پرسیدن در مورد دولورس دیگر یک موضوع تابو در کالاتایود نیست!
زمانی بود که پرسیدن در مورد لا دولورس در شهر بیلبیلیتا یک اقدام قهرمانانه بود که همه در آن موفق نبودند. حتی جسورترین ها هم باید فرار می کردند. اما از آنجایی که هیچ شری وجود ندارد که صد سال طول بکشد، آنچه قبلاً توهین بود امروز مایه افتخار است.
و همه به لطف این خوابگاه در Calatayud بازسازی او توانست شهر را وادار کند که لوله صلح را با همه کسانی که تا آن زمان (با کنایه بیشتر از علاقه) در مورد آن سوال کرده بودند امضا کند.
مسافرخانه دولورس یکی از قدیمی ترین بناهای مدنی در کالاتایود است که در بنای ساخته شده بین قرن 15 و 16 واقع شده است. و همانطور که قواعد سنت رایج آراگون فرمان می دهد، در مورد آن است عمارتی با درگاهی مسطح، تیرهای چوبی و پاسیو سنگفرش شده.
ورود به آن مانند عبور از دری از زمان است، غوطه ور شدن کامل در جهان این همسایه کالاتایود که از آن coplillas برای سالها تکرار میشد، مانند آنهایی که توسط Bretón یا آن pasodoble محبوبی که مطمئناً در حال حاضر زمزمه میکنید.
شما همچنین می توانید در آن بمانید!
مایه سرزنش نیست، اما حقیقت این است که آن دوبیتی ها همان دولورس بودند که شهرت ناشایستی را به دست آوردند - «او زنی بسیار زیبا و دوستی است که احسان می کند». اما داستان او هدر نمی رود: بی مادری و طرد شدن توسط پدرش که بخشی از ارث خانوادگی او را انکار کرد. موقعیتی که عملاً او را مجبور به ازدواج با یک مرد نظامی سابق کرد که - ببین کجا - تنها چیزی که از دولورس میخواست، ارثی بود که در انتظارش بود.
عجب دلایلی بیش از حد کافی برای اینکه هر کاری که دولورس بعداً برای جبران همه اینها انجام داد، موجه بود. با این حال، همه ما می دانیم که آن دوران برای زنان خوب نبود، خیلی کمتر برای کسانی که جرات تصمیم گیری در مورد زندگی خود را داشتند. و بقیه تاریخ است – نیازی به گفتن نیست که اگر دولورس یک زن امروزی بود، فکر نمیکنم ما به هیچ گونه کنایهای در مورد آن رضایت میدادیم، زیرا خوشبختانه، این زمانها دیگر زمانهای خوبی برای ماچیسم نیست.
اما واقعیت تا همین اواخر متفاوت بوده است. صحبت در مورد دولورس تقریباً تا پایان دهه 90 یک موضوع تابو بود که زمان آن است. بازسازی کاخ ویران شده مارکیز آیربه، مسافرخانه سابق سن آنتون تا سال 1963.
از سال 1997 و پس از یک توانبخشی جالب، به Mesón de La Dolores تبدیل شد. یک واقعیت تاریخی که باعث شد پرسیدن در مورد دولورس -و موقعیت مکانی خودش- معنا پیدا کند.
رستوران Mesón de la Dolores، با دکوراسیون معمولی آراگون و بهترین خدمات و مهمان نوازی!
اگرچه ممکن است از نام اینطور به نظر برسد، اما فقط یک مسافرخانه نیست. در واقع یک هتل سه ستاره روستایی، یکی از جواهرات محبوب برای اقامت در چارچوب مسیرهای شراب آراگون، که مسیر شراب کالاتایود به آن تعلق دارد.
ال مسون دارای 34 اتاق و امکانات منحصر به فرد است، مانند موزه، با آثاری مانند یک تنه که متعلق به "لاپیکر" است -ستاره یکی از فیلم های متعددی که در اینجا فیلمبرداری شد، با بازیگرانی مانند Imperio Argentina، در میان دیگران-; نیز هست سرداب، که اکنون اتاق جلسه و اتاق غذاخوری خصوصی است، یا سالن ورودی که به عنوان پذیرایی عمل می کند.
من با پاسیو-کورالا مرکزی، با رنگ آبی تند آراگون و طبقات کاملاً شیبدار - تنها کاری که باید انجام دهید این است که به تیرهای چوبی که آنها را نگه می دارند نگاه کنید - و این به همراه ساختمان های موجود در میدان اسپانیا (Plaza de España) شهر، نام مستعار "Pissa de Aragón" را که کالاتایود با آن شناخته می شود، توجیه می کند.
واقعا ببینید تا باور کنید و لذت ببرید. و لا دولورس را بخواهید.
شما نمی توانید Calatayud را بدون بازدید از Mesón de la Dolores ترک کنید