به نفع رمانتیسم پذیرایی
بد است چون این پیشخوان اصولاً بی گناه فانتزی های سینمایی و ادبی را احضار می کند و کی می خواهد حافظه ما را از بین ببرد؟ سلام؟ کیست آن مرد بی عاطفه ای که می خواهد عاشقان مخفی اکنون آنلاین ثبت نام کنند؟ یا بدتر، مستقیم به اتاق خود بروید. ترس از کشف امور حرام کجاست؟ و از همه مهمتر، کجای تخیل اختراع نام های جعلی است؟
هنگامی که یک هتل در حال افتتاح یا نوسازی است، اغلب وسوسه شکستن جریان اصلی از نظر خدمات و معماری وجود دارد. و پذیرش هتل یک کد تعیین شده است، مانعی بین هتل و مهمان است. این استدلال کسانی است که در تلاش برای از بین بردن مرزها، خواهان از بین رفتن آن هستند. اینکه آنها سیاستمدار می شوند، اما نمادها به ما دست نمی دهند. پذیرایی به کسی ضرری ندارد. برای جبران، آنها پیشنهاد می کنند که کارکنان درب منزل دریافت کنند و مستقیماً به اتاق راهنمایی کنند. این بسیار شیک است و ما واقعاً آن را دوست داریم، اما نمیدانم که آیا آن لحظه هیجانانگیز: «خانم/خانم/خانم، ما شما را ارتقا میدهیم. این کلید مجموعه شماست.» چه کسی می خواهد آن پرش در شکم را از ما بدزدد؟ سازمان بهداشت جهانی؟
همچنین موجوداتی وجود دارند که پیشنهاد تعویض پذیرش با چک این دیجیتال را دارند . الف- ورود دیجیتال. این در رایان ایر بسیار راحت است اما در یک هتل فوق العاده بخشی از تجربه را حذف کنید . من می خواهم ببینم و دیده شوم. حذف استقبال به عجله و بدخواهی پاسخ می دهد از انسان غربی من هم دوست ندارم با 85 درصد انسان های روی زمین صحبت کنم، اما اگر هتلی را انتخاب کنم، خانه ای زودگذر، بدم نمی آید که از من استقبال و استقبال شود. و علاوه بر این، این واقعیت که مانعی وجود دارد، به نظر من چندان ناراحت کننده نیست.
حفظ فاصله همیشه مشکلات کمتری نسبت به انجام ندادن آن به همراه دارد . اما یک حد وسط وجود دارد. شمارنده را می توان حذف کرد اما فکر دریافت را نه. اجازه دهید هر یک از شما به هر نحوی باشد. من، یک روح عاشقانه، همچنان می خواهم هر کجا کسی را ببینم که به من بگوید: «آنجا، کجا صلیب را امضا کن. خوش آمدی". البته، چکاوت را که میخواهم از اتاق انجام دهم. من عاشقانه خواهم بود، اما زمان بسیار کمی دارم و علاوه بر این، از خداحافظی متنفرم.
پذیرایی: مکانی برای اختراع نام های جعلی