رفتن از آشپزخانه ستاره میشلین، تهیه ظروف با نام ها و توضیحات طولانی، تا گرم کردن قوطی های راویولی از قبل پخته شده. این سفر قهرمان داستان است تیپ آشپزخانه (اکران در تئاتر 17 ژوئن)، یک کمدی اجتماعی که پسزمینه و مرکز آن گاسترنومی است.
با الهام از داستان های واقعی، لویی ژولین پتی نوشتن و کارگردانی داستان ادغام خردسالان مهاجر از طریق آشپزخانه. کتی ماری آدری لمی او سرآشپز اصلی است. آشپز، متاسفم زنی بسیار توانا که خودش را خوب می شناسد. او که رویاهایش برای داشتن رستوران شخصی به هم می ریزد و مجبور است برای کسب درآمد اولین شغل را انتخاب کند. و معلوم می شود که این شغل در آشپزخانه یک مرکز پذیرش برای خردسالان مهاجر بدون همراه است. بچه هایی که قبل از 18 سالگی باید مدرک یا کار داشته باشند تا بتوانند بمانند و به کشورشان بازگردانده نشوند.
کتی ماری در تیپ آشپزخانه.
کتی ماری، با غرور خود به عنوان یک سرآشپز فوق العاده، به سختی می تواند آن آشپزخانه ضعیف را بدون بودجه در اختیار بگیرد. (8 یورو در روز و هر کودک) و با افراد ناهارخوری که چیزی در مورد غذا و غذای سالم نمی دانند. "آنها راویولی و فوتبال را دوست دارند" مدیر مرکز توضیح می دهد (فرانسوا کلوزه). اونا هم بهترین استعداد رو ندارن ولی کم کم داره بر اجاق می گیره. و می روند ایجاد منوهایی با الهام از کشور هر یک، آنها از آشپزخانه، انتخاب غذا، تکنیک، سرویس خوب، میز خوب لذت می برند و هر کاری را با عشق فراوان انجام می دهند.
این نیز کلید است Chema de Isidro، مدیر غذای سسال، یک سازمان غیردولتی که اختصاص داده شده است 12 سال برای آموزش جوانان در معرض محرومیت اجتماعی. آنها در آشپزخانه و اتاق غذاخوری به مدت چهار ماه به علاوه دو دوره کارآموزی در رستوران ها آموزش می بینند. "ما بیش از 90٪ درج داریم که کار می کنند" به ما می گوید.
دی ایسیدرو The Kitchen Brigade را دید و نیمی از فیلم را با گریه کردن مانند یک کیک کوچک گذراند. "این یک ضربه است. آنچه بیرون می آید، روز به روز ماست، کپی کاری است که ما 12 سال انجام می دهیم. او میگوید: «بسیار خوب به تصویر کشیده شده است، مشکلاتی که بچهها با آنها روبرو هستند، و ما، کاغذبازیها، درجها، زبان...».
بچه ها نه بازیگران فیلم
آنها از طریق NGO دو رستوران – مدرسه دارند. یکی است آشپزخانه پنجم، رستوران از پنجمین لوس مولینوس در مادرید، جایی که آنها غذای مدرن بازار سرو می کنند و به جز مربیان، همه کارکنان بچه های آموزش هستند. بچه هایی که با الهام از کشورهای مبدأ خود غذاهای خود را پیشنهاد می کنند و می سازند. دیگری است مرکز ورزشی آلوچه و علاوه بر کار در کشورهای مبدا (زمانی که با او صحبت کردیم او به السالوادور می رفت)، آنها قبلا یک پروژه بازار-رستوران-مدرسه در Mercado de San Cristóbal که امیدوارند در سال آینده شاهد آن باشند.
مثل فیلم، در هر ترفیع (سالی سه نفر دارند) آنها به تعدادی از بچه ها معرفی می شوند، مصاحبه می شوند و حدود 40 را انتخاب کنید به کسانی که در کارگاه ها آموزش می بینند تا مهارت های خود را ببینند و سپس هر کدام خود را در زمینه ای که بیشتر دوست دارد و در آن بهترین است تعریف می کند.
آشپزی یک عمل عاشقانه است
De Isidro داستان خودش را برای رسیدن به اینجا تعریف می کند (که کمی شبیه سفر قهرمان داستان The Kitchen Brigade) است. "در دوران کودکی من یک تکه بینی بودم، معلم من، ایناکی یزاگویر، زندگی من را تغییر داد و زندگی من را تغییر داد، و خیلی خوب پیش رفت، تلویزیون کار کردم، کتاب نوشتم، اما یک روز ایستادم و گفتم: من اینجا هستم زیرا یک روز یک پسر به من ایمان داشت، بنابراین من رستوران را ترک کردم و یک مدرسه راه اندازی کردم و شروع به کار با بچه ها کردم. من قبلاً دورههایی را برای بچهها برگزار میکردم که برای همه آزاد بود و اکنون چیزی که بیشتر از همه دوست دارم این است.»
یادگیری بوها و مزه ها.
این درج 90٪ باعث می شود که آنها بخواهند متوقف نشوند. ما بیش از 50 سرآشپز در میان کسانی داریم که در طول سال ها از مدرسه-رستوران های ما عبور کرده اند. یک بچه وجود دارد که پنج رستوران را اداره می کند، بسیاری از آنها کارآموزی می کنند و در نهایت به عنوان رئیس ختم می شوند. در La Quinta همه مربیان شاگردان سابق بوده اند، اینطوری دایره را می بندیم.» صورت حساب
آشپزخانه برای رسیدن به آن موفقیت چه چیزی دارد؟ "من این را باور دارم این چیزی بسیار دستی است که لذت بسیار فوری را به ارمغان می آورد. این بچه ها عزت نفس وحشتناکی دارند، اما وقتی آن را می بینند اگر برای آن تلاش کنید، از نتیجه لذت می برید و دیگران از آن لذت می برند، آنها را بسیار خوشحال می کند.» صورت حساب و او برای این رضایت مشترک و با استعداد اضافه می کند: "من واقعاً پسر خوشحالی هستم".
تیپ آشپزخانه.