را پادشاهی بوتان این است شادترین کشور دنیا. آنها اینگونه خود را از دهه هفتاد اعلام کردند، زمانی که پادشاه آنها تصمیم گرفت اندازه گیری ثروت ملت خود را با توجه به شاخص های معمول تولید ناخالص داخلی متوقف کند و شادی ملی یا داخلی ناخالص
در جستجوی حفظ این نرخ بالا، معیارهایی بر اساس آن وجود دارد دین بودایی و خود معنویت کشور: برابری، پایداری، حفاظت از محیط زیست، ارزش های فرهنگی، آموزش، بهداشت، حکمرانی خوب. در بوتان، کار برای دولت یک افتخار است.
Ugyen و Norbu، قایق مدرسه.
و با این حال، با وجود این نگرش نسبتاً گسترده در یکی از بلندترین و کم جمعیت ترین کشورهای جهان، بسیاری از ساکنان می خواهند آنجا را ترک کنند و در نهایت آنجا را ترک می کنند. این چیزی است که برای قهرمان داستان اتفاق می افتد لونانا، یک قایق رانی در مدرسه (اکران در 22 ژوئیه)، اوگین (شرا دورجی) او معلمی است که در واقع می خواهد در استرالیا خواننده شود. در آخرین سال خدمت اجباری خود به دولت، با تنبیه اندکی از سوی مافوق خود، به تدریس در کشور اعزام می شود. Lunana، دورافتاده ترین جامعه و مدرسه در کشور و "احتمالا در جهان".
لونانا روستایی است از 56 نفر، واقع در دره ای در ارتفاع 4800 متری از سطح دریا، احاطه شده توسط قله های هیمالیا و یخچال های طبیعی، هشت روز پیاده روی از نزدیک ترین جاده و شهر. زندگی در آنجا، تدریس در آنجا، جایی که نه برق و نه سیگنال تلفن همراه، یک چالش واقعی است.
نویسنده و کارگردان توضیح میدهد: «با لونانا، میخواستم داستانی را تعریف کنم که در آن اوگین به دنبال خوشبختی میرود، اما به سفر دیگری فرستاده میشود که با اکراه ادامه میدهد، زیرا هیچ شباهتی به دنیای مدرنی که در آن زندگی میکند نیست. پاوو چوینینگ دورجی که با این، اولین فیلمش، به دست آورد دومین نامزدی غیرانگلیسی زبان اسکار برای بوتان. در طول این سفر او متوجه این موضوع می شود آنچه شما در دنیای مادی به شدت به دنبال آن بودید، از قبل در درون ما وجود دارد و آن خوشبختی مقصد نیست، سفر است.»
میخن، گله دار یاک.
غلتیدن در هیمالیا
تولید لونانا همان تجربه و سفری را که قهرمان اصلی خود داشت، تجربه کرد. از همان لحظه ای که داستان ساخته شد، متقاعد شدم که باید در همان مکان تیراندازی کنند، همان مسیر را طی کنند. از تیمبو، پایتخت بوتان، تا لونانا، با عبور از گاسا، آخرین شهر (با 448 نفر و در ارتفاع 2800 متری) و توقف در دو پله واجب: سکه، یک مهمانسرا با سه نفر در میانه ناکجاآباد در 3100 متری و گذرگاه کارچونگ لا، پناهگاهی برای تقدیم به خدایان کوه ها در ارتفاع 5240 متری.
من میخواستم این فیلم باشد با الهام از پاکی زمین و مردم آن" کارگردان در یادداشت های خود می گوید. همچنین تمام تیم تولید درگیر این تجربه تغییر دهنده زندگی بودند تا اصالت به صفحه نمایش منتقل شود."
توسط کمبود برق یا سیگنال تلفن همراه، در طول فیلمبرداری آنها باید به طور انحصاری با آن کار می کردند باتری های خورشیدی و آن بهشت پنهان دقیقاً به خاطر ساعات آفتابی اش شناخته نشده است. در حقیقت، Lunana ترجمه "دره تاریک" است. پاوو می گوید: «آنقدر دور است که نور به آنجا نمی رسد. اگرچه آنها در ماه های تابستان تیراندازی کردند و روزهای روشنی پیدا کردند.
سالدون، به لونانا افتخار می کند.
و داشتند افرادی از جامعه که هرگز روستای خود را ترک نکرده اند، در میان بازیگران قهرمان داستان دختر پم زم. در نه سالگی، او فقط لونانا را می شناسد، با مادربزرگش به خوشی زندگی می کند و آرزو دارد روزی سوار ماشین از آن کوه ها شود. و البته، یاک ها، حیوانات بلندی و مقدس برای ساکنان این شهر آنها در خط مقدم این داستان هستند که پیامی پایدار و طبیعی دارند.
جستجوی خوشبختی و احساس تعلق و خانه آنها Lunana را اجرا می کنند. آنها احساسات جهانی هستند که مردمی که هرگز روستای دورافتاده خود را ترک نکرده اند و افرادی که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند یکدیگر را می شناسند. همانطور که کارگردان توضیح می دهد: «می خواستم نشان دهم که حتی در چنین مکان منحصر به فردی، امیدها و رویاهایی که بشریت را به هم متصل می کند، یکسان است.»
پم زم، ساکن لونانا و قهرمان فیلم.