رمانس یک سفر دریایی میانمار است
میانمار غنی از فرهنگ و تاریخ است، عجیب و غریب است، **عاشقانه (بسیار عاشقانه) ** و بالاتر از همه، (هنوز) پر از اصالت است. دقیقا به همین دلیل امروز رفتن بهتر از فردا است. بهتر است قبل از امکان تفکر الف غروب تقریبا خصوصی در یکی از معابد باگان و قبل از آن جادوی ماندالای در غرفه های سوغاتی رقیق می شود (یا در بدترین حالت، **قبل از اینکه عشقمان تمام شود، از استفاده زیاد آن) **.
راه های زیادی برای کشف آن وجود دارد، اما تعداد بسیار کمی از آن دلپذیرتر از الف هستند کروز رودخانه و حتی بیشتر از آن اگر از کتاب رودیارد کیپلینگ، **جاده به ماندالای** الهام گرفته شده باشد (توسط بلموند ) . این 190 کیلومتری را که از هم جدا می شود کامل می کند ماندالی و باگان ، عبور از رودخانه آیاروادی با عبور از تپه ها، شالیزارها و پاگوداهای طلایی، تنها با 42 مسافر و بسیار، بسیار لوکس. اما نه آن تجملاتی که حباب میزند و میدرخشد، بلکه آن چیزی است که شما را غاز میکند و بسیار فراتر از آن لحظه شما را به درون میبرد. اینها چیزهایی هستند که اگر تصمیم به سفر بگیرید، در سفری که احتمالاً یک عمر خواهد بود، تجربه خواهید کرد.
جاده ماندلای
1. شما وارد قلب میانمار خواهید شد
ماندالی قلب کشور است. نه تنها به این دلیل که در مرکز جغرافیایی خود قرار دارد و نه به این دلیل که دومین شهر بزرگ آن است (با حدود دو میلیون نفر)، بلکه به این دلیل که همیشه این شهر بوده است. پاسدار سنت و فرهنگ میانمار. شما باید بروید و باید این کار را با همراهی خوب انجام دهید تا بفهمید چرا این شهر تا حدودی غبارآلود و در ابتدا غیرجذاب برای برمه ای ها اینقدر مهم است.
در واقع امروز تپه های حماسی پر از صومعهها و بتکدهها، هنوز مکانی است که اکثر جامعه مذهبی آن در آن زندگی میکنند و مرکز مراقبه برای همه برمهها است، زیرا طبق افسانه، این مکان انتخابی توسط سیذارتا گوتاما بازنشسته شدن.
ماندالی
برای قرن ها، ماندالی به عنوان پایتخت و در واقع، بود آخرین شهری که خانواده سلطنتی داشت. امروز با آن خاطرات زندگی می کند، اما به لطف موقعیت استراتژیک خود، بسیار نزدیک به جاده ای که به چین متصل می شود، و در سواحل رودخانه ایراوادی، یکی از طولانی ترین رودخانه های قابل کشتیرانی آسیا (2170 کیلومتر) در تجارت پررونق زندگی می کند. که شمال و جنوب کشور را به هم متصل می کند.
از آن زمان هستند کاخ سلطنتی باقی مانده است و ده ها مورد معابد و بتکده ها که در داخل دیوارهای آن محافظت می شود، بسیاری از آنها بسیار خراب شده اند. صومعه شوئناداو این تنها موردی است که به لطف تغییر مکان ناشی از قوز یکی از پادشاهان، از حملات جنگ جهانی دوم سالم مانده است. مکان فعلی قبل از اینکه در داخل کاخ باشد، مکان اصلی آن نبود، اما پس از مرگ پادشاه میندون (پادشاه ماقبل آخر برمه)، پسرش تیباو، آن را به اینجا، در پای تپه ماندالی منتقل کرد و به لطف آن را می توان حفظ کرد
Sagaing Hills
دو شما یک نان تست در غروب آفتاب در U BEIN BRIDGE، AMARAPURA ارائه خواهید کرد
شاهد غروب خورشید از این پل عاشقانه این یکی از لحظاتی است که هیچکس دوست ندارد در سفر به میانمار از دست بدهد. به طور کامل از چوب ساج در سال 1849، بر روی 1800 ستون و بیش از یک کیلومتر طول ساخته شده است. بر فراز دریاچه تاونگتامان . هر شب در پس زمینه تپه ها و بتکده های طلایی، به علاوه مسافران در آنجا جمع می شوند، راهبان، ماهیگیران و دانش آموزان از دانشگاه مجاور که همیشه او را برای اولین قرارهایشان انتخاب می کنند. از منظری ممتاز، داخل یک قایق کوچک روی دریاچه، و با بعضی ها نان تست می خورید لیوان شامپاین که از ناکجاآباد ظاهر می شوند، گویی با جادو شما خواهید شد.
پل یو بین
3. شما معابد آوا را در کالسکه اسب کشف خواهید کرد
اگرچه اکثر مسافران معمولاً فقط یک روز را در ماندالی سپری می کنند، اما اطراف آن چیزهای زیادی برای دیدن دارد. به طور خاص سه پایتخت باستانی (آماراپورا، مینگون و آوا).
در میانمار، پایتختها بسته به آنچه ستارهها دیکته میکردند (به معنای واقعی کلمه) تغییر میکردند. آوا (اینوا باستان) از سال 1364 تا 1838 پایتخت امپراتوری بود. تنها چیزی که از زمان (و زلزله 1838) باقی مانده است دیوار و دیوار است. برج کج nanmyin (با بهترین مناظر)، صومعه ساج صومعه باگایا، با نقش برجسته های ارزشمند و احاطه شده توسط پوشش گیاهی، یا صومعه ماها آنگ میه بون سان از سلسله Konbaung ، با مجسمه های گچی آن.
با پیاده شدن از قایق، یک کالسکه اسب سنتی از منطقه منتظر شما خواهد بود تا شما را به اطراف منطقه ببرد، در میان مزارع موز، کشاورزانی که به نظر می رسد از نقاشی این منطقه گرفته شده اند. آنجلوس de Millet، و چند "ارتش" از راهبان مشتاق تمرین انگلیسی خود و گرفتن عکس از شما.
برج کج Nanmyin
چهار با راهبان صبحانه بخورید
یکی از فعالیت های منحصر به فردی که می توان انجام داد در کشتی تفریحی بلموند آن است در تقدیم به راهبان شرکت کنید . قبل از طلوع آفتاب هر روز، تیم کروز به راهبان محلی غذا اهدا کنید به عنوان بخشی از تعهد خود به جامعه. مسافرانی که تمایل دارند می توانند شرکت کنند. مذهبیها از بزرگترین تا کوچکترین، از بچههای غیرسالمند تا شیر دنداندار در صف میایستند و با کاسههای لاکی خود میروند تا غذایی که به آنها داده میشود دریافت کنند: همیشه برنج، همراه با مقداری پروتئین
5. شما در مورد آینده خود با یک ستاره شناس مشورت خواهید کرد
نه تنها مکان پایتخت های برمه توسط موقعیت ستارگان دیکته می شود. را ستاره شناسان در میانمار آنها مانند روانشناسان در آرژانتین هستند: آنها در همه جا حضور دارند و بخشی از هر یک از تصمیمات خانواده هستند. همیشه با آنها مشورت می شود: برای ساختن خانه، تغییر شغل و حتی تصمیم گیری در مورد نام فرزندان، که با روزی که در هفته متولد می شوید و نامه شانس آنها مشخص می شود. یک ستاره شناس نیز در سفر دریایی غایب نیست، چه کسی بین مقیاس و مقیاس می تواند در مورد آنچه که ستاره ها و اعداد برای شما در نظر گرفته اند مشورت کنید.
بلموند کروز: «جاده به ماندالای»
6. شما می توانید LONGYI را بپوشید و مانند یک بومی از THANAKA استفاده کنید
هر روز در کشتی صحبت هایی در مورد جنبه های مختلف فرهنگ و تاریخ کشور، کلاس های یوگا یا مدیتیشن یا نمایش های عروسکی کلاسیک انجام می شود .... شما همچنین یاد بگیرید آنها چیست و چگونه از لونگی و تاناکا استفاده کنیم ، دو مورد از مشخصه های برمه ای ها و بیشترین توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند.
را لونگی این "دامن" اصالتاً هندی است که مردان برمه ای می پوشند. این یک تکه پارچه به طول حدود دو متر و عرض 80 سانتی متر است که در اینجا به عنوان شلواری است که در قسمت کمر پیچیده شده و معمولاً به زمین می رسد (به هر حال، بسیار شیک). برای استفاده روزمره از پنبه استفاده می شود، برای رفتن به سر کار آن را با مقداری ابریشم مخلوط می کنند و در مناسبت های خاص (از جمله عروسی) فقط از ابریشم استفاده می شود. اگرچه در شهرها این عادت در حال از بین رفتن است، حمل آن در برخی مکان ها و در برخی شرایط همچنان اجباری است.
مانند همه چیز، تخیل را می توان در استایل آن به کار برد: بسته به نحوه پوشیدن آن، می توان جیب هایی برای پول، کیف هایی برای حمل میوه یا برنج و حتی کریر نوزاد درست کرد.
را تاناکا این محصولی است که زنان و کودکان با آن صورت خود را زرد می کنند. آنها از آن برای محافظت از پوست در برابر آفتاب و به عنوان آرایش استفاده می کنند و از ریشه ای به دست می آید که فقط در مرکز میانمار رشد می کند. به شکل کنده های کوچک خریداری می شود و رقیق شده با آب استفاده می شود. بدون کرم، بدون اسکراب، بدون ماسک . به محض اینکه آن را امتحان کردید در تاناکا ثبت نام خواهید کرد.
7. شما یک درس تاریخ معاصر برمه دریافت خواهید کرد
را کابین های کشتی علاوه بر این که مانند یک هتل مجلل است، با چوب ساج، عتیقه جات و امکانات رفاهی آن بولگاری، آنها ارزش افزوده بسیار بیشتری دارند: تلویزیونی با کانالی که در آن فقط مستندها و محتوای مربوط به کشور، فرهنگ و تاریخ آن در تمام روز پخش می شود. در آنها می توانید، برای مثال، نقش مهمی را که راهبان بودایی در انقلاب زعفران در سال 1997 ایفا کردند، کشف کنید، دوران استعمار بریتانیا را به یاد بیاورید یا بیشتر بدانید. درباره آنگ سان سوچی، وزیر او که برنده جایزه صلح نوبل شد.
کابین کشتی کروز بلموند
8. شما زندگی محلی را در باگن جدید خواهید شناخت
در پشت آثار تاریخی معابد برمه چیزهای بیشتری وجود دارد: مردم . این شما را به زندگی روزمره ساکنان نزدیک تر می کند نیو باگان ، روستایی که مردمی را که در آن زندگی می کردند به آنجا منتقل کردند باگان قدیم (جایی که اکثر معابد، موزه و دیوارها در حال حاضر هستند)، زمانی که منطقه باستان شناسی باگان اعلام شد، در دهه 90. در آنجا بازار را خواهید دید. Nyaung,-U, کارخانه ای از paipáis که نه تنها برای کاهش گرما، بلکه به عنوان یک عنصر نمادین در هر یک از مراسم مهم زندگی یک برمه ای مهم است: تازه کار، عروسی و تشییع جنازه. و فرآیند ساخت پونیگی (خمیر تخمیر شده سویا). همچنین می توانید از یک کلینیک کوچک بازدید کنید که بودجه آن در جامعه با کمک های مالی مسافران کشتی کروز تامین شده است.
معابد باگان
9. شما در معابد باگان رکاب خواهید زد
نقطه برجسته سفر است. منطقه باستان شناسی باغان یکی از مهم ترین مجموعه های باستان شناسی در آسیا و امروزه کمترین بهره برداری است. همه چیز شبیه یک آبرنگ با آن نور طلایی زیبا در ساعات اولیه است، تضاد بین آجر قرمز، آسمان آبی و طبیعت سبز شدید در ظهر و تن های نارنجی در غروب. این شهر از یک شهر کوچک به پایتخت اولین امپراتوری برمه تبدیل شد زمانی که توسط پادشاه اناوراتا و او آن را به دین بودایی تبدیل کرد: برای این کار او دانشمندان و صنعتگرانی را به اینجا آورد که حدود 20 معبد در سال برای بیش از 230 سال، بین قرن های 11 و 13 می ساختند. از آنهایی که در حال حاضر پابرجا مانده اند، حدود 2000 در مساحت 40 کیلومتر مربع (تقریبا دوبرابر تعداد آنها) است. بسیاری از آنها تحت تأثیر زلزله قرار گرفته و تعمیر شده اند (نه همیشه به مذاق یونسکو و علما).
از آناندا با گلدسته طلایی بلند و گنبد بزرگش که چیزی شبیه به رومی سن پیترو در مونتوریو است، با ابعاد عالی و نمونه ای از تمرین خوب، نماینده ترین از همه است. در داخل آن چهار بودا را حفظ می کند و به نقاط اصلی مختلف نگاه می کند.
معبد شوسانداو پایا ، از قرن 10، یکی دیگر از بتکده های اصلی است، یک بتکده سفید که باید برای دیدن غروب خورشید (یا بهتر است طلوع خورشید، زمانی که تعداد افراد کمتری وجود دارد) از آن بالا بروید.
10. شما بر فراز معابد در یک بالون پرواز خواهید کرد
و شما مانند یک مسافر قرن نوزدهمی که تمدن جدیدی را کشف می کند، با دیدن گنبدهای طلایی شناور در غبار در حالی که طلوع خورشید را تماشا می کنید، احساس خواهید کرد. این آخرین لمس سفر خواهد بود. احتمالا از سفر یک عمر. امروز بهتر از فردا
غروب در اینجا، در باگان، یک امر تجملی است