وودی و پارک مرکزی: یک داستان عاشقانه
آلیس:
در نیویورک مدرن، زمانی که یک زن خانه دار بی حوصله به درمان جایگزین برای کمردرد خود نیاز دارد، او می داند که باید به محله چینی ها برود. گیاهان جادویی دکتر یانگ (برای علاقه مندان دفتر او در خیابان دویر 18 است) نه تنها درد شما را حل می کنند. آنها همچنین او را نامرئی می کنند، او را وادار می کنند که کاملاً در زندگی خود تجدید نظر کند و قدمی فراتر از رویاهای عاشقانه خود بردارد **(در فضای عجیب و غریب منطقه پنگوئن های باغ وحش سنترال پارک) **. هنگامی که فانتزی به واقعیت تبدیل میشود، او در تایمز اسکوئر یا رستوران ایتالیایی باربتا به معشوقهاش رژه میرود، جایی که طعم گیاهان را به معشوقش میدهد. هر دو با جاسوسی از دوستان خیانتکار خود در فروشگاه رالف لورن در خیابان مدیسون 867 از نامرئی بودن خود نهایت استفاده را خواهند برد. مادر ترزا نمی پذیرد.
زن و شوهر:
دوربین این اثر آتشفشانی به همان اندازه ویرانگر و خنده دار است، اما در فضاهایی که واقعیت و داستان به طرز خطرناکی گیج کننده بودند، حرکت می کند. نماهای بیرونی کمی وجود دارد، اما دین و دلوکای شاهزاده استرت برجسته است، که در آن جودی دیویس و میا فارو همچنان در مورد ازدواج خود صحبت می کنند یا دانشگاه کلمبیا جایی که ژولیت لوئیس در نقشی دیگر به سبک لولیتسک در حرفه خود حضور دارد.
راز قتل در منهتن
"هر وقت به حرف واگنر گوش می دهم احساس می کنم به لهستان حمله کنم" یکی از آن جملاتی که کارگردان برای تاریخ گذاشته است، در این فیلم زمانی که قهرمانان یک کنسرت در مرکز لینکلن را ترک می کنند تلفظ می شود. آپارتمان فوقالعاده تزیین شده قهرمانها (و همسایه قاتل – یا نه- آنها) ** در خیابان 200 78 (در سمت بالا شرقی خالص)** است، و در آن دنیای ثروتمند است که قهرمانها حرکت میکنند: ایده وسواسی که او همسایه ای که به قتل رسیده است، دایان کیتون را در یک بازی هاکی در مدیسون اسکوئر گاردن، به کلوپ هنرهای ملی (از جایی که مرد فرضی را در اتوبوس می بیند) یا به باشگاه 21، جایی که او و شوهرش لری پسرشان را بیرون می آورند، همراهی می کند. برای شام و در نهایت با آنجلیکا هیوستون حبابی برخورد کرد. هتل خیالی والدرون در واقع هتل 17 است که در آسانسور آن صحنه کلیدی دیگری رخ می دهد که عبارت همیشگی آلنی خود را نیز به جا گذاشته است: "کلاستروفوبیا و یک جسد، قد یک روان رنجور!"
معمای قتل در منهتن
گلوله در برادوی
برای رول کردن این داستان در دهه 1920 رخ می دهد در مورد استعداد در غیرمنتظرهترین مکانها، کارگردان از مکانهای آرت دکو مانند هتل ادیسون، تئاتر بلاسکو یا هتل نیویورکر فیلمبرداری کرد. مکان دیدنی کنار ریل راه آهن، کومودور منقرض شده در ویلیامزبورگ بود. برای همه آنها - و بدیهی است برای برادوی پر از تابلوهای نورانی - دخترهای نمایشی با صداهای تیز، اوباش ها و دیواهای تئاتر بزرگ در اطراف رژه و رژه می روند.
گلوله بر فراز برادوی
آفرودیت قدرتمند
چگونه می توانیم کمدی را دوست نداشته باشیم که پس از پایان یافتن یک Deux ex machina واقعی، قهرمانان داستان را در یک فروشگاه اسباب بازی گرد هم می آورد؟ این فروشگاه نمیتواند جز شوارتز فائو (معروف به پیانوی بیگ) باشد و قهرمانهای آن میا فارو - در حال بازی یک فاحشه با صدای سوت و قلب طلا - و وودی آلن - با نواختن وودی آلن یک بار به علاوه- هستند. قبلا ما آنها را در مسابقات اسب دوانی پارک بلمونت یا قدم زدن در پارک مرکزی دیده ایم . و حتی اگر در نیویورک یا حتی در همان قاره نباشد، نمیتوانید درباره این فیلم بدون اشاره به تئاتر یونانی تائورمینا صحبت کنید، جایی که یک گروه کر کلاسیک در مورد خطرات سرنوشت وسوسه انگیز حرف زیادی برای گفتن دارد.
همه چیز دیگر
همه می گویند دوستت دارم
در اینجا آلن تصمیم گرفت به خود هوس کند که یک موزیکال با آهنگ های مورد علاقه اش فیلمبرداری کند و آن را در مکان های مورد علاقه جهان - پاریس، ونیز و مشخصاً نیویورک- قرار دهد. در سمت نیویورک، دیدن آن لذت بخش است پارک مرکزی در طول چهار فصل و دیدن شخصیتهای بسیار شیک پارک خیابان عاشق ریتم اعداد موسیقایی شوید که شامل یکی با عینک و سبیل گروچو مارکس می شود. جشنی از زندگی که خوشبینی آن به همکاری گلدی هاون با Met، ادوارد نورتون در حال خرید حلقه نامزدی در هری وینستون، ناتالی پورتمن نوجوان در حال معاشقه در E.A.T و حتی یک شماره موزیکال در سالن تشییع جنازه در خیابان مدیسون 1076، جایی که مردگان ما را دعوت می کنند، گسترش می یابد. برای لذت بردن از زمانی که باقی مانده است.
از بین بردن هری
در این داستان تخیلی-در-داستانی، صحنه ای که در آن رابین ویلیامز متوجه می شود که یک بازیگر بدون تمرکز است، در طول فیلمبرداری در تراس بتسدا در پارک مرکزی (بله، دوباره پارک مرکزی).
اگر چیز کار کند
فرد مشهور
آلن در این انعکاس بدبینانه درباره پوچ بودن شهرت و شانس، در مورد «آن آدمهای بدجنس کارگردانی که فیلمهای سیاه و سفید پر از فلاش بک میسازند» به خودش میخندد. بین فلشبکها و زمان واقعی، رستوران الین (اکنون منحل شده)، سینما زیگفیلد، هتل استانهوپ (صحنهای از لئوناردو دی کاپریو)، خروجی مترو خیابان فرانکلین (جایی که وینونا رایدر پیشنهاد قرار ملاقات میدهد) و شارلیز ترون را میبینیم که سیگار میکشد. پل کوئینزبورو یا پوشیدن کلاه گیس هنگام خروج از آپارتمان چروکی. در یکی از صحنه های به یاد ماندنی، کنت برانا به سمت اسکله در جنوبی ترین قسمت شهر می دود اما او دیر شده است: قایق قبلاً رفته است و دوست دختر سابقش تنها نسخه خطی رمانش را به آب های هادسون می اندازد.
سرکش های موی میانی
زوج پیشرو به لطف یک شیرینی فروشی موفق در منهتن بالای منهتن، در خیابان 145، از زندگی در نیوجرسی به اسکان در آپارتمانی در خیابان پارک که مانند خانه خوان آنتونیو روکا تزئین شده است. از طریق **آموزش هنر در متروپولیتن (چه جای بهتری برای انجام آن)** یا مرور دانش ادبی خود در میدان واشنگتن. شخصیت وودی آلن همچنان در خیابانهای بیشتری پرتاب میشود که او میتواند شیطنتهای خود را انجام دهد، مانند Doyers در محله چینیها، که قبلاً ویترین مغازهها را سالها پیش در «آلیس» به نمایش گذاشته بود.
شرورهای متوسط
پایان ساخته شده در هالیوود
برای کارگردانی که وودی آلن نقش آن را بازی می کند بسیار متا است که با گروهش در مورد مناسب بودن فواره بتسدا در سنترال پارک صحبت کند، در حالی که آلن واقعی بارها از آن در فیلم هایش استفاده کرده است. بازیهای بیشتری بین واقعیت و تخیل زمانی اتفاق میافتد که کارگردان فیلمبرداری فیلم را به صورت **سیاه و سفید پیشنهاد میکند، زیرا باید از این شهر فیلمبرداری شود (منهتن، چشمک-چشمک)** در سوئیتی در هتل پلازا. رستوران معروف بالتازار نیز میدرخشد و کافه کارلایل را تکرار میکند، که قبلاً از چهره کارگردان جداییناپذیر است، با کوری یا بدون نابینایی.
همه چیز دیگر
سنترال پارک میزبان گفتگوهای معلم و دانش آموز بین وودی آلن و جیسون بیگز است ، معمولاً در مورد آماندا، شخصیتی که کریستینا ریچی بازی می کند، مرد جوان را از زمانی که هنگام خروج از Les Pierres Antiques (نبش خیابان بلیکر و خیابان چارلز) به او علاقه داشت، دیوانه می کند. در طول زندگی عاشقانه پر سر و صدایشان، آنها در کنسرت دایانا کرال در ونگارد شرکت میکنند، در کواد به سینما میروند، در سنت آمبرئوس غذا میخورند، یا به قرارهای مخفیانه با پایانهای فاجعهبار در هتل وارویک میروند. در مجموع، تاریخی که بدترین پایان را دارد، تاریخی است که جیسون بیگز با دنی دی ویتو در ایزابلا دارد. نمونه ای از نحوه اخراج بد.
ملیندا و ملیندا
کارگردان برای این آزمایش چرخهآمیز روی همان داستان در نسخههای کمدی و درام، زرادخانه کاملی از آثار کلاسیک مدرن نیویورک را آشکار میکند: پس از صرف غذا در پاسیس است که حکایتی که به داستان منجر میشود، گفته میشود. ملیندا و دوستان دوران کودکی اش در سراسر پل باو در پارک مرکزی گپ می زنند ; تکرار ظهور مسابقات اسب دوانی بلمونت؛ کافه های معروفی مانند Boulud یا Gitane ظاهر می شوند. شخصیتهای درام در تاون هال به سینما میروند، در حالی که شخصیتهای کمدی سینمای غیررسمیتر دهکده سینمایی را ترجیح میدهند. برای دیدن یکی دیگر از مکانهای آن عجله کنید: Archangel Antiques، جایی که شخصیت ویل فرل یک چراغ جادویی پیدا میکند، در سال 2014 بسته میشود.
اگر کار کند
تا اینجای کار جدیدترین (ما امیدواریم طبیعت خوش خیم باشد و موارد دیگر وجود داشته باشد) حمله وودی آلن به شهر محبوبش، این داستان عاشقانه پیرمرد + دختر جوان ترکیبی شگفت انگیز از مکان های مد روز با آثار کلاسیک دارد که هرگز شکست نمی خورند، گویی کارگردان من دوست دارم سال ها را بدون فیلمبرداری در شهر جبران کنم. لری دیوید با دوستانش ملاقات می کند تا در کافه ویوالدی درباره جهان غر بزند، قبل از اینکه ایوان ریچل وود وارد زندگی او شود و جذابیت های غذای یهودی یونا شیمل را کشف کند و به پایان برسد. ازدواج در شهرداری . وقتی مادرش به او مراجعه میکند، با اتوبوس تور، کمی گردشگر را انجام میدهند و عکسهایی از موزه موم، ساختمان سازمان ملل یا میدان تایمز به ما ارائه میدهند. کافه موگادور، بازارهای خیابانی و Uniqlo همگی مکانهای خوبی برای زن جوان هستند تا پشت لری دیوید با هنری کاویل معاشقه کند. ** اما نترسید: پایان خوش نزدیک است. ***
یاس آبی
ما لذت این را نداریم که دوباره خودمان را قبل از فیلمی از وودی آلن در نیویورک پیدا کنیم، اما اگرچه صحنه اصلی در اینجا سانفرانسیسکو است، ما بخش هایی از شهر را از طریق فلاش بک از زندگی قبلی قهرمان داستان می بینیم. و ما می دانیم که معنی آن چیست: Upper East Side و فروشگاه های منحصر به فرد.
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- نیویورک به روایت وودی آلن (قسمت اول)