طبق افسانه، در جنگل پنهان شده و از گله های چوپانان مراقبت می کند از زمان های بسیار قدیم از سوی دیگر، به ایناکی پرورنا ، harrijasotzaile - به زبان اسپانیایی، سنگبر - معروفترین در تمام دورانها.
ما خود را در حال بالا رفتن از تپه ای می یابیم که از مقابل خانه مزرعه پرورنا در حومه لیتزا شروع می شود، سرزمینی که او در سال 1956 در آن متولد شد و هرگز به فکر ترک آن نبود. در اینجا او چندین سال را صرف شکل دادن به پرو هری، معبد سنگی خاص خود کرده است. ادای احترامی بی نظیر به چیزی که به او در زندگی بسیار داده است.
چالشی که او کم کم آن را به واقعیت تبدیل کرده و با دستان خود یک پارک مجسمه ای دیدنی از چهره های عظیم خلق کرده است که از همان لحظه ای که در جاده ای که قبلاً به هم متصل می شد، منحرف می شود. لیتزا با پامپلونا و از طاقی که ورودی را مشخص می کند می گذری، کسانی را که از آن بازدید می کنند دهان باز نگه می دارد.
پرو او در خانواده ای متواضع به دنیا آمد که همیشه عشق به فرهنگ خود را در او القا می کرد . در حالی که ما با او در امتداد شیب تپه قدم می زنیم، یکی از تپه هایی که در آن سبزی شدید ناواری تصمیم می گیرد خود را به شکلی بزرگ نشان دهد، او در مورد خاستگاه خود به ما می گوید: پدر و مادرش، کارگران بزرگ. پدربزرگش، که به نحوی او را گرفتار کرد ورزش روستایی باسک در روح
ایناکی پرورنا، معروفترین هاریجاسوتزایل - به زبان اسپانیایی، سنگبر همه دورانها
وقتی کوچک بود هر چیزی را که جلویش میگذاشت بلند میکرد، اما در سن 17 سالگی بود که برای اولین بار در مسابقه شرکت کرد. harrijasotzaile . همچنین پس از آن او قصابی خود را در لیتزا افتتاح کرد: از همان سنین کودکی احساس مسئولیت را آموخت و می دانست که چگونه همه چیز را به خوبی ترکیب کند. آن فرصت هایی که زندگی ارائه کرده است - از جمله تبدیل شدن به بازیگری در دوران پیری گونکاله ، یکی از موفق ترین و طولانی ترین تله رمان ها در ETB—. در مسابقات شرکت می کرد و نمایشگاه های سنگبری را هم در داخل و هم در خارج از مرزهای ما برگزار می کرد.
41 سال از زندگی او وقف اشتیاق بزرگش بود. تا اینکه یک روز به این نتیجه رسید که زمان بازنشستگی فرا رسیده است.
به بالاترین قسمت تپه رسیدیم و روبروی آن ایستادیم یکی از تاثیرگذارترین مجسمه ها . غیر از این نمیتوانست باشد: این یک سنگبر است، اولین مجسمهای است که ایناکی ساخته و بزرگترین. آنها 8 متر ارتفاع و 40 تن وزن آنها با کمک ایناکسیو، پسرش و تراکتوری که برای کار در مزرعه استفاده می کردند، شکل گرفتند. بدون تجربه قبلی در این نوع هنرها، بدون برنامه، بدون آموزش، اما با میل زیاد، حداکثر نشان این گوشه عجیب و غریب پدیدار شد.
پرورنا با پوشیدن یک پیراهن چهارخانه و تکیه بر چوبی چوبی، این را به ما می گوید برای او این مجسمه نماد قدرت بدنی بالابر سنگ است ، در حالی که قدرت ذهنی آن را در یکی دیگر از چهره های بزرگ نزدیک تسخیر کرد: مردی بین شمشیر و دیوار نشان دهنده مارشال پدرو دو ناوارا است.
مردی بین شمشیر و دیوار نشان دهنده مارشال پدرو دو ناوارا است
درست در چند قدمی، مجسمه دستی است که به سمت آسمان بلند شده و ادعا می کند اینجا همه چیز صنعتگر است، که ما را هیپنوتیزم می کند، هرچند دستی که بازوی بزرگی دارد و به نظر می رسد چیزی را به سمت کوه ها پرتاب می کند، فاصله زیادی ندارد. کمی پایین تر، چندین سنگ عمودی از یک txapela عظیم پشتیبانی می کنند که از سنگ نیز ساخته شده است: این ادای احترامی است که اینیاکی میخواست به پدرش بپردازد، پدری که نمیتوانست پرو هری را به واقعیت تبدیل کند. بین یکی و چهره های دیگر، اسب گهگاهی که آزادانه چرا می کند، منظره زیبا را کامل می کند.
ما به هر حکایت، به هر داستانی که اینیاکی به ما می گوید، توجه می کنیم، در حالی که او ما را به پیشروی در مسیری که خانه مزرعه را احاطه کرده است دعوت می کند: سال هاست که او شخصاً هر کسی را که جرات بازدید از مزرعه او را داشته باشد، راهنمایی کرده است. کمی عمیق تر در جهان او کاوش کنید. و همیشه برایش واضح بود چه کسی بهتر از او می تواند خاص بودن دنیایی مانند ورزش روستایی باسک را منتقل کند؟
سیسرون ما دوباره غافلگیرمان می کند وقتی متوجه می شویم که او علاوه بر اینکه یک قصاب، هریجاسوتزایل، بازیگر و مجسمه ساز است، در ناحیه باسک آنها یک را صدا می کنند برتسولاری : بداهه نوازی که در این مورد نه تنها می خواند، بلکه کلمات را بر روی برخی از سنگ های عظیمی که پرو هری را تزئین می کند، بیان می کند.
دامنه ای پر از هنر سنگ
بعد از سواری وارد مزرعه شدیم ، جایی که فضا نوعی موزه را در خود جای داده است. در حالی که نگاهمان به سمت ما می رود، کف های چوبی در مسیرمان می ترکد تمام آن عکس هایی که دیوارها را تزئین می کنند . مجموعهای از خاطرات و لحظاتی که دستاوردهای ایناکی را در طول زندگی حرفهایاش ثبت میکند: که روایت داستان خودش را میسازد.
در طبقه اول، بیشتر. در یک طرف آن کمربندها و شلوارهای مخصوصی که در سالهای فعالیت خود به عنوان هریجاسوتزایل استفاده می کرد. به دیگری، چرخ خیاطی که مادرش بسیاری از آنها را می دوخت. سنگينترين سنگهايي كه او در چهار دهه كار حرفهاي خود توانسته بلند كند، روي زمين قرار دارند: 250، 300، 314 و 320 کیلو; دومی رکورد او بود.
پرو هری، ادای احترام به سنگ در ناوارا
اگرچه در مورد سنگ، اینجا برای همه سلیقه ها وجود دارد: مکعبی، کروی ... و یکی که او به آن علاقه خاصی دارد: آن که در 8 فوریه 2003، 1700 بار متوالی افزایش یافت ، یکی برای هر قسمت پخش شده تا آن زمان از سریال افسانه ای باسکی که او در آن شرکت داشت. همچنین -البته- مجموعهای از سنگها برای آنهایی که به اندازه کافی شجاع هستند که این چالش را بپذیرند وجود دارد: کسی که میتواند یک هاریجاسوتزایل واقعی شود - حتی برای چند ثانیه -؟
در پایان بازدید و قبل از خداحافظی، ایناکی دوباره لبخندی به ما میزند: یک سنگ کوچک با یک بالابر سنگ که توسط او کشیده شده است، خاص ترین خاطره ای است که می توانیم به خانه ببریم.
این، و عشق به مردی که هر چقدر هم که بگذرد، همچنان اشتیاق خود را به سنگ و ورزش روستایی باسک منتقل می کند، گویی هنوز آن پسر 17 ساله ای است که برای اولین بار در مسابقه شرکت کرده است.
چه معبدی بهتر از پرو هری که نه تنها او بلکه زندگی خودش را نیز گرامی بدارد.
ما پرو هری را از دست ایناکی پرورنا، هاریجاسوتزایل محبوب کشف می کنیم