لیدن، شهری که نابغه در آن متولد شد
سال 2019 نشان دهنده این است سی و پنجاهمین سالگرد درگذشت رامبراند ون راین، یکی از محبوب ترین هنرمندان در هلند و همچنین در جهان است. پرکار و مبتکر نقاش، حکاکی و نقشه کش چیره دست که در قرن هفدهم به اوج خود رسید، دورانی که به عصر طلایی هلند معروف است.
از این رو در طول این سال هلند بهترین لباس هایش را می پوشد برای ارج نهادن به مشهورترین هنرمندش با نمایشگاه هایی در سراسر کشور، از آمستردام تا لیدن، شهری که این نابغه در آن متولد شد.
اما دقیقا چی بود عصر طلایی هلند ? در کمتر از یک جمله: دوره ای از ثروت بزرگ برای هلند که در سراسر قرن هفدهم ادامه یافت. همه چیز در مورد پول است، و اکنون خواهید دید.
با شکوفایی تجارت، شهرهایی که کشتی ها را به آسیا، آفریقا و آمریکا می فرستادند آنها در میان ثروتمندترین افراد جهان بودند، چیزی که هنوز در عمارت های متعدد، کانال ها، کلیساها، دیوارها و بنادر آنها قابل مشاهده است.
و با پول تجارت هنر و علم آمد، و با آنها هنرمندان جوان هلندی دوست داشتند رامبراند، هالس یا ورمیر. و اینگونه بود که به طور کامل وارد میدان شدیم.
2019، سال رامبراند
رامبراند متولد شد لیدن، شهری جذاب از نور کریستالی پر از آسیابهای بادی و پل که با قطار حدود 20 دقیقه از آمستردام فاصله دارد.
اما جدای از هنرمند مشهور، لیدن به این معروف است خانه قدیمی ترین دانشگاه هلند است که در سال 1575 تاسیس شد. و همچنین به دلیل بسیاری از چیزهای دیگر، مانند این که اینجا بود یک لاله برای اولین بار در تمام اروپا
در لیدن، رامبراند طراحی و نقاشی را آموخت و در اینجا او اولین آثار خود را تولید کرد. در کنار او معاصران دیگری مانند جان لیونز، یان استین یا گریت دو آنها همچنین در شهر کار می کردند و لیدن را به زادگاه خود تبدیل کردند استادان هلندی عصر طلایی.
برای قرار دادن ما در زمینه، در این زمان لیدن بعد از آمستردام بزرگترین شهر هلند بود. تجارت پررونق شهر و مهمان نوازی بردبار، مهاجران زیادی را به خود جذب کرد که به گسترش آن نیرو بخشیدند و به آن دامن زدند.
گسترش نیز چندان گسترش نیافته است، زیرا امروز نیز ادامه دارد شهری کوچک، هرچند پر از زندگی. لیدن بیش از 3000 بنای تاریخی را متراکم می کند که هنوز هم فضای عصر طلایی پر رونق را که توسط آن جوان شده است. محیط دانشگاهی جهان وطنی
لیدن همه کاره و پر از زندگی به مسافر اجازه می دهد راه رامبراند را دنبال کنید در شهر و بازدید از مکان های منحصر به فرد، مانند دانستن محل دقیق تولد نقاش، اگرچه ساختمان اصلی قرن گذشته به طور نامفهومی تخریب شد و امروز اثری از هنرمند آلمانی استفان بالکنهول و یک لوح یادبود، به آن ادای احترام میکنند.
را مدرسه لاتین جایی که تشکیل شد (مدرسه Latijnse) ; دانشگاهی که به افتخار پدرش در آن ثبت نام کرد و سوابق ثبت نامش هنوز در آنجا حفظ شده است. او او کلیسای گوتیک سنت پیترسکرک، محل ازدواج والدین شما و محل دفن آنها. یا کارگاهی که در آن از معلمش یاکوب ون سواننبورگ درس می گرفت (Langebrug, 89) و جایی که میتوانید از نمایش اصلی استاد کیاروسکورو لذت ببرید.
علاوه بر این موزه لاکنهال ، که ساختمان آن است یک کارخانه قدیمی پشم، نمایشگاه بزرگی را آماده می کند که آثار اولیه رامبراند (تحت عنوان رامبراند جوان)، از جمله قدیمی ترین نقاشی شناخته شده این هنرمند را گرد هم می آورد: برلینورکوپر (فروشنده عینک، 1624).
در یک زمین بسیار کمتر هنری و بسیار بیشتر بدنی، کافه بزرگ ون بورن ترکیبی از سالاد، سوپ و کاسه های پوکه را ارائه می دهد که برای رفع گرسنگی عالی است. را آبجو محلی، با نامی غیرقابل تلفظ، کاملاً با لحظه ای آرامش و چشم اندازی از کانال های آرام جفت می شود.
اگرچه آنچه اکنون غالب است بقیه مسافر است، اما چیزی بهتر از انجام آن در سفر نیست Boutique Hotel d'Oude Morsch ، یک اقامتگاه جذاب واقع در مکانی ایده آل و دارای مشرف به De Put، یکی از 9 آسیاب که هنوز پابرجاست (در زمان رامبراند بیش از 50 نفر در شهر وجود داشت).
آنها وان حمام به سبک قدیمی واقع در وسط اتاق و سوپ کدو تنبل آن دو خاطرات فراموش نشدنی را که شهر لیدن ارائه می دهد، اضافه می کند.
Rijksmuseum کامل ترین برنامه را برای سال 2019 آماده می کند
رامبراند تکرار میکرد: «بدون فضا، نقاشی چیزی نیست». و در جستجوی فضایی متفاوت، یا آینده ای امیدوارکننده تر، در سن 25 سالگی، این هنرمند جوان به ** آمستردام** نقل مکان کرد، جایی که تا پایان عمر در آنجا زندگی کرد.
در اینجا او با کسی که بود ملاقات کرد همسرش ساسکیا و همچنین تولد پسرشان تیتوس را دیدند. که احتمالاً منجر به تقویت پیوند رامبراند با شهر شد.
بسیاری از مکان ها، موزه ها و گوشه ها از آمستردام شاهد اثری از استاد نور هستند و در طول این سال 2019 به او ادای احترام خواهند کرد.
به عنوان مثال، موزه ای که کامل ترین مجموعه رامبراند را در خود جای داده است، Rijksmuseum، یک برنامه کامل از نمایشگاه ها و فعالیت هایی را که از 15 فوریه آغاز می شود، آماده می کند. زمانی که برای اولین بار کل مجموعه هنرمند را گرد هم می آورد.
چهره های سرگیجه برای یک موقعیت منحصر به فرد: 22 نقاشی، 60 طراحی و 300 نمونه برتر از 1300 حکاکی او. اما Rijks هنوز هم آستینی را در آستین خود پنهان می کند که در پاییز و هنگام ارائه نمایشگاه از آن استفاده خواهد کرد. رامبراند ولاسکز، نمایشگاهی که آثار دو استاد بزرگ قرن هفدهم از هلند و اسپانیا و همچنین هنرمندان معاصر آنها را گرد هم می آورد.
برای اولین بار آثار از ولاسکز، رامبراند، موریلو، ورمیر، زورباران، هالس و ریبرا به لطف همکاری منحصر به فرد گالری هنری هلند و موزه پرادو، آنها با هم به نمایش گذاشته خواهند شد. مناسبت شایسته آن است.
و دقیقاً در Rijksmuseum است که می توانید از معروف ترین اثر رامبراند دیدن کنید. نگهبانی شب، تصویری که در آن هیچ چیز آنطور که به نظر می رسد نیست.
برای شروع، عنوان اصلی آن The Military Company of Captain Frans Banning Cocq and Lieutenant Willem van Ruytenburg است و برای ادامه، یک اثر شبانه نیست، اما بوم به تدریج تیره شد و به اشتباه به این نام خوانده شد.
و اگرچه می توان آن را جواهری در تاج موزه رایکسئوم دانست، اما همیشه در تالار نجیب موزه به نمایش گذاشته نشده است. به مدت 100 سال یک دیوار از آنچه اکنون NH Collection Doelen نامیده می شود، قدیمی ترین هتل در آمستردام را اشغال کرد.
بسیاری از تاریخ، یا همه، از این گوشه توسط کانال Kloveniersburgwal و رودخانه Amstel تشکیل شده است، از آنجایی که اینجا مقر شبه نظامیانی بود که در نقاشی منعکس شده بود و هنرمند بنا به درخواست خود نقاشی می کرد. از این رو در اینجا قرار گرفت.
در سال 1855، زمانی که این ساختمان به یک هتل تبدیل شد، به پرورش افسانه خود ادامه داد و با فراهم کردن محل اقامت برای شخصیت های برجسته آن زمان، مانند ملکه سیسی؛ امروز یکی از سوئیت های هتل نام او را بر خود دارد و از سقف آن آویزان است همان لوستری که اتاق اصلی او را روشن می کرد.
همچنین در داخل دیوارهای تاریخی آن می توانید جزئیات دیگری مانند بقایای دیوار اصلی مربوط به سال 1482 که از شهر محافظت می کرد. امروز، از دیوار سوئیت شماره 11 جایی که The Night Watch در آن آویزان شده بود، یک کپی به همان اندازه اصلی وجود دارد، امتیازی که مانند تعداد کمی از افراد دیگر در کنار یک اثر هنری خوابیده است.
و نه چندان دور از Doelen، هر چه که بود خانه استودیوی رامبراند این در سراسر سال 2019 یکی دیگر از نقاط قوت در محدوده فعالیت های طراحی شده برای سالگرد مرگ این هنرمند است.
رامبراند به مدت بیست سال در این ساختمان چشمگیر در قلب آمستردام زندگی و کار کرد. اکنون به یک موزه تعاملی تبدیل شده است که دارای موجودی قدرتمند قرن هفدهمی از مبلمان، هنر، و اشیاء مربوط به آن دوران، و همچنین مجموعه ای تقریبا کامل از چاپ ها و تنظیمات رامبراند است.
در طول سال آنها در اینجا اتفاق خواهند افتاد سه قرار گرفتن در معرض متوالی که شبکه اجتماعی و خانوادگی نابغه را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
اگر اثری از رامبراند وجود داشته باشد که کوچکترین سایه ای بر دیده بان شب بیاندازد، همین است، درس آناتومی دکتر نیکلاس تولپ.
و از آنجایی که قرار نبود کمتر باشد، او همچنین قطعه ای از تاریخ و ارتباط خود را با آمستردام دارد، اگرچه این نقاشی در حال حاضر در گالری رویال نقاشی موریتشویس در لاهه.
معروف به درس آناتومی برای خشک کردن، بود نقاشی شده بر روی Waag، یک ساختمان قرون وسطایی در میدان تاریخی Nieuwmarkt. در اینجا، در طبقه بالای آن، اصناف متعدد، از جمله نقاشان، در قرن هفدهم مستقر شدند، و اینجا بود که رامبراند این اثر معروف را نقاشی کرد، به همان اندازه که غنی از آن است. در زمان هایی که فیلترهای اینستاگرام وجود نداشت، توسط دکتر خودخواه تولپ سفارش داده شد.
ساختار ساختمان دست نخورده باقی مانده است و امروزه در واگ وجود دارد یک رستوران معمولی که در آن می توانید غذای ساده و خوشمزه ای داشته باشید که منوی بزرگ آبجو نیز دارد.
ادای احترام بیشتر
به نوبه خود، موزه فرایز، در لیواردن در قرن هفدهم، رامبراند و همسرش ساسکیا را به عنوان راهنما در نمایشگاهی که در 24 نوامبر افتتاح می شود، به ازدواج در جامعه بالا در قرن هفدهم می پردازد. رامبراند و ساسکیا: عشق در عصر طلایی هلند (رامبراند و ساسکیا، عشق در عصر طلایی هلند) و که مقدمه سال موضوعی در سراسر سال 2019 خواهد بود.
گویی همین کافی نبود، با قرار دادن بافت تاریخی استاد و نشان دادن ثروت هنری کشور در عصر طلایی، مجموعه ای از نمایشگاه ها در دلفت، دوردرخت، هارلم، میدلبورگ، هورن و انخویزن، دیدگاه های متفاوتی را در مورد هنرمندان مختلف آن زمان ارائه خواهد کرد (از جمله پیتر دی هوچ در موزه پرینسنهوف در دلفت، و نیکلاس ماس در موریتشویس در لاهه).