هشتادمین سالگرد کار را جشن می گیریم
1. این یک دستور جمهوری بود
هیئتی متشکل از سایرین مکس اوب یا لوئیس لاکاسا، او برای ارسال درخواست خود از پابلو در پاریس دیدن کرد. این شامل یک نقاشی دیواری بزرگ 11x4 متری بود برای پوشاندن دهلیز غرفه جمهوری اسپانیا از 1937 نمایشگاه بین المللی پاریس.
اولین پاسخ با این واقعیت تقویت شد که پیکاسو هرگز نقاشی با چنین ابعادی نکشیده بود. با این حال، در نهایت او این کار را پذیرفت و پس از آزمون و خطای بسیار، موفق شد «گرنیکا» را فقط در آن نقاشی کند. 7 هفته.
دو ... که پول اخیراً تحویل داده است
اما این عجله مانع از دیر رسیدن کار اصلی غرفه به افتتاحیه نشد. بریدن روبان اکسپوی بزرگ در اواخر ماه مه در حالی که "گرنیکا" بود تا یک ماه بعد به دیوار او آویزان نشد . این امر به همراه عوامل دیگر باعث شد که غرفه طراحی شده توسط خوزه لوئیس سرت و لوئیس لاکاسا باز نبود تا 12 جولای
گرنیکا در یکی از سفرهایش (موزه شهرداری آمستردام)
3. هزینه آن 200000 فرانک است
همانطور که در مورد بقیه آثار به نمایش گذاشته شده در این فضا اتفاق افتاد، هزینه آنها فقط هزینه مصالح آنها بود. در این مورد، نقاشی دیواری بزرگ توسط خود پل 200000 فرانک ارزش گذاری شد. کل مجموعه، به دو مجموع تقسیم شده است به ترتیب 50000 و 150000 فرانک، این استدلالی بود که دولت اسپانیا پس از مرگ پیکاسو در سال 1973 برای تضمین مالکیت این نقاشی استفاده کرد.
چهار حرکت پیکاسو
ابعاد عظیم این اثر، پابلو را مجبور کرد از استودیو نقل مکان کند و وسایل خود را به اتاق زیر شیروانی ببرد. خیابان گراند آگوستین . جالب اینجاست که بالزاک در همین ساختمان کارگاه قهرمان داستان را قرار داده بود شاهکار ناشناخته ، رمانی که خود پیکاسو ده سال پیش از آن تصویرگری کرده بود. را اندازه مورد نیاز او را نیز مجبور کردند «بازیافت» بوم نقاشی که با آن در حال ادای احترام به گاوباز Joselito بود..
تحسین خالص
5. با کارهای هنری ضروری تر تجربه شده است
در پاویون جمهوری اسپانیا نه تنها طراحی سرت و لاکازا و کار بزرگ پیکاسو برجسته بود. این سلاح ظریف هنری و معماری علیه فاشیسم و فرانکوئیسم در بحبوحه جنگ داخلی نیز در خود جای داده است. آثار میرو، خولیو گونزالس یا الکساندر کالدر . هم ترازی ستاره ای که به نوعی در سراسر موزه مرکز هنر ملی Reina Sofía ** بازسازی شده است.
6. از یک مقاله در زمان الهام گرفته شد
به طور خاص، در یکی با عنوان _ تراژدی گرنیکا _ منتشر شده در 27 آوریل و نوشته جورج استیر. این جزئیات اثرات مخرب بمبهای پرتاب شده در 26 آوریل توسط لژیون کندور، و همچنین صحت بینالمللی را به نسخه لهنداکاری خوزه آنتونیو آگویر میدهد، که مجبور بود با افتراهای فرانکوئیستی مقابله کند که خود ارتش باسک را به عنوان عامل این حمله متهم میکرد. قتل عام. خشم ناشی از تلاش نیروهای ملی برای خلاصی از مردگان همان کسی بود که الهام بخش نقاش اهل مالاگا برای خلق آثارش بود.
7. چندین طرح خشمگین و رنگارنگ داشت
این نقاشی دیواری بزرگ بدون طرح های آن قابل درک نیست. در مجموع تا 45 اثر-مقاله وجود دارد که پیکاسو باید آنها را تا رسیدن به اثر نهایی اجرا می کرد. در میان نسخههای مختلف، یکی از آنها برجسته است که در آن او مشتی برافراشته را به عنوان نماد مقاومت معرفی میکند، که در نهایت آن را به عنوان سیاسی کردن بیش از حد نقاشی رد کرد. آزمایشی که در آن نقاشی دیواری تمام رنگی بود نیز خودنمایی می کند..
این نقاشی دیواری بزرگ بدون طرح های آن قابل درک نیست
8. اولین برداشت بد
منتقد آمریکایی کلمنت گرینبرگ در حالی که دیگر سازندگان معاصر مانند ادوارد پیگنون یا فیلسوف پل نیزان آنها این را منفی میدانستند که کار مفهوم سیاسی عمدهای ندارد، گویی که نتیجه ضعیف و نه چندان فعالانه است. امروزه کمتر کسی این نامهای خانوادگی را به خاطر میآورد.
9. "نه، تو انجامش دادی"
بله، نازی ها از این کار اطلاع داشتند و بله، این درگیری ها چند حکایت ایجاد کرد. اولین، واضح ترین: در کاتالوگ آثار ممنوعه و مورد توهین حزب در راهنمای نازی ها در نمایشگاه گنجانده شد. در واقع، آنها او را به عنوان یک رتبه بندی کردند "ترکیبی از اعضای بدن که هر کودک چهار ساله ای می تواند انجام دهد" . دومی، کنجکاوترین، زیرا درگیری بین پیکاسو و یک سرهنگ گشتاپو را روایت می کند. آنها می گویند که افسر با عکسی از کار از او پرسید که آیا او این کار را انجام داده است؟ که پل پاسخ داد "نه، تو انجامش دادی".
10. در خدمت جمع آوری بودجه
استفاده از آن به نفع جمهوری با پایان اکسپو به پایان نرسید. این تابلو در دستان فروشنده آثار هنری پل روزنبرگ بین سالهای 1938 تا 1939 در سراسر انگلستان سفر کرد تا برای این کار پول جمعآوری کند. کمیته ملی مشترک امداد اسپانیا (کمیته کمک به پناهندگان اسپانیایی) لندن. بخش منفی این نوسانات بود خسارات کوچکی که در نقل و انتقالات متحمل شد.
گرنیکا در MoMA
11.**اولین خانه او مادر بود**
این آرزوی خود پابلو پیکاسو بود که تا زمانی که فرانکوئیسم سقوط نکند، این نقاشی پا به خاک اسپانیا نگذارد. برای این کار او موما را انتخاب کرد، موزه ای که نه تنها یک موسسه بود، بلکه به عنوان ویترینی برای هنرمندان و سازندگان آوانگارد نیز خدمت می کرد. از آنجا به مناسبت های مختلف به سراسر ایالات متحده و سراسر جهان سفر کرد. به شهرت این نقاش از مالاگا دامن زد تا اینکه او به شناخته شده ترین هنرمند یک نسل تبدیل شد.
12. در سال 1974 مورد حمله قرار گرفت
از سال 1958 او "بی سر و صدا" در اتاق های این موسسه آمریکایی زندگی می کرد. تنها ضربه ای که در این مدت به نقاشی دیواری وارد شد یک حمله بی نتیجه بود. عامل این جنایت، تونی شفرازی، متعلق به گروه **AWC (ائتلاف کارگران هنرمند) ** بود، سازمانی که هنر را سلاحی تقریباً واقعی علیه جنگ ویتنام می دانست.
در 28 فوریه 1974، تونی تصمیم گرفت که بهترین راه برای شکایت از عفو نیکسون به ویلیام کیلی (یکی از مسئولین کشتار مای لای) این است که یک گلدان رنگ قرمز و رنگ روی گرنیکا عبارت "همه دروغ را بکش" ("همه دروغ ها را بکش").
خوشبختانه، پوشش رزینی که موزه قبلاً روی تابلو اعمال کرده بود، مانع از آن شد که این حمله بیش از یک عنوان بمبآمیز برای اخبار اول مارس باشد.
13. REINA SOFÍA برای او ایجاد شد
اگرچه با برخی تفاوت های ظریف . درست است که یکی از عواملی که باعث ایجاد این مرکز بزرگ برای هنر معاصر اسپانیا شد، نیاز به فضایی برای این اثر بزرگ پس از بازگشت به اسپانیا در سال 1981 بود. اما در سال 1992 به طور قطعی به مکان فعلی خود منتقل شد.
البته به نظر می رسد که دیوار و اتاق هر دو با یکدیگر گفتگو می کنند و از نظر زیبایی شناختی همزیستی دارند، زیرا یکی از معدود اتاق های بیمارستان قدیمی ساباتینی است که بی روح یا نامتناسب نیست. علاوه بر این، گالری های مجاور امکان نمایش آثار را فراهم می کند 45 طرح که حفظ می شوند، و همچنین عکس های دورا مار که فرآیند ایجاد آنها و مدل پاویون جمهوری اسپانیا جایی که برای اولین بار به نمایش گذاشته شد.
ژان فریزر در کنار مجسمه مومی پابلو پیکاسو
14. نماد مشکوک (و سودآور).
«گرنیکا» به اندازه نظریه هایی درباره معنای هر شخصیت و هر صحنه جزئیات دارد. با این حال، پابلو پیکاسو همیشه از پاسخ دادن به هر سوالی در مورد آنچه در پشت هر ژست نهفته است، خودداری می کرد. نظریه پردازانی وجود دارند که این نگرش را به عنوان یک ژست نبوغ بیشتر توجیه می کنند. کارشناسان دیگری نیز وجود دارند که این سحابی را اینگونه تعریف می کنند "علاقه مند"، از آنجایی که به عنوان نفت سفید برای گمانه زنی، ساخت اسطوره و زبان خود عمل می کرد.
به هر حال، واقعیت این است که پیکاسو از زمانی که این نقاشی را کشیده است، مجبور نبود دوباره به حساب پس انداز خود نگاه کند. پشت این انباشت تصمیمات نماینده و دلال اصلی او بود هنری کانویلر، چه کسی این استراتژی را به او توصیه کرد و به نوبه خود تقریباً به او خیانت کرد وقتی مطمئن شد که پیکاسو به او اعتراف کرده است که لامپ معروف خورشید "تنها" وسیله ضروری برای نور و سایه دادن به نقاشی است.
تمبر چکسلواکی 1966
پانزده قلب سه جانبه
از میان تمام گمانهزنیهایی که پیرامون این اثر وجود دارد، یکی از قابل قبولترین آنها این است که تضمین میکند سه زنی که در آن زمان قلب پابلو را اشغال کردهاند (یا عذاب میدهند) در نقاشی دیواری نمایش داده میشوند. از یک طرف گذشته رقصنده روسی اولگا خوکلوا ، همسری که او سعی می کند با نشان دادن او در شعله های آتش در مردی که به آسمان نگاه می کند، فراموش کند. استعاره ای دوگانه که با آن آزار و اذیت هنر توسط شورشیان را نیز مورد انتقاد قرار داد.
از سوی دیگر است ماری ترز والتر ، عاشق نقاش و مادر دخترش مایا، که او را با وجود "شوک" قتل عام به عنوان زنی با چراغ نفتی، رهبری می کند.
سرانجام، دورا مار، همراه احساساتی و روشنفکر او زیرا در لحظاتی که نقاشی را می کشید، می توانست حضوری دوگانه داشته باشد، هم در زن زانو زده ای که اشک می ریزد و هم در گاو نر آندروسفال، زیرا ویژگی های او شبیه ویژگی های این هنرمند فرانسوی است.
*مقاله منتشر شده در 4 آوریل 2017 و به روز شده در 26 آوریل 2019
گرنیکا، بمباران شده، در 26 آوریل 1937